i der Wonderlijkste
wereldwonderen
De groote klok van
Peking
RAADSELS
De bronzen reus bij de naven
van Rhodes.
muebt er waarschijnlijk nog nooit over
lil it hoe we aan het woord .kolossaal''
df Het is afgeleid van ..colossus", het
waarmede de Oude Grieken en Ro-
i in het algemeen een standbeeld van
dan menschelijke grootte aanduid-
iJ/fuim tweeduizend Jaar geleden wa-
vele van zulke standbeelden, maar
botste stond bekend als de kolossus
"Rhodes.
eiland Rhodes, in de oudheid ver
als centrum van schilder- en beeld-
na unst, ligt, zooals je weet, in de Egëi-
n ee, en op dit eiland verhief zich het
[s ide beeld. Met dit beeld wilden de
:rs Helios, den zonnegod, die naar
overtuiging, goden en menschen het
chonk. eeren. Helios werd in vele
van Griekenland vereerd, maar
is zoo trouw en zoo diep als op Rho-
let eiland beschouwde hem als zijn
od. en hield jaarlijks spelen te zij-
re. Het geld om de vervaardiging van
i en machtig beeld te bekosten, wis-
U eilandbewoners op een gemakkelij-
nier bij elkaar te krijgen. Indertijd
.1. Demetrius, bijgenaamd „de bele-
w een poging gedaan om de stad in
aen. Hij slaagde echter niet, en brak
JS 'leg op onder achterlating van een
aantal werktuigen, die hij bij de be-
ilig overigens tevergeefs ge-
had. De Rhodesianen verkochten
f verktuigen. en het aldus verkregen
al stelde hun in staat hun wensch
J wezenlijken. Aan Chares van Lindus,
U de derde eeuw voor Christus leef-
oegen zij de vervaardiging van het
op. en deze beeldhouwer had twaalf
noodig om zijn geweldige taak te
ipl en. Hij schiep het reuzenbeeld uit
'a' 112 voet hoog en naar verhouding
Eén vinger van Helios was grooter
lal geheel romp van de meeste stand-
'ifln en de armen van de meeste men-
waren niet lang genoeg om één duim
!n reus te omspannen,
er den helderblauwen hemel, in de
k der volle zon. moet deze kolossus
n overweldigenden indruk op den
;e louwer hebben gemaakt. De ver-
singskosten bedroegen niet minder
a 100 talenten, d.i. ongeveer 2 millioen
üzend gulden. Een aardig sommetje,
né jaar, en dan vooral voor dien tijd.
ironzen reus stond aan den havenin-
t s uitziende over de blauwe wateren
iaa Egëische zee. volgens de overleve-
in iet één voet aan iederen kant van den
len ngang, zoodat alle In- en uitgaan-
,ipe iepen tusschen de gespreide beenen
en kolos moesten doorvaren. In de
f j, tven rechterhand hield Helios een
;n bakenlicht.
la lijkt een dwaze gedachte, dat zulk
nd achtig stuk menschenwerk niet lan-
we in ongeveer 60 jaren zou standhou-
toch is dat het geval geweest, want
omstreeks 200 v. Chr. werd het reuzenbeeld
door een aardbevig vernield. Negen hon
derd jaren lang bleven de stukken liggen,
zooals zij op den grond geploft waren.
Eindelijk werden deze overblijfselen door
eenige Arabieren gekocht en weggevoerd.
Negen honderd tachtig kameelen waren
noodig om de metaaldeelen te transpor-
Lecren; hieruit kun je je misschien nog be
ter een voorstelling maken van de waar
lijk ontzaggelijke afmetingen van het beeld.
Dit wereldwonder der Oudheid heeft dan
ook zulk een indruk gemaakt op de ver
beelding der menschheid, dat de herinne
ring er aan tot op dezen dag is bewaard
gebleven.
Een oud verhaal uit China.
■Er was eens een groot en machtig keizer,
die regeerde over het rijk China in het
verre Oosten. Zijn naam was Jung-Lo. On
der zijn bewind werd de regeeringszetel van
Nanking naai* Peking verplaatst en in de
nieuwe hoofdstad verrezen tal van prach
tige gebouwen, waaronder ook een hooge
klokketoren.
„Nu moet er in dien toren nog een groote
klok hangen" zei Jung-Lo. „Het zal de
mooiste klok van het heele land zijn en
zijn klank moet zoo sterk zijn, dat hij het
heele land door kan worden gehoord".
Kuan-Ju, een deftig mandarijn, die te
vens een uitstekend klokkengieter was,
kreeg de opdracht, het werk uit te voeren.
Hij was hier heel blij om en begon onmid-
De toovenaar raadpleegde zijn
oude boeken....
deïlijk, de beste werklui, die in China te
vinden waren, bijeen te zoeken. Weken
lang werd er hard gewerkt; toen was de
vorm klaar en de verschillende metalen
waarvan de klok zou worden gegoten, wer
den gesmolten. Op den dag, dat het metaal
in den vorm zou vloeien, was de keizer met
zijn heele hofhouding aanwezig om het
resultaat te zien.
Maar helaas! De vorm barstte en de klok
was bedorven!
Natuurlijk was de keizer vreeselijk boos,
omdat zooveel tijd en geld verspild waren.
Doch hij stond Kuan-Ju op zijn smeeken
toe. het nog eens te mogen probeeren.
De knappe mandarijn was bitter bedroefd.
Nog nooit tevoren was zijn werk hem mis
lukt. Dapper ging hij echter weer aan den
gang en binnen enkele weken was de vorm
weer gereed voor het gieten.
Een nog grooter menigte dan de eerste
keer had zich verzameld om de voltooiing
van het groote werk te aanschouwen. Ook
de keizer was weer gekomen.
Onder ademlooze stilte werd het metaal
in den vorm gegoten enhij barstte
niet. Toen het metaal echter voldoende was
afgekoeld, dat de vorm kon worden wegge
nomen. zag Kuan-Ju tot zijn ontzetting,
dat de klok vol kleine gaatjes zat, precies
als bij een honingraat. De keizer liet toen
den ongelukkigen mandarijn bij zich komen
en zei tot hem: „Ik zal je nog één kans
geven. Als je nu weer faalt zal ik je hoofd
laten afhakken. Wees dus gewaarschuwd!"
Je begrijpt, dat de arme Kuan-Ju zich
doodongelukkig voelde onder het naar huis
gaan. Onmiddellijk zocht hij, thuis geko
men, alle boeken over de kunst van het
klokkengieten, die hij maar vinden kon,
bij elkaar en ging weer zitten studeeren.
Ook vertelde hij met bedroefde stem aan
zijn eenige dochter, wat er gebeuren zou,
als de klok nu nogeens mislukte.
Ko-ai, zijn dochter, was een neel lief en
mooi meisje met een gezichtje als een per
zik, handjes als paarlen en lippen als rijpe
kersen. En, wat meer zegt, zij was ook een
goed meisje, dat haar vader hartelijk lief
had.
Zij dacht er ernstig over na. hoe ze hem
zou kunnen helpen en eens op een dag
ging ze stilletjes naar het hol van een
ouden toovenaar, die niet ver van de stad
in een bosch woonde. Zij vertelde hem van
haar vader's moeilijkheden en de toove
naar raadpleegde een tijdlang zijn oude
boeken. Toen zei hij droevig: „De groote
klok kan alleen gelukken als het lichaam
van een goed meisje bij de metalen in den
vorm wordt gevoegd".
Deze woorden verschrikten Koi-ai zoo
zeer. dat ze snikkend naar huis terug
keerde.
Haar vader besteedde de volgende weken
met nauwkeurige voorbereidingen voor het
gieten van de klok. „Er mag ditmaal niets
verkeerd gaan, dochtertje" zei hij.
„Neen, edele vader" zei Ko-ai „er zal
niets verkeerd gaan".
Toen de groote dag van het klokkengie
ten weer gekomen was, en duizenden bij
een waren, weerklonk juist op het
oogenblik, dat het goudkleurig metaal in
den vorm vloeide, een luide kreet van een
hooge meisjes stem.
De menschen deinsden ontzet achteruit.
Met den uitroep „Vader!" had de dappere1
Koi-ai zich in den kokenden stroom gewor
pen. Haar vader sprong naar voren en
trachtte haar nog te grijpen, maar het was
te laat! Alleen haar schoentje hield hij in
de hand. De arme man was radeloos van
verdriet; een paar vrienden brachten hem
naar huis.
Daarna beval de keizer, dat de vorm zou
worden weggenomen. En ziet: de klok was
zoo volmaakt als ze maar zijn kon!
Het vreemde van de heele geschiedenis
was echter, dat de groote klok. toen ze in
den klokketoren hing. bij iedere galm een
lage, zuchtende klank uitbracht. ..Hsiech!
Hsiech!" zuchtte de klok en dit is het
Chineesche woord voor schoen.
„Hoor'' zeiden de menschen dan „Ko-ai
roept om haar schoentje!"
voor allen om uit te kiezen;
de grooteren vier, de kleine
ren drie goede oplossingen
I.
Ingezonden door Bep van Kooperen.
Welke noten eet je op, zonder ze eerst
te kraken.
n.
Ingezonden door Cornelis J. Arbouw.
Een bloem van 2 lettergrepen 8 letters.
1, 3, 5 is een vervoermiddel, 2, 6. 7, 8 is een
ander woord voor slim, 4. 6. 4 is kinder
speelgoed, 8, 2, 3, 1 is een slijmerig dier.
III
Ingezonden door Marietje Laman.
Er waren 4 stukken land, alle 4 even
groot en even vruchtbaar. Die stukken noe
men we A. B. C. D. Iemand wou 2 stukken
er van koopen. Welke zijn nu de beste?
IV.
Ingezonden door Klaasje van Schaik.
Mijn geheel is een land in Afrika van 3
lettergrepen, mijn le is mijn moeder, mijn
2e Wordt door mijn moeder gedrag?**» mijn
3e is een verkorte jongensnaam.
V.
Ingezonden door Alida v. d. Holst.
Bij den kapper moet ik dienst doen.
Zonder mij bestaat geen beec*
Altijd ben ik nu of heden
Vroeger ook bij thee geweest.
VI.
Ingezonden door N. N.
Wie zegt eens even gauw
Welke insecten zijn hun naam getrouw?
VII.
Ingezonden door N. A
Op de kruisjes van boven naar beneden
en van links naar rechts, komt een vak dat
men op de lagere school al leert
x een medeklinker
x een scherp voorwerp
x om een heerenpo,r van te
maken'
x x x x x x x het gevraagde woord
x een meisjesnaam
x een mooie maand
x een medeklinker
