Vliegveld Teuge geopend - De wijziging in de financieele politiek LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad Door 't wanhopige heen '77ste Jaar^r.g FEUILLETON Vrij naar het Amerlkaansch van MARY HASTINGS BRADLEY door Mr. H. J. P. H. 20) „Ik liep hem tegen het lijf en meende, dat ik toen wel een praatje moest maken," zei Anne. „Het was een ernstige botsing," zei de zoogenaamde Chadwick, „om die goed tp maken zal nog heel wat gepraat noodlg zijn." Ze begonnen allen te lachen en hij voeg de er nog bij: ,ik kan uw voornaam goed onthouden, omdat het mijn eigen middel ste naam is. Ik heet Harvey Alexander èn bij verkorting Alex." Het was een verzinsel van Alexander, maar het was een goed middel om zich bij zijn eigen naam te laten noemen. „Het is een naam, die in onze familie veel voorkomt," zei Anne. Farquahr mom pelde slechts: „Zoo?" en vroeg dan onver schillig: „En hoe maakt Shippe het?" „Uitstekend. Hij zei, dat hij u na zijn collegetijd niet meer gezien had en dat u hem nog wel zoudt kennen." „Zoowat.zei Andy. Alexander gnuifde inwendig over den schok, dien hij hun bezorgd moest hebben. Dit was dus het paar, dat hij zocht en dat wellicht had samengespannen om hem uit den weg te ruimen. Het was moeilijk te ge- looven, als hij hen zoo aankeek. Of neen, van dien man was het niet zoo moeilijk te gelooven, want die had een vrij verloopen gezichten een paar venijnige oogen; maar het was bijna niet aan te nemen van Anne. Als hij ooit een door en door beschaafd meisje Hij had er graag over begonnen en de zaak uitgepraat. Maar in zijn haast had hij zijn papieren niet in orde kunnen brengen en hij zou er per draadlooze om moeten vragen. Het was dus beter te wachten tot ze ergens een Amerlkaansch consul troffen. Het was in elk geval een gek zaakje! Een drommels gek zaakje! Hij was over zijn eerste woede heen; hij was in staat over het grimmig wrange van den toestand te grijnslachen, maar toen een der passagiers in het voorbijgaan joviaal riep: „Morgen Harken!" en die kerel terugwuifde, voelde Alexander een vinnige vijandschap. Dat die onbekendezijn naam voerde! Het had heelemaal niet in Alexanders voornemen gelegen een soort vriendschap met het paar te sluiten, maar het scheeps leven had hen bij elkaar gebracht en zijn nieuwsgierigheid, gepaard aan zijn belang om zooveel mogelijk van hen te weten, trok hem toch naar hen toe. Hij kwam er ach ter, dat ze een poosje in Kaapstad zouden blijven, dan een boot naar Mombasa nemen en daar het binnenland intrekken om op jacht te gaan. „En hoe lang bent u van plan in Kaap stad te blijven?" vroeg hij. „Dat hangt af van een geding, waarin Andybegon Anne, maar haar man viel haar meteen in de rede: „Daar praten we niet over.als er ook maar iets van uitlekte, dan zouden de Engelschen er voor deel van kunnen trekken en was onze kans bedorven. Maar het zal niet zoo heel veel tijd in beslag nemen. Hoogstens een dag of tien". Hij noemde de boot, waarmede ze van plan waren uit te varen. Waarom was hij er nu opeens zoo zeker van, dat het niet lang duren zou? vroeg Anne zich verwonderd af; in Noord-Caro- lina had hij beweerd, dat het hem wel eens kon beletten binnen een jaar terug te zijn! Ze begreep al die tegenstrijdigheden in hem niet zoo gemakkelijk. Alex kwam tot de overtuiging, dat hij zijn papieren het beste naar Mombasa zou kun nen laten zenden. „Ik heb ook al over een boot zitten den ken", zei hij. „Want ik ga eveneens naar Mombasa". „Prachtig!" zei Andy op hartelijken toon. Dan zullen we elkaar heel wat zien!" „Te veel zelfs!" Ze zagen elkaar vaak aan boord, 's Avonds werd er gedanst. Andy danste nietde koortsen hadden hem te veel afgemat, zei hij. en was gewoon lang en veel in den rooksalon te zitten drinken en kaarten om inzetten, die den ouden Alexander de haren ten berge zouden hebben doen rijzen. Nu en dan kwam hij eens kijken, of Anne soms alleen zat. Maar dat was zelden het geval. Er werd door de officieren nog al werk van haar gemaakt. En Alex bemerkte, dat hij haar zoo'n beetje begon te beschermen tegen al te groote vrijpostigheid. Dat was wel een rol, die hij allerminst verwacht had te zullen spelen! Hij maakte zich zelf wijs, dat het alleen was om zijn nichtje wat beter te leeren kennen, maar de feitelijke reden was al even oud als de maan, die ze samen be keken ,als ze tussch'en twee dansen in aan de verschansing stonden te rusten. Nog nimmer had een meisje het hart van Alexander Harken weten te veroveren. Hij was wel eens een beetje verliefd geweest, maar nooit diepgaand genoeg om zich ge wonnen te geven. Hij was langzamerhand zoo zeker van eigen onafhankelijkheid ge worden, dat hij nu niet in het minst ver moedde, wat er in zijn binnenste gaande was. Anne voelde zijn teruggetrokkenheid heel goed. Na dien eersten morgen aan dek, toen zij gezegd had: „Mijn man. had ze hem niet meer zoo hartelijk en on gedwongen zien lachen als bij die eerste ontmoeting. Ze meende hem te begrijpen. Hij wilde haar als getrouwde vrouw met den noodigen eerbied behandelen. Eigenaardig toch, dat het feit, dat ze getrouwd was, het nu gemakkelijk voor hen beiden maakte goede vrienden te zijn zonder onnoodigen omhaal. Toen Andy haar eens met haar verovering plaagde, zei ze doodgewoontjes: „Hij is een aardige Amerikaanje weet altijd, hoe je het met hem hebt!" „Is dat niet het geval met kapitein Summerfield?" „O, ik weet altijd wel, waar ik staan moet.maar dat weet kapitein Summer field niet altijd". Anne gnuifde. Hij waardeerde haar bezit des te meer, nu ze zoo gezocht bleek. Hij vond het bovendien fijn op een luxe boot te reizen met haar en het geld van de fa milie Harken uit te geven. Maar hij vond het vreeselijk, er altijd aan te moeten den ken, dat hij Alexander lorken was en niet Andrew Farquahr; hij vond het vervelend, dat hij zoo voorzichtig moest zijn met wat hij zich herinnerde; hij werd het beu ant woord te geven op de vragen van Anne over zijn jonge jaren. Als ze maar eenmaal ge heel de zijne wijde wezen, dan zou hij haar wel in het geheim inwijden. Of niet? Hij kende haar nog niet genoeg. En Nathan had er zoo op gestaan, dat ze het niet weten zou. Hij had er niet veel zin in het geld van die erfenis op te geven en voor hen beiden te gaan werken, al wilde zij dan ook bij hem blijven. Neen, hij zou zijn mond houden! Voor Alex was het al even erg om zijn mond te houden. Hij verfoeide het, dat men hem Chadwick en dien kerel Harken noem de Er kwamen oogenblikken, dat hij een heftigen drang gevoelde, om dien kerel een flinken opstopper te geven en hem tegen den grond te slaan. Op andere tijden kon hij Andy een aardigen vent vinden en zich voorstellen, dat hij in andere omstandig heden graag op vriendschappelijken voet met hem zou zijn omgegaan. Hij vond hem een echten durfal. En Andy van zijn kant mocht hem graag lijden. Hij prees hem tegenover Anne als een bedaarden, leuken, zelfbewusten kerel. En in een joviale bul stelde hij zelfs voor. dat Alexander in Ugan da samen met hen op jacht zou gaan. „Dat spaart je de kosten van een blanken jager. Ik zal er wel een geweer bij staan, als je met je camera opnamen maakt. Ik heb nog al wat ondervinding daar in de wildernis gehad. Het zou je een massa op je uitrusting besparen". Anne had hem een snellen blik toege worpen Er was geen misverstand mogelijk. Ze had even goed hardop kunnen zeggen: „Toe, kom mee. Toe nou!" Zijn antwoord was vaag en ontwijkend. „Mogelijk zou je er Uganda anders over denken!" (Wordt vervolgd). DE GROOTE HERPSTMANO'EUVRES VAN HET DUITSCHB LEGER. DE MONETAIRE MAATREGELEN VAN DE REGEERING. Infanteristen met gasmaskers voor, bij de waarneming van Groepje menschen voor een wisselkantoor op het Damrak in Amsterdam, wachtende op het vijandelijke vliegers. laatste nieuws. EEN DRUKKE ZONDAG. Door de wijziging in de tot nu toe gevolgde monetaire politiek in ons land werd gisteren op het departement van Financiën gewerkt. Minister Oud verlaat het departement. VOETBALWEDSTRIJD AJAX—D.H.C. van Ree- nen zweeft met bal en tegenstander het D.H.C.- doel tegemoet. NIEUW VLIEGVELD NABIJ DEVENTER. Zaterdag is door den heer W. Ch. E. van Ede van der Pais, namens den minister van Waterstaat het nieuwe vliegv eld Teuge, in de nabijheid van Deventer officieel geopend. De luchthaven in vogelvlucht gezien. HET PAS OPGERICHTE CHINEESCHE VROUWELIJKE POLITIEKORPS IN SJANGHAI. D© veertig nieuwe poli tie-vrouwen1' tijdens een inspectie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1936 | | pagina 5