De huwelijksreis van het Vorstelijke Jonggehuwde Paar De verblijfplaats van Prinses Juliana en Prins Bernhard ffldc Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Maandag tl Januari 1937 Derde Blad Ho. 23556 Krynica, het stadje van Jan Kiepura (Vervolg van het le Blad). Een redacteur van het A.N.P. die In Krynica bekend is en daar onlangs nög heeft vertoefd, schrijft het volgende: Urenlang duurt de treinreis van de Duitsch-Poolsche grens naar Krynica, het miniatuur-stadje, ergens verweg in de Beskiden, het voorgebergte van de Kar- pathen. Wij zitten in den expresstrein Berlijn- Boekarest en op den stillen winterschen middag, al spoedig gevolgd door den langen avond, is het alsof de sneltrein zich moei zaam voortsleept door de eindelooze vlak ken van Zuid-Polen, waar slechts hier en daar een stadje of dorp de eentonigheid voor een oogenblik verbreekt en daardoor de verlatenheid der streek nog scherper accentueert. Langs Polen'.s oudste stad. Krakow, de stad der honderd kerken, voert de trein ons naar Tartow, eveneens een groote stad. doch met een stationnetje, dat Vh® kan het een of ander gehucht in een uithoek van ons eigen land doet denken. Aan de noordzijde van de route is alles «en egale, grauwe vlakte, zonder nuancee- fing, zonder natuurschoon. De Zuidzijde is inmiddels interessanter geworden. Daar teekenen zich in de verte de bergen van de Hohe Tatra af. Zelfs in den dankeren avond kan men de witte sneeuwhellingen mT sndeuwtoppen onderscheiden. in Tarnow moeten wij overstappen, den internationalen trein, waar tenminste nog opschriften waren welke wij lezen kónden, waar de conducteur ons nog kon verstaan, en wy ons nog eenigszlns veroSnoen' ge-' voelden met Weet-Europa, verlaten en in een echt Poolschen trein stappen, welke ons in ruim vier uren naar Krynica zou brengen. Hier houdt het verband met West-Europa op. Hier voelt men de grens tusschen het Westen en het Oosten ge naderd te zijn. Aan tallooze kleinigheden kan men constateeren, dat het hier een andere wereld is, een gastvrije en vrien delijke wereld weliswaar, maar toch een geheel andere. De trein rijdt door de vlakte. Alles sneeuw, zoover het oog reikt. Wij turen over de eindelooze velden. Dit is Polen, het oude Galicië. Geleidelijk wordt het landschap meer bergachtig. De sneeüw ligt meters hoog over het land en een ijzige temperatuur maakt, dat de bewoner van een land met zachte winters zich ietwat onbehaaglijk ge voelt. De Polen in den trein dragen alle dikke bontjassen. Zij kijken den vreemde ling, die in een gewone winterjas gekleed, zich in hun midden heeft gewaagd, eenigs- zins meewarig aan. En een van hen, die zich in gebroken Duitsch kan uitdrukken, vraagt, of men niet wist, dat het 's win ters in Galicië koud is. Wij voelen ons ge noodzaakt, ons eenigszins te verontschuldi gen over de nonchalance, waarmede wij de reis begonnen en brengen als excuur naar voren, dat onze warme kleeding in de ba gage zit. De Polen begrijpen er nog min der van. Men reist in dit land nu eenmaal niet zónder pels. Dit is hier geen weelde artikel, Iedereen heeft er een. Lange bóhtj —~L '"oofee bonten mutsen, dat is' de De trein zoekt zijn weg hooger en hoo- ger, af en toe stoppend bij een stationne tje met een voor ons onuit'spreklijken naam Een jongen loopt langs den trein met groote glazen kokende thee. Voor een paar centen koopen wij een glas en voelen ons weer iets behagelijker. Langzamerhand zijn wij gekomen in de onmiddellijke nabijheid van de Tsjecho- Slowaaksche grens. Op één punt zelfs is de spoorbaan slechts enkele meters van de staatsgrens verwijderd. Dan buigt de lijn weer om en verder gaat het Polen in. Eindelijk reeds ver na het midder nachtelijk uur stopt de trein in Kry nica, de Poolsche „kuurplaats". zeer be kend in het land zelf, doch volkomen on bekend in het buitenland. Krynica. Krynica is het Poolsche Vichy. Als wintersportplaats heeft het niet die beteekenis, welke bijvoorbeeld Zako pane heeft. Daar is een meer Alpiniseh landschap. In Krynica is de natuur echter niet zoo grootsch, doch wel lie felijk. Zoowel in den zomer als in den winter vertoeven talrijke Poolsche fa milies hier. Het ligt op ruim 500 meter hoogte, in een dal, afgesloten naar het Noorden, Oosten en Westen. Naar het zuiden is het open, zoodat de zoele Zuidenwinden ongehinderd kunnen binnenkomen. Beschut tegen koude bergwinden door met loofbosscheu bedekte hoogten, heeft Krynica een zeer mild en zonnig klimaat. Een bijzonder ozon-rijke lucht, en een groot aantal geneeskrachtige bron nen maken, dat Krynica een zeer ge zocht oord is voor personen, die rust behoeven na een inspannenden tijd bf die voor een kwaal genezing zoeken. Zooals West-Europa naar Vichy, naar Spa, naar Bad-Nauheim, naar Pyrmont trekt, zoo trekt Polen en de naaste om geving naar Krynica. Als men in Krynica aankomt, kan men geen taxi nemen naar zijn hotel. Is het in den zomer dan kan men den rit per fiacre maken, doch in den winter is het eenige vervoermiddel: de slede Alles gaat per slede. Twee, soms zelfs vier paarden trekken u met een flink vaartje door de besneeuwde, bevroren stra ten van het stadje. De koetsier, natuurlijk in een voor onze begrippen kostbaren pels gehuld, stopt u onder een warmen vacht envoort gaat het. Er zijn enkele goede hotels en een groot aantal pensions, waar men goed en niet te duur kan verblijven. Krynica en Jan Kiepura. De beroemde Poolsche zanger Jan Kie pura is de man, die Krynica in den laat- sten tijd vermaard heeft gemaakt. Jan Kiepura's ouders woonden in Kry nica en hadden er een bescheiden hotel letje. Hun zoon werd een zanger van we- reldpreputatle en verdiende een reusach tig vermogen. Wat moest hij met zijn geld doen? Een zanger kan niet altijd blijven zingen, eens komt het moment, dat hij zal constateeren, zijn roem overleefd te heb ben en dat zijn naam niet meer die magi sche kracht heeft, van weleer. Jan Kiepura heeft dit begrepen en ge zocht naar een object waarin hij zijn ver mogen kon beleggen. Hij werd hotelier en maandenlang sprak de wereld over de zonderlinge combinatie zanger-hotelier. Jan Kiepura, de hotelier, dat wil zeg gen: hij bouwde in Krynica een luxe- hotel, betaalde alles contant, zoodat hij geen zorg behoefde te hebben over rente betaling en aflossing en liet het beheer verder aan zijn vader over. Totdat voor hem de tijd komt, om zich aan de dagelijksche leiding van het be drijf te moeten geven. Jan Kiepura is populair, niet alleen lm Krynica', dtich ih gene'ël Polérï. Efij "Is 'iï soort monument van nationalen trots en iedere Pool praat graag over hem, vertelt u anecdotes over hem en wijst op zijn ver diensten. Geen wonder hij verstaat ook de kunst, zich populair te maken. Toen hij eens in de opera te Warschau gezongen had. stond het na afloop buiten zwart van de menschen, die geen kaart meer hadden kunnen koopen eii den beroemden zanger een ovatie wilden brengen. Iemand uit de menigte riep: ..Jan dit zijn allen menschen, die je gaarne hadden willen hooren, doch dè gelegenheid niet meer kregen". Jan sprong op een auto en zong in ae open lucht, een half uur lang met zijn wondermooie stem, de schoonste gedeelten uit „Tosca", tot groote verrukking van zijn geh00r' In Hotel „Patria". Tegen een berghelling op behoorlijken afstand van den weg. vrij van stof. met heerlijke, afdalende terrassen, ligt hotel „Patria", het eigendom van Jan Kiepura. Van de frontzijde heeft men een heerlijk uitzicht over de bosschen, de achterzijde geeft een blik op het berglandschap Toen wij Jan Kiepura spraken, vertelde hij ons met trots van zijn hotel „Ik ben overal in de wereld geweest Ik heb gewoond in het Adlon-hotel in Berlijn, in het Ritz in Parijs, in het Grosvenor- house te Londen, alles wat de wereld aan goeds en gemak kar, bieden, heb ik onder vonden en overal heb ik het goede, dat ik vond, onthouden en het onaangename dat dat mij trof, ook. Toen ik dan eindelijk be sloot, "zelf een hotel te bouwen, heb ik ge tracht, dit te maken tot een combinatie van alle goede factoren en elementen, welke ik op mijn tournees over heel de we reld had verzameld." Inderdaad „Patria" is liet laatste woord van de meest verfijnde, luxieuze en moderne hotel-architectuur en -techniek. Beneden is alles van rosig marmer: de hall, de eetzaal, de danszaal, zij doen 'dèh bezoeker zich afvragen, of men in een «proökjespaleis is aangekomen'. Er zijn H€T PALACE-HOTEL „PATRIA" TE KRYNICA (POLEN) hPt verblijf der Vorstelijke Jonggehuwden OVERZICHT VAN DE PLAATS KRYNICA met haar prachtige omgeving. ARReSUBDEN DOEN IN KRYNIGA DIENST AÜS TAKI'B. Ebn der standplaatsen van deze voertuigen. DE IJSBAAN TE KRYNICA, een der best geoutilleerde in geheel Polen. NOG EEN FOTO VAN HET PALACE HOTEL „PATRIA" TE KRYNICA. EEN AARDIGE OPNAME VAN DE SLEDEBAAN IN HET POOLSCHE WINTERVERBLIJF KRYNICA.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 9