Malaga in handen der nationalisten - Huwelijk van den zoon van Mussolini Tweede Blad 77ste Jaargang LEIDSCH DA6BIAD FEUILLETON Het huis der mysteries Uit het Engelsch door H. A. C. S. 60) HOOFDSTUK XIX. Juist op dat oogenblik deed dr. Bouligny ue deur der groote kamer open, en kwam tinnen. Hij stond, eenigszins verrast, stil, *ant onze houding op dit oogenblik waar schuwde hem, dat er iets dreigde. Daarna Kwam hij naar Adela toe. Hij zag er oud urg moe uit, onder zijn oogen waren wallen, en zijn wangen en zijn zware kin waren slap. "^hedenmorgen, goedehmorgen", zei hij, i was duidelijk, dat hij probeerde ons, jtoals dit bij zijn beroep paste, opgewekt tegroeten, maar het lukte niet erg. »Hoe is het vanmorgen met je, Adela?" h,, was duidelijk, hoe zij alles wat me: - r verdriet over Dave's dood tè maken ,°P zij schoof het was, alsof ze haar T if' °PSehorgen bad. komt op het goede oogenblik, Daniel", „ir® 'pe zuster heeft juist een toespeling Dr d datj °ave ook vermoord is." oiwl' .hui'Sny keek mij scherp aan, van rl 2yn ruig« wenkbrauwen. «.'.wave vermoord!" zei hij verbaasd. „O van' Sls'er Keate. Daar is geen kwestie Kplr .Dave was verslaafd aan veronal. Ik waaar het bewijs van. Adela en Janice weot 1161 al eenigen tijd geweten Ik wl niet, of hij met opzet een te groote dosis nam, maar ik weet. dat niemand het hem kan gegeven hebben, buiten hem zelf om. Florrie's vergissing gebeurde, buiten haar weten; zij wist niets van veronal, en was bovendien vast overtuigd, dat zij aspi rine nam. Met Dave was het heel anders, wat U best kunt begrijpen. De dosis, die hij gisteren nam. nam hij zelf. Daar behoeft niet aan getwijfeld te worden. Maar ik kan, natuurlijk, niet zeggen, dat het met de be doeling was. zelfmoord te plegen. Ik wou. dat jullie mij verteld hadden van Dave's ziekte." „Ik wou, dat ik het gedaan had. Daniel", zei Adela, op droevigen toon, maar zij her won haar flinkheid, en wendde zich tot mij: „Is dat een antwoord op uw vraag, zuster Keate?" Ja, dit was het eenigszins; ik was het eens met dr. Bouligny, en was het van het begin af. Maar dit was niet mijn geheele vraag. „Gedeeltelijk", zei ik, op waardigen toon. „Maar waar kreeg hij de veronal van daan?" Adela keek mij verbluft aan, en Janice zei langzaam: „ik vermoed, dat hij die van Bayard gekregen heeft." „Maar. als Bayard veronal achter hield, toen zij kibbelden, en Dave het zóó vurig verlangde, dat hij in staat was Bayard te dooden, omdat die hem sarde, door het niet te geven, nu, dan moet Dave toen niets ge had hebben En ik ben er zeker van. dat Bayard en Dave maar één keer samen waren, vanaf het oogenblik, dat ik kwam, totdat Bayard dood gevonden werd. En die ééne keer was aan de lunch den middag, voordat Bayard gedood werd." Allen dacht na. en zei: „Maar u waart niet voortdurend bij Bayard, zuster Keate." „Zijn deur was op slot, wanneer ik hem alleen liet." Hilary maakte een beweging van onge duld. „Wij loopen tegen iets aan, dat wij mis schien niet kunnen bewijzen. Maar wat ge beurde met de veronal in het doosje, dat Florrie had?" ,Dat nam Evelyn", zei dr. Bouligny. „Waar is het. Evelyn? „Ik weet het niet", zei Evélyn. „Ik had geen lust er over te spreken, toen Dave door veronal gestorven was. Zie je, ik weet niet, wat er mee gebeurde." „Wat bedoel je?" zei Adela, op scherpen toon. „Probeer duidelijk te spreken, Eve lyn. Ik begrijp je niet. Bedoel je, dat jij de veronal onder je had. die overgebleven was uit het doosje, dat Florrie kreeg?" „Ja", zei Evelyn. „Ik zag het doosje daar bij Florrie's bed liggen, en ik vond dat een slechte plaats er voor. Daarom nam ik het en legde het op de toilettafel in mijn kamer. Maar" zij scheen moeite te heb ben om te spreken, en ontweek Hilary's blik het verdween 's avonds. Zondag avond. En ik weet niet, wie het nam. Ik vermoed, dat. het Dave geweest is." „Waarom, in 's hemelsnaam, vertelde je mij dat niet, Evelyn?" barstte Hilary los. „Nou", zei Evelyn, en ze keek naar Allen, alsof ze steun zocht, „ik dacht, dat dit niet hoefde. Ik vermoedde, natuurlijk, dat iemand in huis geregeld van het middel gebruik maakte, anders zou het niet in huis geweest zijn. Maar ik dacht, dat het den toestand maar erger zou maken, ais we crobeerden er achter te komen, wie het uit mijn kamer weggenomen had. en waarom, 't Was alles al erg genoeg", zei Evelyn, op een min of meer klagenden toon. „Nu zullen wij het nooit te weten ko men", zei Hilary, ongeduldig. „Je had mij dat eerder moeten vertellen, Evelyn. We zullen wel moeten aannemen, dat Dave de veronal vond en die meenam. Zoover kunnen wij gaan, en dat moet wel de waar heid zijn. Ik geloof niet, dat" iemand Evelyn er van zal beschuldigen, dat zij Dave er toe bracht die groote dosis veronal te slik ken Hij hield even op, daarna ging hij door. „Zooals Dan zegt, moet Dave zelf de dosis genomen hebben Met eigen hand. Een andere mogelijkheid is er niet. Wij weten, dat hij het slaapmiddel niet had, toen hij op Bayard schoot, den eersten keer, en dat hij het zeker had, toen hij stierf. En dat een tamelijk groote hoeveel heid veronal van Evelyn's toilettafel ver dween, den vorigen Zondag. En dat wij Dave. in deze vier dagen, bijna niet gezien hebben. Deze feiten, bij elkaar, lijken mij beslissend. Ik neig er toe, om de geheele geschiedenis te laten voor wat zij is. Nu. Laat zuster Keate vertrekken", was het slot van Hilary's woorden, „en laten we de geheele geschiedenis laten rusten." „Maar, Hilary", zei Adela, „je weet wat de menschen zullen zeggen. Ze zullen zeg gen, dat Dave Bayard doodde en daarna zelfmoord pleegde." „Laat ze", zei Hilary, norsch. „Ik hoop maar, dat ze dat zullen zeggen. Het is het beste, wat wij hopen kunnen." „Ik vertrek morgen", zei ik. „Ik kan hier niet meer tot hulp zijn, dr Bouligny en ik moet gaan". Dr Bouligny keek verstoord, maar mompelde „ja. ja. zeker, zuster Keate" En Adela keek mij peinzend aan. Bijna kon ik zien, dat zij een plan over woog, om mij vast te houden, tot zij de overtuiging zou hebben, dat ik nooit ge vaarlijk voor hen zou zijn. Ik zei, op beslis ten toon: „Ik moet gaan. Het is mij heele- maal onmogelijk nog langer te blijven". Adela keek naar Hilary en daarna naar Evelyn. Blijkbaar kreeg ze van geen van beiden eenige hulp, en ze zei„Zeker, zuster Keate. Het is erg lief van u geweest, zóó lang bij ons te blijven. Vooral in deze.... droeve omstandigheden." Op dit oogenblik vroeg ik mij zelf af, of zij werkelijk haar plan zou opgeven, of dat ze nog hoopte, mij óf te overtuigen van de theorie van den dief, óf mij over te halen haar tijd te laten. Of misschien hoopte ze mij te bewijzen, dat er geen oplossing was, dat het onmogelijk was de waarheid te ont dekken en den moordenaar te identifi- ceeren. „Dat", herhaalde Hilary, die terugkwam op wat hij gezegd had, „is het vriendelijk ste, wat de menschen zeggen kunnen. Dat Dave Bayard doodde, en daarna zichzelf, 't Is hopeloos om te trachten iets meer te bewijzen. Wij zouden tegenover een jury niets meer kunnen bewijzen. God geve, dat wij het nooit behoeven te doen." „Je hebt, wat dat betreft, gelijk", zei Allen, op ernstigen toon. „Hoe meer wij er over praten, des te erger worden de ver wikkelingen. Wij herhalen steeds weer de zelfde dingen. Of wij ontkennen wat wij reeds gezegd hebben. Nu Adela zegt. dat Bayard reeds dood was, toen zij het huis verliet, en Maar jij hoorde dat niet alle maal, Dan, is 't niet?" „Wat allemaal?" vroeg dr. Bouligny, en Hilai-y legde het hem in het kort uit.' (Wordt vervolgd). EEN LIEFDES-IDYLLE, op het te Maastricht gehouden Kinder-carnaval. ..Zoo de ouden zongen. ZOON VAN DEN DliCE TREEDT IN IIET HUWELIJK. - In de Josephskerk te Rome vond de huwelijksinzegening plaats van den oudsten zoon van Mussolini met signorina Orsola Buvoli uit Milaan. Het paar op weg naar de kerk. SCHOONSCHIP AAN BOORD VAN DE „ROÏAL SOVEREIGN". Met opgestroopte broekspijpen en blootsvoets is de bemanning van het Engelsche oorlogs schip druk bezig het dek een extra beurt te geven. ,,'T UNÜERSTE O ET DE KAN". Een gedeelte uit den te Venlo gehouden Vastenavond-optocht, welke groote belangstelling trok. MALAGA GEEFT ZICH ZONDER VERZET OVER AAN FRANCO'S TROEPEN. Een fraaie overzichtsfoto van de Spaan- iche stad Malaga, welke thans in handen is van dc nationalisten. In het midden de prachtige kathedraal .111!. ELIHll ROOT f, - oud ste staatsman van Amerika, die op 92-jarigen leeftijd .in New- - York overleed. DE MARIv buiten de oevers. Auto in over stroomde straat te Breda

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 5