'Vj4 //iie laargang No. 23510 EZELTJE-STREK-JE". OF DE NEDERLANDSCHE STAATSLEENING VER OVERTEEKEND Een landgenoot als vrijwilliger in Spanje LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 14 November 1f3ö Derde Blad i BUIT£nl. weekoverzicht Minister Oud: „Ze mogen dan minder waard zijn, maar er zijn er toch nog genoeg"! Wat hij beleefde als miliciano MIJNHARDT'S laxeer- tabletten \KÜT'S FINANCIEN FAILLISSEMENTEN VRAGEN EN NOG EENS VRAGEN. Wederom is Wapenstilstandsdag op ge- Ibruikelijke wijze gevierd en zijn de slacht offers uit den wereldkrijg herdacht. Wan- Le»r dezen hun stem nog eens zouden kun- L„ verheffen, dan zou er echter een [bittere klacht klinken tot het nageslacht, meer, een scherp verwijt, dat ten volle ierdiend zou moeten heeten. Waarvoor, 2»u deze klacht-verwijt luiden, waar hebben wij onze levens geofferd? Is £t" dan allemaal noodeloos geweest? Wat i er terecht gekomen van de beloften, dat nieuwe tijden zouden aanbreken, waarin ior oorlog en bewapening geen plaats jneer zou zijn, waarin slechts gedacht zou lórden aan ontwapening en collectieve jeiligheid voor allen, onverschillig groot Lf klein? Met een kleur van schaamte op kaken zou dan de wereld staanZie fcndom, wat is er inderdaad over van al |et moois, dat eens werd beloofd? Het ls ,-aar, oorlog is er nog niet, doch ternau- Cemccd is men daaraan neg ontsnapt en W bewapening heeft een tempo aangeno men als zelfs vóór. 1914 amper bestond, .echts in bewapening tot het alleruiterste indt men baat om aan den oorlog te ont- Cnicn, naar het heet, hoewel leder voelt, lótuitief voelt, dat deze remedie er een ls. .e op den langen duur moet lelden tot een erhaling van de ramp van 1914 en dus tt vernietiging van ons werelddeel §et „J'accuse" (ik beschuldig) der mll- jenen gevallenen, zwijgend geuit, doch op [like gedenkdagen zwijgend dubbel ge teld, brandt op de tijden van het heden. Een oogenblik komt de menschheid uit plooi, nauwelijks is de hulde gebracht, j men keert terug tot de methoden van [et oogenblik. |De strijd in Spanje gaat onmeedoogend jort Tot Madrid zijn de nationalisten ge loerd. doch de hoofdstad brengt hun lijkbaar ongeachte moeilijkheden, want li dagen lang weerstaat deze den hard- jekkigen drang. Zelfs verluidt, dat darvk j modern Russisch wapentuig de aanval- in toom worden gehouden, hetgeen fcl een scherp licht zou werpen op de [on-interventie, waarvoor te Londen, heel -ichtig, een commissie zetelt, Doch ge- iclg dreigt nog geen uitbreidingsgevaar i daarmede mogen we al blij zijn! Trouwens, ons oude Europa heeft het ruk genoeg met zich zelve om zich niet laten verstrikken in zaken, die men |an vermijden. Conferenties, reizen van klisters blijven aan de orde van den dag, Kb wat wordt men er wijzer door? De oolsche minister van buitenlandsche lira, Beek, heeft een bezoek gebracht aan [orden ter beantwoording van het bezoek fen Eden aan Warschau. Hoog wordt op geven over de gebleken eenstemmigheid, rh in wezen blijft alles even vaag en jduidelijk. Zal Polen worden gekend in i Engelsche pogingen tot een nieuw Lo- [rno in het Westen? Men weet, hoe juist Kk's plotselinge draai inzake de vriend- lap met Frankrijk werd genomen, omdat blen bij het eerste Locarno, dat door luitschland ter ziele is, gebracht, niet werd lekend, een feit, dat Beek Frankrijk nooit feeft vergeven. Zal Engeland die fout nu ellen, te meer, waar de Polen blijk- de bakens opnieuw willen verzetten, lar de toenadering tot Duitschiand hun |ok niet heeft gebracht, waarop zij hoop- Integendeel dreigt zelfs momenteel Danzig ernstig gevaar voor de Pooische klingen, nu men daar de nationaal-socia- ■ten hun spel heeft laten spelen, waar mede zij gansch Duitschiand veroverden, irit men te Danzlg al niet het groote lord in den mond te nemen, dat in 1937 lanzig zich weer zal voegen bij het Derde lijk? Worden Polen niet ongestraft mis- [aiideld, terwijl, als het tegenovergestelde 'ats vindt, streng wordt opgetreden en kvndien Polen direct verantwoordelijk festeld wegens opruiing? (Predikt Duitschiand daarnevens niet p kruistocht tegen het bolsjewisme, raardoor Polen als bufferstaat tus- Jien beide rivalen zich zeer onpleizierig >et voelen? Dat Polen dus weer de ikens zou willen verzetten, het ls niet te wonderen, maar is er nu nog tijd voor? I*'. name, zal Engeland zich nog willen jtfresseeren voor een Locarno in het Eten om Polen hulp te bieden? I Vragen, allemaal vragen, waarop het Jitwoord schuldig moet. worden gebleven! (Vaag, uiterst vaag blijft het resultaat po Beck's reis. (En hetzelfde kan gezegd worden van de pferentie van Weenen tusschen de perteekenaren van de Rome-pacten, ïohts Italië heeft wederom zichtbaar 'tces geoogst, daar zoowel Oostenrijk ais taarije het Italiaansche keizerrijk Ethi- P hebben erkend. Doch wat is er verder tastbaars te voorschijn getreden? Iets! Veel mooie woorden over eendrach- 7 verder gaan etc., doch daarmede is het f11 ook uit. Hetgeen intusschen op langen r "'et wil zeggen, dat er in werkelijkheid pder niets is bereikt, integendeel, het pmosden, dat de verdere beslissingen ge- F'm worden gehouden, wint er door aan Pir-chijnlijkheid en dat draagt allerminst p; tot geruststelling in midden-Europa, r Sebied. dat men den modernen Bal- P zou kunnen noemen. Om te beginnen Ei men niet, in hoeverre 't Hongaarsche ywen naar opzegging van het vredes- Kdrag van Trianon voet heeft gevonden. Indeelt men de Kleine Entente nog met (™°®>de gebeukt om dit feit te durven PMedeelen? En hoe staat het met het c"°da'sche revisionisme, waarvan de vee het goed recht zoo volmondig erkende? K wat moet gezegd worden van de, trots ontkenningen, aanhoudende geruoh- !nmV'i een ller-st'el der Habsburgers In ^nzanje, wat slechts een aanloop voor E. in Oostenrijk zou beteekenen? P( erom vragen, vragen. LPr men over een en ander FT' veitlemen. nadat de zegetocht van L h ,n®ar Boedapest zal zijn beëindigd of net bezoek van den Hongaarschen re- MHorthy aan Rome! De verzorging. V. een ding schijnt nog vast te ict.i'o J 18 het negatief: ook de Rome- uitJi n zu"en niet deehiemen aan den Isme Pnistocht tegen het bolsje- len k yesrvan wij boven reeds gewaag- Kneen Lzou er °P wijzen, dat de verbln- r i met Duitschiand dus nog zeer los ing?}1 Italië door niets aan Berlijn is Erheen gaat Europa? Na een paar dagen rust namen wij weer het werk over van de milicianos uit de voorste linies en kregen deze mannen ge legenheid om wat op verhaal te komen. Moet ik nog meer gevechten beschrij ven? Och, het is steedi dezelfde geschie denis. Machinegeweren, die menschen neermaaien, granaten dia menschen open scheuren; vliegerbommen, die menschen levend begraven; vliegtuigen dia door af weergeschut neerstorten; piloten dia soms op het laatste nippertje uit hun brandende machines springen en die zich, wanneer hun parachute hen behouden op den grond brengt, met hun revolvers dood schieten, indien zij op vijandelijk terrein terecht zijn gekomen. Juichen ais je wint; op je tanden bijten wanneer je teruggeslagen wordt., hetgeen aan den leant van de milicianos meer voor kwam. Dooden en menschen dia van mgst en pijn schreeuwen. Oorlog stompt het menschelijk gevoel spoedig af Bij de eerste gewonde staat je hart stil. Da tien de zie je alleen maar alsde tiende. De kameraden van den verslageno vechten ren oogenblik dubbel zoo verwoed. Een "erschrlkkelijko beestenboel ia het. Wanneer je lang in de eerste linies zou blijven, werd je gek; zou je voor het ge wone leven ongeschikt worden, zou je over al vijanden zien die je leven bedreigen. Een burgeroorlog ls zoo mogelijk nog on- menscheiijker dan een oorlog. Krijgsge vangenen kent men niet, zieken en gewon den spaart men niet. De Mooren pijnigden hun gevangenen. Milicianos, die uit het vijandelijke kamp ontsnapt waren, vertel den het. Er worden ook gefusilleerde Roo- aen gevonden met afgesneden ooren. De Mooren hebben voor dat doel aparte mesjes bij zich. Wij hebben zo gezien. Aan het front kregen wij ook couranten, die per vrachtauto uit. Madrid werden aangevoerd. Het was vermakelijk om te lezen wat je volgens die couranten zelf had meegemaakt. Wanneer wij maar de helft van het oorlogsmateriaal hadden ge had dat wij volgens de courantenberichten buit gemaakt zouden hebben, dan hadden wij met onze munitie en onze machine geweren geen raad geweten. Was het een dag rustig geweest en hoorde je des avonds de radiouitzendingen van de recht- sen, dan jubelden zij over de prestaties van hunne troepen De milicianos hadden er zelf schik in- Zij begrepen wel dat zij in het ootje wer den genomen. Maar ik heb ook erger din gen zien gebeuren. Eenmaal kwamen de milicianos bijna tegen de leiding in op stand. Dat kwam zoo. De vliegtuigen van de regeering kwamen iederen dag over onze hoofden om de stellingen van den vijand te bombardeeren. Op een kwaden dag cirkelden er weer een paar boven ons terrein. Bang, dat het fascisten waren, kropen wij zoo gced mogelijk weg, maar toen zij lager kwamen ontdekten wij roode vlekken op de vleugels. Iedereen dacht dus dat het gevaar was geweken en kwam uit zijn schuilplaats 0111 de uitwerking van 't bombardement te zien. Maar wij kwamen bedrogen uit. De vliegers der regeerlngs- iroepen hadden zich vergist, en strooiden huil bommenboven onze stellingen. De verwoestingen waren ontzettend en de woede van de milicianos kende geen gren zen. Opgewonden gingen eenige soldaten naar de leiding toe die in een dorpje ach ter ons haar kwartieren had ingericht. Men had de fout reeds bemerkt- Booze tele foongesprekken werden gevoerd met het vliegveld. De milicianos waren echter niet gauw tevreden gesteld en eischten genoeg doening. Inderdaad hebben de vliegers zich hersteld. Drie kwartier na het gebeurde zagen wij uit de richting Madrid een drietal jagers naderen. Nu zou ik iets meemaken dal ik aan dit front nog nooit had gezien. Rake lings over den grond kwamen de vliegtui gen aalsnellen. Hun zwarte schaduwen sleepten snel over de aarde. Zoo dicht wa ren zij boven den grond dat zij voor een boom of hoogen struik moesten uitwijken. Onze tegenstanders konden de naderende machines onmogelijk zien. Daar stoven zij over het heuveltje heen waartegen wij ons gelegerd hadden. Gespannen keken wij toe. Als roofvogels vielen de vliegers op de stellingen van den vijand aan Wij hoor den boven het motorgeronk uit het ge knetter van hun machinegeweren- Niet één keer, tweemaal streken zij op deze wijze over de loopgraven van de fascisten, waar zij dood en verderf zaaiden. Eerst toen de vijand, van den schrik bekomen achter de luchtafwcermifrailleurs plaats nam. ijlden zij weg. Weer kwamen zij over onze stel lingen, waar nu een roode doek wapper de. De milicianos juichten do vliegeniers voor dit heldhaftige staaltje toe; de vlie gers zwaaiden terug. De wrok was uit de harten der milicianos weggenomen een Spaansch brood. Daar dit te droog li om het zoo te eten, gaf men iedere 8 man een blikje jam, een blikje boterhamworst enz. erbij. En wanneer het kon kreeg 's middags iedereen warm eten. In groote platte pannen werd het gekookt, en door gaans bestond het uit een soort soep. De Spanjaarden smulden ervan, maar ik voor mij prefereer het Nederlandsche eten. Ook fruit was er in overvloed; druiven werden in groote manden aangevoerd, en meloe nen plukten wij zelf zooveel als wij hebben wilden In Spanje drinkt men veel wijn bij het eten enna 't eten. Op een vrachtauto was. om in deze behoefte te voorzien een flink groot vat wijn opgesteld. Veldfles- schen en kleine kruikjes konden hier meli het heerlijke roode vocht gevuld worden, -iet is mij opgevallen dat er nergens spra ke was van dronkenschap. De soldaten be grepen al te wel dat men zijn hersens goed bij elkaar moet hebben om in gevaarlijko oogenblikken rustig te kunnen blijven. Herhaaldelijk kwam er ook een vrachtauto uit Madrid, die de milicianos hun geliefde zwarte koffie bracht. Den eersten keer is de smaak van dit donkerzwarte vocht al lerverschrikkelijkst. Na drie dagen ging ik het lekker vinden en nu verlang ik op tijd meer naar zwarte koffie, dan naar de met melk aangemengde Hollandsche drank. Kwam onze maag dus niets te kort. an ders was het gesteld met do dekenver strekking. Menigen nacht hebben wij on der den blooten hemel moeten slapen zon der eenige andere bedekking dan ons lin nen pak en ons wollen vest. Soldaten, die aanleg voor rheumathiek hadden moes ten na een week hun plaatsen afstaan. De gezondheidsdienst was overigens goed ge organiseerd. Onder de milicianos werden blaadjes uitgedeeld waarin gewaarschuwd werd tegen de dingen waarvoor men zich in acht moest nemen- Ook dokters waren aanwezig, die met behulp van Roode Kruissoldaten de gewonden verzorgden. Ernstig gewonden werden zoo snel moge lijk naar Madrid getransporteerd, per auto per ziekenauto of per motorrijwiel. Mot het oog op dit transport was de zijspan weggenomen en een brancard naast den motor bevestigd. Alles wordt gedaan om 't lijden van de soldaten zooveel mogelijk te verzachten. Vreemde geschiedenisAan den eenen kant menschenliefde en zorg voor de ge zondheid en vlak daarnaast: vervolmaking van het wapentuig en bewierooking van soldaten, die de meeste ellende hebben aangericht. Prof Huizinga had wel gelijk toen hij schreef: „Wij leven in een dol zinnige wereld en we weten het" Aan eten ontbrak het ons niet. Toen ik ■ut Madrid wegging stonden de vrouwen al in de rij om aardappelen te krijgen, maar voor de soldaten was er van alles in overvloed. Tweemaal per dag kregen wij werken zacht en zeker' DOOS 60 CT 2226 (Ingez. Med.) KON. HOLL. LLOYD. Verlenging surséance van betaling verzocht. Naar wij vernemen heeft de Koninklijke Hollandsche Lloyd bij de Arrondissements Rechtbank te Amsterdam een verzoek schrift ingediend om verlenging van de surséance van betaling. Het verhoor is bepaald op Vrijdag 4 De cember as. JAARVERSLAG VAN BERKELS PATENT. Verlies f. 147.403 (vorig jaar winst f. 78.965). Aan het jaarverslag van de Maatschappij Van Berkel's Patent N.V. over het boek jaar per 30 Juni 1936 ontleenen wij het volgende: Evenals alle bedrijven, die internationaal georiënteerd zijn, ondervond men ook hiel de moeilijkheden, die voortvloeien uit de belemmeringen van het handels- en beta lingsverkeer. De onzekerheid omtrent den gulden was bovendien een remmende fac tor, omdat hij de vraag open liet .of op den duur de fabricatie voor export te Rot terdam behouden zou blijven. Wat dit be treft is door de depreciatie van den gulden echter eenige wijziging ten goede ingetre den, waardoor de fabriek te Rotterdam gunstiger vooruitzichten worden geboden. Wat de gevolgen van de depreciatie, van den gulden betreft, kan een juiste conclu sie nog niet getrokken worden, omdat zulks o.m. af zal hangen van den uiteindelijken omvang van de depreciatie. Intusschen zal een eventueele bijzondere bate uit dezen hoofde, voorzoover mogelijk in de eerste plaats voor herstel en versterking van de reserves dienen. Het verslag maakt, verder melding van een verlies van f. 147.403. nadat er in het voorafgaande jaar nog een winst van f. 78.965 was gemaakt. Uitgeioroken: H G. Verweij weduwe van C. M Verhagen, zonder beroeo. te Stomc- wlik. Dr. van Nooristraat 92. R.c. A. J. Paulus. Cur. mr. J. H. Heringa Den Haag. A. Kloot. smid. te Bodegraven. R.c. mr. A. B. Bommezün. Cur. mr. A. A. N. Thomson te Bodegraven. C. Schouten handelende in manufactu ren te Leiden. Lage Rlindilk 12. Rc. mr. J. H. van Laer. Cur. mr H "nr-'ïr-d'ik 'e Leiden A. van der Me?'-, tu nder te Zeawaart. Stationstraat 123. R.c. mr J L. L. Wery. Cur. mr. I. E. Hes. Den Haag.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1936 | | pagina 9