Sneeuwval in Dre nte - Ernstig tramongeluk in Boedapest 77ste Jaasiesg LEiüirl DA&SL&D Tweede Blad FEUILLETON Het huis der mysteries HEVIGE SNEEUWVAL IN DRENTE. Vooral in de omgeving van Bmmen was de sneeuwval enorm. Treinen en auto's bleven in de sneeuw steken. van de spoorbaan. VICE-ADMIRAAL J. dc GRAEFF, - He fe vrijmaken die naar verluidt tot hooge-commis- saris van Danzig zal worden benoemd. NIEUWSTE MODE op een show in Londen gedragen. Een platte zwarte stroohoed. Voorts valt de groote jabot op. Uit het Engelsch door H. A. C. S. 49) Even was het stil. Ik was zoo zeker, dat van de Thatchers Bayard gedood had. dat de mogelijkheid van Emmeline's schuld of die van Higby niet bij mij was opgeko men als iets, dat onderzocht moest worden. •.Maar, Higby", zei ik. en dacht hardop, en ik was mij zelf niet bewust, dat ik sprak on nogal bslist sprak, „Higby was den ge heelen middag bezig met het maaien van "e' Brasveld. Ik hoorde hem." Hilary keek woedend naar mij. Als dat zijn eenige alibi is, is het een zwak." ••Moar Emmeline zei, dat zij hem den geheelen middag in het oog hield, om zeker Te tiin, dat hij doorwerkte ..Emmeline zegt", zei Hilary, alsof dat met veel beteekende. „Iedereen weet, dat tngby zoo arm is als de mieren. En boven- daf.n Mst meer voor de hand dan rrr..pU al maanden lang met het plan ondiiep de juweelen te stelen? Iedereen sSh ervan. waarschijnlijk weet ieder in de d Ptecies. waar wij ze bewaren. Higby mins i iedereen uit huis was, had een at,el om de maaimachine aan den gang mpnh n h'i Heeft eenige gave voor reik. en zou daar'n iets kunnen be was u nie' zoo n P™1 van een fe"' Hij wist in de studeerkamer te ko men, en stal de juweelen. Bayard was be neden, en betrapte Higby op de daad, en Higby greep Dave's revolver en schoot Bayard dood. Daarna ging Higby terug naar zijn maaimaohine, met de juweelen in zijn zak, of nadat hij ze verborgen had, op de een of andere veilige plaats, en niemand dacht er een oogenbllk aan hem te fouil- leeren. En zoo ging het." Er was weer een eigenaardige stilte: ik zag, hoe Evelyn haar man bewonderend, maar min of meer verbaasd, aankeek; Adelia staarde droevig naar Hilary, en zelfs Janice scheen voor het oogenblik de ge dachte aan Dave's dood op zij gezet te heb ben, en zag Hilary met wijd-open, verbaas de oogen aan. Ik kon niet opmaken, wat Allen of dr. Bouligny dachten van deze plotseling door Hilary ontwikkelde theorie. „Hce kon hij in de safe komen?" vroeg Allen. Hilary haaide zijn plompe schouders op. „De helft van den tijd hadden wij haar niet eens op slot. Het was altijd zoo veilig hier in C. In ieder geval is het een ouder- wetsche safe, zelfs een amateur-inbreker kon er in, zou ik gelooven." „Waarom blijft Higby dan hier rond hangen? Waarom gaat hij er niet van door?" „Dat is nogal begrijpelijk", zei Hilary. „Hij wil geen aandacht trekken. Je moet goed begrijpen", ging hij voort, alsof hij volkomen rechtvaardig en billijk wilde zijn, „ik zeg niet, dat Higby het gedaan heeft." „Ik hoop van niet", mompelde Allen, een beetje cynisch. „Er zijn te veel leemten in deze opvatting." „Ik zeg niet, dat Higby het deed. Wij zouden dat alleen kunnen bewijzen door de juweelen op hem te vinden. Of door hem verstopt. Maar hij kan het gedaan hebben. Dat weten jullie allemaal. Wij kunnen niet zeggen, dat hij het deed, als we geen bewijs hebben. Maar jullie kunt niet zeggen, dat ik het deed, zonder meer overtuigend bewijs dan jullie nu hebt. Er bestaat tegen mij alleen een bewijs, dat voortkomt uit de omstandigheden, en in zoover een geweldig mager bewijs. Ik zal niets zeggen van de nogal ongebruikelijke manier, dat iemands eigen familie hem voor een moordenaar uitmaakt „Hilary", zei Adela flauwtjes. „Dat doen wij niet. Maar Dave doodde Bayard niet. Dave kan hem niet gedood hebben. Ik wou niet toelaten, dat van Dave geloofd werd Hilary ging door. Toen hij de uitwerking van zijn woorden op ons merkte, werd hij natuurlijker, een beetje gewichtig. „Ik wil daarover niet praten", herhaalde hij. en hij gaf op zijn familie verwijten te doen over haar gemis aan vertrouwen in hem, en hij deed het met een edel gebaar, dat een beetje te opvallend was om heele- maal indruk te maken. „Maar ik wil enkele andere dingen onder jullie aandacht bren gen. Er is hier nog een ander punt be treffende Higby. Higby kon gemakkelijk omgekocht, worden." Hij hield op, om zijn veronderstelling den noodigen dramatischen nadruk te geven, en ging toen verder, en ditmaal keek zelfs Allen, alsof hij de zaak als ernstig be schouwde. „Higby had nooit genoeg geld. Hij is heelemaal het type van iemand, die snel en makkelijk rijk wil worden: hij wenscht nooit te werken en zoo te verdienen, hij hoopt altijd op het een of andere buiten kansje Hij is niet bepaaid aan ons ge hecht; er is geen reden, waarom hij het zou zijn. Als er een dief langs kwam, die hem, laten we zeggen, duizend gulden aan bood, of twee duizend, om het grasveld over te mogen gaan, en de bibliotheek binnen, en er daarna over te zwijgen, geloof ze niet, dat Higby in de verzoeking zou ko men? Hij mag aarzelen, maar niet lang. Hij is slap en lui. En het zou zoo'n makke lijke manier zijn, om wat geld te krijgen. Higby zou bang zijn het te vertellen, wanneer hij daarna zou ontdekken, dat Bayard gedood was. Hij zou alleen volhou den, dat niemand den geheelen middag het grasveld over is gekomen." Hij hield op, en zijn triomf verborg hij nauwelijks. Adela keek naar hem, zóó, dat er voor het eerst een glimp van bijval te zien was, dien zij voor hem had. „Ik moet zeggen, Hilary, dat dit zeer goed mogelijk is." Allen was, gedachteloos, aan het kringe tjes teekenen op het papier, dat vóór hem lag; zijn bruine gezicht had iets raadsel achtigs, en dr. Bouligny's gezicht was vlek kerig en onrustig. „Ik geloof", zei dr. Bouligny, „dat hoe eerder wij deze zaak laten rusten, des te beter. Noem het een Inbreker wat het. natuurlijk, was zei hij vlug, toen hij Adela's kouden blik opving, „en vergeet ae geheeie geschiedenis." „Dan", zei Hilary, zonder zelfs naar dr. Bouligny te kijken, „is er nog een andere mogelijkheid: Emmeline. „Emmeline", gilde Adela. „Hilary, je bent gek. Ik zal me nooit laten overtuigen, dat Emmeline zóó iets zou doen." „Emmeline", herhaalde Hilarv, hard nekkig. Zij was in de inmaak-keüken, den geheelen middag. Niemand za'g haar. Zü was maar een paar stapp»n van de achter deur van het huis. Het lijkt mij, dat zij een beetje te heftig volhoudt, dat zij niet van het venster wegging. Waarom zou ze zich zóó inspannen ons te doen gelooven. „Emmeline is altijd fel", zei Adela, maar Hilary ging door. „Zij kan het huis binnengegaan zijn, en Bayard doodgeschoten hebben, zoo gemak kelijk mogelijk. En zij kan het gedaan heb ben in die paar minuten tusschen mijn weggaan en de komst van Evelyn." „Maar het motief", zei Allen, die steeds maar doorging met kruizen te trekken op het papier, en niet opkeek. „Motief?" Hilary maakte een wijd gebaar met zijn dikke, ronde handen. „Het motief is zoo duidelijk als maar kan. Emmeline kent alle familiezaken. Zij kan er niets aan doen. dat zij alles weet. Zij is niet zóó doof als zij schijnt, en bovendien is zij jaren lang bij ons geweest. Practisch behoort zij tot de familie. Zij weet, natuurlijk, welk een bron van moeilijkheden en zorg Bayard altijd geweest is. Zij moet geweten hebben van zijn voortdurend gebedel om geld. hoe hij. op alle manieren, dreigde, en Adela's leven tot een hel maakte. Emmeline is kor daat. kortaf, en kent geen gewetensbezwa ren, als het gaat om iets, dat zij als haar plicht beschouwt. Bovendien heeft zij streng-godsdienstige principes." „Maar dat", zei Evelyn, die verbijsterd leek, „dat juist zou haar terughouden van" zij beefde even, en zei „moord", en haar stem klonk omfloersd. „Nee." Hilary schudde zijn hoofd. „Nee. Het heeft mij dikwijls getroffen, dat Em meline's godsdienst een sterken hysteri- schen inslag heeft. Jullie weet, hoe over dreven zii in haar gevoelens is." „Emmeline", zei Janice, op een toon van ongeloof, „een gevoelsmensch (Wordt vervolgd). HET GEREEDMAKEN VAN DE BOBBAAN. Zondag a s. heeft in Oberhof Thür het Duitsche kampioenschap bobsleeën plaats. Aan de baan wordt de laatste hand gelegd. SLEETJE HIJ DEN OP HET Nil dan toch eindelijk de sneeuw is gekomen Zwitserland KOPJE BIJ BLOEMENDAAL. wordt er door jong en oud van geprofiteerd, in het klein. DRIE PERSONEN WERDEN GEDOOD en negen ernstig gewond bij een tramongeluk in Boedapest, Een tramwagen sloeg in een scherpe bocht om.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 5