Oefeningen van de Grenadiers te Veur - Diner Ver. Ned. Gemeenten
11* Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
HET ROODE KENTEEKEN
FEUILLETON
GISTERAVOND VOM) TE S OH EVENING EN DE DAM WED STRIJ D SPRIN
GERKELLER PLAATS. De -winnaar van deze match zal uit kunnen komen
tegen den wereldkampioen Raichenbach. Springer (rechts) doet zijn eersten zet.
RE WERELDREIS VAN DE
O. 16. De onderzeeboot O 16,
aan boord waarvan zich prof.
Vening Mcinesz bevindt, aan
de kadé te Washington.
DE ONTMANTELING AAN HET KASTEEL „RADBOUT". Het oude kasteel Radbout te Medemblik, dat zoo lang door
de omliggende perceelen beschaduwd is geweest, is eindelijk geheel vrij komen te staan, nu de
omliggende huizen alle zijn gesloopt.
TWEE DA AGSCHE OEFENING VAN DE GRENADIERS in de om
geving van Voorschoten en Veur. De Veurschè schooljeugd, die van
school wilde gaan, vond den ingang dooi- soldaten bezet- Zij volgden vol
belangstelling de operaties.
1>K DUITSCHE FILMACTEUR ADOLF WOIIL-
BRiiCK bij de première van Pygmalion".
Links de hoofdrol-vertolkster in Pygmalion",
Lilly Bouwmeester.
DINER TER GELEGENHEID VAN HET ZILVEREN JUBILEUM VAN DE VEREENIGING VAN NE-
DERLANDSCHE GEMEENTEN IN DE RESIDENTIE. V r.n l.: dr. J. P. Fockema Andrea», min. mr.
P. J. Oud, mr. P. Droogleever Fottuyn, min. mr. J. A. de Wilde, E. Vinck, min. mr. M. 'Slingenberg, jhr.
mr. dr. A. B. G. M. van Rijckevorsel, en op den voorgrond links, mr. A. Jonker.
TE MARYLAND, AMERIKA, ontspoorde bij
een treinbotsing een locomotief en een goederen
wagen. Beide sloegen geheel om; drie personeu
werden gedood
OTTWELL BINNS.
1!)
■Wat leuk dat we allemaal samen naar
«oorne gaan," merkte hi] op. „U kent de
waarschijnlijk nogal goed. Miss
"«inshaw?"
-Mis!" antwoordde het meisje met een
«luidend lachje. „Ik heb er geen idee van,
Wiilvs de dingen, die Paul in zijn brieven
huis geschreven heeft."
.Paul?" peinsde Terry. „Zeker iemand
Me queue?"
Miss Wakinshaw gichelde weer en schud-
jtoolijk haar poppenhoofdje.
-Alweer mis!" kondigde zij aan en legde
-Paul is mijn broer. Hij is een parel-
adelaar. Ik ga bij hem logeeren voor
"ta tijd! Kent u de plaats soms?"
J* ben er geweest!" gaf Terry toe. „Het
,r geen herstellingsoord en voor het
Riste gedeelte van het jaar is het er zoo
als in de Sahara. Wanneer de men-
die wat met de parelvisscherij te
~(en hebben, er zijn, is het er levendig
Jj*?. maar anders is het er zoo ver-
als een school, waarvan alle ondeu-
jongetjes spijbelen.. U hebt er
'S'dee van."
bi Wakinshaw vond het vooruitzicht
erg aanlokkelijk. Ze trok een gezicht
'en teleurgesteld kind en lachte een
verdrietig.
heeft Paul me niet verteld." Toen
klaarde haar gezichtje op. „Maar de parel
visscherij is er ook nog
„Wat de meest stinkende handel ter we
reld is." lachte Terry. „Rottende oesters
verspreidden nu eenmaal geen aangena-
men geur."
„Kom," antwoordde het meisje, vast be
sloten de dingeit zoo rooskleurig mogelijk
in te zien. „In ieder geval zijn er de parels
en de parelhandelaars."
„Parels zijn zeldzaam en parelhandelaars
zijn een mengelmoes van Japanners, Ma-
leiers, Indiërs. Joden. Chineezen en Ara
bieren al de stammen die bij den bouw
van den toren van Babel ontstaan zijn en
een paar. die ergens anders vandaan
komen een echt losbandig stelletje."
Miss Wakinshaw keek verschrikt. Haar
blauwe oogen hadden een ontstelden blik
en het rozenmondje vormde zich tot
een „O!"
„Een feit," beweerde Terry, die niet ge
loofde. dat het jonge meisje half zoo ver
schrikt was, als ze wilde doen voorkomen.
..Maar Paul is er tenminste nog," zei Miss
Wakinshaw en putte troost uit de gedachte
aan broederlijke bescherming. „Hij zal wel
voor zijn zusje zorgen cn ik weet zeker, dat
er parels zijn, want hij heeft er mij een
paar voor mijn ooren beloofd."
Terry keek naar de ooren in kwestie. Ze
waren klein en aardig en hij voelde zich
geneigd er een compliment over te maken,
maar hield zich in, minder omdat Miss
Wakinshaw het niet prettig gevonden zou
hebben, dan wel omdat Norma Charlton
het verkeerd zou kunnen opvatten.
„Een model broeder," merkte hij glim
lachend op en toen duwde Miss Wa
kinshaw haar bord van zich af.
„Ik voel me ineens zoo draaerig," zei ze.
„Ik.... ik geloof maar dat ik even aan dek
ga om wat frissche lucht te krijgen.Let
er maar alstublieft niet op."
Ze liet hun niet de gelegenheid dat te
doen, maar rende naar de deur en sloot die
achter haar dicht. Een paar seconden
staarde Terry naar de gesloten deur en
wendde zich toen tot Norma Charlton.
„Een plotselinge aanval!" fluisterde hij.
„Ik geloof, dat u een beetje voorzichtig
moet zijn met die jonge dame, Miss
Charlton."
„Waarom
„St!Laten we zachtjes praten als we
het over de afwezige hebben. Want ziet u,
we weten niet in hoe verre zij afwezig is."
„O, maar dat is belachelijk!"
„Bespottelijk!" gaf hij glimlachend toe.
„Maar vindt u het niet eigenaardig, dat
zoo'n poesje aan boord van de „Dusty Mil
ler" is?Maar dat doet er op het oogen-
blik niet toe. Het zou het beste zijn als u
dat teeken op een veilig plaatsje borg en
dat niet aan dat vogeltje vertelde Be
grijpt u?"
„Ja, maar
„Het schijnt te waaien," onderbrak hij
haar- op luiden toon. „Als het nog erger
wordt zal deze oude bak wel gaan slinge
ren. Ik hoop, dat u geen last van zeeziekte
hebt. Miss Charlton." Toen liet hij er
fluisterend op volgen: „Spreek een beetje
hard."
Hoe verbaasd ze ook was gehoorzaamde
het meisje en ging in op wat hij gezegd
had.
„Moet ik opscheppen, Mr. Domville?"
antwoordde zij met een geforceerd lachje,
dat echter oprecht klonk.
„Nee," lachte hij terug. „Maar wanneer u
er niet tegen kunt, zult u wel gauw Miss
Wakinshaw achterna gaan."
„Ik hoop echt
De Dusty Miller richtte zich op en dook
weer neer en tegen de kajuitsdeur kwam
een plotsellngen slag, alsof er iemand
tegen aan gegooid werd. In een oogwenk
was Terry Domville overeind gesprongen
en in drie stappen was hij bij de deur. Hij
wierp haar vlug open, maar zag niemand
en de kajuitstrap was leeg. Hij sloot de
deur weer en ging naar zijn plaats terug.
„Niemand," zei hij lachend.
„Maar er viel toch iemand tegen het pa
neel!" zei het meisje gespannen.
„Ja," antwoordde hij. „Waarschijnlijk
Miss Wakinshaw, die misschien weer een
aanval van duizeligheid kreegIs het
noodig om nog meer te zeggen?"
„Nee. Maar ik kan niet begrijpen
„Ik ook niet. Dat dametje is een pro
bleem. Ik kan niet begrijpen wat zij met
uw zaken te maken kan hebben, tenzij ze
moet probeeren uw vertrouwen te winnen.
Ze past niet bij kapitein Amos Smith en
zijn vroolijke trawanten. En als ze het op
dat teeken van u gemunt heeft
„Dat kan niet! Het kan voor haar niets
beteekenen."
„Dat kunt u natuurlijk het beste weten.
Ik weet niets, behalve dat iemand erin ge
ïnteresseerd is en dat ik geronseld ben,
omdat ze er mij van verdachten met u in
het geheim te zijn."
Op dat oogenblik kwam de Chineesche
steward binnen met een stuk gebraden
vleesch. Het gezicht van den man was een
uitdrukkingsloos masker en hij scheen Miss
Wakinshaw's afwezigheid niet op te mer
ken, maar toen hij de kajuit verliet en zich
omdraaide om de schuifdeur te sluiten, zag
Terry de amandelvormige oogen met een
eigenaardige uitdrukking op zich gericht en
hij 'acht bij zichzelf, dat er hier weer een
man was, die meer in hem geïnteresseerd
was. dan hij had willen toegeven. Hij zei er
echter niets van en een oogenblik later
nam Norma Charlton al zijn aandacht in
beslag.
„Ik geloof, dat ik het geheim maar
moest vertellen
„Niet wanneer u het zelf niet volledig
wenscht, Miss Charlton," zei hij vlug.
„U bent mijn vriend," zei het meisje rus
tig. „Wanneer u gelijk hebt, schijnt het me,
dat ik op u moet rekenenom me te
helpen
„Ik ben geheel tot uw dienst," zei Terry
ernstig.
„Des te meer reden waarom ik u in ver
trouwen zal nemer., Mr. Domville. En het
geheim is werkelijk maar heel eenvoudig.
Ik ga naar Broome om een kind onder mijn
hoede te nemen, waar op het oogenblik een
Chineesche vrouw voor zorgt. Het teeken is
alleen maar het eh zullen we zeggen
het requ voor het kind? Het bewijs als u
wilt, dat ik inderdaad de persoon ben, die
het moet ontvangen niets meer Daarom
kan ik het interesse niet begrijpen, dat
andere menschen voor het stukje ivoor be-
toonen. Het kind, een zoontje van mijn
broer, kan niets voor hun beteekenen. Ze
kunnen onmogelijk eenig interesse in het
twee jaar oude jongetje hebben
„Maar waarom zijn ze dan in u of in dat
ken teeken geïnteresseerd? Ze moeten er
eenvoudig toch wel eenig belang bij heb
ben. Is uw broer dood?'
„Nee. De moeder van het kind wel."
„En heeft uw broer u het teeken ge
stuurd?"
„Niet direct Ik moest naar het huis van
een Chineesch koopman gaan een vriend
van hem in Kowloon. Van hem heb ik het
ontvangen."
(Nadruk verboden). (Wordt vervolgd).
