Defensie-begrooting
goedgekeurd
Ons Kort Verhaal
p(H DAGBLAD - Derde Blad
Zaterdag 27 Februari 1937
Het Tooneelstuk
Met 25-9 stemmen
l\TF7f\rr\
/TUKKIN
Vergadering der Eerste
Kamer.
I Gisteren heeft het Hoogerhuls de Begroo-
L» van Defensie behandeld.
fooi Wer droeg het debat overheerschend
w karakter van de noodzakelijkheid van
ebetering der weermacht ln verschillen-
j opzichten. Over die noodzakelijkheid
I,., je meeste partijen het eens. Zij ver-
chillen echter in de vraag: tot hoever?
a het antwoord hierop hangt weer samen
ift de doelstelling onzer weermacht,
tamelijk of men deze alleen ziet als on-
trdeel eener groote Volkenbondmacht in
K toekomst, dan wel als zelfstandig defen-
D^rgaan. ofals beide. En dan is er
Jok nog het tempo. Verschillende leden
lillen een zoo snel mogelijk tempo in de
Irbeterlng en de versterking en zijn van
rdeel. dat onze weermacht van zoo vitale
eeltenis is voor den staat, dat tegen
oge uitgaven niet mag worden opgezien,
i: alles bleek ook ln de discussie ln den
ïnaat, maar er bleek tevens wat trou-
Jsns ln de stukken reeds aan den dag
i getreden dat er groote waardee-
bestaat voor hetgeen dr. Colljn als
ister van Defensie (ad Interim!) heeft
Kan en tot stand heeft gebracht*
llje heer van Rappard heeft zooals wij
1 hebben gemeld ln het bijzonder het
jberale standpunt met betrekking tot de
fiensie uiteengezet en het streven naar
1 goede en behoorlijke weermacht ver-
igd, er op wijzend, welk een aanzienlijke
inderlng er is gekomen ln de situatie
,i verschillende partijen inzake leger en
jol. Uitbreiding van het contingent en
Menging van den eerste-oefentijd achtte
Jij dringend noodzakelijk, evenals volledige
(ftoering van het vlootplan-Dekkers. Hij
seft er op geween daarin later dan den
de Savornin Lohman) dat de N.S.B.
i met betrekking tot de weermacht een
agogische politiek volgt, en dat de be
ding, als zou aan die partij de verander-
t houding ten aanzien van de weermacht
l danken zijn. eiken grond mist. Ook ont
lede hij. dat er in het leger sympathie
w de N.S.B. zou bestaan, en als dit juist
ue. zou tegen de betrokken officieren
Rten worden opgetreden, want dan zou
nding in strijd zijn met de beglnse-
i van tucht, gehoorzaamheid en dlsci-
tne. Ook de heeren Lohman en Blomjous
lilden de noodzakelijkheid van weer-
acht-versterking in het licht. Nederland
|riep eerstgenoemde uit heeft meer
i eenig ander land op de defensie be-
rigd. Het zou hem liever zijn geweest,
tien reeds het huidige kabinet de ver-
lïking lil vollen omvang ter hand had
lomen, instede haar voor het volgend
nUterie voor te bereiden, maar dit zal
i toch de koe krachtig bij de horens
«ten vatten en ook op het stuk van de
(rtensie volkomen homogeen dienen te zijn.
heeren Lohman en Blomjous gispten
i halfslachtige standpunt der sociaal-
faocraten, die in de Tweede Kamer wel
loer Indische defensie-credleten, maar
«1 voor de begTOOting stemden.
Wat dit laatste betreft heeft ook de vrlj-
nig-democraat prof. van Embden mede-
ield. dat hij dit jaar evenmin voor de
noting zou stemmen als vroeger.
I Immers:
l'nij zou het alleen kunnen doen, wanneer
i Minister hem kon bewijzen, dat een
ftrmacht- voor ons land een belangrijke
teventieve werking zal hebben. De heer
Ja Embden hield zijnerzijds een uitvoerig
koog om uiteen te zetten, dat en waarom
Jij in die preventieve werking niet gelooft,
het was dus niet waarschijnlijk, dat de
bitter er ln zou slagen hem te overtui-
|ei. De heer van Embden heeft, stemmen-
tegen de begrooting op grond van zijn
ngeloof in de weermacht, dus een' andere
hiding aangenomen, dan zijn partijge-
nooten. Hij verdedigde het stelsel van col
lectieve veiligheid ln den geest van den
Volkenbonds-taak, zooals hij die ziet. Maar
zijn geestverwant Werker stelde, afgezien
hiervan, in het licht, hoe Nederland in de
huidige omstandighden een weermacht
niet kan missen. Hij stemde voor de be-
grooting.
Met de collectieve-veiligheidstheorie van
prof. van Embden was de heer de Marchant
et d' Ansembourg het volstrekt oneens.
Hij sprak van de collectieve on-veillgheid
van den Volkenbond, en hij bestreed de
opvatting, dat ons land ln dienst van dien
Bond een taak zou hebben te vervullen. De
weermacht moet alleen gebruikt worden
voor de verdediging onzer eigen onafhan
kelijkheid. Om deze voldoende te kunnen
volbrengen, moet er algemeene dienst
plicht komeh. De beide nationaal-socia-
listen achten aldus de heer de Marchant
het defensie-beleld onvoldoende, maar
zij zullen toch voor de begrooting stemmen,
Minister Colljn heeft ook van zijn kant
de noodzaak van weermacht-versterking
doen zien.
Intusschen
tegenover hen, die over het beleid niet
geheel voldaan waren, somde hij de vele
maatregelen op, in de laatste Jaren geno
men, en verschillende die te wachten zijn.
Wanneer men dit alles in het oog vat,
heeft onze weermacht wel degelijk preven
tieve werking, zoo betoogde de Minister-
tegenover prof. van Embden. Bovendien
vergeet deze. dat het leger van een klein
land ln een gecombineerden strijd de be
slissende factor kan zijn en de schaal kan
doen overslaan. In den wereld-oorlog heb
ben zoowel von Moltke als Ludendorff zich
laten lerden door de vrees, dat ons leger
bij de tegenpartij zou komen. De Minister
noemde het dwaasheid, om te verwachten
dat ons land (of Indiër onaantastbaar ge
maakt zou kunnen worden voor eiken aan
val, maar we moeten het mogelijke doen
om te zorgen, dat de oorlog buiten onze
grenzen blijft. Uitdrukkelijk verklaarde de
Minister echter, dat hij niet verder kan
gaan dan het financiecl-mogelijke en on
omwonden gaf hij zijn afkeurend oor
deel te kennen over de dolzinnige bewape
ningswedloop tusschen verschillende groo
te landen. In antwoord aan den heer Van
Embden, die om een speciale belasting voor
wapenfabrikanten gevraagd had, verklaar
de de Minister dat die niets om het lijf
zou hebben, want zulke fabrikanten zijn
er hier vrijwel niet.
Kenmerkend voor dat deel van 's Minis
ters betoog, waarin hij schetste hoe, door
den loop der staatkundige en militaire ge
beurtenissen, de positie van ons land is
veranderd.
Nederland zou het slagveld van Europa
kunnen worden!, verklaarde de Minister,
en het is onze plicht dit te voorkomen,
door het mogelijke te doen.
Merkwaardig was, dat de sociaal-demo
craten niet hadden deelgenomen aan het
debat.
Dit zal wel verband houden met het feit,
dat hun congres vandaag en morgen hei
militaire vraagstuk behandelt.
Maar:
vóór er gestemd werd, kwam de heer
Mendels verklaren, dat hoewel de Mi
nister tot hun vreugde, weerstand biedt
aan de wenschen der ultra-militaristen
hij en de zijnen zouden tegenstemmen
Zoo werd de Defensie-begrooting met 25
tegen 9 stemmen aangenomen. Tegen: de
sociaal-democraten en de vrijzinnig-demo-
craat Van Embden. Was het niet een
beetje erg, dat 16 leden bij deze stemming
ontbraken?
Daarentegen werd de aanvullmgsbegi oo-
ting voor de Indische defensie zonder
stemming aangenomen, evenals de begroo
tingen van het defensie-fonds, het ves
tingstelsel en het artillerie-bedrijf. Hier
stemden de socialisten niet tegen.
HAGENAAR.
Bulten verantwoordelijkheid der Red.)
Copie van de al of niet geplaatste
stukken wordt niet teruggegeven.
CONSTERNATIE ONDER DE
IEPEBOOMEN.
IBoomenliefhebber haalde het geval reeds
een paar regels aan, maar het blijkt,
p cr in alle stilte overal druk over gedis-
"isieerd wordt. Inderdaad, er heerschteen
[Poote consternatie onder de iepe en kas-
'feboomen. Zij hebben de kruinen bij
"tar gestoken. Wat toch is het geval?
I "inds heugelijke tijden hadden ze hun
l'iste plaats in ons stadsbeeld, en ze wa-
Ijta de stad tot een sieraad, waarmede de
■«Wenaars maar wat ingenomen waren.
■Wit u zich de Witte- en Zoetenv. Singel
I" bet Plantsoen eens voor. geheel of ge-
lelijk ontdaan van hun prachtige
■•tongroepen.
1 'Maar daar denkt men eenvoudig toch
■Tj! san" zult u zeggen.
'och is dat niet zoo zeker, vooral wan-
Iu de verwoestingen die in den loop der
Ij""! hebben plaats gegrepen eens nagaat.
I 'taneer de iepen spreken konden, dan
ien zij daarover heel wat kunnen ver-
I Dan zouden zij u er op wijzen, hoe
li-wli*' 200 heel lang geleden een groep
E~™ zou worden gekapt, en hoe een
I itl e boomen ln 't plantsoen wegens
I professor redding bracht door ener-
I -tv Pro'esteeren. Het malle van het
I pi ,^as' dat die bedreigde boomen toen
I l'a.-' Seen iepziekte bleken te hebben
Lür 2i^n zooveel malle gevallen met
I «L •oowkapperij. Zoo bijv. de bewoners
Nieuwe Rijn, die op een morgen
I C^PeUende kap-teekens op hun
men precies zooals boomliefhebber te
recht opmerkt om den anderen zagen
aangebracht-
Een van deze bewoners, die er bijzonder
op gesteld was de boom voor haar huis te
behouden, deed een desbetreffend verzoek
bij den gemeentedienst, en tot haar niet
geringe verwondering, verscheen er in een
ommezien iemand van de gemeente, die
zijn leedwezen kwam betuigen dat die mooie
boomen moesten worden omgekapt, maar
dat kappen moest vanwege de iepziekte,
er was dus niets aan te doen.
Het drong niet zoo gauw tot die bewoon
ster door. d. w. z. wel. dat de betreffende
instantie met die ziekteverklaring zoo bui
tengewoon vlug was, maar niet 't vreemde
van ht geval, dat die boomen om en om
geteekend waren, en dus toevallig om en
om de gevreesde ziekte hadden, maar toen
haar oog weer op die teekens. viel, stond
zij perplexStelt u zich voor dat in
een straat precies om 't andere huis de be
woners aan dezelfde ziekte gingen lij
den. men zou zeggen: die straat is behekst.
Maar met boomen is dat toch ook al een
mal geval. Met dat al schijnt er geen einde
aan te komen. Wat ls er Intusschen over
gebleven van de Hooglandsche kerkgracht,
waar ook zulke mooie oude boomen ston-
aen, tusschen Valdez- en Staalwijkstraat
zijn al die mooie kastanjes gerooid (we
gens de iepziekte?) Ook op de Schelpen
kade. Zoetenv. Singel, Witte Singel, overal
woedt die kapziekte, ik bedoel iepziekte.
De boomen zelf kunnen het niet bijhou
den, d.w.z.: ze kunnen niet eens meer bij
tijds de iepziekte krijgen
Is het een wonder, dat ze van angst de
kruinen bij elkaar steken en tot elkaar
zuchten; Wie van ons zal nu weer 't eerst
aan de beurt zijn
Booze tongen beweren, dat die boomen
aardig geld opbrengen, en dat het daarna
planten van jonge boompjes ook weer
winstgevend is (Voor wie?) M. i. kan
de gemeente er financieel niet veel wijzer
van worden, op geen enkele manier Maar
die rondwarende iepziekte op de meest ver
rassende plaatsen, ook waar kastanjes
staan, is een mysterie, dat opheldering
vraagt, VERICUNDUS
Na experimenteeren
dagbladreclame
verkozen.
Armour Company, het groote
Amerikaansche levensmiddelenbedrijf,
weet reeds jaren het machtige ver
koopsmiddel dagbladreclame, pro
ductief te maken.
Eenigen tijd geleden verklaarde de
president R. H. Cabell nog: „In alle
afzetgebieden waar wij dagblad
reclame benutten, bewezen de resul
taten ons steeds weer de waarde van
dagblad-reclame als verkoopstimu-
lans". 7113
Maar dit bedrijf is wel zoo verstandig
zijn reclame voortdurend te onder
zoeken.
Vorig jaar experimenteerde het met
proefcampagnes. Het resultaat recht
vaardigde volkomen het besluit in
1037 opnieuw meer dagbladen te
benutten.
Opnieuw, omdat het in 1935 in 28
plaatsen reeds met 430.000 regels méér
ln dagbladen was gaan adverteeren
dan het voorafgaande jaar.
Oud huis ingestort te
Nijmegen.
Als gevolg van den hoogen
waterstand.
Gisteravond is op de Waal voor Nijme
gen een nieuwe was geconstateerd. De stand
is gestegen tot ongeveer 12.45 meter plus
N.A.P. Thans begint men in de omgeving,
met name in Weurt en Beuningen en ver
der het land van Maas en Waal in, meer
overlast te krijgen van de aanhoudende
kwel. In Weurt staan bijna alle bloemiste
rijen en warmoezerijen onder water.
Lobifch is thans geheel geïsoleerd. Het is
slechts mogelijk per boot via Tolkamer
Elten te bereiken.
In Nijmegen siepelt het water reeds
door de huizen aan de Waalkade, waar
't verkeer totaal gestremd is, zoodat dit
nu door de Steenstraat, in dc oude
stad gelegen, moelh worden geleid. Door
het passeeren vèn de zware- vracht
auto's is een der oude huizen ingestort,
gelukkig zonder persoonlijke ongeluk
ken te veroorzaken.
Inbraak bij de fa. Polak
en Schwarz te Zaandam.
De brandvrije kluis geforceerd.
In den nacht van Donderdag op Vrijdag
is een brutale inbraak gepleegd in het kan
toor der N.V. Polak en Schwarz's Essence-
fabrieken aan den Provincialen weg. tegen
over het spoorweg-emplacement te Zaan
dam. De inbraak werd ontdekt door werk
sters, die des morgens om 7 uur voor haar
gewone bezigheden in het kantoor kwamen.
Overal troffen zij een groote wanorde aan.
Haar eerste werk was den portier en den
chef, die juist aan kwam. te waarschuwen.
Op het eerste gezicht was het duidelijk dat
ongenoode gasten aan het werk waren ge
weest. Onmiddellijk stelden zij de directie
en de politie op de hoogte van hun bevin
dingen. Bij het onderzoek bleek, dat de
brandvrije kluis met een zuurstofapparaat
was bewerkt. Het slot was geheel uitge
brand. Een bedrag van f. 300 aan gelds
waardig papier en specie was tot goeden
buit verklaard, ook op enkele bureaux werd
alles overhoop gehaald, doch hier leverde
het onderzoek niets op.
De dieven zijn, na het Schoolplein te zijn
overgestoken, over den hoogen met glas
scherven afgedekten muur geklommen en
zijn door verbreking van enkele ruiten de
fabriek binnengedrongen.
Voor zij aan den arbeid togen hadden zij
uit de smederij van de fabriek eenige tan
gen en een breekijzer weggenomen, welke
gereedschappen bij de brandkast zijn terug
gevonden. Ook werd een zeil aangetroffen,
dat, naar men aanneemt, dienst heeft ge
daan om het felle licht van den steekvlam
af te dekken.
Vermoedelijk zijn vakkundige inbrekers
aan het werk geweest. De dieven hebben
het privékantoor links laten liggen, het
geen er op schijnt te wijzen dat men met
de situatie ter plaatse op de hoogte was,
aangezien zich daar een alarm-inrichting
bevindt.
UITLEVERING AAN DUITSCHLAND
GEWEIGERD.
Eenigen tijd geleden is voor de civiele
kamer der Amsterdamsche rechtbank het
verzoek behandeld van de Duitsche regee
ring tot uitlevering van dr. S., vroeger
directeur-generaal vn een groote handel
maatschappij in Duitschland. In het uit
leveringsverzoek werd dr. S. beschuldigd
van verduistering van 260.000 R.M ten na-
deele van de N.V., waarvan hij directeur-
generaal was.
De N.V. geraakte ln 1932 in déconfiture.
Ongeveer een jaar verleden verliet dr. s.
metterwoon Duitschland en vestigde zich
eerst in België later in Nederland. Het ten
laste gelegde feit zou gebleken zijn: in Oc
tober 1931. HU heeft dus nog ruim vier laar
ln Dirtschland doorgebracht zonder dat
tegen hem een vervolging werd ingesteld
De regeering heeft na ingewonnen advies
van de rechtbank de uitlevering afgewezen
en dr. S., die zich in hechtenis bevond, in
vrijheid gesteld.
door J. P. BALJÉ.
In Jaren had ik hem niet gezien, mijn
besten vriend Plet Spaans. Hij was in Gro
ningen. ik ln Amsterdam terechtgekomen,
en in den aanvang hadden we een tamelijk
drukke briefwisseling gehad. Maar hoe
gaat dat? Allengs verslapt de correspon
dentie en dan komt er een tijd, dat je hee-
lemaal niet meer schrijft. Zoo wist ik niet
precies meer, wat hij eigenlijk uitvoerde.
Op de H.B.S. was hij altijd een primus ln
Nederlandsche taal, hij verslond boeken,
dweepte met Jacques Perk en Boutens, en
schreef zelf ook gedichten. Maar tenslotte
was hij toch in den handel terechtgekomen
en hij scheen zijn litteraire aspiraties maar
te hebben laten schieten.
Nu stond hij daar, op dien regenachtigen.
druilerigen Zondagmiddag, plotseling voor
me. Druk. beweeglijk, zooals vroeger, veel
pratend, veel sigaretten rookend. In een
half uurtje wist lk, nauwkeurig, wat hij al
die jaren had uitgevoerd. Dat hij den han
del er al heel gauw aan gegeven had en
zich op de journalistiek had geworpen. En
dat hij tooneelstukken schreef.
Toen hij het daarover had, begonnen zijn
oogen te glinsteren, er kwam iets extatisch
over zijn gezicht. Pas op dat oogenblik her
kende ik den ouden Plet Spaans, dien lk
tevergeefs ln den wat sjofel en nonchalant
gekleeden bezoeker, die daar maar zat te
praten en te dampen, had trachten terug
te vinden.
'kHeb een meesterwerk geschreven, ke
rel;" zei hij, „werkelijk een meesterwerk."
Zijn oogen vonkten. „Dit stuk lk geef je
de heilige verzekering, dit stuk zal met één
slag onze kwijnende tooneelgezelschappen
er weer bovenop brengen."
„Gefeliciteerd. Piet," deed ik opgewekt.
„Aardig dat het zoo'n succes geworden ls."
Zijn blik verdofte, en hij keek me met
gepijnigde pogen aan.
„Succes!" zei hij bitter, „Succes?" Hij
drukte woedend een eindje sigaret uit, stak
onmiddellijk een nieuwe op. „Heb jij er wel
eens van gehoord, dat hier in Holland een
waarlijk groot schrijver, of het nu een
tooneelschrijver of een romancier is. wordt
geëerd, vóór hij vijftig jaar dood is? Zoo
zal het met mij ook wel gaan." Hij lachte
sarcastisch, trok een paar maal snel aan
zijn sigaret en keek mij dan plotseling met
een mengeling van hoop en vertwijfeling
in de oogen aan.
„Daarom ben ik naar jou toegekomen."
zei hij, „jij bent vroeger altijd m'n beste
vriend geweest, en al hebben we elkaar
de laatste jaren een beetje uit het oog ver
loren, van die oude vriendschap blijft
altijd wat hangen." Hij staarde triest voor
zich uit. „In de ellende herinner je je oude
vrienden," voegde hij er dof achter.
„Je kan natuurlijk op me rekenen, Piet,"
verzekerde ik hem, misschien wat plechti
ger, dan noodig was.
„Dank je," zei hij eenvoudig. En dan:
„Kijk eens, beste kerel, ik ben de wan
hoop nabij. Ik wéét dat, mijn tooneelstuk
uitstekend is, dat er in jaren geen stuk is
geschreven zoo goed als het mijne En toch
kan ik geen tooneeldlrecteur vinden, die
het spelen wil. Dat zou op zichzelf nog niet
zoo gek zijn. De directeuren spelen ten
slotte liever de grootste nonsens, waarbij
een goedkoop succes vooruit verzekerd i«,
dan een werkelijk goed stuk, waarbij ze
een beetje risico loopen. Toen ik dan ook
de directeuren opzocht, was lk wel voorbe
reid op tegenstand, besefte ik wel, dat ik
moeilijkheden te overwinnen zou hebben.
Maar ik had nooit gedacht, dat ik zóó be
handeld zou worden."
Hij stond op en liep nerveus met groote
stappen de kamer op en neer.
„Fred," zei hij, mij met een bleek gezicht)
aankijkend, J'red, de kerels hebben me be-
leedigd op alle mogelijke manieren en ln
alle nuances, die je je maar bedenken kunt.
Het begon meestal met me een uur of
langer te laten antichambreeren. Dat was
tenslotte nog gewoon, iedereen die zich
gewichtig voelt, meent dat aan zijn repu
tatie verplicht te zijn. Maar als ik dan
ontvangen werd. en als het me gelukt was,
mijn manuscript aan zoo'n directeur to
overhandigen ter lezing, dan volgde altijd
hetzelfdealtijd hetzelfde...."
Hij ging voor het raam staan, en trom
melde op de beregende ruiten. Triest drupte
de regen van de takken der naakte boo
men. Met een ruk draaide hij het droeve
stadsbeeld den rug toe en keek me weer
aan.
„Steeds probeerde men mij, na een vluch-
tigen blik in. het manuscript te hebben
geslagen, de deur zoo spoedig mogelijk uit
te werken. De één deed het vriendelijk, met
een lachje, en onder een vloed van spijt
betuigingen, een ander vloekte me letter
lijk weg, een derde behandelde mij als een
kleinen jongen, maar allemaal deden ze
hetzelfde.me eruit werken, zonder ver
der naar mijn manuscript om te kijken.
En ze hadden er hoogstens twee of drie
regels van kunnen lezen
Met een zucht nam hij aan een tafel
plaats, en hij steunde het hoofd met de
handen.
„Ik begon aan mezelf te twijfelen. Fred",
zei hij tenslotte, „en toen besloot ik naar
jou te komen. Jij, m'n beste vriend, zou
me zeggen, wat er aan mijn stuk mankeert,
wat de directeuren dan wel bewoog, me
eruit te smijten
Uit zijn actetasch diepte hij een lijvig
boekwerk op. Er kwam iets teeders in zijn
oogen, toen hij er naar keek. Dan gaf hij
het mij, en zijn handen trilden een beetje.
„Hier!" zei hij, „lees, en zeg me wat er
mee is."
Nieuwsgierig sloeg ik het werk open, en
ik las. Toen ging er een schok van schrik
door me heen, en bijna werktuigelijk klapte
ik het boek dicht. Scherp keek ik mijn
ouden vriend aan.
Zijn gezicht vertrok zich in smart.
„Precies hetzelfde gebaar," stiet hij rauw
uit, „net als die directeuren. Dat ls teveel,
Fred, dat is te erg. Ook jij...."
Snel greep hij het boek en voor ik hem
had kunnen terughouden, was hij de kamer
al uit. Ik riep, maar hij ijlde voort. Ik
hoorde zijn haastige voetstappen op de
trap, toen een deur, die dof dlchtbonsde
Ik liep naar het raam, waai- hij zooeven
gestaan had, en ik zag hem het verlaten
natte plein oversteken, blootshoofds, zon
der jasArme Piet! Hij had me een
schok gegeven, die oude kameraad, een
hevige schok. En ik zou hem niet kunnen
helpen.
Want wat had ik moeten zeggen, toen ik
het boek had opengeslagen, en daar op de
eerste pagina, gedrukt, voor me zag
staan: „Pygmalion, tooneelstuk van G.
Bernard Shaw"?
BIJ DEN ARBEID GEDOOD.
Aan boord van het in de Waalhaven te
Rotterdam liggende Grieksche stoomschip
„Rita Chandies" was men gisteren bezig
met het laden van briketten, die met een
strop aan boord werden gebracht. Oo een
gegeven oogenblik brak een strop, waarin
zes briketten zaten. Een daarvan trof den
35-jarigen P. v d. Weyden uit de Oleander
straat. De man was op slag dood.
Overzicht onzer belangrijkste
Veemarkten.
BUITENLANDSCH GEMENGD.
DRIE BULGAARSCHE COMMUNISTEN
GEËXECUTEERD.
Drie Bulgaarsche communisten, die ter
dood veroordeeld waren, zijn in de gevan
genis Stara Zagora geëxecuteerd. Zij waren
lid van de communistische organisatie van
het dorp Enina, welker leden na door de
politie ontdekt te zijn, de bergen ingevlucht
waren, waar zij bijna een jaar leefden. Ver
leden jaar werden zij gevangen genomen,
nadat zij drie gendarmes hadden gedood.
TIJGER ONTHOOFDT EEN KIND.
Te Gyoengyoes, in Hongarije, heeft een
circus-tijger, welke door zijn temmer buiten
zijn kooi vertoond werd ,een kind zoodanig
aangevallen, dat het hoofdje van den romp
werd gescheiden
De tijger werd met revolverschoten ge
dood. De toeschouwers sloegen, door een
paniek aangegrepen, in wanorde op de
vlucht.
GRAAF VAN COVADONGA WEER
GEOPEREERD.
De graaf van Covadonga, de oudste zoon
van ex-konlng Alfonso, is te Havana op
nieuw geopereerd.
Zijn verpleegster deelde mede, dat de
huidige ongesteldheid van den graaf ern
stiger is dan de vorige keeren. De graaf werd
te New-York niet goed en onmiddellijk be
gaf hij zich naar Cuba, aangezien hij groot
vertrouwen heeft in de doctoren aldaar.
De medici hebben hem onmiddellijk ge
opereerd en een bloedtransfusie toegepast.
De zieke is zeer zwak en een nieuwe trans
fusie zal noodig zijn.
Dr. Alberto Reclo verklaarde, dat de ope
ratie goed geslaagd is en hij verwacht, dat
de zieke na de bloedtransfusie zal her
steilen.
VLIEGTUIGONGEVAL.
Een watervliegtuig van de lijn Tripolis-
Rome, aan boord waarvan zich tien passa
giers bevonden, is tegen een wrakstuk ge
varen na op gewone wijze te Syracuse op
het .water te zijn neergestreken. Het toestel
kapseisde niet. Eén passagier werd gedood.
Voor den gebruiksveehandel is het
vooral op het oogenblik van groot belang
hoe de positie is van de zuivelmarkt en
hoewel er geen reden ls tot pessimisme
ten opzichte van den export, moet voor
optimisme toch ook eenige reserve in acht
warden genomen. Immers, een zeer groot
deel van onze boterproductie gaat nog
steeds met een flinken toeslag het land uit,
zoodat de hooge heffingen nog noodig
blijven.
De Engeische markt hebben we nog
hard noodig. al nemen andere import-
landen den laatsten tijd iets meer af. De
kaasmarkten houden zich bijzonder goed
en nu en door groote afnamen voor het
plan-Deterding geen voorraden van be-
teekenis meer zijn, belooft dit wel wat
goeds voor de toekomst. In ieder geval
staat het er echter niet minder voor dan
vorig jaar. We besj>euren zelfs wel wat ver
betering.
De veehandel zal dan ook dit voorjaar
wel bevredigend verloopen. al zijn de prij
zen momenteel wel iets te hoog voor een
vlotten handel. De aanvoeren waren ook
gedurende de laatste dagen van deze week
nog niet groot en zij werden hoewel lang
zaam, toch prijshoudend geruimd. Gust
weidevee was lui en duur, doch als straks
de zon wat meer gaat schijnen komt er ook
wel wat meer beweging.
De slachtveehandel was op het einde
dezer week ook niet bepaald vlug, maar
toch wel prijshoudend. Beste kwaliteit was
wederom niet veel aangevoerd en zeer
vast. Voor het plan-Deterding werd nu
iets minder gekocht dan begin dezer week.
Gisteren zijn hier ter plaatse slechts 16
stuks aangekocht en toch werd het ge-
heele aanbod geplaatst.
We zijn benieuwd of er volgende week
nog eenzelfde kwantum voor het plan-
Deterding wordt gekocht. De prijzen schij
nen wat te hoog te worden, wil men de
zelfde kwaliteit blijven koopen.
Op de kalverenafdeeling was er voor
vette een flauwe en voor nuchtere een
vaste stemming.
Het wolvee ging weer goed van de hand,
al was de handel wat stroever en de prijzen
ruim zoo hoog als de vorige week De
vette varkensmarkt sloot de week prijs
houdend.
O— ^EFOONNUMMERS:
REDACTIE 1507
DIRECTIE en ADMINSTRATIE
2500 (op 2 lijnen)
3-3
