Geen Kerstboom en toch
Kerstfeest
Donderdag 24 December 1936
No. 52
77ste Jaargang
Bericht voor de geheeïe
Raadselj eugd
„Hoe vind je 'm, Ans?" vroeg Frits, ter
wijl hij een mooie vijfpuntige ster omhoog
hield, die hij met z'n figuurzaag gemaakt
en nu pas met een stukje schuurpapier
glad geschuurd had.
„Echt mooi", prees het zusje.
Frits boorde nu met een heel fijn in
strumentje een gaatje in één van de pun
ten. Daar moest straks een zilverdraadje
door, waarmee de ster in den Kerstboom
gehangen kon worden- Maar 't prettigste
werkje kwam nog; Frits ging de ster ver
zilveren. Alles stond al klaar op een krant:
het fleschje met zilververf en een kwastje.
O, wat werd die ster nu echt. Niet alleen
Frits was verrukt over het resultaat maar
ook moeder. Ans en Lex bewonderden het.
De twee laatsten wilden, dat ze ook al zoo
ver waren om te kunnen gaan verven. Maar
ze moesten elk op hun beurt de zaag ge
bruiken.
't Was Kerstvacantie en erg naar weer:
al maar regen en wind. volstrekt geen
Kerstmisweer. De kinderen waren genood
zaakt in huis te blijven en nu had moeder
bedacht: zelf van triplex allerlei aardige
versieringen voor den Kerstboom te maken
Want met den schoonmaak had de werk
ster de doos met de Kerstboomversierselen
uit haar handen laten vallen en waren er
allerlei dingen stuk gegaan. Moeders plan
was met gejuich begroet. En al den heelen
dag waren de kinderen bezig. Lex teeken-
de alles, dat kon hij goed; maar hij zaag
de en schilderde ook. Bij Ans wou 't zagen
maar niet lukken. Die mocht schuren en
verven. Een zilveren Kerstklok was er al
klaar. Ans was bezig aan een staartster en
nu was Lex aan 't werk om een Kerstman
netje te teekenen, dat een kaars in z'n
hand droeg.
„Wanneer komt de boom, mams?" vroeg
Ans.
„O, kind, dat heeft nog wel even den
tijd. De jongens moeten Woensdag maar
eens op de Kerstboomenmarkt wat zien
tc krijgen".
„Ik ga ook mee", rietp Ans.
„Dat mag", zei Frits, „maar dan moet je
ook helpen dragen".
,.Hé, laat mij nu eens wat verzilveren",
drong het zusje aan. Maar er was nog niets
zoover, dat het den kwast noodig had.
„Ik bedenk daar wat", zei moeder, „we
ten jullie nog, dat we van den zomer die
twee reusachtige sparappels hebben mee
gebracht uit Putten? Die kan Ans schil
deren".
„O. schitterend!" riep het meisje blij.
zocht de dennenappels op en begon.
lederen dag groeide de voorraad. En
's avonds repeteerden ze met moeder de
Kerstversjes. Lex speelde erbij óp z'n viool,
Frits op z'n blokfluit. En zoo kwam de
Woensdag, dat de boom gehaald zou wor
den- Maar juist vóór ze weggingen, werd
er een telegram afgegeven. Zenuwachtig
scheurde moeder het open.
„En?" vroeg Lex.
„Opa is erg ziek. We moeten er heen".
..Allemaal naar Breda? Fijn", zei Frits,
die alléén aan de reis dacht en niet aan
aen zieken grootvader. Zijn opmerking be
zorgde hem dan ook vermaningen en te
rechtwijzingen van moeder, Ans en Lex. De
Kerstboom werd dien dag niet gehaald. Er
moest een bericht naar vaders kantoor en
vader vertrok zoo gauw mogelijk naar
De Redactie „L. D." verzoekt mij
mede te deelen, dat van 1 Januari
af de KINDERKRANT altijd op
ZATERDAG zal verschijnen. Men
heeft dan voortaan den tijd tot
DINDSDAGSMORGENS 9 uur om
de brieven te bezorgen.
Bieda. 's-Donderdags zond vader 'n brief
dat moeder ook moest komen en er op re
kenen om een paar dagen te blijven. Voor
de kinderen vroeg moeder belet bij oud
tante Metje. Deze wilde de kinderen met
genoegen een paar dagen hebben. Moeder
vertelde het aan haar drietal.
„Bah, hoe komt u daar nu toe?!" ver
weet Lex, „tante Metje houdt niet van
kerstmis en rommel haat ze"-
„Ik ook", vergoelijkte moeder.
Geen bloemen, omdat de blaadjes af
vallen, geen hond om de haren op 't kar
pet, geen kanarie om de dopjes van de za
den, die uit de kooi vliegen", noemde
Frits op.
„Dat wordt dus geen Kerstboom", zei Lex
een beetje kwaad.
„We kunnen best Kerstfeest vieren zon
der boom" merkte moeder zacht op.
'Dacht u, dat tante Metje er iets aan
zou doen?" vroeg Frits schamper.
„Niet tante Metje, maar jullie moeten
maken, dat 't bij haar een vroolijk Kerst
feest wordt", meende moeder.
„Vroolijk? En dat als Opa ziek?" opper
de Ans.
„Nu. mooi dan", verbeterde moeder. Ze
wees op alle Kerstdingen, uitgestald op
het buffet en zei: „dat alles nemen jullie
mee".
Ans en Frits trokken met hun bagage
naar tante Metje's huis, Lex bracht moe
der naar den trein. Allen hadden de groe
ten meegegeven aan den zieke en hem be
terschap gewenscht
Gewoon als de kinderen waren om thuis
moeder te helpen, boden ze ook aan tante
hun hulp aan. De jongens brachten de
vuilnisbak buiten, haalden kolen, deden
boodschappen en Ans hielp afdrogen en
stof afnemen, 's Middags vóór Kerstmis
vroegen ze aan tante, of ze net als thuis
den Kerstavond mochten vieren-
„Hoe wilden jullie dat dan doen?" in
formeerde de gastvrouw.
Les haalde de Kerstsieraden voor den
dag en vroeg verlof om die in de huiska
mer op te hangen. Tante vond ze erg mooi,
vooral het Kerstmannetje, dat rood en wit
geschilderd was en den zilveren Kersten
gel met z'n bazuin. Voor alles werd een
plaatsje gezocht: de Kerstklok onder aan
de lamp, de Kerstengel bij de tusschen-
deuren, de sterren en 't Kerstmannetje te
gen den wand, de zilveren sparappels aan
't buffet, 't Zag er feestelijk uit. Tante
zelf had er echt plezier in, toen An* cn
