HET KONINKLIJK BEZOEK
AAN ROTTERDAM.
Het feest van Alkmaar's ontzet
LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 9 October 1936
Derde Blad No. 23479
77ste Jaargang
ae nieuwe
verlaagde
De Maasstad juicht Koningin en vorstelijke
verloofden toe.
BEELD VAN KRACHT EN ENERGIE TIJDENS
TOCHT LANGS DE MAASHAVENS.
(GOUDETIKET
OF BRUINETIKET)
bus van I Kg. f. 1.65
bus van '/2 Kg. 0.85
bus van '/4 Kg, 0.45
zakje van 1 ons 0.16
Ontvangst ten stadhuize en
rijtoer door de stad.
Het heeft, na den zegetocht door Den
Haag en den blijden intocht In Amsterdam
even geduurd voordat Rotterdam, de twee
de stad des lands, de gelegenheid kreeg
kennis te maken met den toekomstigen
prins-gemaal en ln staat werd gesteld
Koningin en Prinses blijk te geven van de
gevoelens van trouw en aanhankelijkheid,
die onder de Rotterdamsche bevolking
léven en die vooral tot uiting komen bij
een blijde gebeurtenis als de verloving van
onze kroonprinses.
Maar voor dit uitstel is de feestelijk
versierde Maasstad vandaag dubbel en
dwars schadeloos gesteld en het bezoek,
dat de Koningin in gezelschap van prinses
Juliana en prins Bernhard heden aan
Rotterdam heeft gebracht gold niet alleen
bijna elke wijk van de zich aan linker
zoowel als aan den rechter-Maasoever
steeds verder uitbreidende koopstad, maar
bovendien den hartader der stad zelve, de
trotsche Maas met zijn machtige havens
en rijke verscheidenheid van schepen, ter-
tyijl vanzelfsprekend ook het readhuisvan
Rotterdam als symbool van de macht, der
havenstad en de eenheid der bevolking niet
■tferd overgeslagen.
De scholen en ook vele rrc zaken
yraren vandaag gesloten. t_; .vijl tel van
ondernemingen hun personeel na het mid-
daguur vrijaf gaven. Reeds vroeg in den
ochtend heerschte er dan ook een onge
wone drukte in vele deelen der stad, doch
natuurlijk het meest in het centrum en
wel in de omgeving van den Coolsingel.
Het was niet alleen de Rotterdamsche be
volking. die de straten vulde, doch een
zeer groot contingent belangstellenden was
afkomstig uit het gedeelte van Zuid-Hol
land rondom de Maasstad, uit het West-
land. uit de omstreken van Dordrecht en
Gouda en vooral van de Zuid-Hollandsche
eilanden. Al vroeg ln den ochtend stonden
dan ook tal van parkeerplaatsen vol met
particuliere auto's en autobussen, waarmee
de belangstellenden naar Rotterdam waren
gekomen.
Om verschillende redenen, voornamelijk
in verband met den korten duur van het
bezoek, heeft men in Rotterdam moeten
afzien van een défilé. Het Rotterdamsche
comité tot bevordering van nationale be
langen heeft in samenwerking met de po
litie toen de volgende oplossing gevonden,
dat de organisaties, die zich officieel voor
deelneming aan de hulde hadden opge
geven, een plaats zouden vinden langs de
route, die eenige uren van te voren zou
worden aangegeven en gereserveerd met
behulp van borden, waarop de naam der
organisatie stond.
De aankomst aan het Maas-station.
Tot binnen de hekken van het voorplein
van het Maas-station was het publiek toe
gelaten, doch een stevige afzetting hield
het gedeelte tusschen het stationsgebouw
en de rivier vrij. Slechts een vierhonderd
tal genoodigden was hier toegelaten, ter
wijl schuin tegenover het stationsgebouw
zich de eerewacht van de mariniers op
stelde. Hooge vlaggemasten, waarvan de
driekleur en het Oranje dundoek wapper
den, alsmede het groen, waarmee de uit
gang van de wachtkamer eerste en tweede
klasse versierd was, gaven het voorplein
een feestelijk aanzien.
Ter begroeting waren slechts aanwezig
de burgemeester van Rotterdam, mr. P. J.
Droogleever Fortuyn. de hoofdcommissaris
vïin politie, mr. L. Einthoven, de stations
chef J. O. Dill en verder eenige leden van
de hofhouding die niet op Het Loo hadden
vertoefd en uit Den Haag waren gekomen.
Uit de Hofstad was tevens gearriveerd de
commissaris der Koningin in de provincie
Zuid-Holland jhr. mr. dr. H. A. van Kar-
nebeek.
Te 12.33 uur arriveerde de trein uit
Amersfoort, waaraan het koninklijk sa-
Ibnrijtuig was gehaakt en even later be
trad de Koningin het perron, gevolgd door
prinses Juliana en prins Bernhard. Eer
biedig werden de hooge bezoeksters door
de wachtende autoriteiten begroet, waarna
zij door de Prinses aan prins Bernhard
veerden voorgesteld. In de wachtkamer, die
ln de laatste dagen ijlings was opgeknapt
en versierd, was met groen en tapijten,
terwijl portretten van de Koningin en
prinses Juliana en haar verloofde aan de
wanden waren aangebracht, boden twee
meisjes de beide vorstelijke bezoeksters
bloemen aan.
Én zoo was het korten tijd na aankomst
van den trein, dat het Hooge gezelschap
door de wachtkamer buiten het statian
trad. Een oorverdoovend gejuich van de
hier toegelaten genoodigden en van het
publiek bij de hekken ging op. Een roffel
van de tamboers der mariniers weerklonk
en terwijl de Koningin en Haar gevolg
over den looper het plein in de richting
van de eerewacht overstak zette de Ko
ninklijke marmekapel uit Den Helder, die
réchts van de eerewacht stond opgesteld,
Wilhelmus in.
Toen het lied verklonken was. naderde
de Koningin de eerewacht, die Zij, na het
vaandel te hebben gegroet met een lichte
buiging, inspecteerde. De wacht bestond
uit 120 man mariniers met tamboers en
pijpers van het garnizoen te Rotterdam,
onder bevel van kapitein P. J. van Gijn.
Agn den aanlegsteiger van de veerboot
Oosterkade-Antwerpsche hoofd lgg het
door de gemeente Rotterdam dikwijls voor
representatieve doeleinden gebruikte vaar
tuig „Stad Rotterdam", echter nog nau
welijks herkenbaar door de veranderingen
en verfraaiingen die de boot had onder
gaan. Aan boord hiervan scheepte de Ko
ningin en het vorstelijke verloofde paar
zich in met de aanwezige Rotterdamsche
autoriteiten, de commissaris der Koningin,
en de leden van het gevolg.
De tocht op de Maas.
Onmiddellijk nadat de koninklijke stan
daard aan boord van de „Stad Rotterdam"
was gehescben, maakte de boot zich van
den steiger los.
En toen begon een der mooiste vaar
ten die een vorstelijk gezin ooit door
de eerste koopstad van het land kon
maken. Het was een uiterst sympa
thieke gedachte, bij dit bezoek aan
Rotterdam de rijtoer door de stad te
laten voorafgaan door dezen tocht
langs de Maas, die, ondanks de crisis
welke ook Rotterdam niet gespaard
heeft, de voedende levensader is van
alle welvaart, alle bedrijvigheid, alle
arbeid, waaraan Rotterdam zijn bctee-
kenis dankt. En vooral voor den jon
gen prins zal het een onvergetelijk
schouwspel blijven, dat de rivier bood.
Het woelige water, waarin de zon goud
glanzend weerkaatste, overkoepeld door
een doorzichtigen herfsthemel, en ver
levendigd door tientallen, honderdtal
len vaartuigen, van allerlei grootte, al
lerlei soort, doch alle rijkleijk gepa-
voiseerd of getooid met enkele vlaggen,
en aan boord juichende menschen,
wier juichkreten als de boot met de
koninklijke standaard in top passeer
de, somtijds verloren gingen in den
wind en de wijdheid van het water,
somtijds echter zoo krachtig waren,
dat zij daverend tot aan den oever
doorklonken.
Voorafgegaan door booten van den rijks
havenmeester en den gemeentelijken ha
vendienst en geflankeerd door twee booten
van de rivier-politie doorkliefde de „Stad
Rotterdam" het water in de richting van
de Willemsbrug,, onder het gejuich van
het publiek, dat zich langs den waterkant
had opgesteld op de Oosterkade, de Boomp
jes. de Willemskade en de Parkkade. Voor
bij de Willemsbrug ter hoogte van de Ree-
derijstraat, vormden twee reusachtige drij
vende brugkranen een eerepoort, waaron
der het vaartuig met de hooge bezoeksters
aan boord doorvoer.
En hier begon een défilé als de Maas
nog zelden heeft gezien. Op ongeveer
150 meter afstand van den Noordelij
ken oever, aldus de breedte van het
vaarwater begrenzend, lagen in lange
rij de schepen van de Rotterdamsche
haven, een soort parade van alle typen
bcoten die de Maas bevaren. Naast het
opleidingsschip „Nederlanden" lag het
schoolvaartuig „Prinses Juliana". Dan
volgden in bonte afwisseling van sier
lijkheid de ranke jachten en plezier
vaartuigen van de Kon. Roei- en Zeil-
vereeniging „de Maas". Hoe contras
teerden hiermee de gedrongen rompen
der sleepbooten met hun hooge schoor-
steenen en stuurhutten. Naast deze
sleepbooten lagen tal van bedrijfsmo-
torbooten der verschillende havenbe
drijven, en verder drijvende kranen,
bokken, baggermolens en tenslotte, aan
liet einde van de bijna zes kilometer
lange rij, de grootste Nederlandsche
baggerzuiger van de firma Volker, die
ongeveer ter hoogte van de Merwe-
haven lag. Dicht onder den wal pas
seerde het Koninklijke vaartuig deze
unieke verzameling schepen, die de
grootste belangstelling wekte der vor
stelijke personen.
Langs de Lloyd-kade, de Lekhaven, de
IJselkade en de Merwe-haven, kwam men
ter hoogte van het droogdok aan het einde
van de lange reis. Hier staken de vaartui
gen schuin de rivier over, dicht langs het
machtige vlaggeschip der Rotterdamsche
haven, de gepavoiseerde „Statendam", aan
den overkant der rivier terug tot aan de
Waalhaven, die werd ingevaren tot nen
Noord-Oostelijken hoek, waar aan pier 1
van den Titaan-steiger de „Stad Rotter
dam" vastmaakte. Dicht bij den met vele
vlaggen versierden steiger stonden de hof-
auto's te wachten, waarmee de rijtoer door
Rotterdam zou worden gemaakt.
De rijtoer door het zuiden van
Rotterdam.
Het parcours van den rijtoer had niet
minder dan 28 kilometer lengte.
De langs den weg geschaarde organisa
ties waren zoo verdeeld, dat velen op min
der drukke punten stonden opgesteld. In
totaal hadden ongeveer 350 organisaties,
waarvan ruim veertig van buiten Rotter
dam, zich hiervoor opgegeven, met een
totaal ledental van bijna 80.000. Bij den
aarikomststeiger stonden dan ook ongeveer
De inhoud is sedert meer dan 100 jaar ongeëvenaard
de verpakking is thans aan dezen inhoud aangepast.
279
flngez. Med.)'
2000 bewoners van Barendrecht geschaard,
die de Vorstinnen en den jongen Prins
luide toejuichten, terwijl de bewoners van
Oud-Charlois zelf zich niet onbetuigd
lieten.
Met een gang van circa 12 K.M. per uur
reed de stoet langs den Rietdijk en den
Charloischen Kerksingel, rondom het oude
kerkje tusschen de juichende bewoners
der lage huisjes door, langs Clemensstraat
en Wolphaertsbocht naar de Brielschelaan
en door de nieuwe straten rondom het
Mijnsheerenplein, met hun vele scholen
waarvoor de juichende schoolkinderen
stonden opgesteld, via Dordtschelaan en
Strevelsweg naar het vriendelijke tuindorp
Vreewijk. Langs het Iependaal waren vrij
wel alle huizen met vlaggetjes gesierd.
Langs den Brandweg- naderde de stoet
de drukkere Beyerlandsche laan, waar op
verschillende plaatsen wederom vereeni-
gingen met vaandels en muziekkorpsen
stonden. Over het viaduct en door de
Oranjeboomstraat naderde men opnieuw
de Maas en in iets vlotter tempo ging het
nu over de brug over de Koningshaven en
de Willemsbrug rechtsaf langs Geldersche-
kade naar de eigenlijke binnenstad.
Voorbij de beurs volgde de stoet de
nauwe Hoofdsteeg om langs den GouS-
schen Singel en het Hofplein den Cool
singel te naderen.
Voor Den Doelen was ruimte open ge
houden voor een groot, aantal invaliden,
die hier met hun wagentjes een rustige en
goede plaats hadden gekregen om alles
van dichtbij te kunnen gadeslaan.
De ontvangst ten stadhuize.
Op het vrijgehouden gedeelte voor het
stadhuis stond het Rotterdamsche au'oade-
koor opgesteld, versterkt met een twintig
tal zangvereenigingen. De zangers werden
geflankeerd aan de eene zijde door de
leden van den bijzonderen vrijwilligen
landstorm, aan de andere zijde door de
leden van de burgerwacht, terwijl daar
naast aan weerskanten stonden opgesteld
de reserve-officieren en oud-strijders, rid
ders m. w. o.. ridders, enz.
Bij aankomst ten stadhuize werd de
Koningin ontvangen door burgemeester
Droogleever Fortuyn, die beneden in de
hali de overige leden van het gemeente
bestuur voorstelde, namelijk de wethou
ders A. B. de Zeeuw, J. B. J. Ratté, R. J.
Dijk en den gemeente-secretaris mr. M.
Smeding. De Koningin, de Prinses, Prins
Bernhard en het gevolg werden vervolgens
naar de Burgerzaal geleid, waar zich een
gezelschap van genoodigden had verzameld
Hier waren bijeen de leden van den ge
meenteraad met hun dames, de Rotter
damsche leden van Eerste en Tweede Ka
mer, vertegenwoordigers der rechterlijke
macht, de leiders der verschillende ge
meentelijke instellingen en diensten, de
hoofden der verschillende kerkgenoot
schappen en vertegenwoordigers van de
geestelijkheid, vertegenwoordigers van we
tenschap, kunst, nijverheid en handel, en
allen verrezen eerbiedig van hun zetel toen
de Hooge bezoekers de Burgerzaal betraden
Toen allen hadden plaatsgenomen hield
de burgemeester, mr. P. J. Droogleever
Fortuyn een toespraak, waarin hij uit
naam van de burgerij van Rotterdam uiting
paf aan de gevoelens van innige vreugde
en dankbaarheid, welke allen bezielen en
waarmede hij het voorrecht had Hare Ma
jesteit. Hare Koninklijke Hoogheid de
Prinses en zijn doorluchtige Hoogheid
Prins Bernhard hartelijk welkom te hee-
ten. Met. spanning heeft Rotterdam dezen
dag verbeid. Diep onder den indruk van
ue woorden waarmede Uwe Majesteit Haar
Volk heeft toegesproken en van de wijze,
waarop onze prinses en prins Bernhard van
hun geluk het Nederlandsche volk deelge
noot hebben gemaakt, gevoelt de Rotter
damsche burgerij aldus spr. er be
hoefte aar om van haar verknochtheid
aan Uwe Majesteit en Haar Huis te ge
tuigen. Zelden zal een Koninklijk woord zoo
algemeen weerklank hebben gevonden bij
het volk, zelden zal zoo algemeen de bede
zijn opgegaan: Gods zegen zij met onze
Koningin en Haar huis.
Uwe verloving, Koninklijke Hoogheid
wordt gevoeld als een nationale gebeurte
nis in den diepsten zin van het woord,
waarbij wij allen U toebidden dat God Uwe
verbintenis moge zegenen.
Dat de prins van onze prinses, Door
luchtige Hoogheid ook onze prins zou wor
den, spreekt vanzelf. Door bij Uw eerste
woord tot het Nederlandsche volk U van
onze eigen taal te bedienen, heeft u reeds
dadelijk een plaats in het hart van het
Nederlandsche volk veroverd. Wij danken
U, dat U getoond heeft, dit te willen.
Geslaagde herdenking van
het 75-jarig bestaan der
8-October-V ereeniging.
(Van onzen reisredacteur).
Alkmaar heeft gisteren zijn feest ge
vierd ter herinnering aan de „victorie",
die immers bij deze stad in 1573 begon.
Drie October Leiden en acht October
Alkmaar: De dagen liggen niet ver van
elkaar, zelfs wordt het Alkmaarsche
feest toevallig kort na het Leidsche
gevierd. Maar in het licht der historie
is het wat anders. Alkmaar vierde het
feost der heldhaftigheid juist een jaar
eerder dan Leiden. Tusschen beide
feesten ligt evenwel het verband, dat
thans nog de harten van ons, Neder
landers. tezamen bindt: dat van den
strijd tegen de onderdrukking, die leid
de tot een onafhankelijk volksbestaan.
In Alkmaar is het de Ontzetvereeniging,
die er de feestelijkheden leidt. Zij doet
haar uiterste best, om deze feesten zoo
grootsch mogelijk op te zetten en zij
slaagt daar ook op bewonderenswaardige
wijze in, gezien het feit, dat Alkmaarzoo-
veel kleiner is dan Leiden en dat men er
geen studenten heeft, die door hun mede
werking én door hun deelneming aan de
feestelijkheden luister bijzetten. De Alk
maarsche vereeniging bestaat thans vijf
en zeventig jaar, in hetzelfde jaar, dat de
Leidsche 3 October-vereeniging haar gou
den jubileum viert. Zoodoende heeft ook
Alkmaar dit jaar haar beste beentje voor
gezet en het feest was er des te algemee-
ner en des te luisterrijker om.
De heele week al viert Alkmaar feest.
Dat begon reeds Maandag met een variété
voorstelling voor de leden der vereeniging.
Dinsdag was het voor de stad echter pas
goed feest, doordat des middags het ont-
spanningsterrein zijn glorie van draaimo
lens, schiettenten, lekkernijenkramen. be
stuurbare auto'tjes en andere attracties,
speciaal voor de jeugd, inzette. De jubi-
leerende Ontzet-vereeniging hield 's mid
dags een drukke receptie en 's avonds was
er weer een variété-voorstelling voor de
leden. Woensdagavond was er, na een
beiaardconcert, een glorieuze lampion-op
tocht. En toen kwam de achtste October,
de dag der dagen voor Alkmaar.
Het is altijd een zware taak voor feest
commissies, om festiviteiten te organisee-
reri, die van den gewonen gang van zaken
bij zulke gelegenheden afwijken door ori
ginaliteit van opzet of uitvoering. In Alk
maar is het niet anders dan overal, waar
men volksfeesten houdt: reveille, optocht
met versierde fietsen, oplaten van ballon
netjes, een groote optocht, concerten en
schallende muziek in de straten. Boven
dien heeft vijf en zeventig jaar van feest
vieren een traditie geschapen, die dat nog
lastiger maakt. Doch bijzonder is wel het
algemeene medeleven, blijkend uit de
groote beangstelling en de onvermoeibare
activiteit der deelnemers.
De herinnering aan de victorie van Alk-
maars ontzet wordt levendig gehouden
door het bekende victorie-beeld ln een der
parken van de stad. Dit beeld, dat opge
richt is bij het derde eeuwfeest dezer his
torisch zoo belangrijke gebeurtenis, wordt
natuurlijk op dagen als deze allerminst
vergeten. Alkmaars bevolking heeft er
tegen het middaguur een bedevaart naar
gemaakt en er is in een plechtig herden
ken nog eens getuigd van Nederlands een
heid en Nederlands volkskracht, van on
zen gemeenschappelijken afkeer van ty-
rannie en onderdrukking, van Nederlands
grootsch verleden en den wil om dat waar
dig te blijven. Kinderzang heeft dit alles
met vaderlandsche liederen onderstreept.
Van een bijzondere feestelijkheid ge
tuigde in de middaguren een optocht,
waarvoor men Oostersche motieven had
uitgekozen. Dergelijke optochten lijken ook
al veel op elkaar en zoo waren we dan
ook niet al te zeer verwonderd, in den
Alkmaarschen feeststoet aan te treffen de
prinses Badroelboudour met haar gevolg
van ruiterij, haremwachters en slavinnen,
die we kort tevoren in Leiden op gelijke
wijze ter bruiloft hadden zien gaan. Nu
had de prinses met haar aanhang het
alleen wat kouder. Maar het geheel was
keurig in stijl gehouden en in de versierde
straten van de feestvierende stad gaf het
een schoonen aanblik te midden van de
dikke rijen toeschouwers.
Alkmaar's feesten dragen eenigszins een
locaal karakter; dat bleek zelfs op een
dag als gisteren, toen de vereeniging we
gens haar 75-jarig bestaan haar beste
beentje had voorgezet. In belangrijkheid
ver daarboven uit stijgt evenwel de histo
rische tentoonstelling, die ter gelegenheid
van deze feesten in het stedelijk museum
wordt gehouden en veel interessante din
gen bevat, die met het befaamde beleg in
betrekking staan. Er zijn wapenrustingen
er. kogels, een deel van een veroverde
Spaansche vlag, geschiedkundige boeken,
kaarten en prenten. Zeer interessant zijn
daarbij de talrijke brieven en handschrif
ten. van Prins Willem van Oranje, den
bevelhebber Cabeliau, den contemporairen
geschiedschrijver Nanning van Foreest en
anderen. Het huisarchief van de familie
Van Foreest te Heiloo (uit wier geslacht
bovengenoemde Nanning en 's Prinsen be
roemde lijfarts Pieter van Foreest stam
men i heeft zeer veel belangwekkende stuk
ken en portretten afgestaan, die hier in
het openbaar te zien zijn. Zoo is deze ten
toonstelling uit historisch oogpunt een in
teressante verzameling geworden, die de
aandacht van velen, ook buiten Alkmaar,
weet te boeien.
Zoo moge dan deze verbintenis tot zegen
strekken voor Nederland en Oranje. Dat
geve God".
Teen de burgemeester zijn rede beëin
digd had klonken de tonen van het orgel,
en toen het orgelspel was verklonken, ver
schenen de vorstelijke personen op het bal
kon. Een daverend gejuich steeg op, dat
verheugd en hartelijk door de Koningin
zoowel als door prinses Juliana en prins
Bernhard werd beantwoord. Het werd pas
stil, toen de zanghulde een aanvang nam
en de verzamelde zangers het door G.
Leenheer gedichte en door J. C. Andreae
getoonzette welkomstlied inzetten. Hierop
volgde een speciaal prinses Juliana en prins
Bernhard opgedragen lied met tekst van
dr. K. H. de Raaf op het bekende Lippl-
sche v/ijsje van den eenen soldaat van
Lippe-Detmold .Eine wunderschöne Stadt".
En toen de zanghulde besloten werd met
net Wilhelmus werd dit uit duizenden ke
len meegezongen en was het of er een
Oranje golving over den Coolsingel voer
toen duizenden met hun Oranje gekleurd
programma der zanghulde naar de leden
van het vorstelijk gezin wuifden.
De rijtoer door het Noorden der
stad en het vertrek van 't Maas
station.
Het bezoek aan het stadhuis duurde juist
een half uur. Daarna reden de koninklijke
auto's weer voor. Het langste gedeelte van
den rijtoer moest nu nog volgen, waarbij
zoowel het Oosten als het Noorden en Wes-
ien der stad werden bezocht. Zeer veel pu
bliek stond weer langs den weg in de Witte
de Withstr.. langs den Westersingel en den
Westzeedijk. Hier werd rechts afgeslagen
door dc Museumlaan, voorbij het fraaie
museum Boymans. waar van hooge vlagge
masten de kleurige vlaggen wapperden.
Weer langs een open gedeelte kwam men
in de deftige Mathenesserlaan en voorbij
den Heemraadsingel, waar de leden van
het Rotterdamsche studenten corps ston
den opgesteld. Via den Nieuwen Binnen
weg kwam men in het Schie-kwartier
Langs Beukelsdijk en Willemsplein kwam
men aan den Bergweg, waar het vooral
weer de patiënten en het verplegend per
soneel der beide ziekenhuizen waren, die
de belangstelling der vorstelijke bezoekers
hadden Zoo was het verderop de vertegen
woordiging van Hillegersberg. waarvan
meer dan 3000 bewoners zich langs den
weg hadden geschaard, die met nieuw en-
tnousiasme de beide vorstinnen en den
jongen prins toejuichten. En zoo bleef het,
op den Crooswijksche singen, den Boezem
singel. langs Vlietlaan en Oude Dijk. Op 't
Oostplein, voorbij den slanken, pittoresken
molen, was voor de marinierskazerne de
wacht in het geweer gekomen. En toen was
weldra het Maas-station bereikt, waar het
Hooge gezelschap afscheid nam van de
Rotterdamsche autoriteiten als besluit van
een bezoek aan de Maasstad dat duizenden
zich nog lang herinneren zullen!
