Waar de Vrouw belang in stelt Moed Voor de Januari-bruid LEIDSCH DM'BLAD - Vierde B9ad Donderdag 7 Januari 1937 In 1937 Als we wisten..... Huwelijksproblemen in China Kleine wenken voor de huisvrouw bij VLASVELD Alweer een nieuw jaar, ofschoon het haast banaal is om het te zeggen! De vreugdeschoten zijn allang verstomd, de kille Nieuwjaarsdag ligt achter ons. Vol moedNeen, dat is óók al zoo'n gruwelijke gemeenplaats!, laten we liever zeggen voi sleur, zonder eenige reverentie misschien, zijn we van oud in nieuw over gestaptMisschien zelfs met een sou- venirtje van 1936 in den vcrm van een lichte hoofdpijn of een doezelig gevoel! Past hier nu nog een Nieuwjaarswensch bt)? Als we het onzen echtgenooten vragen, dan zeggen ze: „Maar natuurlijk, lieve kind". Bij 1 Januari behoort een Nieuw- jaarwensch, van den krantenlooper bij voorbeeld of van de gezamenlijke visch- vrouwen of van den dorpsven ter, die een klein tikje getikt is en dus een fraai ge dicht voor ons heeft gemaakt. Want al die menschen moeten óók leven en geef ze eens ongelijk! Bij den Nieuwjaarsdag be- hooren de wenschen, nèt als de oliebollen, de wafels en de in dé schil gekoekte kastanjes met een kluitje boter genuttigd, behooren bij den Oudejaarsavond evenals natuurlijk de speech van den heer des huizes en de weggepinkte tranen. En we hebben van dit alles dan ook rijkelijk genoten. We hebben ons best gedaan op de oliebollen en de kastanjes en het sou- pertje prima verzorgd! Natuurlijk, want het zou onze huisvrou weneer te na zijn, dit niet te doen. En in het bewegen Nieuwjaarsgestamel over de geheven glazen, in de kussen en de zonnige knik en het vertrouwelijk „Moeder!" Voelden we de warme glans van waardee ring voer onze zorgen van vandaag en van lederen dag 't Heeft ons goed gedaan, te staan in dien warmen cirkel van familieverbonden- heid, waarin we waren opgenomen als in een koestering, die voor 't ocgenblik alle harde, zware dingen bonden. En we zijn naar bed gegaan met een hart vol dankbaarheid en vredig geluk Buiten de ramen van onze slaapkamer, die we met een lichte huivering hebben gesloten, stond de winternacht, stil en vreemd-plechtig, na het gejoel van de Jaarswissellng. Loodzwaar van beteekenls, zoo scheen het onsEn misschien hebben we toen, helder geworden door het late uur en door het ongewone van deze Nieuwjaarswensch, neg lang wakker gelegen. En dan heeft het ons tóch gegrepen het mysterie van dezen nacht, waarin millicenen hulpelooze menschenktnderen wakker liggen en staren naar de sterren en waarin de on beantwoorde vragen zich in de hoofden en harten omwentelen als ons nietig aard bolletje ln Gods oneindigheid.... Waaromwaartoe waarheen? We hebben de huivering gevoeld van het greote, het majestueuze, het onbegrjjpelijk- werkelijke eir rotsvaste, dat vèr boven ons leventje van werken en plannen maken uitgaat en dat wij misschien God noemen, of misschien geen naam kunnen geven. En daar lag vóór ons ja in deze stilte lag het échter en werkelijker voor ons dan daar straiks onder de speeches en bij den klokslag van twaalf! de oneindige uit gestrektheid van het nieuwe Jaar.on eindig, niet van duur, maar van onzeker heden. Wat zal 't ons brengen! Wij luisteren. en voelen ons hart kloppen in de stilte. En de Nieuwjaarsnacht zwijgt in zijn vreemde majesteit, waarin het gisteren en het mor gen elkander de hand reiken. Wat zal het ons brengen? Vreemd mis schien, dat wij nu. in dezen nacht, niet in de eerste plaats denken aan onze eigen belangen; of het goed zal gaan in de zaken, of Jan door z'n examen zal komen en of Truusje's gezondheid wat beter zal werden. Maar onze gedachten zweven uit over de wereld met zijn dreiging en verschrik kingen, waar gruwelijke en grootsche din gen gebeuren, waar wordt gebouwd en verbroken, gehoopt en gezwoegd en name- ioso geleden. Maar waar toch ook uit gis ting en de gebrokenheid zich moeizaam losWorstelt een nieuw zwak-flikkerend l'cht, een nieuwe verdieping, een nieuw begrip van wat eigenlijk Leven is. De god delijke zegening van het leven, dat ons, wanneer we het eens gehéél doorvoelen konden, volkomen schadeloos zou stellen voer een heel leven van strijd en mc-cte! Ja misschien heeft ons toch ook wel ln den Nieuwjaarsnacht deze gedachte door- tinteld; Dat de menschlieid een zwaren weg gaat en dat het diepste punt van onzen greotschen, overweldigenden tijd nog met bereikt is, dat het wellicht nóg zwaar der zal worden, maar dat het leven, de volheid van leven, waartoe wij langzaam ontwaken, die worsteling waard is! En wanneer we dan verlangd hebben naar een Niuewjaarswensch voor onszelf en voor elkander een échte Nieuwjaars wensch, die niet met een kwartje en niet met een vroolijk geklank van glazen wordt beantwoord, doch die stil en ongezien trekt door de duisternis van hart tot hart, dan vragen wij en dan wenschen wij voor alle vrouwen, die den aardbodem bevolken en die geen gesproken woord noodig hebben om onze gedachte op te vangen Moed.... meed voor het komende jaar. Want de tij den zijn bang en wij weten niet. hos onze weg zal gaanMaar als er één ding is, geweldiger dan het noodlot, zoo zeide het dc cude Felix Dahn in zijn „Strijd om Rome", dan is het de meed, die het onge broken draagt.. En nu zien wij waarschijn lijk en hopelijk dat noodlot een weinig anders dan de oude Gothische helden, die wisten, dat Rome voor hen verloren kon gaan en die zich er niettemin op onnavoïg- I baar romantische wijze voor doodvochten, Wij ziien het lot, dat over ons komt, niet I als een samen weving van krachten, die uit onze tekortkomingen, uit ónze zonden ontsprongen zijn. Wij zijn niet vreemd aan wat er over ons komt en onze leven-houding ln het nu bepaalt onze oogst van morgen. En juLst daarom hebben wij moed noodig bij het intreden, van het me uwe jaar. Moed om te dragen al de kleine bezwa ren en moeilijkheden van den tijd waarin wtf leven. Moed, om staande te blijven onder al de verbijsterende en verwarrende dingen, die om ons heen gebeuren. Moed om anderen, waar het kan, een hart onder den riem te steken. Moed, om te blijven hooren den wiekslag van het Leven, dat om ons 13 verduisterd en gevangen in benauwdheden maar levender dan ooit en dat ons in zijn volheid wacht, als wij waarlijk volgroeide menschen zullen zijn! RHEMONDA Wij vrouwen beweren graag en vaak, dat we onze echtgenooten en mannelijke ken nissen precies dóór hebben. We weten tot op een haar nauwkeurig, hoe hoofd zakelijk ten opzichte van ons, want dat i3 natuurlijk 't voornaamste hun smaak is: waar ze van houden en waar ze een hekel aan hebben. Hmmik geloof, dat we dit heelemaal niet zoo goed weten, want: Als we b.v. wisten Hoe heerlijk een man het vindt, als zijn vrouw of verloofde tof z»Ifs het meisje, met wie hij omgaat), er keurig verzorgd uitzietdan zouden we altijd ons best doen voor frisch geshamponeerd, netjes 1 geknipt haar, onberispelijke handen, recht zittende kousen en keurige handschoenen, en we zouden vooral smoezelige kraagjes, seheeve hakken en een artistiek woeste haardos voorgoed afzweren. Als we wisten Hoezeer een man het resultaat van onze schoonheidspogingen op prijs stelt, maar wat een grondigen afkeer hij heeft van de „cuisine", dan zouden we nooit lange be spiegelingen houden over ons dieet, en nooit, wanneer hij ons voor een intiem dineetje heeft uitgenoodigd, de helft van de (lekkere en durei schotels laten pas- seeren om der wille van de slanke lijn. Ook zouden we dan het toilet maken voor de slaapkamer bewaren en het restaurant niet herscheppen in een schoonheidssalon en we zouden nimmer de fout maken van meer aandacht te hebben voor de ruiten, die ons hoedje weerspiegelen, dan voor zijn belang wekkende conversatie. Als we wisten Hoezeer een man houdt van een prettige, warm en rustig klinkende vrouwestem. dan zouderf we nooit geaffecteerd spreken (zelfs niet door de telefoon) en nooit een schrille c.f schreeuwerige toon aanslaan (zelfs niet bij meeningsverschillen, waarbij onze ..diepste gevoelens" worden gesmaad en mis kend Als we wisten Hoe weinig het een man schelen kan, of we een grootcr of kleiner nummer hand schoenen of schoenen dragen, of we al of niet met sproeten versierd zijn en of onze wenkbrauwen een beetje dunner of dikker zijn uitgevallen, dan zouden we ons om al deze kleinigheden geen zorgen maken en stellig niet zcoveel kostbaren tijd verspil len met ons een paar sierlijk uitgeplukte en bijgewerkte wenkbrauwbogen aan te meten, die in de meeste gevallen niet bij ons gezicht passen. Als we wisten Hoezeer een man een elegante veer krachtige gang en een goed figuur bewon dert, dan zouden we minder tijd besteden aan opmaak en meer, veel meer aan wan delingen en gymnastiek. Als we wisten Hoe erg een man het land heeft aan vrouwen, die hem op de afgesproken plaats laten wachten, aan manne-melsjes, die den taxi-chauffeur bevelen uitdeelen en beslist niet met haar mantel geholpen wil len worden, aan echtgenooten, die haar tasch vergeten hebben en dus manlief steeds met een lading pakjes opknappen, dan zouden we ons aan bovenstaande on sympathieke gedragingen nimmer schuldig maken. Als we wisten Maarals we al deze gulden regelen dagelijks in toenassing brachten, zouden we waarschijnlijk zulke allround volmaakte vrouwen worden, dat alle mannen bang van ons werden. Daarom is 't misschien maar goed. dat er in dit opzicht nog heel wat te wenschen overblijft! Wat zouden we deze week om geheel en al „up to date" te blijven, beter als modeplaat kunnen geven dan een Januarl-bruidje met gevolg? Immers onze Prinses is een Januari-bruid en onwillekeurig gingen deze week onze gedachten naar haar uit! Echt vrouwelijke gedachten: wij vroegen ons af hoe Zij er uit zou zien, wat zij wel zou dragen, hoe de geheele bruidsstoet zou zijn inge richt Sinds vandaag weten wij het in geuren en kleuren! Hierbij een alleraardigst en zeer modern ensemble voor wlnterbruidjes; bij de biuldsjapon is rekening gehouden met het feit, dat het juist in Januari wel eens bit ter koud kan zijn, daarom zijn de mouwen lang en nauwsluitend. Hoe langer hce meer wijkt men af van de ouderwetsche ge woonte, dat een bruidsjapon smetteloos wit moet zijn; deze is gedacht ln room kleurig satijn, waarbij dan gerust gekleurde bloemen kunnen werden gedragen, mits de hoofdtooi in wit of crème wordt gehouc I Voor de bruidsmeisjes kunnen wij naar hartelust onze fantasie botvieren. Wat denkt U b.v. van zacht-groen voor de beide blondjes links en een van die mo derne tinten lila voor de zwartjes of bruintjes rechts? Een aardige combinatie, nietwaar? Zeven vrouwendeugden en zeven redenen tot echtscheiding. Aan vrouwen over vrouwen te vertellen blijft altijd interessant, vooral wanneer deze dochteren Eva's geheel andere opvat tingen, zeden en gewoonten hebben dan v.'ij! En wie zijn ons vreemder dan de Chi- neesche vrouwen, ondanks haar in vele opzichten thans gemoderniseerde opvoe ding? Oost is Oost en West is West en die twee zullen elkander toch nooit geheel ontmoe ten. Dit voelen wij weer sterker dan ooit na een vertrouwelijk gesprek met dr. Wang, een verlicht, ontwikkeld Chinees met vele Europeesche studiejaren achter den rug, die nochtans evenals het mee- rendeel der echte Chineezen aan het aloude ideaal der Chineesche vrouw is blijven vasthouden. Zeven deugden moet de vrouw, die ik de mijne zou willen noemen, bezitten aldus dc heer Wang: Zij moet van onbesproken gedrag zijn, geschikt om zooveel mogelijk zonen voort te brengen, trouw zijn aan haar man, veel houden van mijn ouders en van haar kinderen, en verder moet zij vlij tig, spaarzsam en zacht van karakter zijn. Dit zijn de 7 deugden, die een waarborg vormen voor een gelukkigen Chineeschen echt. Want de „liefde" aldus vervolgt dr. Wang de „liefde" is een vaag iets, een wankelbaar begrip, een bijkomstigheid, die vanzelf wel komen zal. als de zeven deug den bovengenoemd er eerst maar zijn. En bovedien. hoe zou het Chineesche meisje haar man reeds voor het huwelijk kunnen liefhebben! Is het niet een oude, goede ge woonte, dat tachtig procent van de huwe lijken in het hemelsche rijk door de ouders v/orden gesloten? Weliswaar worden tegen woordig in de groote handelssteden, die min of meer ver-Europeescht zijn, door de lichtzinnige jeugd andere wegen gevolgd, maar zegt dr. Wang dit leidt tot niets goeds: in negen van de tien gevallen is echtscheiding er het gevolg van en de conservatieve Chinees schrijft dit toe aan het feit. dat er „liefde" in het spel was! Hetgeen doodsgevaarlljk is, omdat hier door licht de zeven beproefde vrouwen deugden uit het oog worden verloren! Is er dan in China ook echtscheiding mogelijk? Zeker, en de Chinees erkent zeven on deugden van de vrouw, die hiertoe onher roepelijk leiden, n.l. ontrouw, onvrucht baarheid, gebrek aan liefde voor de ouders van den man. verkwisting, verwaarloozing der kinderen, algemeene boosaardigheid en last not least babbelzucht! Van deze redenen tot echtscheiding geldt natuurlijk de eerste als de zwaarste: wan neer zijn hoofdvrouw of „haarvrouw" zoo genoemd naar de Chineesche gewoonte om bij de verloving haarlokken ipplaats van ringen te wisselen hem, ontrouw is, heefi iedere Chinees het recht, haar naar haar ouders terug te zenden. En wanneer na tien jaren huwelijk gebleken is dat „de boom niet bloeien wil" dan mag de verbintenis eveneens worden verbroken Ook dit is begrijpelijk als men in aanmer king neemt de groote vereering van den Chinees voor zijn voorouders: een duizend jarige stamboom is voor een Chineesche familie niets bijzonders en ..oude families" zijn eigenlijk alleen die, welke hun voor ouders tot voor Christus of nog verder terug kunnen aanwijzen. Het ontbreken van mannelijke nakome lingen staat dus absoluut gelijk met een ramp! Al deze ondeugden tezamen of enkele ervan of zelfs één enkele geven den Chi nees het recht, zonder tusschenkcmst van de justitie, zijn „haarvrouw" met 'n schei- dingsbrief die met den duimafdruk van den man moet zijn geteeekend, naar huis te sturen en een andere vrouw te nemen. Al deze omslag wordt natuurlijk slechts voor de hoofdvrouw gemaakt: een „bij vrouw", die sommige Chineezen er even eens nog op na houden, kan, wanneer zij zich niet naar den zin van haar heer en meester mocht gedragen, eenvoudig net als een brutale of oneerlijke dienstbode worden „ontslagen." Het instituut van de „bijvrouw" heeft echter als wij den heer Wang mogen gelooven volstrekt niet de sympathie van den modernen, ontwikkelden Chinees. Hij houdt eraan vast, uitsluitend om der wille van zijn nakomelingen. Een concreet voorbeeld: de heer en me vrouw Wong zijn reeds jarenlang gelukkig gehuwd geweest. Mevrouw Wong heeft een zoon gehad, die echter reeds in de wieg gestorven is en daarna worden nog slechts dochtertjes geboren. Nu heeft de bloem in dit gezin gebloeid en de heer Wong mag dus niet scheiden. De allereerste plicht van den Chinees is echter, mannelijke nako melingen te hebben en duskomen de heer en mevrouw Wong in alle vrede en vriendschap overeen, dat een bijvrouw de leemte moet aanvullen. Of de vrede en vriendschap ook stand zullen houden, als beide dames eenmaal in één huis wonen, zal vooral een kwestie van goeden wil en tact zijn. Wanneer er gasten aan de lunch aanzit ten. is het voortdurend doorgeven van een of twee botervlootjes nog al eens storend voor de eesDrekken. Zet u liever voor elk bord een klein kristallen gebakschoteltje neer. waarop enkele balletjes van boter liggen. Voor liét maken van die balletjes zlln in de meeste huishoudwinkels instru menten te krliïen die men voor 't goed uitg'ilden van de boter eerst even in lauw water houdt. Een geklopt ei verliest zijn eenigszins lijmachtige substantie en smaak, wanneer men eerst wat kokend water jn het glas of het koole eiet daarop het ei laat volgen en pas dan gaat kloppen. Kammen en borstels worden heel gemak kelijk gereinigd door ze te doopen in een plattè schaal met koud water, waarin een scheutje ammoniak. VOOR HET MENU AARDAPPELEN direct besteld OUDE J7MGEL I20 TEL'. 7'9 DOEZQ/TROCrr 22 tel.-£623| 8769 leiden (Ingez. Med.) ZONDAG: Kalfsnierstuk; Brusselsch lof met aardappelen; Sinaasappelpudding. MAANDAG: Vleesch in schelpen (van resten van den vorigen dag); Biefstuk met aardappelen; Schorseneeren; Vruchten. DINSDAG: Ham: Witte boonen; Zure saus; Wentelteefjes WOENSDAG: Ribstuk (resten bewaren voor filosoof); Stoofperen; Tapiocaschotel DONDERDAG: Filosoof; Bieten; Vruch ten. VRIJDAG: Gebakken schelvisch; Veld sla met biet; Aardappelen met botersaus; Rijstebrij. ZATERDAG: Stamppot van boerenkool met rookworst; Beschuit met bessensap. SINAASAPPELPUDDING (4 a 5 personen) Benoodigd: 4 sinaasappelen, 1 citroen, 4 eieren, 100 gram basterdsuiker, 10 gr. 5 a 6 blaadjes witte gelatine. De eierdooiers met de suiker in een gave pan zoolang kloppen, tot ze schuimig en dik zijn, het gezeefde sap toevoegen en onder goed roeren op een klein vuur laten binden (niet doorkoken). De in koud wa ter geweekte gelatine uitknijpen en erm oplossen. De massa door het stijfgeklopte eiwit mengen (geen ijzeren vork) en wan neer de vla niet meer uitzakt, den vorm vullen, die met ongeklopt eiwit omge spoeld is. VELDSLA MET GEKOOKTE BIETEN Benoodigd: 2 bieten. 2 eieren, 2 a 3 lepels azijn, 2 ons veldsla, 4 lepels slaolie, zout, peper De sla schoonmaken, wasschen en laten uitlekken. De bieten stroopen en in blok jes snijden. De hardgekookte eieren fijn maken. vermengen met zout. peper, olie en. azijn en de bieten en veldslag er door roe ren. Ongeveer een uur van te voren klaar maken, zoodat de saus erin trekt. (Vegetarisch) ZONDAG: Schelpen met macaroni en kaas; Brusselsch lof met harde eieren; bo tersaus en aardappelen; Zweedsche appel schotel MAANDAG Capucijnersoep: Gestoofde prei; Aardappelen met botersaus; Rijst met krenten DINSDAG: Gebakken aardappelen met kaas; Veldsla met biet: Griesmeelpap. WOENSDAG Bloemkool met kaassaus; AardappelenVruchtengruel. DONDERDAG: Eieren met rijst en ker- rysaus; Maizenapudding met bessensap- saus. VRIJDAG: Stamppot van appelen en aardappelen; Rijstkoekjes, ZATERDAG: Erwtensoep; Appelkoekjes. ZWEEDSCHE APPELSCHOTEL (4 personen) Benoodigd: 1 K.G. moesappelen. 8 be schuiten. 100 gr. boter, 100 gr. suiker; thcelei>e! kaneel. Van de appelen appelmoes koken, ze zeven, op smaak met suiker afmaken en in een vuurvasten schotel doen. De be schuiten fijnstampen, vermengen met de rest suiker en de kaneel en als een dikke laag erover strooien. De gesmolten boter er over verdeelen, den schotel ln den oven zetten (bovenwarmtetot er een hard korstje gevormd is (Ongeveer 20 min.) GEBAKKEN AARDAPPELEN MET KAAS (4 personen). Benoodigd: ongev. 1 K.G. koude ge- 'kookte aardappelen, 3 ons jonge kaas, 1 on: boter. De aardappelen op de gewone manier lichtbruin bakken, de in dobbelsteentjes gesneden kaas toe«oegen, even meebakken, vooral niet te lang, zoodat de kaas gaat cmelten. VRUCHTENGRUEL (5 pers.) Benoodigd: 100 gr. parelgort, l'/s L. wa fer (ook het weekwater van de vruchten), citroenschil, 100 gr. abrikozen, 100 gram pruimen, 2 appelen, 2 bananen of andere versche vruchten (b.v. 's zomers aardbeien frambozen, bessen), citroen- en sinaasap pelsap, ongev. 100 gr. suiker. De gort wasschen, 24 uur wecken en met het weekwater en de citroenschil opzetten. De abrikozen en pruimen wasschen en 24 uur weeken. De gort een uur laten koken, liefst in een hooge pan, om overkoken te voorkomen. Dan abrikozen en pruimen tos- voegen en deze l'/t uur meekoken. Van 't vuur nemen, suiker en vruchtensap toe voegen en de in plakjes gesneden banaan cn de schijfjes appel er door roeren. Vruchtengruel kan 's zomers koud gege ten worden. 1—4

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1937 | | pagina 15