Een als landgenoot vrijwilliger in Spanje FORMAMINT De strijd om Madrid LEIDSCH DAGBLAD Derde Blad Dinsdag 10 Nevember 111) KERK- EN SCHOOLNIEUW! Wat hij beleefde als miliciano Langzaam vorderen de Nationalisten Er wordt op het oogenbllk vee] over den Spaanschen burgeroorlog geschreven. On verschillig welke krant men neemt, er staat een artikel in over den, gelukkig ver van ons land, woedenden krijg. En wat behelzen die artikelen? Dat is niet moei lijk te raden, wanneer wij de twee be langrijkste nieuwsbronnen, waar het wer kelijk .Spaansche" nieuws vandaan komt. kennen De ééne ls de Spaansche regeering en de andere de leiding van de opstande lingen En we kunnen beter zeggen na tuurlijk berichten deze bronnen alleen wat hun goeddunkt. Nederlagen worden door beide partijen beslist ontkend ls er door één van de groepen niets te vertellen, dan wordt een onbeduidendheidje opge blazen tot een ..groote overwinning". Daar om is het moeilijk voor buitenlanders om een goeden indruk te krijgen van wat er in Spanje gebeurt en hoe de Juiste toe stand er is Er is maar één oplossing naar het tooneel van den strijd gaan. Nu zijn er verschillende wegen die naar Soanje leiden. Ga je er bijv. heen als ver slaggever en word Je door één van de par tijen als zoodanig toegelaten, dan krijg je te zien wat men je wil laten zien. Geheel achter de waarheid komt men dan nog niet Een andere methode leek nr. i beter Zonder iemand iets te vragen meldde ik mij aar als vrijwilligei Moeilijk was dat niet er ik kwam vanzelf waar ik wezen wilde Natuurlijk was et gevaar aan ver bonden, maar daar stond tegenover, dat ik nu alles zelf zou zien en meemaken Ie Een Jonge landgenoot, de lieer B. Groot huls, die liler te lande in de dagblad journalistiek werkzaam ls geweest, heeft zich op een origineel© wUze een beeld geschapen van wat er In Spanje om gaat: hU liet zich als „miliciano" In schoven cn diende eenlge maanden actief aan het front, waar hU de ver schrikkingen van den burgeroorlog aan den lUve heeft ondervonden. Wy zullen van zyn hand In de komende dagen tien schetsen publlceeren. die, volkomen in reportage-styi gehouden, den lezer een scherpen Indruk zullen geven van wat zich In het ongelukkige Spanje thans afspeelt. Madrid zouden gaan, was de afdeeling nog met in de kazerne. Een klein voorval, do' den toestand in Barcelona goed teekende, mag ik u nog verteilen. Toen we van de kazerne weggingen, werd ons door de lei ding een vrachtauto ter beschikking ge steld om onze koffers en ons zelf naar het rlation te brengen. Loopen was te ver. Ruim twee uur stonden wij te wachten, voordat een der chauffeurs ons meenam. Steeds verzonnen zij uitvluchten. Gedu- xende dit oponthoud vielen er twee scho ten. De milicianos die van wacht gekomen waren, maakten hun geweren schoon cn kwamen per ongeluk wel eens aan den trekker Zeer toevallig vloeide cr deze kee- ren geen narigheid uit voort. In den tre:n van Barcelona naar Valencia de d'- De eerste indruk, die Madrid maakte, was normaal. Wel kon men des avonds aan de gedoofde lampen e n de vele milicianos mei wapenen merken, dat er wat gaande was. maar de burgerbevolking verried geen spoor van ongerustheid. In de hoofdstad werd uitstekend voor ons vreemdelingen gezorgd. We kregen een goed hotel, waar wij ons waschten wat wel noodig was na zoo'n langen treinreis en verder weer wat op verhaal konden komen- Ging alles dus den eersten dag voorspoedig, de te leurstellingen bleven ook niet uit. Bij het wapen, waarvoor wij in Parijs aangeno men waren, de artillerie, was geen plaats. De raad werd ons gegeven om als infan terist Inlijving-te zoeken. Na hetgeen wij in Barcelona van de „zandhazen" gezien hadden, lokte ons dat idee niet erg aan. temeer daar ons ter oore kwam, dat de kiceding en de bewapening van de Madril- ir.ensche soldaten nog minder verzorgd waren dan in Barcelona. Er werd, toen wij weigerden als infanterist naar het front te gaan. verder geen pressie uitgeoefend. .Wij zullen wel iets geschikts voor jullie vinden", zoo werd het onderhoud besloten Gedurende tien dagen bekommerde nie mand zich om ons. Dat was geen prettige tijd. Hoofdzakelijk waren wij op ons hotel en de naaste omgeving aangewezen, daar de rechte papieren ons ontbraken en men zich ook niet haastte om die te verstrek ken. Het was en is voor een vreemdeling zeer gevaarlijk om zonder papieren in Spanje op straat te loopen, en onze bewij zen, die we in Parijs gekregen hadden, wa ren in Barcelona zoodanig gecontroleerd, dat wij er nooit een spoor van terugzagen. Pariis is een bureau gevestigd: „Bureau rccte verbinding van Barcelona naar Mr.- d'aide au Peuple Espagnol", waar alle vreemdelingen, die dienst willen nemen ir, het Spaansche volksfrontleger, ztch kun nen aanmelden. Hier komen Duitsche, Oostenrijksche en Itaiiaansche emigran ten, maar ook Zwitsers, Belgen, Franschen bijeen, met het doel om in Spanje daad werkelijk te strijden. Zij komen er om twee redenen. De emigranten, die van huis en hof verjaagd zijn. hopen, nadat zij in Spanje de fascisten verslagen hebben, er een nieuw vaderland te vinden Natuurlijk zijn het allen menschen. die tot linker- partljen behooren. De overigen komen er uit louter enthousiasme Niet ieder, die zich aanmeldt wordt echter aangenomen. In de eerste plaats worden' de papieren van de toekomstige miliciano zoo ls de naam van de Spaansche vrijwilligers grondig onderzocht. Het ls het bureau overkomen, dat het in de eerste dagen van den oorlog een vliegenier wegzond naar Madrid, die. daar aangekomen, een regeeringsvliegtulg pakte en naar de rebellen overvloog. Sinds dien is men uiterst voorzichtig. Ten twee de worden de militaire capaciteiten van den aanmelder onderzocht. Gewone sol daten heeft de regeering genoeg. Waar zij gebrek aan heeft, dat zijn soldaler, met een goede opleiding en menschen die lei ding kunnen geven- Ik had het geluk maar een week te hoeven wachten. Toen kreeg ik met nog 8 andere vreemdelingen een spoorkaartje van Parijs naar Gerbore, de Fransch-Spaansche grensplaats aan de Middellar.dsche Zee. Het Bureau verstrek te ons alle noodige papieren, die ons zou den vrijwaren om in Spanje als spion te worden beschouwd en eenig geld on; on derweg te kunnen leven. Het was een groepje menschen. dat des avonds uit Parijs vertrok, en uit alie deelen van Europa bijeengekomen was. Een Duit- scher, een Oostenrijker en een Italiaan, vijanden uit den wereldoorlog, een Tsjech, twee Franschen, een Roemeen en een Hol lander. Het waren vriendelijke kerels, die naar ik spoedig bemerkte, wisten wat zij deden. NatuurlUk was de taal voor perso nen uit zooveel landen een moeilijkheid, maar met gebaren kan men. zooals bleek, veel vertellen. De reis ging voorspoedig. Aan de grens hadden wij geen moeilijk heden, werden zelfs, omdat wij vrijwilli gers waren, door de douanen in de „casa" van een afdeelingscommandant in Cer- bêre gebracht, waar wij gezamenlijk aten. Tevens werd hier onze voorloopige be stemming bekend gemaakt: Barcelona. Daar moesten wij naar een militaire auto riteit gaan die ons verder bescheid zou geven In Barcelona werden wü ondergebracht In een groote kazerne. De stad maakte geen voordeeligen indruk- De inwoners schenen zich bijzonder weinig om de lei ding zoo die er was te bekommeren. Des avonds zagen we een afdeeling Span jaarden naar het front vertrekken. De kleeding van de soldaten was vrij goed in orde. De bewapening liet echter nog als een en ander te wenschen over. Er waren zelfs milicianos die geen geweer hadden. De noodige munitie en de machinegeweren werden op ezels meegevoerd. De troep marcheerde, of liever gezegd, liep in rijen van drie over de geheele breedte van den weg. Er waren veel kijkers toegestroomd. De vertrekkenden werden hartelijk toege juicht De soldaten zongen uit volle borst. In de kazerne waren ongeveer 300 Dult- schers ondergebracht, meest emigranten, die een Duitsche afdeeling zouden vormen. De avond, waarop wij aankwamen, hadden zij reeds naar het front moeten vertrek ken. Het afscheid werd echter drie dagen uitgesteld- De Duitschers verschilden van mcening met de militaire leiding in Bar celona over hun kleeding en uitrusting. Zij eischten een volledige bewapening, goede kleeding en stevig schoeisel, waar rij trouwens gelijk in hadden. Het Spaansche klimaat en de bodemgesteldheid stellen hooge eigen aan een soldaat. Overdag is het er heet, 's nachts vinnig koud en de grond ls in den regel hard en rotsachtig. Men richt er dus met sandalen aan de voeten de gewone dracht weinig uit. Wanneer en hoe de Duitschers vertrok- ken zijn, weet ik niet, maar toen wij drid was Teeds verbroken trof ik mili cianos. die de gevechten bij Irun en San Sebastlaan meegemaakt hadden. Zij wa ren, toén de strijd afgeloopen was, de Fransche grens overgevlucht en werden door de Fransche regeering nu weer langs Cerbère Spanje binnengebracht. De mees ten van hen werden naar Madrid ge transporteerd om daar opnieuw ingelijfd te worden. Ik sprak met 'n miliciano, die, naar hij vertelde een leidende functie bij de troepen rond Irun bekleed had. Beestach tig was er volgens hem gevochten. De re- eeeringstroepen hadden, het kostte wat 't kostte, doorgevochten tot het bittere einde De overmacht van modern wapentuig van de fascisten had. zoo hij vertelde, den doorslag gegeven. Aan moed had het den milicianos niet ontbroken. „Neem dan een van mijn Formamintlabletten, anders hebben wij het morgen ook te pakken." BIJ AllE APOTH. DftOG 4 Fi ).- PER FLACON (Buiten verantwoordelijkheid der Red.) Cople van de al of niet geplaatste stukken wordt niet teruggegeven. 1954 (Ingez. Med.) VEILIG VERKEER. Mijne heeren, Toejuiching verdient uw streven „veilig verkeer" te propageeren. Foto's met toe lichtingen sieren menigmaal het „L. D.". Doch naar mijn meening beschouwt u we „veiligheidsmedaille" steeds van één zijde. Door hun grooter aantal zullen de wiel rijders méér overtredingen begaan dan andere voertuigbestuurders en voetgangers Naar verhouding zullen zij echter een be teren indruk maken dan oppervlakkig schijnt Allereerst uw laatste opmerkingen van 7 dezer. Aan de Oegstgeester zijde van de spoorwegovergang staat een bord met het bevel o.m.: „Wielrijders voor laten gaan". De daar geposteerde politieagent let voor al op, dat hieraan gevolg wordt gegeven. Over een breedte van ongeveer 5 meter stéllen zich de wachtende wielrijders, wel ker getal soms de vijftig te boven gaat. voor de afgesloten overgang op. Hierachter vol gen auto's, bakfietsen enz. Zoodra hel den overwegwachter behaagt de afsluiting te verbreken, staat voor de tram het signaal nog onveilig als reeds een groot gedeelte wielrijders den overweg gepasseerd is. Ge lijktijdig wringen zich auto's en bakfiet sen, welke achter de voorrang verleende wielrijders moeten volgen, door deze fiet sers heen- Aan de andere zijde staan altijd min stens zes of meer trams met of zonder aan- hangwagens gereed om het minutenop- onthoud van de andere weggebruikers te verdubbelen. Ja zelfs wordt op dat kruis punt gerangeerd of gestopt omdat de tramwissel omgelegd moet worden. Na zoo'n drama wordt in den regel het ver keer van uit de stad naar het station eerst nog vrij gegeven. U of men wil daar de wielrijders met tweeën ter rechterzijde opgesteld zien. Dit is om bovengenoemde reden niet moge lijk en indien dit anders geregeld werd dan zou de helft (hoogstens) van deze ruim 100 meter lange met tweeën rijdende co lonne gepasseerd zijn en de tweede helft den pas weer afgesneden worden door het drukke treinverkeer. De vorige week was ik getuige dat een wielrijder (aan de stadszijde van den over weg i zijn rijwiel in puin werd gereden door een auto welke nog juist de stopstreep ge passeerd was en voor den overweg eveneens stond te wachten achter bedoelden wielrij der. De inzittende bestuurster keek zeer verontwaardigd, reed iets achteruit om ge legenheid te geven het beschadigde eigen dom weg te halen en reed toen weg alsof hei heel gewoon was....".. Fietst men langs Heck's Lunchroom voorbij de steeds parkeerende auto's i„ Jj richting van het station en wordt ®5l ingehaald door de tram dan is een doo- delljk ongeluk alleen te voorkomen doo: zeer snel uit de voeten te komen. opgel jaagd door den bellenden of fluitendej trambestuurder. Droomen ls bedrog en daarom dromtij ik van de toegezegde verbetering aan dei Stationsweg, betreffende verlegging <j„ tramrails, zoodat het tramverkeer 't overig verkeer niet hinderde. Waar blijven de verkeerslichtseinsü Voorkeur is dan buitengesloten, de tram ieder wacht haar beurt af. X Naschrift van do Rcdactlo Do geachte tB, zender schijnt in de veronderstelling te vertei. ren, dot wy de wlelrildera beschouwen au 4, grootste zondaars op verkeersgebied. Vandai vermoedelijk zijn opmerking, dat wt) de keersmedaille steeds van een zyde bezlchtljtn, In ons onderschrift bij de loto van Zaterdij J.l. wezen wij ln do. allereerste plaats op de er,, atlgc overtreding van den automobilist) die tlch niet behoorlijk ln do file opstelde, maar lm tramverkeer blokkeerde. Het Baat er overigen niet om. na te gaan, welk aandeel Iedere cats gorle van weggebruikers nu precies heeft ln het totaal aantal verkeersovertredingen, maar i het algemeen te wtjzen op de meeat voorkomta. de fouten, welke dagelijks by tientallen wordta gemaakt en daaruit leering te trekken De tot. stand naby het station moge zeer veel te wen* schen overlaten en een beletsel zyn voor het ene 1-verkeer. hy behoeft daarom nog geen ba lcmmerlng te zyn voor veilig verkeer. En tüi laatste ls alleen te bereiken, wanneer ledemi de verkeersregels ln acht neemt. Inzender «1 1 met ons eens zyn. dat de wlelryders, gaande de richting naar de stad. altyd beslag leggen c de geheele breedte van het rechterdeel van dta overweg, zoodat het practlsch onmogelijk ls, dit een automobilist hier zelfs maar de kans krygen „zich hlertusschen door te wrlngee", Wlelryders behooren onder alle omstandigheid thuis op de rechterweghelft en niet ln het mij. den of zelfs ter linkerzyde. Verlegging van is tramrails zou Inderdaad een groote voorultgsaj beteckenen. doch aan het gebruik van autemi* tlsche verkeerallchtsclnen zyn ook weer bezvs. ren verbonden, welke van zuiver plaatselijken aard zyn. Men denke alleen maar aan de wille keurige tydstlppen waarop de boomen wotien neergelaten en aan het feit, dat by een meets- nteche regeling het verkeer dikwijls onnoodlf wordt opgehouden, terwyi er aan de andere zljds geen verkeersbehoefte bestaat. correspondenten van Een der speciale Havas seint.' De tegenstand der roode troepen en vooral de wensch van generaal Franco. Madrid zooveel mogelijk te sparen, vertra gen de alaeheele inneming van de Spaan sche hoofdstad door de nationalistische legers. De druk der rechtschen ln en rond de hoofdstad wordt lntusschen voortdurend krachtiger en de uiteindelijke overwinning in den striid om Madrid is dan ook slechts een kwestie van uren. Ten Westen van de hoofdstad wordt de omsingeling bij 'tEscoriaal geleidelijk om de regeerlngstroepen die hun basis hebben ge vestigd in het klooster San Lorenzo del Escurial. gesloten. De vestiging van versterkte stellingen op den rechteroever van de Manzanares is in de aan de stad grenzende wijken voltooid door de inneming van het station en den SDOorwee van Caceres. het hospitaal en de universiteitswiik. benevens de geheele zone van Real Casa del Campo hetgeen het mogelijk maakt, dat zes colonnes recht schen naar het hart van Madrid oprukken. Terwijl het offensief voor de poorten van Madrid aan de Zuldztlde zich ontwikkelde, hebben troeDendeeien van de colonne Castejon pogingen in het werk gesteld, ten Westen van de hoofdstad den weg Avlla- Madrid te bereiken Zii zijn hierin geslaagd. Het heet dat Castejon is gewond. Sinds Zondag ligt ook deze weg onder artillerievuur od een tiental kilometers van Madrid. Tegelijkertijd vallen de colonnes van Rada en Escamez. die ten Zuiden van het Escoriaal opereeren aan op den weg van het Escoriaal naar Chapineria. De militie troepen trekken terug zonder strijd te leveren. Ten einde in oostelijke richting te kunnen retireeren zullen zii van de secun daire wegen ten Noorden van Madrid gebruik moeten maken De correspondent van Reuter telefoneert, dat de zware artillerie der nationalisten voortgaat Madrid te bombardeeren De gra naten vullen met een gemiddelde snelheid van drie per minuut rondom de slacht plaatsen. waar de verdediging zeer sterk is. Een granaat ls op 50 M van het ministerie van oorlog neergekomen. Het park Casa de Campo is thans voor een groot deel in han den der aanvallers. Tegen drie uur gistermiddag hebben vliegtuigen der opstandelingen 1? bommen op de stad geworpen ln de wijk Salamanca. Bil een bombardement van Vallecas. od 8 K.M. ten Zuidwesten van Madrid zijn 27 dooden gevallen. Over het algemeen heerscht een paniekstemming onder de Madrileenen tengevolge van het hevige bombardement. In een rede voor de radio verklaarde generaal Quciro de t.ino gisteravond dat de rechrirhe tr< r>~. Madrid nog niet zijn binnengedrongen, omdat het oogenbllk mededeelingen van den generaal bezetten de nationalisten thans alle bruggen over de Manzanares en hun front strekt zich uit vanaf de fontein San Antonio tot aan de brug Segovia en de voorstad Osera. Spr. voegde hieraan toe. dat de colonne der nationalisten in het centrum den vijand aanzienlijke verliezen' heeft toegebracht en een 150-tal gevangenen heeft gemaakt, de linkercolonne nam 200 tegenstanders ge vangen en deed 125 aanhangers der regee ring sneuvelen en de rechter-colonne zui vert het terrein grondig. Verder deelde vannacht 1 uur de radio club van Teneriffe mede. dat generaal Varela zijn opmarsch in Madrid voortzet De tanks van de nationalisten zijn de Calle de Toledo binnengedrongen en bereikten de Paseo Imoerlal. In het Noordwesten zijn de tuinen van het koninklijk paleis het noorder-station, de universiteitswiik en de landbouwschool bezet. Aanval od Malaga? Volgens een telegram uit Gibraltar duurt het troepenvervoer uit Marokko naar Spanje nog steeds voort. De „Almirante Cervera" een kruiser der nationalisten is uit Ceuta te Algericas aangekomen Een flottllie gewapende sleepbooten en ver scheidene vliegtuigen escorteeren het schip, dat bilna 1000 Marokkaansche soldaten en 40 stukken veldgeschut vervoerde. Het heet. dat dit is een voorbereiding voor een aanval ob Malaga. Het Spaansche goud. De Spaansche ambassadeur te Parijs heeft medegedeeld, dat de administratie van de Bank van Spanje ls overgebracht naar Cartagena en dat de goudvoorraden, zijn ondergebracht op een geheime veilige plaats. De ambassadeur voegde hieraan toe: „De aan een overvloed van vertrouwen lijdende crediteuren der opstandelingen zullen nooit een korrel vars het Spaansche nationale goud ontvangen". Wordt Spaansch autonoom? Marokko drie dagen bericht kregen, dat wij naar Ihw™,"™ „7?," omaa,t het oogenbllk mogelijke hoofden van den nieuwen staat. hiervoor nog niet was gekomen. Volgens de doch het meest schijnt wel een lid van het De .Times" meldt uit Casablanca, dat er op grond van inlichtingen, ingewonnen bii vooraanstaande Marokijnen te Tetouan. alle reden ls om aan te nemen, dat de tus- schen hen en den leider der Spaansche nationalisten, generaal Franco, gevoerde onderhandelingen hebben geleld tot sen overeenkomst, krachtens welke aan de stamhoofden der Riff-Kabylen autonomie zal worden verleend in dier voege, dat hun op blnnenlandsch gebied volkomen de vrije hand zal worden gelaten doch dat van Spaansche ziide op hun buitenlandsche be trekkingen toezicht zal worden uitgeoefend Verscheidene namen zlln genoemd ais moeellike hoofden van den nieuwen staat. Ottomaansche Huis. de vroegere Turksche keizerin ke familie, in aanmerking te komen. De autonomie zou van kracht moeten worden, zoodra generaal Franco erin ge slaagd is. de orde in Stoanje te herstellen. Uit Pariis meldt het blad. dat men in officieele kringen aldaar het bericht om trent de verleening van autonomie aan Soaansch-Marokko noch kan bevestigen, noch kan tegenspreken. Van hoogst gezag hebbende ziide wordt echter verklaard, dat de verwezenlijking van een dergelijk besluit voor Frankrijk volkomen onaanvaardbaar zou zijn. Men kan aannemen dat de Qual d'Orsay zich met betrekking tot deze aangelegen heid zoo spoedig mogeliik met het Britsche Foreign Office in verbinding zal stellen. Wij geven deze berichten onder alle voor behoud. De gezantschappen. De Spaansche zaakgelastigde te Berlijn Jose Rovlna Armengol is te Parijs aange komen. Hij verklaarde, dat hij Berlijn heeft verlaten omdat de veiligheidsgaranties, welke gewoonlijk aan een diplomatiek ver tegenwoordiger van een buitenlandsche mogendheid worden verleend, niet langer verzekerd waren. Hij toonde met verschei dene incidenten aan, dat zijn woorden juist waren. Vervolgens deelde hij mede, dat de Spaan sche vice-consul te Hamburg, George Teil, door de Duitsche politie was gearresteerd. Armengol wist niet waar Teil gebleven ls. In overeenstemming met den Spaansche ambassadeur en het ministère van buiten landsche zaken begaf Teil zich per vlieg tuig van Berlijn naar Amsterdam. Het toe stel zou geen enkele tusschenlanding ma ken, toch daalde het te Hannover en hier werd Teil door de Gestapo gearresteerd. Alle stappen van Armengol bij 't ministerie om de ln vrijheidstelling van Tel! te ver krijgen, bleven vruchteloos. De voormalige Spaansche ambassadeur, Agramonte y Cortijo, heeft uit naam van de Franco-regeering bezit genomen van het ambassade-gebouw in de Gross-Admlral- Prinz-Heinrich-strasse. In tegenwoordigheid van ongeveer 150 leden der Spaansche kolonie werd de rood- goud-roode vlag der Franco-regeering op het gebouw geheschen terwijl kennis werd gegeven van het overnemen der leiding over de werkzaamheden door Agramonte. In politieke kringen te Berlijn wordt ver klaard, dat de Wilhelmstrasse deze aange legenheid beschouwt als een binnenland- sche Spaansche kwestie, die de Duitsche regeering niet raakt. Ook te Boedapest is de Franco-vlag op het gezantschapsgebouw geheschen. De nonintcrventic. De subcommissie der nonlnterventiecom- missie is gisteren bijeengekomen. Na de zit ting werd het volgende communiqué uitge geven: Gelijk besloten werd in de laatste zitting van de plenaire commissie op 4 November, hervatte de subcommis-sie de bo- studecring van haar voorstel ten aanzien van de instelling van een systeem van con trole, dat moet dienen tot het verzekeren van de uitvoering van het noninterventie- accoord. Deze kwestie zal in de zitting der subcommissie, die morgen om 11 uur bij eenkomt, opnieuw bestudeerd worden". PREDIKBEURTEN. VOOR WOENSDAG 11 NOVEMBER. LEIDEN. Geref. Gem. (Nieuwe Rijn)VoormJ uur en nam. halfdrie en halfacht (Datl dag), ds. H. Llgtenberg van Llsse. AALSMEER. Chr. Geref. Kerk: Nam. I uur (bijl* lezing), ds. Heerma. ALPHEN AAN DEN RIJN. Geref. Kerk (Hooftstraat)Nam. hlD acht, ds. Hartkamp. BENTHUIZEN. Voorm. halftlen en nam. 2 en 7 uti (Dankdag gewas), ds. Stuivenberg. BOSKOOP. Geref. Gem.: Voorm. halftlen en nam. uur (Dankdag gewas), ds. de Blois »«s Gouda. HILLEGOM. Chr. Geref. Kerk: Nam. 7 uur, ds. Hen- driksen. KATWIJK AAN ZEE. Oude Kerk: Nam. 7 uur, ds. van DuyTffl' boden van Rotterdam. NIEUW-VENNET. Ned. Herv. Kerk: Nam. 7 uur (Dankstof gewas), ds. de Vries. Chr. Geref. Kerk: Voorm. halftien <p nam. 3 uur (Dankdag gewas), ds. A. Dutoü van Oud-Beyerland. NOORDWIJK-AAN-ZEE. Geref. Bond (Julianaweg 27): Nam. hall' acht, ds. Mulder van Hoevelaken. OEGSTGEEST. H. Morsch: Nam. 8 uur, Bijbellezing. RIJNSBURG. Ned. Herv. Kerk: Nam. 7 uur, ds. Petef. SASSENHEIM. Chr. Geref. Kerk: Voorm. 10 en nam.! uur (Dankdag gewas)ds. de Bruljne. WADDINXVEEN. Ned. Herv. Kerk: Nam. 7 uur (Dank* stond gewas), ds. L. Vroeg-in-de-Weij. Remonstr. Kerk: Nam. 7 uur, ds. A. w. de Rover van Vlaardlngen. ZEVENHOVEN. Geref. Kerk: Nam. 7 uur (Dankstond ge- was), ds. W. van Dijk. NED. HERV. KERK. Beroepen: Te Groot-Ammers, W. J. Lokhorst te Hilversum; te Termunten (Gron.), F. A. A. Snijdelaar te SchoondlJR GEREF. GEMEENTEN. Tweetal te Enkhulzen: B. v. Neerbos W Vlaardingen en R. Kok te Veenendaal. WAALSCHE GEMEENTEN. Aangenomen naar I'sle et MontricW (Zwitserland), F. Ch. Krafft te Haarlem. VRIJ-EVANG. GEMEENTEN. Aangenomen: Naar Oldebroek, L. J- Wijck te Antwerpen. PROF. DR. G. A. F. MOLENGRAAFF Morgen ls het vijftig jaar geleden, dj' prof. dr. G. A. F. Molengraaff, de beken™ geoloog van internationale vermaardM»! aan de universiteit te Utrecht promovee™ tot doctor in de aard- en delfstofkmw1 cum laude. en tegelijkertijd tot doctor de plant- en dierkunde op stellingen. Prof. Molengraaff is geboren te NU® gen op 27 Februari 1860. Hij studeerde Leiden in de wis- en natuurkunde. 2-3

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1936 | | pagina 10