De val van Irun - Feestweek te Rotterdam 1/ife Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad Door 't wanhopige heen FEUILLETON 8PAANSCHE VLUCHTELINGEN. - Na don val van Irun vluchtten velen de stad Mrs. BERYL MARKHAM'S SUCCESVOLLE MANOEUVRES IN SILEZIE. uit naar de Fransche plaats Hendaye. Een merkwaardige foto aan het 7 ,8^e ee"te v™uw ln de omgeving van Frankenstein worden groote herfstmanoeuvres van het die de route van Oost naar West vloog. Mrs. tv -i u 1 u j strand bij Hendaye. Markhamvoor haar vertrek voor de microfoon Dmtsche leger gehouden. Vrij naar het Amerikaansch van MARY HASTINGS BRADLEY door Mr. H. J. P. H. 2} Beneden in de hal keerde Anne zich Baar haar moeder om. .,0, moederwat is dat vreeselijk voor Ik kan me niet begrijpen ..Voor mij komt het er minder op aan, toie. Ik maak het toch niet lang meer. Je rioet het nu maar weten. De dokter heeft 6«egd, dat mijn hart ieder oogenblik Neen, ga er maar niet over tobben, kind. Laten we het tegenwoordige maar nemen, aooals het is en zoo goed mogelijk dragen. «denkik denk, dat het testament wel Biet meer te veranderen is, wel notaris?" ..Het spijt me, dat ik het zeggen moet, ®aar ik denk van niet, mevrouw Harken. behoef u niet te zeggen, dat het voor BjU heel pijnlijk isheel pijnlijk. Maar ak ik het niet gedaan had, dan was hij Jaar een anderen notaris gegaan en had «et testament toch gemaakt. En omdat ik altijd de zaken van de familie behartigd neb, meende ik. dat het beter was zoo dan eat een vreemde. ...O, zeker, notaris," zei ze werktuigelijk. ■•Veel beter." «Het was hard te weten, wat hij van zins Jas. Want hij was wel volkomen toereken bar om een testament te maken, maar toch toonde hij steeds een zekere idee flxe, een zekere Met een gebaar schoof zij zijn betuigingen terzijde en hij haastte zich er aan toe te voegen: „Hij was er altijd zoo op gesteld, dat de traditie der Harkens door een Har ken zouden worden voortgezet en daarom wilde hij dat huwelijk, te meer, omdat, Alexander naar hem genoemd was en hij aan hem als kind reeds erg gehecht was. Hij had, naar ik geloof, heel veel spijt van de bestaande oneenlgheden, die tusschen hem en zijn broer gerezen waren. Ik geloof zelfs, dat hij er zichzelf de meeste schuld van gaf en dat dit een zekere manier is geweest om dat oude onrecht weer goed te maken.al is het wel eigenaardig." „Voor mij natuurljjk bijzonder voordee- üg," zei Nathan ijzig' koel. „Ik begrijp uw standpunt, mijnheer. Neen, bijzonder voordeelig is het niet. Ik heb mijnheer Harken dan ook gewezen op de moeilijkheden, die het voor u zou mee brengen. Ik heb hem er aan herinnerd, dat u praktisch gesproken als zoon en erfge naam werd beschouwd. Maar hij wilde nu eenmaal niet anders," zei de notaris, zich het voorhoofd afvegend. „Weet u, waar Alexander ergens is?" vroeg Nathan scherp. „Ik heb een adres van een bank in New York, die zijn brieven doorzendt. Mijn clënt heeft reeds eenigen tijd met hem ln briefwisseling gestaan. Hij heeft den jongenman uit zichzelf opgezocht. Ik ge loof, dat Alexander op het oogenblik vier en twintig is." „Vijf en twintig," verbeterde Nathan scherp. „En dat hij een moeilijken tijd door maakt. Door zijn vaders dood is hij geheel aan zichzelf overgelaten, hij gaf z'n studie op en heeft een vrij avontuurlijk leven ge leid werkte in de olie of in de mijnen, geloof ik. Den laatsten keer, dat mijn cliënt van hem hoorde, was hij in San Domingo of Haïti.Hij is nog ongetrouwd. Daar over heeft uw vader eerst zekerheid inge wonnen," wendde hij zich tot Anne. „Erg aardig van hem!" zei Anne schamper. „Maar hij wil, dat jij je voor geld zult verkoopen," zei Nathan, „dat heeft hij zelf gezegd en ik herinner me nu ook heel goed, dat we een paar maanden geleden juist ruzie hebben gehad over dat onderwerp, wat iemand al niet voor geld doet. Je was toen net een paar dagen met vacantie over, herinner je je dat nog? Hij zei toen, dat het geld de zweep was, die de heele wereld voortjoeg en jij spotte nog met de lui, die zich daardoor laten voortdrijven. En toen zei hij, dat je immers niet wist, waartoe je nog eens om geld zoudt komen, maar dat je het mettertijd nog wel eens weten zou. En nu heeft hij het zoo in elkaar gezet, dat jij jezelf voor geld zult moeten ver koopen Hij begon spottend en opgewonden te laohen. „Het zou anders voor jou heel prettig zijn, als ik het niet deed, Nathan!" zei het meisje. Haar stem klonk rustig en effen, maar diep in haar hart gloeide ze van veront waardiging over de behandeling, haar door haar vader aangedaan. „Prettig voor mijHij heeft alles meer dan prettig voor me gemaakt!" antwoordde Nathan met een bitter lachje. „Mischien dat neef Alexander me niet eens hebben wil," zei Anne. „Hij wil zich zelf misschien niet voor geld verkoopen! Dan krijg je het millioen, Nathan." „Jou niet willen hebben!" riep Nathan uit en zijn grijze oogen begonnen te glin steren. „Ja, ik zie hem al jou afwijzen! Je bent een veel te goeie koopwaar!" „Dat is een minne manier van praten!" wond Anne zich op. „Het is tegenover Nathan heel erg on rechtvaardig," zei Leila met haar vermoeide stem. Ze was nooit erg op Nathan gesteld geweest, maar nu hij sympathie noodig had, wendde hij zich toch onwillekeurig tot haar. „Na me als zijn eigen zoon te hebben grootgebrachtna me op zijn duffe kantoor begraven te hebben, om de tradi tie van de Harkens toch maar voort te zet tennu „Neen, jongmensch," viel de notaris hem opeens in de rede. „Je bent in een heel uit stekende praktijk zoo maar binnengestapt, een van de beste van het heele land. Je oom „Uitstekend voor hem, ja, omdat hij niets beters verlangde," zei de jongeman, „maar voor mij Hij hield plotseling op. Mogelijk zou hij zijn heele leven op die praktijk aangewe zen zijn en afhankelijk blijven van de pro tectie van den notaris, waar het cliënten betrof. De wrangheid van het geval drong steeds meer tot hem door, „Wel, je kunt mij nog in den vijver du wen, voordat ik kans heb met dien Alexan der te trouweh," zei Anne. „Dat geeft jou een mooie kans. Je zou zijn nek ook kun nen breken, zoodra hij hier aankomt. Ik geloof, dat ik dat nog liever zou zien. Zei vader niet, dat we ons moesten herinneren, niet alleen, dat §pn vrouw zich voor geld vergooit, maar ook, dat een man er een moord voor doet? In dat merkwaardige twistgesprek, dat we indertijd met hem hadden, zei hij immers, dat jij, als je de kans kreeg, best een schurk zou kunnen worden, maar dat je den moed niet bezat, te erkennen, dat je de gewone slechte eigenschappen van ieder mensch in je om droegNu stelt hij jou op de proef!" De notaris lachte gedwongen en be nauwd. „Kom, kom, ik zouhmhet liever niet zoo rauwonder woorden brengen, zelfs niet bij wijze van grapje..." „U wilt denkelijk wel iets gebruiken, notaris," zei Leila, hem naar de eetkamer voorgaande, waarheen hij haar gretig volg de. Hij verlangde er naar om weer op wat gewoner terrein te komen. Toen hij heen ging, deed een zeker on verwoestbaar optimisme in zijn karakter hem zich tot de beide jongelui wenden en op geruststellenden toon mompelen: „Kom, kom, alles zal nog wel losloopen. Alexander kan best een heel behoorlijke jongen zijn gewordendat moet wel, rekening hou dend met zijn afkomst. Hij zal wel een of andere schikking willen treffen. Ja, dat zal hij zeker wel willen." „U bent me ook een notaris!" bromde Nathan achter zijn rug. Voor ditmaal was Anne net volkomen met haar neef eens. „Ja, hij is me er eentje!" zei ze bitter. „Hoor eens, Anne, kom nu maar hier!" zei de jongeman, haar meetrekkend naar een groote mahoniehouten sofa, die onder tegen de trap stond in de ruime hal. .(Wordt vervolgd). OSENDARP VERBETERDE OP DE ATHLET1EKWED- STRIJDEN IX AMSTERDAM HET RECORD YAN 300 METER tijdens de door den Noordhollandschen athletiek- bond georganiseerde wedstrijden. Het record stond op naam van Broos. Osendarp deelt ha ndteekeningen uit. DE V.V.V.-WEEK TE ROTTERDAM. Uit de maskerade. De aankomst van prins Philips met gevolg aan het Willemsplein. IRUN IN VLAMMEN. Na dagenlange ge vechten slaagden de Spaansche nationalisten erin, Irun in handen te krijgen. Op den voor grond vluchtelingen op Fransch gebied, op den achtergrond de brandende stad.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1936 | | pagina 5