RAADSELS.
ZEG HET MET BLOEMEN
0PL0SSINGEN.
GOEDE OPLOSSINGEN.
door
C. E. DE LILLE HOGERWAARD.
Den heelen morgen was Bob met
Moeder natuurlijk! bezig geweest zijn
autoped te versieren, d.w.z. Bob had de
bloemen aangegeven, waarmee Moeder zijn
autoped had mooi gemaakt, zóó mooi als
zijn trouwe, twee-wielige kameraad er nog
nooit had uitgezien!
Heelemaal oranje! Waarom? Wel, om
dat het Koningins-verjaardag was en er
een wedstrijd van versierde autopeds, fiet
sen enz. gehouden zou worden. De groote
menschen spraken van een „bloemen
corso", maar dat vond Bob een lastig
woord. Voor hem kwam het er alleen maar
op aan, of hij met zijn autoped mocht
meedoen of niet.
Vader had eerst gemeend, dat een bloe-
men-versiering dit jaar te duur zou wor
den; er waren Immers zooveel dingen, die
veel noodiger bleken te zijn, maar Moeder
had eensklaps uitgeroepen:
„Maar daarvoor heb ik als verras
sing! juist mijn goudsbloemhoekje ge
kweekt!"
„Jij denkt ook overal aan, zelfs al zoo
lang vooruit!" had Vader geprezen.
En vanaf dit ooger.blik stond het gouds
bloemhoekje in het teeken der algemeene
belangstelling. Na eiken drogen dag kreeg
het extra veel water, als er 's avonds ge
goten werd en elk onkruidje was er zorg
vuldig uitgehaald.
Tegen 31 Augustus was het één oranje
bloemenweelde, genoeg om niet alleen
Bobs autoped tot een leestkarretje te ma
ken, maar ook om er verscheiden vaasjes
mee te vullen, terwijl Vader, Moeder en
Bob zich met dit oranje en geen ander
zouden tooien.
„Zeg het met bloemen!" riep Vader uit,
waardoor hij deze bekende uitdrukking
zeer toepasselijk maakte.
„Je brengt me op een idee!" zei Moe
der. „En 't mooiste is, dat jij nu ook kunt
helpen".
„Ik? Waarmee?" vroeg Vader verbaasd.
„Door op een groot stuk wit karton met
oranje letters te schilderen:
Zeg het met bloemen!
We maken dat dan zóó aan de autoped
vast, dat iedereen het opschrift lezen kan."
Vader was er dadelijk voor te vinden en
daar hij toch vacantie had, ing hij on
middellijk aan het werk in de garage,
waarin vroeger de auto gestaan had, maar
die nu gebruikt werd voor het uitvoeren
van allerlei reparaties en knutselwerkjes.
Het duurde niet zoo heel lang, of Vader
was klaar met zijn „opdracht," een bezig
heid. waarbij zijn zoon hem niet had mo
gen storen.
Wat een mooie, oranje letters waren
het geworden! En zóó duidelijk, dat je het
op eenigen afstand uitstekend lezen kon.
't Karton was stevig en prijkte weldra
tusschen de bloemen op de autoped.
„Ook daarvoor is 't een geluk, dat het
zulk mooi weer is!" meende Moeder, ter
wijl zij het versierde karretje niet zon
der trots! bekeek.
Nu 't mocht dan ook gezien worden!
Bob vond het zóó mooi. dat hij er stellig
een prijs mee hoopte te winnen, maar Moe
der zei:
„Reken daar maar niet op, vent! Er zul
len wel veel grooter prachtstukken zijn!"
Maar. dat kon Bob toch niet goed
gelooven.
Moeder zette de autoped in de schaduw
en ging voor de boterhammen zorgen, al
vond Bob dat vandaag eigenlijk het minst
noodig.
Toen Moeder klaar was, riep ze Vader
en Bob.
Vader at met smaak, maar Bob was van
geheel andere dingen vervuld, 't Was net,
of de boterhammen met hagelslag,
waarop hij zoo dol was, nog wel! er
niet meer bij konden en hij treuzelde zóó,
dat Vader eindelijk zei:
„Ja, Bob, als je niet eet, kun je straks
niet mee. Eten is ook een nummer van
het program!"
Moeder keek eens op de klok, maar zei
niets.
Eigenlijk spoorde dit Bob nog meer tot
eten aan den Vaders woorden.
„Als we eens te laat kwamen!" schoot
het plotseling door zijn bol.
Want dat hij niet van tafel mocht op
staan, vóór de boterhammen er in waren,
begreep hij maar al te goed. Zelfs op een
dag als dezen: Konlngins verjaardag!
Hij besloot zich dus maar In het onver-
RAADSELS VOOR ALLEN OM UIT TE
KIEZEN DE GROOTEREN 4
DE KLEINEREN 3.
I.
Ingezonden door Jon van Klarenbosch.
Aan welke kant heeft een kat het meeste
aar?
II.
Ingezonden door Tine v. d. Pot.
Verborgen bloemennamen.
Thea Ronis Be Anigo. Otto Derblem,
lien Ruspek, Loek Perfamie, Rosa Plok.
Deze 6 stellen namen vormen ieder een
loem. dus 6 bloemen.
m.
togezonden door Mien en Bep Groenhuyzen
J.. VB. - H... p..
IV.
Ingezonden door Ada v. Schaik.
I Welke jongens- en meisjesnamen zijn
ran voren naar achteren en van achteren
naar voren gelezen precies hetzelfde?
V.
Ingezonden door Lentje en Maartle Sierag.
Hoeveel spijkers zifn er noodig voor een
toed beslagen paard?
VI.
Ingezonden door Herman Humme
Ik ben een soort vette klei. onthoofd die,
dan houd je een rivier over in Utrecht.
VII.
Ingezonden door Geertrulda Blote.
Een stad in Friesland van 10 letters. 8,
9 10 is een boom. 10 2. 1 is een verkorte
meisjesnaam. 2. 3. 4 duurt heel lang. 7. 3 10
is een kippenhok. 6 is een klinker.
OPLOSSINGEN DER RAADSELS UIT
HET VORIGE NUMMER.
1. Een klok.
2. Sinaasappel. Sien. aal sla. pap.
3. Lena Sierag eg. ia Na. leer Nel.
4. Jasmijn, pinksterbloemen rozen.
5. Zwlindrecht. wijn. tijd. net. r z.
6 Vieiwoudstedenmeer. Vier woud. steden,
meer.
7. Sommige kerken.
mijdelijke te schikken en zoo gingen dien
middag gelukkig nog goed op tijd!
Vader, Moeder en Bob met de versierde
autoped naar het terrein, waar de kar
retjes zich moesten opstellen
Er waren reeds verscheiden te bewon
deren en er kwamen er nog steeds nieu
we bij.
„Wat een prachten!" dacht Bob, maar.,
hij was toch niet zóó blij, als hij anders
bij het zien van zooveel mooie geweest
zou zijn. Waarom hij dat niet was? Wel,
hij was bang geen prijs te krijgen, al vond
hij zelf zijn autoped ook nog zoo mooi.
,,'t Is een vergelijkend examen had
Vader gezegd en aan Bob uitgelegd, dat
dit beteekende, dat er maar drie prijzen
en misschien wel dertig of meer autopeds
zouden zijn. dertig mooi versierde karre
tjes, die het er alle op toegelegd hadden
nummer één, twee of drie te zijn.
Daar zag Bob een jongen in een wagen
tje aan den kant van de breede laan Bob
meende eerst, dat de jongen vee! te groot
was om gereden te worden, maar plotse
ling begreep hij, dat het een ongelukkige
Jongen was, die niet loopen kon geen
autoped had!
Bob zag duidelijk, dat de oogen van den
jongen op zijn versierde karretje rustten.
Natuurlijk vond hij 't mooi. maar zielig
was het toch voor hem!
Lang bleven zijn gedachten echter niet
bij den anderen jongen. Daar ging de jury
rond: dat waren drie dames en twee hee-
ren, die zouden aanwijzen, wie een prijs
kreeg, vertelde Vader.
Bob voelde zijn hartje kloppen, toen
zijn karretje aandachtig bekeken werd.
De dames en heeren schreven iets op.
Zou, zou.... dat een prijs beteekenen?
Maar nee, ze hadden het ook bij andere
autopeds gedaan en deden het nu bij de
volgende.
Lang duurde dat wachten!
En Bob keek weer naar den jongen in
het wagentje.
„Vind je 'm mooi?" vroeg hij op eens.
„Prachtig! Je wint vast een prijs!" ant
woordde de ander.
Nu vond Bob den jongen op eens heel
aardig en vroeg:
„Hoe heet Je?"
„Jaap Wolters. En jij?"
„Bob de Vries", luidde het antwoord.
,,'t Is net een karretje uit een boek met
dat mooie opschrift!" vond Jaap.
„Heb je veel boeken?" vroeg Bob.
„Nou, een kast vol! Je mag wel eens
wat van me komen leenen, hoor!"
Daor 't gesprek met zijn nieuwen vriend
viel Bod wonder boven wonder! het
wachten toch niet zoo héél lang
Daar kwam de jury ai weer en.... zag
Bob goed? 't Leek, of die aardige dame.
die een groot schip in de hand hield, naar
hem keek! Zoo... zou....?
Ja. werkelijk! In 't volgend oogenblik
zei zij:
„De prijs voor de meest origineel ver
sierde autoped een schip is gewon
nen door Bob de Vries, 'n Bijzonder aardig
idee, vooral dat opschrift: „Zeg het met
bloemen"!"
Bob danste van plezier. Zoo blij was hij
met het schip. Vol trots liet hij het Vader
en Moeder, die aan den kant stonden, zien
en wat keek die arme Jaap er naar!
„Als ik mag. kom ik eens bij je en dan
breng ik het schip mee!" zei Bob spon
taan.
„Graag!" antwoordde de ander.
Vader droeg het schip, terwijl Bob zijn
karretje in den optocht meevoerde
En toen hij den volgenden dag met zijn
prijs bij Jaap was, die niet uitgekeken
raakte, zei Jaaps Moeder lachend:
„Jullie zegt het niet met bloemen maar
met een schip en boeken!"
„Maar 't kwam toch door de oioemen.
Moeders goudsbloemen!" vond Bob.
(Nadruk verboden).
GOEDE OPLOSSINGEN VAN DEZE
WEEK ONTVANGEN VAN:
Annie Keyzer, Wim Keyzer, Piet Lagas,
Rietje Keyzer, Corrie Harteveld. Jannie de
Water, Frans de Water, Mientje de Water,
Ida Maria de Graaf, Aaltje van Vliet,
Boukje van Vliet, Adriaan van Vliet, Ma-
rietje van Vliet, Bernard van Vliet, Janne-
man Bronsgeest, Alida Stikkelorum, Rie
Harteveld. Prijna Hartevelt, Janny Harte-
velt, Cootje Hartevelt, Coba Wassink,
Saartje Poeliejoe, Corrie Poeliejoe, Meintje
van den Berg. Jan Choufour, Jannie Werk,
Ali Varkevisscher, Wim Evers, Paul La-
man, Wim Laman Marietje Laman, Niesjc
Korenhof, Sophietje de Ridder, Suze La-
bordus, Ans Outshoorn, Margje Sieders,
Trees Groeneveld, Geertje Sieders, Wies
Groeneveld, Rietje Boom, Marie Brokaar.
Annie Schipper, Anneke Sloos, Corry van
Mastrigt, Rika Prenen, Bernardina Pre-
nen, Marietje Prenen, Johanna Outshoorn,
Piet en Trieneke van Manen, Jo van Rijn,
Willy van Rijn, Mappy Rührwiem, Bep en
Jopie van Gorsel en Herman van Gorsel
en Lena Helfensteyn (alsjeblieft voortaan
met inkt schrijven of met heel duidelijk
zwart potlood, ik had zóóveel moeite om
het te lezen), Jaap Kruit, Bep van Koo
peren, Emma de Groot, Geertruy de Groot,
Alida van der Holst, Tine van der Pot,
Mien Groenhuyzen, Bep Groenhuyzen,
Cornells Spoelstra, Josiena Moutenberg,
Suze Redel.
