Een week-end
in „De Schaapskooi
LEIDSCH DAGBLAD - Vierde Blad
Donderdag 4 Maart t)3)
PARLEMENTAIR OVERZICHT
Het verhaal van een stillen dag
FAILLISSEMENTEN
LUCHTVAART
Thijs IJs en het verdwenen Noorderlicht
CREME
(JN/T ENLETTEREN
EERSTE KAMER.
HET DEBAT OVER DE
RIJKSBEGKOOTING.
In de vergadering van gistermorgen is
voortgegaan met het debat over de Rijks-
begrooting 1937.
De heer Kolff (C.-H.) dringt- aan op
spoedige regeling van verzekering der aan
sprakelijkheid van motorbestuurder, we
gens schade aan derden.
Spr. bepleit krachtige handhaving van
het gezag. Voortgaande zegt hij, dat bij de
rechterlijke macht de promotiekansen veel
slechter zijn dan voorheen.
De heer Mendeis (S.-D.) vraagt inlich
tingen over de toepassing van het vreem
delingenrecht.
Het instituut der preventieve hechtenis
wordt z.i. te gemakkelijk toegepast. Spr.
bepleit uitbreiding der rechten van hen,
die in voorloopige hechtenis zijn. Omdat
de verdediger er niet bij is, moet bij het
politie-onderzoek niet te beklemmend
tegen een verdachte worden opgetreden.
Met de begrippen „redelijk vermoeden
wan schuld" en de „ernstige bezwaren tegen
den verdachte" wordt het in dq practijk
niet te nauw genomen. Vermoedelijk hangt
imet het optreden tegen preventief zittende
verdachten het tekort aan leden der rech
terlijke macht samen. In het bijzonder
maakt spr. aanmerking op den langen duur
van verschillende gevallen van preventieve
hechtenis.
Spr. constateert dat de omroepvereeni-
gingen zich niet voldoende houden aan de
voorschriften der auteurswet en dringt
aan op maatregelen daartegen, ook met
strafrechtelijke sancties.
De heer Van Rappard (lib.) bespreekt
(het instituut der bewaring van beroeps- en
gewoonte- en gevaarlijke misdadigers. Een
groote bewonderaar van de laatste Duit-
sche strafwetgeving is spr. niet. maar het
instituut der Sicherungs-verwahrung werkt
toch gunstig. Voor uitvoering van dit insti
tuut voelt spr. temeer, omdat zoovele mis
dadigers per auto trachten te ontsnappen.
Spr. wensch geen aantasting van de zelf
standigheid der gemeenten t. a. v. de poli
tie; de burgemeesters moeten over'n eigen
politiecorps blijven beschikken. Bij het
streven naar eenheid moge dit- wel worden
toedacht.
Samenvoeging van marechaussee en
rijksveldwacht zou nadeelig zijn voor beide
corpsen. Spr. betoogt, dat in geen enkel
opzicht tekort mag worden gedaan aan het
corps der marechaussee, dat eerder moet
worden uitgebreid dan ingekrompen en
zijn militair karakter bewaren.
Spr. wil zwaardere straffen voor be
schonken autobestuurders.
De vergadering wordt om één uur ver
daagd tot halftwee.
Bij het voortgezette debat over de Justi-
tlebegrooting werden na de pauze verschil
lende aangelegenheden van juridischen en
en rechterlijken aard oesproken: de pre
ventieve hechtenis; de bezetting van recht
banken; de promotie-kansen; het vreem
delingenrecht; het overbrengen van ge
straften; het in bewaring houden van be
roeps- of gewoonte-misdadigers; de benoe
ming van rechter-commissarissen; de om
vang der kantongerechten; het zeerecht;
het muziek-auteursrecht en andere onder
werpen. De heer Knottenbelt heeft ook bij
deze begrooting de zaak van den ontsla
gen thesaurier-generaal behandeld. Hij
bleek van oordeel, dat de justitie met
name de rechter-commissaris in sommige
opzichten is te kort geschoten. En wat de
Minister betreft, toonde hij zich „verbaasd
en bedroefd" over het feit, dat deze, op
het laatste oogenblik. in de Tweede Ka
mer een polltie-rapportje van vele jaren
geleden ter sprake had gebracht, dat met
de vraag der preventieve hechtenis niets
te maken had, maar blijkbaar zei de
heer Knottenbelt alleen moest dienen
om stemming tegen mr. Ries te maken.
In de rechtzaal zou dit geen succes hebben
gehad, in de Tweede Kamer oogste het toe
juiching. Maar mr. Knottenbelt vond dit
een „onrecht", den heer Ries aangedaan
en vermoedde, dat de Minister er geen ge
lukkige herinneringen aan zou behouden.
Het droit de reponse vond een verdedi
ger in den heer Werker; hij bepleitte in
voering hiervan. Wil men zoo betoogde
hij de persvrijheid handhaven, dan zal
men de gelegenheid voor een aangevallene
moeten scheppen, om zich te kunnen ver
dedigen.
De heer Jansen heeft waakzaamheid ge
vraagd ten opzichte van vreemdelingen, die
onze eigen nationale instellingen bestrijden
en betoogde voorts, dat de preventieve
hechtenis met meer waarborgen moet wor
den omringd. Ook de heer Moltmaker vroeg
waakzaamheid, en wel ten aanzien van op
ruiende geschriften. Tegen de verspreiders
en vervaardigers hiervan moet scherper
worden opgetreden. Hij wees er voorts op,
dat in Utrecht de fascisten een vergadering
hebben verstoord met behulp van tomaten,
eieren, voetzoekers en andere projectie
len. Zijn alle autoriteiten van politie en
justitie er wel voldoende van doordrongen
vroeg hij dat tegen zulke methoden
krachtig moet worden opgetreden?
De vergadering eindigde vroegtijdig; van
daag wordt met Justitie voortgegaan.
HAGENAAR.
(Van onzen G.P.D.-redacteur)
Wat verdienen de deelnemers aan
een werkkamp voor jeugdige werkloozen,
zooals de „Centrale voor Werkloozen-
zorg", die in ons land organiseert?
Reeds heb ik hierover het één en ander
medegedeeld. Er is n.l. geen sprake
van verdienen in den eigenlijken zin
des woords. De deelnemers krijgen ge
durende 9 weken kost en inwoning
gratis, benevens aan het einde van
elke week een zakgeld, dat f. 1.75 be
draagt. Zij. die een afstand van méér
dan 10 K.M. moeten afleggen om hun
kamp te bereiken, krijgen daarvoor een
fietsvergoeding tot een bedrag van
f. 0.50. En als zij nu geen fiets heb
ben? Geen nood! De eerste maal mogen
zij per trein reizen, welke reis hun
wordt vergoed en in het kamp stelt
men dan een kampfiets te hunner be
schikking. Maar er ls nog meer dat zij
in bruikleen krijgen, b.v. overalls en
schoenen (echte kistjes). Neen in de
werkkampen eischt men van de deel
nemers niet, dat zij zelf voor hun uit
rusting zorgen. Begrijpt gij nu ook,
lezer, dat er aan zoo'n kamp heel veel
op administratief gebied vastzit? Bo
vendien wordt er door de Regeering en
door de „Centrale" gecontroleerd wat
er alzoo uitgegeven is. En aanschaffing
van nieuwe dingen kan ook pas na
overleg met de betrokken instanties ge
schieden.
In de kantoren der kampen, daar waar
de leider van de administratie zetelt, is
dan ook altoos werk te doen. Zijn er geen
staten bij te houden, dan is men bezig
aan de weeklijsten. Zijn die gereed, dan
moeten er brieven getypt worden of
de kampkrant.
Volgens afspraak zal ik het week-end
in „De Schaapskooi" doorbrengen.
Natuurlijk maakten wij Zaterdagochtend
van het mooie weer gebruik om de Jongens
bij den vijver aan het werk te zien. Per
fiets is het een kwestie van ten hoogste 10
minuten. De zon schijnt zoo heerlijk, dat
de kampco en zijn bezoeker hoed en jas
thuis lieten. Dat viel echter wel wat tegen,
ook al omdat er een frlsch windje stond.
Bij het werk.
Even later staan wij bij den vijver, waar
een kleine 90 jongens onder één leider met
opgewekte gezichten hun werk doen. Een
gedeelte der jongens staat diep in den
grond te graven. De spaden vliegen omhoog
om omgekeerd te worden boven de op
loopplanken staande kruiwagens. Zijn deze
vol dan klinkt er een fluitje, waarna de
kruiers in actie komen. Piepend ratelen de
gevulde kruiwagens over de loopplanken,
welke gelegd zijn tot aan de plaatsen,
waar het uitgegraven zand gestort kan
worden. Behendig kiepen de kruiers hun
wagen om. Vervolgens keeren zij terug
naar de plaats vanwaar zij kwamen, zoo
dat de wachtende gravers opnieuw aan
den arbeid kunnen tijgen. Er wordt in een
stevig tempo doorgewerkt. Je kunt zien,
dat de jongens precies weten wat zij moe
ten doen endat zij er zelf plelzier in
hebben.
Uitbetaling.
Gedurende de maand Februari werden
bij de gezamenlijke griffies in Nederland
gedeponeerd 204 crediteureniijsten met een
totaal passief van f. 2.778.366.05 waarvan
preferent f. 862.262.44.
Sedert 1 Jan. 1937 werden in totaal ge
deponeerd 367 credieteurliisten met een
totaal passief van f 4.523 334.90, waarvan
preferent f. 1.261.176.50.
Opgeheven wegens gebrek aan actief: J.
Cuvelier. Hillegom; P. J. J. Willemse. Hil-
legom.
Uitgesproken;
J. A. Nieuwstadt, koopman te Wassenaar,
van Zuylen van Nyeveltstr. 233, en zaak
doende te Den Haag, Piet Heinstr. 64 onder
den naam Elhaga. R.C. Mr. J. R. Thorbecke,
Cur. Mr. L. de Blécourt, Wassenaar.
M. G. Kornet, te Katwijk aan Zee, Jan
Tooropstr. 9 B. R. C. Mr. J. H. van Laer, Cur.
Mr. P. van der Grijp, Leiden.
Om 12 uur is het: uitbetaling! Barak na
barak treedt dan aan in het kantoortje,
om van den kampco het zakgeld (even
tueel met fietsvergoeding) in ontvangst
te nemen. Hier passeeren alle jongens de
revue. Ik zie versleten kleeren, broeken in
allerlei snit en kleurIk zie hoe ruwe
werkhanden het geld opstrijken, dat de
kampco op tafel uittelt. Sommigen bergen
het zorgvuldig in hun portemonnaie, ande
ren, de meesten overigens, koopen in de
cantine ook die is in de kampen aan
wezig een pakje sigaretten, tabak of
een paar sigaren! Eindelijk, tegen één uur,
hebben alle jongens hun beurt gehad.
Even later zitten zij reeds aan tafel om
voor het vertrek nog een warm maal eten
te verwerken. De stamppot van savoye-
kool met worst gaat er in als koek. Geen
wonder, na dien ochtend van arbeid. En
dan nadert de uittocht met rassche schre
den. De achterblijvenden, kampco, dames,
chefs, kok en de schrijver van deze regels,
stellen zich bij den uitgang op. Enkele
minuten later passeeren ons reeds de
eerste kampdeelnemers. Ze zijn allen in
een best humeur. Kwinkslagen vliegen over
en weer. Steeds meer fietsers volgen het
voorbeeld van de vlugsten. De een gaat
wat sneller, de ander wat langzamer. Na
een kwartiertje zie ik nummer laatst om
de bocht van den weg verdwijnen.op
weg naar huis. Wat zij daar zullen vinden?
Ik weet het niet, ik kan het alleen maar
raden. Een uur of wat geleden heb ik een
stapel rapporten doorgelezen, rapporten,
welke de chefs aan het einde van een
weekperiode over de deelnemers uitbren
gen. Meestal vermelden deze rapporten
moeilijkheden. „Huiselijke omstandighe
den: niet rooskleurig. Vader werkloos,
broers werkloos, geen huiselijkheid enz.,
enz." Neen. het is geen wonder, dat zulke
jongens uit baloorigheid de straat zoeken,
laat thuiskomen en laat opstaan. De fut
gaat er uit. Slechts een enkele maal lees
ik van Jongens, die den moed niet verlie
zen. Die thuis zooveel mogelijk de handen
uit de mouwen steken. Maar de meeste
rapporten getuigen toch van een leven
zonder werk en van de daarmede gepaard
gaande minder goede omstandigheden.
derlijk goed hart, zullen hun vreugde over
de rustperiode uiten door elkaar met de
vlakke hand te bestrijden. De strijd duurt
overigens niet heel erg lang. De kampco
moet gedisqualificeerd worden wegens een
verkeerd geplaatsten slag.
En wat gaan wij nu vanmiddag doen!
Naar het badhuis in Brielle. „Gaat u
mede?" De zon schijnt zoo heerlijk, dat
het mij onmogelijk is om „neen" te zeggen.
Bovendien ls er een kampfiets te mijner
beschikking.
Een goed" half uur laber peddelen 5 vroo-
Ujke wielrijders het nu zoo stille kamp uit.
Naar Brielle (en niet Den Briel!). In dit
ongelooflijk lustige stadje heb ik tever
geefs uitgekeken naar overblijfselen, die
herinnerden aan eens zoo roemruchte ja
ren. Ik zie slechts droomerige huisjes in
smalle straten, een pleintje, waar rustig
een kanon afgevuurd kan worden zonder
iemand te raken.
In het duister reden wij terug naar het
kamp. De weg was slechts spaarzaam ver
licht, maar dat deed er niet zoo heel veel
toe. Vier der vijf wielrijders kenden de
route op een prik.
's Avonds aten wij in de leeszaal, rustig
en kalm een gesprek voerende over koetjes
en kalfjes. Na het eten bleven wij waar
we waren: de radio werd aangezet, er
werd orgel gespeeld en er werden indruk
ken uitgewisseld over de deelnemers, die
thans in het kamp waren.
Het was vrij laat toen de lichten in de
leeszaal gedoofd werden en er over „nacht
rust" gedacht werd.
De grootsche plannen
der K. L. M.
Zondag, rustdag. Ik heb nimmer gewe
ten, dat er in een kamp zulk een weldadige
stilte kon heerschen. Er was letterlijk
niets dat de rust verstoorde. Kwam het
soms daardoor, dat wij eerst laat ln den
ochtend verrezen? Gelukkig waren er geen
deelnemers, die ons observeerden
Wij waren zoo „vroeg", dat het ontbijt
verschoven werd naar het middagmaal.
Dat werd dan ook alle eer aangedaan,
's Middags bleven er slechts enkelen in
het kamp achter. De overigen gingen in
Rockanje naar de kerk.
Natuurlijk was de zon achter de wolken
schuil gegaan. Stel je voor, dat ik eens één
dag lang zonder regen in een werkkamp
was. Dat beteekende dus binnen blijven.
Gelukkig was er een chef, die damde en
een chef, die schaakte.
De laatste nacht in „De Schaapskool"
verliep ongestoord. Toen ik na een stevig
ontbijt ging vertrejcken waren er nog geen
deelnemers gearriveerd. Het afscheid, dat
natuurlijk zeer hartelijk was, beperkte zich
dus tot de kampdames, de chefs en den
kampco, die me tot het hek wegbracht.
Het regende natuurlijk pijpestelen, maar
daar was ik al heelemaal op ingesteld. Aan
het stationnetje te Oostvoorne stond het
tramtreintje reeds te puffen. De reis naar
Rotterdam terug verliep precies als de
heenweg. Ook nu weer regen en nogmaals
regen, ook nu van water overzadigde ak
kers en weilanden en natglimmende wegen.
En de schorre sirene loeide onvervaard
mede. Ik kon overigens blijven dutten tot
de Maasstad toe. Dutten? Ja, Je raakt aan
alles gewend, zelfs aan sirenes en aan 12
keer stoppen per uur. Slechts bij hooge
uitzondering stapte er iemand in of uit
aan de tusschenstations, maar meestal
gingen wij ongestoord na enkele seconden
weer verder. Waarom dan toch stoppen?
Omdat het zoo in de dienstregeling staat
en daar valt niet aan te tornen.
De Trans-Atlantische luchtroute.
(Van onzen luchtvaartmedewerker).
Hoewel wc niet gewend zijii, dat de
K. L. M. met haar plannen voor nieu
we luchtverbindingen te koop loopt,
wil er toch zoo nu en dan wel eens
iets uitlekken. Zoo is het ook gesteld
met de nieuw geprojecteerde luchtvel-
binding met onze West, de route Am
sterdam-Paramaribo. Het is niet de
wil der K. L. M. geweest, dat het be
staan dezer plannen reeds nu bekend
werd. De voorbereiding voor deze lijn,
waar danig aan gewerkt wordt, eischt
nu eenmaal wel eens handelingen en
besprekingen, die, zoo niet naar buiten
bekend, dan toch wel opgemerkt wor
den. En dan is het lot van het ge
heim beslist.
De K. L. M.-bezoeken aan Amerika.
Bezoeken van de K.L.M. aan Amerika
zijn niets bijzonders. Reeds zoo vaak zagen
we vertegenwoordigers oversteken naar het
land van den dollar. Doch wanneer de
directeur zelf vertrekt, is er iets bijzonders
aan de hand. Eenige dagen terug werd nu
gemeld, dat de heeren Plesman en Jhr.
Rensdorp naar Amerika vertrokken en in-
tusschen trekt ook de hoofd-vertegenwoor-
diger, de heer Nleuwenhuys naar de Nieu
we Wereld Het zou hier de verbinding
Java-Manilla betreffen. Ongetwijfeld ls
deze nieuwe verbinding van onze Oost met
de Phillppljnen voor de K.N.I.L.M., dus ook
voor de K.L.M van groot belang., temeer
daar hiermede straks een aansluiting wordt
verkregen met de Pan American Airways,
waardoor een snelle verbinding Java-Ame-
rika, één van de Idealen, een feit zal zijn
geworden.
Dit is slechts één ideaal; de K.L.M. zelve
koestert echter ook den wensch een directe
verbinding NederlandAmerika te verwe
zenlijken, en hierin is het motief voor de
huidige bezoeken gelegen. Immers de vele
reeds gepubliceerde berichten aangaande
den dienst naar Manilla leerden ons reeds,
dat voor de Amerlkaansche toestemming
geen ellenlange besprekingen meer noodig
waren. Het betreft hier nog slechts eenige
formaliteiten.
Het is een bekende taktiek het een aan
het ander te verbinden en dit ls dan ook
hier het geval. Bij de behandeling van de
nieuwe K.N.I.L.M.-lijn wil men de ontwor
pen oceaanroute der K.L.M. naar voren
brengen.
Verder zal dan nog wel tusschen de be
sprekingen door een uitstapje naar Glen
Martin gemaakt worden, doch daarop ko
men wij straks nog even terug.
s
De uitgestippelde route.
We herinneren ons nog levendig de
mooie vlucht van Jan Hondong met de
„Snip"» Deze vloog tot langs de Afrikaan-
sche kust en maakte van daar haar over
steek naar de West, die de geheele we
reld in verbazing bracht. De K.L.M. zal
deze route niet weer volgen. De plannen
leiden nu van Amsterdam naar Lissabon.
In Lissabon werden reeds besprekingen ge
voerd. Vanuit Portugal wordt dan reeds
de sprong over den oceaan aanvaard.
Hoewel dit niet de kortste overtocht ls,
heeft men hier het voordeel verschillende
eilanden-groepen te passeeren welke als
natuurlijke steunpunten benut kunnen
worden. Het is ook mogelijk, dat deze over
geslagen worden en men linea recta zal
vliegen, doch dan zijn zij te beschouwen
als noodlandings-terreinen, iets waar al
tijd behoefte aan is, ter verhooging van
de veiligheid op lange trajecten.
De bel luidt plotseling! Wat nu? „Kom
kijken naar den bokswedstrijd," aldus
klinkt een stem door het stille kamp. Na-
tuurlijk vlieg ik naar buiten. Aha! De
kampco en één der chefs, de laatste een
boom van een kerel met een overigens kin-
21. Oom Brom zat daar dius in de klem en riep om hulp. met
luider stem; daar is Thijs even van geschrokken, maar toen heeft
hij eens flink getrokken na veel gespartel en gedoe kwam oom
toen naar beneden toe.
Wel, die val was hevig raak oom Brom viel neer met luid ge
kraak; gelukkig bleef hij goed gezond, zoodat hij spoedig al weer op
zijn beenen stond.
„Ach ach zoo iets doe ik niet alle dagen", begon hij dan te
klagen. „Je weet toch dat ik niet goed springen kan? Ik word
er mager van! Wat zijn diat hier voor duist're holen? Waar hebben
al die Eskimo's zich nu verscholen?
„Kom", sprak Thijs, „dat zal ons spoedig blijken, als wij een beetje
verder-op gaan kijken; ik denk, wij komen wel door deze gang
terecht, bij 't woonhuis van den ijsgeest Pegelbrecht. Waarschijnlijk
vinden wij daar ook de Eskimo's; ga dus maar mee en wees niet
boos".
„Kom kom, kom kom", zei oom Brom „dan zijn wij er dus na aan
toe om 't Noorderlicht te achterhalen? Wel, wel, ik ben niet moe
en wensch niet meer te dralen! Laat ons zeer snel nu voorwaarts
rennen, dan zullen al die slechte Eskimo's oom Brom eens leeren
kennen!"
eenweldaad
voor Uw huid
7361
(Ingcz. Medj
Welke vliegtuigen,
Interessant is de vraag, wat voor toe
stellen zullen deze lijn bevliegen. Het zijn
hoofdzakelijk trajecten over zee en het ligt
niet voor de hand. dat deze bil een regel
matige dienstuitvoering, met landvllegtui-
gen zullen worden overvlogen. De SMd was
een landvliegtuig en daarom koos zij ook
de route langs de Noord-Afrikaansche kust,
Zooals nu de verbinding op de kaart is uit
gestippeld. brengt het onwillekeurig de idee
naar voren, dat men juist getracht heelt
er van het punt van vertrek, tot dat van
aankomst een zee-traject van te maken en
dus de bedoeling heeft met watervlieg
tuigen te gaan vliegen. Dit ls ook het geval,
Met de dienst naar Midden-Amerika zal de
groote vliegboot haar intrede doen ln ons
burgerluchtvaartverkeer. Daartoe moet
naast Schiphol een basis voor deze vlieg-
booten worden Ingericht en is het oog ge
vallen op de plassen bil Aalsmeer, waar
over thans onderhandeld wordt.
Deze plannen, en dit tusschen haakjes,
doen het ons dan ook duidelijk worden,
waarom Fokker en Slot zoo onverwachts
uitkwamen met een ontwerp voor een vier
motorige vliegboot, geschikt voor oceaan-
verkeeT en tevens waarom de laatste, de
„Schelde", zelfs dit ontwerp aan de K.L.M.
ter goedkeuring voorlegde.
Hierboven noemden we reeds de Glen
Martin-Fabrieken ln Amerika. Deze fabriek
ls een specialiteit in de constructie van
groote vliegbooten en het is een publiek
geheim, dat de K.LM. groote belangstel
ling voor haar producten, die op een
enorme ervaring berusten, aan den dag
legt. In het verband van dit artikel zal dan
ook geen verwondering behoeven, wanneer
de heer Plesman eens een uitstapte naar
deze fabriek zal maken.
Commercieele mogelijkheden.
Een dergelijke luchtlijn brengt echter
hooge kosten met zich mede en een der
voornaamste problemen is dan ook de
vraag waardoor deze gedekt zullen worden,
Een verbinding van ons land met
onze koloniën in Amerika, zal, althans
de eerste tientallen jaren, niet een
dergelijk vervoer kunnen opbrengen,
dat zij levensvatbaarheid heeft. Doch
dit is ook niet het doel, dat de K.L.M,
voor oogen heeft. Midden Amerika is
overdekt door een dicht net van lucht
lijnen der Pan American Airways, zoo
wel naar de Zuid-Amerikaansche Sta
ten, ais naar de V.S. Door de reeds
verkregen concessies, en die welke in
de directe toekomst nog verwacht
mogen worden, bezit Paramaribo etc
goede aansluiting met dit net en zal
men dus vanuit ons land, uiteindelijk
een directe verbinding met Zuid en
Noord-Amerika verkrijgen. Dan is een
voldoende vervoer zeker te verwachten,
temeer daar dan deze lijn geen con
currentie heeft of, in belangengemecn
schap, zal moeten deelen met een
andere maatschappij, zooals het ver
keer over den Noordelijken en dat over
den Zuidelijken Oceaan laat zien. En
daarom zal mogen verwacht worden,
dat het vervoer de hooge exploitatie
kosten, althans in den toekomst, geheel
zal dekken.
DE POSTVLUCHTEN.
De „Perkoetoet" is gisteren van Batavia
vertrokken met medeneming van 248 KG,
post, 9 K.G, pakketpost en 80 K.G. goede
ren. Voor tusschentrajecten waren 18 pas
sagiers geboekt; drie moesten wegens
plaatsgebrek worden geweigerd. Gezagvoer
der is Parmentier.
HET EERSTE C-BREVET IN 1937!
Gistermiddag, bij uitstekend weer, vlo;
het lid der Zwèefclub „Rotterdam", de he
R. v. d. Velde op een Grunau Baby ther
misch het C-brevet zweefvliegen.
De heer v. d. Velde werd door het Neder
Instituut voor Zweefvliegen met een motor
vliegtuig v. h. vliegveld Ypenburg opge
sleept. Na op 1100 meter de verbinding me
het motorvliegtuig te hebben verbroken
daalde v. d. Velde aanvankelijk tot
meter, waarna hij in een thermiekblaas ge
durende een kwartier kon blijven zweven en
hierbij kon stijgen tot ongeveer 1000 metej
hoogte, dus pl.m. 300 meter op eigen kracht-
Na het met goed gevolg afleggen van hel
tweede gedeelte, het theoretisch examen,
zal den heer v. d. Velde het alom begeerd!
blauwe insigne met de drie witte meeuwen
worden uitgereikt.
TIJDSCHRIFTEN.
De Februari aflevering van het maand
schrift „Hlstorla" heeft den volgenden in
houd: De strijd van vorstin Pauline *u
Lippe voor een volksvertegenwoordiging;
Duel en dood van Alexander poesjlung.,
Bedrieger of martelaar?; De opstand v
Poegatsjen; Iets over tunstvervalscningei1
TOSCANINI's CONCERT UITGESTELD-
Naar wij vernemen is wegens een Wh
ongesteldheid van den beroemden duig1e
Arturo Toscanlni, het concert, dat hij
Den Haag met het Residentie-orkest
geven, eenige dagen uitgesteld.
Toscanlni heeft Intusschen hedenmors
de repetities met het orkest hervat.
2-4
