Prins en Prinses te Zeil am See - Ski-wedstrijden op Ypenburg 78ste LESDSCH DAGBUD Tweede Blad HET ROODE KENTEEKEN FEUILLETON vangen, die zich genoeg zou verheffen om in de gang te weerklinken. Maar hij hoorde er geen een. Eenmaal bereikte Miss Wa- kinshaw's metaalachtig gegichel hem en daarna een onmiskenbare bulderlach, die van den schipper afkomstig moest zijn en hij was benieuwd, waar ze zoo'n plezier over konden hebben. Daar de gebeurtenis sen van den afgeloopen nacht nauwelijks verheugend genoemd konden worden, ver onderstelde hij, dat er iets gebeurd moest zijn, dat veel goeds voorspelde voor hun misdadig plan en terwijl hij erover pieker de. wat dat wel kon zijn, schoot hem de zwijgende vraag en 't antwoord, die er tus- schen den kapitein en het meisje gewisseld waren te binnen. Op hetzelfde oogenblik herinnerde hij zich, dat 't meisje gezegd had, dat ze iets wist wat voor de ooren van den schipper bestemd was. maar niet voor de zijne. Bijna onmiddellijk vlogen zijn ge dachten naar Norma Charlton, bedwelmd in haar hut. Voor die bedwelming kon maar één reden bestaan die in de goot groot gebrachte feeks de gelegenheid te geven naar het kenteeken te zoeken. Had ze het gevonden? Dat moest haast wel, dacht hij, zelfs al was haar onderzoek niet overdreven grondig geweest. Terwijl Norma Charlton bedwelmd was, kon niets dat meisje uit de onderwereld ervan weer houden hebben de bagage en de kleeren van de ander zoo nauwkeurig als ze maar wilde, te doorsnuffelen. Als hij gelijk had. zou het ongelukkig zijn, maar hij troostte zich met het idee, dat zelfs wanneer dat het geval was, de hulpmiddelen van de be schaving nog niet uitgeput waren. In Broome zou het natuurlijk mogelijk zitn de hulp van de politie in te roepen, Amos Smith was wel het type, dat eenige bekend heid zou genieten. Misschien was hij wel bekend in Broome en het kon best, dat de autoriteiten zijn schip, dat verdachte zaken deed, kenden. In dat geval, teeken of geen teeken, zou het nog mogelijk zijn de mis daad van hem en zijn kornuiten te ver ijdelen. Weer bereikte het geluid van lachen hem en het zwakke gerinkel van glazen. Het gezelschap in de kajuit vermaakte zich blijkbaar best, misschien vierden ze wel het verkrijgen van het kenteeken. Hij zou den volgenden ochtend wel merken, of zij reden tot zulk een feestviering hadden en daar hij toch niets te weten kon komen, was het nutteloos hier te blijven staan wachten of er misschien nog iets zou opdagen. Hij kon beter gaan slapen om frlsch te zijn voor alles wat de volgende morgen nog kon brengen en zonder verderen omhaal begon hij den grendel aan den binnenkant van zijn deur vast te maken en nadat hij zich zoodoende tegen mogelijke aanvallen be veiligd had, kroop hij in bed en viel kort daarop in een gezonden slaap. Hij werd gewekt door een helderen zon nestraal, die door het geopende patrijs poortje op zijn gezicht viel. Hij stond on middellijk op, kleedde zich aan en ging aan dek. waai- geen sterveling te bekennen viel, behalve de wacht en Parry de stuurman. Toen hij den laatste opgewekt goeden- morgen zei, kreeg hij slechts een dreigen den blik ten antwoord en zonder verder van den kerel notitie te nemen, verdiepte Terry zich in den aanblik van de ruime zee De wereld was gevuld van licht van een kwaliteit, die men nergens anders aan treft. De zee zoowel als de lucht waren als geslagen zilver en daar de wind in den nacht was gaan liggen, was het water spie gelglad behalve daar waar de boeg het in een dubbele pluim van salie groen en sneeuwwit uiteen deed spatten en het zog als een streep edelsteenen te flonkeren lag. Als een bruinen vogel dreef in de verte een jonk met een driehoekig zeil en nog verder was er een vlek op het zilver van de lucht, die den rook van een stoomschip verkondig de. Dichter bij lag een groot eiland, hel groen door den tropischen plantengroei, te sluimeren in de zee en meer naar het zui den lag een groepje eilanden verspreid, die eruit zagen alsof ze uit een reusachtige peperbus gestrooid waren. Terwijl hij om zich heen staarde, schoot een school vlie gende visschen uit de zilveren glinstering van de zee omhoog, schitterde een oogen blik in de stralende zon en dook toen weer in hun natuurlijk element onder, tenzij 1 een seconde de rugvin van het een of andere zeemonster aan de oppervlakte te zien kwam, toen de groote visch zijn prooi vervolgde. Terry zocht nauwkeurig de zee ten Noorden, Oosten en Westen af, wendde toen half verwachtend zijn oogen naar het Zuiden waar ze 'n heelen tijd onderzoekend op gericht bleven in de hoop een witte vlek of rookpluim te ontdekken, die erop wezen dat de „Kestrel" daar langs gekomen was. Hij vond niet wat hij zocht, maar dat verontrustte hem niet in het minst. Hij kende Seabright en Indien de „Kestrel" hur. niet ver vooruit was. zouden ze haar zeker voor het einde van den dag ergens vlak achter de Dusty Miller" zien Daarvan zeker wachtte hij gespannen op de komst van Norma Charlton. Hij wist vooruit al wat zij hem zou vertellen gn be dacht wat hij haar zou zeggen om haar in zekere mate gerust te stellen. Het meisje verscheen niet aan het ontbijt, evenmin als Miss Wakinshaw, maar tegen twaalf uur zag hij haar aan dek komen en haastte zich naar haar toe. De bruine oogen hadden een vermoeide, nogal lustelooze uitdruk king, wat hem een bevestiging van zijn ver moeden leek. „Ah!" zei hij zonder haar vooraf te be groeten. „Het kenteeken is verdwenen?" Een verbaasde blik kwam op het gezicht van het meisje en ze antwoordde nadruk kelijk: „Nee! Waarom denkt u dat?" Hij beantwoordde haar met een weder vraag: „Bent u daar heel zeker van Mfcs Gharlton?" „Absoluut," antwoordde zij, terwijl haar duim en vinger naar haar middel gingen. „Het zit er nog. Hoe komt u er bij dat het weg zou zijn? Nog gaf hij haar geen direct antwoord. „O," zei hü. „u bent niet aan het ontbijt gekomen en „Ik ben laat wakker geworden," onder brak ze hem, „en zelfs nu voel ik me nog zwaar in mijn hoofd. Maar ik zie niet in wat dat ermee te maken kan hebben „Gisterenavond hebben ze u bedwelmd," viel hij haar in de rede. „Dat weet ik zeker Een oogenblik staarde ze hem verbaasd aan. toen herhaalde zij verschrikt fluiste rend „Bedwelmd! Weet u dat zeker?" „Absoluut zeker. Ik heb u gezien. De (Nadruk verboden). (Wordt vervolgd). PRINSES JULIANA in den INGRID CHRISTEXSEX, de eerste vrouwe- tuin van bet slot Mittersill te Zeil- 'u*6 Poolonderzoeker, die aan de Zuidpool per vliegtuig een bergketen nëeft ontdekt, te Londen am See met Prins Bern hard, gereed; aangekomen. Mevr. Christensen met haar man en voor een skitoóht- haar dochter. SKI WEDSTRLJ1)EN OP YPENBURG. Een ongekende sensatie op het vliegveld en een unicum in ons land. Het skiën achter auto's, het z.g. skijoring. Een der cï-eel- neemsters „vliegt" over het terrein. OTTWELL BINNS. Het paar verdween uit het gezicht en uit lt' gehoor en Terry Domville bekeek de f»r Aan den buitenkant, vastgehouden ®>r twee schroeven, zat een zware gren- e'; dien de bochel bezig geweest was vast Waken. Hen pakje schroeven lag in de gang op l!n vloer. Terry pikte ze prompt in, zocht I'D schroevedraaier, maakte daar den ge- |Wltelijk vastgemaakten grendel mee los h droeg alles in zijn hut. want hij was van 'Wnie, dat een grendel geen kwaad ding tls. mits hij aan den goeden kant van de zat. I deponeerde alles op zijn kooi en keer- naar de deur terug en keek ver- de schemerige gang af. Hij zou er gegeven hebben als hij weer luis- "hinkje had kunnen spelen, maar dat was *uJe gevaarlijk. Zelfs oift uit te vinden wat "esproken werd. mocht hij het gevaar eraan verbonden was niet loopen, een '-!,aar dat, wanneer het werkelijkheid zou P'den, waarschijnlijk zou beteekenen, dat J'Wa Charlton alleen over zou blijven om wat er nog kon gebeuren zonder zijn W 'e doorstaan. "d bleef waar hij was en spande zijn "»en tot het uiterste in om elke stem op te DE BEKENDE BOKSEIt MAX BA ER bij aankomst met zijn broer Buddy aan heb Waterloo- station te Londen. Zij hadden de reis gemaakt" met de „Bercngaria". BET STOOMSCHIP „TRITON" VAN DE K.N.S.M., - dat in de Straat van Gibraltar door de nationalisten is aangehouden en naar de haven van Ccuta is opgebracht. DE BOUW VAN DE NIEUWE GESTROOMLIJNDE ELECTRISCHE TREINEN bij Werkspoor in Zuilen, bestemd voor 't traject AmsterdamUtrecht.Arnhem. De neus van 'n stroomlijnmotox-wagen onderhaalden genomen, TIEN JAAR NEDERL. OMROEP OP DE KORTEGOLF. Te Huizen wordt een nieuw zendstation voor P.C.J. gebouwd. Een kijkje op den 60 M. hoogen zendmast., welke, voor 't eerst in Nederland eeheel van ihout is vervaardigd. SLACHTOFFERS VAN DE MOTORISEERING. De paarden van de Gemeentereiniging in Amsterdam zullen geleidelijk gaa-n verdwijnen door de inotorisecring van het bedrijf Het aanspannen der paarden.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 5