isendarp Europa's snelste sprinter
lerde op de 100 M. na Owens en Metcalfe
De kans van zijn leven.
LEIDSCH DAGBLAD, Dinsdag 4 Augustus 1936
Derde Blad
No. 23422
NIEUW WERELD- EN OLYMPISCH RECORD 100 M. HARDLOOPEN DAMES
OSENDARP VERTELT.
Nooit heb ik zoo fel van me af
gebeten.
Kite
DE tweede dag der elfde Olympische Spelen is voor de Hollandsche
kolonie te Berlijn een hoogtepunt geworden. In het meest om
streden nummer der athletiekwedstrijden, de 100 Meter sprint, is
Osendarp als derde geëindigd achter de Amerikanen Owens en
Metcalfe. Niemand heeft van Osendarp verlangd, dat hij dit nummer
zou winnen, maar allen hoopten voor hem een plaatsje in de finale, daar
mede was men voorloopig tevreden. De kranige Hagenaar heeft de
tanden extra op elkaar gezet. Geen drie Amerikanen op de eerste plaat
sen, was zijn parool en hij sloeg Wijkoff op overtuigende wijze, Neder
land heeft een Olympische medaille behaald, weliswaar een bronzen,
maar één die, in het kader van deze sprinters-elite gezien, eigenlijk van
goud is. Osendarp heeft er voor gezorgd, als eerste, maar wij hopen
niet als laatste, dat onze vlag aan een der drie Olympische masten
omhoog ging. Het was een ontroerend moment, toen naast de Stars and
Stripes het rood, wit, blauw omhoog ging en toen de speaker het eind
resultaat voorlas, ging er een donderend gejuich op uit de massa der
tienduizenden, bij het bekend worden, dat de Nederlander .direct achter
de beide Amerikanen op de derde plaats beslag had gelegd en daarmede
tevens getoond had, Europa's snelste sprinter te zijn.
Van de overige Nederlanders kunnen wij,
tet uitzondering van Van Bcveren, min-
jer goeds vertellen. De laatste wist zich
jet voor den eindstrijd te plaatsen, doch
i hadden wij ook niet van hem verwacht
Bij gaf in ieder geval uitstekend partij.
I De Hollandsche meisjes bleven echter
de 100 Meter aanmerkelijk beneden
Jaar vorm. Zij werden direct in de series
■(geschakeld. Helen Stephens (V. St.i
pep daarbij de 100 Meter in 11.4 sec. en in
t halve finale in 11.5 sec. De wijze, waar-
i dit geschiedde, was zóó overtuigend dat
fé zege in den eindstrijd, welke heden ge-
Eopen wordt, haar niet zal kunnen ont-
jèan.
[Vermeldenswaard is ook de zege van
hein bij het kogelslingeren. Het gaf een
Ëerde gouden medaille voor de Duitschers.
THet bezorgde den Duitscher. die wacht
meester is. tevens de promotie (.door Gö-
ingl tot luitenant!
L Van een Amerikaansche supprematie
r«r gouden medailles is na den tweeden
nog weinig te bespeuren. Finland en
sltschland zijn zooveel sterker in hun
|i'hleten geworden, dat het wel een felle
trijd zal worden. Dat Hein het Olympisch
Jecord verbeterde, bewijst wederom, dat de
jnstaties in de laatste jaren nog steeds
likh in stijgende lijn bevinden.
Osendarp.
DE 100 M. HEEREN.
Gistermiddag omstreeks half vijf wer-
J ton de halve beslissingen der 100 M. hard-
I kopen voor heeren gehouden. In de eer-
I halve finale startten van de binnen-
l^an naar buiten; Van Be veren, Strand-
I Wykoff, flaenni, Pennington en
I wens. Gedurende de geheele baan heeft
I v*n Beveren feilen strijd met Strandberg
I Gevoerd, waarbij onze landgenoot met mi-
mem verschil door den Zweed werd ge-
I M&gen. Een uitstekende race van Van Be-
I ti?1, die hem zelf ook ongetwijfeld groote
I m ??enAnS 231 geven. Owens won vrij ge-
I makkelijk in 10.4 sec., gevolgd door Wij-
Voor Wykoff en Strandberg beiden
was een tijd van 10.5 sec. genoteerd, het-
gcjn ons eenigszins zonderling voorkomt,
jn de tweede finale startten in deze
oigordeOsendarp. Sir, Borchmeyer, Mor-
j^e, Sweeney en Metcalfe. Na een practi
se start nam Osendarp dadelijk de lei-
onh en scheen te zullen winnen. Pas
rL'J allerlaatst kwam „de zwarte loco-
otlef", zooals de Duitschers Metcalfe
frhB1?' naar voren om met miniem ver-
I 11 als eerste te eindigen in 10.5 sec.,
I ö!;n°arP werd tweede in 10.6 sec. en
«wchmeyer derde in 10.7 sec.
I ft»,. na warden eenige andere num-
«5 afgewerkt, doch aller interesse was
hai?ncentreerd op de finale 100 M„ die om
ii zes plaats vond. In de grootste span-
Wachtten de duizenden op den ko-
I n(«n. beslissenden strijd.
volgorde bij den start was: Owens
Strandberg, Borchmeyer, Osendarp,
Wykoff, Metcalfe. In het anders zoo
r°ezcmoezige stadion werd het bijna
^il toen de loopers zich gereed maak-
Starter Miller gaf het sein. Een
prachtige start. Dadelijk namen de
drie Amerikanen de leiding. Voorop
Owens en Metcalfe, daarna Wykoff en
op ongeveer anderhalve meter achter
hem onze landgenoot Osendarp. Zoo
bleef het tot ongeveer 50 Meter, toen
wij Osendarp plotseling zagen inloo-
pen. Op 20 Meter voor de finish lagen
hij en Wykoff gelijk. Met zijn onver-
zettelijken wil gooide onze landgenoot
zich toen naar voren. Hij lag op 10 M.
voor de finish een halven meter voor
en wist dezen voorsprong te behouden
Zoo werd Osendarp derde achter Owens
en Metcalfe.
Hoewel de uitslag niet direct bekend ge
maakt werd, zag toch een ieder, dat Osen
darp derde was geworden. Hij zelf sprong
een meter in de luoht, de landgenooten op
de deelnemerstribune zwaaiden met hun
petjes, Lotsy, Quarles van Ufford en Wage-
ner, die op een andere tribune waren ge
zeten, juichten enthousiast over het wel
verdiende succes van den Hagenaar.
Na een kwartier volgde de ceremonie
protocolaire. Owens, Metcalfe en Osendarp
gingen naar het kleine podium voor de
eere-tribune.
Owens in het midden, geflankeerd door
Metcalfe en Osendarp. En terwijl de spea
ker den uitslag bekend maakte en allen
zich verhieven voor het Amerikaansche
volkslied, ging aan de kleine mast ook het
rood-wit-blauw omhoog, tot groot enthou
siasme van het publiek, dat den Europee-
schen prijswinnaar in dit zoo belangrijke
nummer hartelijk toejuichte.
Het volledige resultaat was- 1. Owens
(V.S.) 10.3 sec. (zelfde tijd als bij de vorige
spelen van den Amerikaan Tolan, tevens
gelijk aan het wereldrecord; 2. Metcalfe
(V.S.) 10.4 sec.; 3. Osendarp (Nederland)
10.5 sec.; 4. Wykoff (V.S.); 5. Borchmeyer
(Duitschland; 6. Strandberg (Zweden).
100 M. VOOR DAMES.
Nieuw wereldrecord van
Helen Stephens.
De 100 meter hardloopen dames bracht in
de tweede serie al direct een nieuw wereld
record van de groote favorite in dit num
mer, Helen Stephens. Zonder de minste
moeite won zij met meters voorsprong op
haar naaste concurrente Dolson (Canada)
Wat Owens bij de heeren op de 100
meter is, blijkt deze Amerikaansche bij
de dames te zijn. Ook zij liep met groote
soepelheid, snel, met groote passen, in
voor dames uitstekenden stijl. Haar tijd
bedroeg 11,4 sec., een nieuw wereld
record en dus ook een nieuw Olympisch
record. Het merkwaardige is, dat het
officieele wereldrecord op naam van
Stella Walsh (Polen) staat met een tijd
van 11,8 sec., gevestigd in/1933. Op 9
Juli van het vorig jaar liep Helen
Stephens te Kansas City 11,6 sec., ja
zelfs op 14 Juni 1.1. te St. Louis 11,3 sec.
Het record van 11,6 zal waarschijnlijk
wel erkend worden, dat van 11,3 niet.
Het is echter de vraag, of de tijd van
gisteren, 11,4 sec., door de I.A.A.F. ge
homologeerd zal worden. Immers, de
loopsters hadden een sterken wind in
den rug, o. i. even sterk als eergisteren,
toen Owens zijn 10,2 sec. noteerde. De
tijd van Owens werd niet als record
erkend, waaruit wij zouden kunnen con-
cludeeren, dat dit ook wel niet met de
prestatie van het Amerikaansche meisje
het geval is.
Hollandsche meisjes beiden derde.
Onze beide Nederlandsche 100 meterloop
sters hebben zich niet voor de halve eind
strijden kunnen plaatsen. Beiden eindig
den in haar serie als derde.
In de derde serie startte mej. Koning op
de vijfde baan in deze volgorde:
1. Walasiewicz (Polen), 2. Eszmann (Fin
land), 3. Perrou (Frankrijk), 4. Lee (China)
5. Koning (Nederland).
De Poolsche nam onmiddellijk de leiding
en tusschen de Finsche en onze landge-
noote werd een felle strijd gevoerd. Lang
zoo snel ging het niet, als in de tweede
serie met Helen Stephens en het loopen
van de G.I.T.A. athlete viel ons eenigszins
tegen. Het ging vrij zwaar, niet soepel, niet
vlot. Met vrije gering verschil werd mej.
Eszman tweede met een tijd van 12.8 sec.,
de tijd van de Haarlemsche was 12.9 sec.,
wel een bewijs, dat het niet snel was ge
gaan. De tijd van Walasiewicz was 12.5
sec.
In de vierde serie startte mej. De Vries.
De volgorde bij den start was; 1. Machmer
(Oostenrijk). 2. From (Finland). 3. De
Vries (Nederland), 4. Hiscock (Engeland),
5. Rogers (V.S.)
De Engelsche loopster nam onmiddellijk
rie leiding, terwijl mej. Rogers op vijftig
Holland kan tevreden zijn, want onze
sprinter Osendarp slaagde er gisteren op
waarlijk grootsclie wijze in de derde plaats
te bezetten in de finale van de 100 Meter
sprint en bewees daarmede verreweg de
snelste sprinter van Europa te zijn en in
derdaad, wat wij allen gehoopt hadden, een
der drie allerbesten van de geheele wereld.
Nauwelijks was Osendarp van het kleine
podium, afgedaald, waarop hij als Olym
pisch prijswinnaar was bekranst of wij
spoedden ons naar de geweldige kleedruim
ten in de catacomben van het groote sta
dion om te probeeren den aartsvluggen
Hollander even te spreken te krijgen.
Eerst botsten wij in onze haast tegen het
fenomeen Owens op. daarna kwam Met
calfe naar binnen en tenslotte was het
inderdaad onze landgenoot, die heelemaal
alleen zijn kleedkamer ging opzoeken.
Het blonde, echt-Hollandsche hoofd bo
ven een donker-blauw trainingspak zag er
moe maar doodgeiukkig uit. Feitelijk wan
delde hij in gedachten, den olympischen
eerepalm en de bronzen medaille bekijkend
die hij zooeven verdiend had.
Natuurlijk kon hij niet veel zeggen, toen
wij hem spraken, maar wat hij ons vertelde,
getuigde ervan, dat Osendarp zich voor de
finale, de kans van zijn leven, ten volle
heeft gegeven.
„Nog nooit", zegt hij, „heb ik zoo fel van
me afgebeten. Mijn start was om te begin
nen al uitstekend en dat is het halve werk"
Op onze vraag of hij inderdaad specu
leerde op de derde plaats, vertelde hij, dat
hij niet wilde letten op de twee eerstaan-
gekomen Amerikanen, Owens en Metcalfe,
omdat hij toch wist, dat deze sterker waren
dan hij.
„Maar Wykoff hield ik in de gaten. Hij
was sneller dan ik weg en hij bleef zoolang
voor. dat ik een moment dacht hem niet te
kunnen houden. Maar wat er op vijftig
meter gebeurde, kan ik eigenlijk niet pre
cies definieeeren. Ik voelde ineens dat ik
nog sneller kon, terwijl ik meende op top
snelheid te loopen. Dat inspireerde mij. Ik
gooide alles op alles en liep op mijn concur
rent in".
Toen herinnerden wij hem aan den ge
weldigen strijd op de laatste twintig meter
en hoe enerveerend deze zelfs voor de toe
schouwers was geweest. Osendarp's oogen
begonnen te schitteren. „Weet u. hoe ik die
laatste meters geloopen heb? Met mijn
oogen stijf dichtgeknepen, mijn tanden op
elkaar, doorbijtend en mij tot het aller
uiterste inspannend".
Wij begrepen niet, dat hij op deze wijze
kon zien, dat hij inderdaad de derde
plaats bezet had en toch wist hij het wel,
want hij kwam springend van vreugde naar
de startplaats terug.
„Even voor de finish keek ik op zij en
tot mijn vreugde zag ik links voor mij
alleen Owens en rechts slechts Metcalfe.
Toen wist ik zeker een medaille verdiend
te hebben".
Men liet onzen kampioen niet lang on
gemoeid. Eerst moest hij mee naar een
reportage-wagen van de Deutsche Rund
funk, die een gramofoonplaat-interview
met Osendarp had opgenomen. Wij wer
den mee den wagen ingenomen en hoorden
toen, dat Osendarp aan de luisteraars ver
telde, eerst in 1934 met sprinten begonnen
te zijn en dat hij dolblij was met deze
Olympische zege.
„Nu ga ik me toch heusch verkleeden".
Maar ook dit plan kon niet doorgaan, of
hij had moeten weigeren gehoor te geven
aan het verzoek van een ander Neder-
landsch deelnemer, die speciaal naar bene
den was gegaan, om Osendarp naar de
deelnemers-tribune te brengen, waar men
onzen kampioen even bij wijze van voor
proef wilde huldigen.
„Ik ben waarachtig ontdaan, maar die
krans en die medaille vind ik ongeloofelijk
prettig voor later".
Een gejuich van het groepje Hollandsche
deelnemers op de tribune, maakte het on
mogelijk nog verder iets te vragen. Trou
wens het was misschien teveel geworden,
na al deze grootsche nieuwe indrukken, die
vanzelfsprekend ook bij Osendarp zelf nog
moeten bezinken tot wellicht de mooiste
sportherinnering van zijn leven.
meter naar voren ging. Mej. de Vries ein
digde als derde zonder eenige kans te heb
ben zich met de Amerikaansche voor de
tweede plaats ie meten. Hiscock noteerde
12.6 sec., Rogers 12,8 sec. en de A.D.O.-
athlete 13 sec. precies, wederom een bewijs,
dat onze beide dames niet in vorm waren
Beiden kunnen zij sneller, dat hebben de
tijden meer dan eens duidelijk uitgewezen.
Wat de resteerende series betreft, de
Duitsche dames plaatsten zich alle drie in
de halve eindstrijden.
In de eerste halve finale liep Helen
Stephens 11,5 sec., wederom met belang
rijk verschil, gewonnen voor de beid?
Duitsche dames Krauss met 11,9 sec. en
Albus (12.2 sec. en uit de tweede halve fi
nale kwamen Dollinger (DuitschU, de
Poolsche Walasiewicz, beiden met 12 sec. en
Rogers (Ver. Stateni, zoodat Duitschland
met 3 loopsters in den eindstrijd is geko
men tezamen met 2 Amerikanen en Stella
Walsh.
DE 400 METER HORDENLOOP.
Voor de 400 meter hordenloop werden
zes series geloopen. De twee besten uit
iedere serie werden naar de halve eind
strijden overgeplaatst. Verrassingen kwa
men weinig voor, of het moest zijn 't uit
vallen van den Italiaan Facelli in de
tweede serie, die door Nottbrock en Sho-
field geslagen werd. In de vierde serie zo
gen we een tactische fout van Scheele, die
wij van dezen looper niet verwacht hadden
Met den Amerikaan Patterson lag hij op
de laatste 20 meter op de voorste twee
plaatsen, doch toen keek hij naar rechts
om eens te zien hoever hij de anderen
vooruit was. Daarbij stbnd hij als het ware
bijna stil en kon niet zien. dat de Argen
tijn Lavenas, die op het laatste rechte eind
prachtig naar voren was gekomen, op de
binnenbaan hem juist voor de finish pas
seerde. Te laat zag de Duitscher zijn fout,
die hem zijn- plaats kostte. In de laatste
serie liep de favoriet Hardin een magni
fieke race. Hij is houder van het wereld
record met 50.6 sec. en won tevens te Los
Angeles dit nummer.
De uitslagen zijn:
le serie: 1. Kovacs (Hongarije) 53.7 sec.;
2. Bosmans (België). 53.8 sec. Niet ge
plaatst: 3. Joye (Frankrijk); 4. Foekoeda
(Japan). Niet gestart: Becker (Zuid-Arika)
en Thomson iDenemarken).
2e serie- 1. Nottbrock (Duitschland) 54.7
sec.: 2. Schofield (Ver. Staten) 54.8 sec.
Niet geplaatst: 3. Facelli (Italië); 4. Wo-
ï-all (Canada5. Gailard (Frankrijkl; 6.
Banscak (Zuid-Slavlë).
3e serie: 1. White (Philippijnen) 53.4
sec.; 2. Loarlng (Canada). 54.3 sec. Niet
geplaatst: 3. Watson Australië4. Ichi-
hara (Japan): 5. Mori (Italië): 6. Skia-
das (Griekenland)
4e serie: 1. Patterson (Ver. Staten) 54.4
sec.: 2. Lavenas (Argentinië) 54.5 sec. Niet
geplaatst: 3. Scheele (Duitschland); 4. Ma-
lasig (Philippijnen): 5. Ridi (Italië).
5e serie: 1 Mantikas Griekenland) 53.8
sec.. 2. Padilha (Brazilië). 54.2 sec. Niet
geplaatst; 3. Ivanovic (Zuid-Slavië)4.
Areskoug (Zweden); 5. Rushton (Zuid-
Afrlka); 6. Fritsch (Chili).
6e (laatste) serie: 1. Hardin (Ver. Sta
ten), 53.9 sec.; 2. Kuerten (Duitschland
54.6 sec. Niet geplaatst: 3. Leitner (Oos
tenrijk); 4. Sheffield Engeland); 5.
O'Connor (Canada); 6. Berndt (Tsjecho-
Slowakije). Niet gestart; Persson (Zweden'
3000 METER HINDERNISSEN.
Tegen half zeven werd begonnen met de
3000 meter hindernisloop een voor het pu
bliek zeer interessant nummer Aan de oost
zijde van het stadion was in den grasrand
een sloot gegraven, waarvoor een horde
van flinke hoogte was geplaatst. Hier
moesten de deelnemers zes maal over, ter
wijl ze bovendien 32 maal hadden te sprin
gen over horden, welke op de loopbaan
waren geplaatst. Een enkele athleet had
er slag van in eens over de sloot te komen,
maar de loopers maakten meestal kennis
met het natte element. Zelfs kwam het
voor, dat een athleet, die struikelde, er
voorover in viel.
In de eerste serie kwam de Duitsoher
Dompert snel naar voren.
Stormachtig toegejuicht door het publiek
won hij met grooten voorsprong in 9 min.
27.2 sec. (Olympisch record Iso Hollo met
9 min. 14.6 sec.). Met hem plaatsten zich
in de finale Matilainen (Finland), Whitols
(Letland) en Dawson (V.S.).
In de tweede serie kwam de recordhouder
de Fin Iso Hollo uit, die in de eerste ronden
eenigszins achter bleef, om zich daarna aan
den kop te plaatsen. De Fin, die den vori-
gen dag in de 10.000 meter de derde plaats
had bezet, liep, toen nog 3 ronden moesten
worden afgelegd, snel uit. De Belg van
Rumst, die tot op dat oogenblik vlak ach
ter den Fin had gelegen, kon het tempo
niet meer volgen en viel terug. Iso Hollo
werd eerste in 9 min. 34 sec. Tevens plaat
sten zich voor de finale Maning (V. St.),
Heyn (Duitschland) en Halmqvist (Zwe
den).
De derde serie was weer een gedecideer
de Finsche overwinning, Tuominen liep in
de laatste ronden alsof er geen tegenstan
ders waren. Met het grootste gemak werd
hij eerste in 9 min. 40.4 sec., met hem
plaatsten zich Mc. Cluskey (V. St.), Rerolle
(Frankrijk) en Larsson (Zweden)
In de finale komen dus: 3 Finnen, 3
Amerikanen, 2 Duitschers, 2 Zweden, 1
Franschman en 1 Let.
DEMI-FINALES 800 METER.
De eerste demi-finale leverde een beeld
op, zooals men in een sterk bezette serie in
dit nummer wel zelden zal hebben gezien
De Amerikaansche neger Woodruff liep on
middellijk uit en bijna over de geheele baan
leidde hij met 20 a 25 meter voorsprong.
Eerst tegen het eind liepen de anderen
eenigszins op hem in, maar zijn voorsprong
bedroeg nog zeker een 17 a 18 meter.
Woodruff werd eerste in 1 min. 52.5 hec.
Met hem plaatsten zich in de finale, welke
uit 9 loopers zal bestaan de Pool Kupool
Kucharski (tijd 1 min. 54.7 sec.) en de Ar
gentijn Andersson (tijd 1 min. 54.8 sec.).
In de tweede serie had de Canadeesche
neger Edwards langen tijd de leiding, maai'
in de laatste 50 meter gingen Williamson
(Ver. St.) en Backhouse 'Australië! hem
voorbij. Williamson noteerde een tijd van 1
min. 53.1 sec.. Bakhouse en Edwards liepen
beiden I min. 53.2 sec.
De derde serie werd op zeer overtuigende
wijze door den Amerikaan Hornbestel ge
wonnen, die in de laatste 400 meter snel uit
liep. Hornbestel liep 1 min. 53,2 sec., tweede
was de Italiaan Lanzi met 1 min. 54.4 sec.,
terwijl de Engelsc-hman McGabe, die den
indruk wekte, dat hij zich niet geheel gaf
en er 1 min. 55.4 sec. over deed. derde werd.
In de finale hebben zich geplaatst: 3
Amerikanen, 1 Pool, 1 Argentijn, 1 Austra
liër, 1 Canadees, 1 Italiaan en I Engelsch-
man.
De kans schijnt groot, dat de Engelschen,
die in de laatste vier Olympische spelen
steeds de eerste plaats hebben veroverd,
ditmaal de overwinning niet zullen beha
len.
NIEUW OLYMPISCH RECORD
KOGELSLINGEREN.
In de halve finale van het kogelslingeren
kwalificeerden zich voor den eindstrijd
Blask (Duitschland) 55.04 M., Warngard
(Zweden) 54.03 M., Hem (Duitschand) 52.44
M., Kou tonen (Finland) 51.90 M., Rowe
(Ver. Staten) 51.53 M. en Favor (Ver.
Staten) 51.07 M.
Het resultaat der finale was: 1. en Olym
pisch kampioen, Hein (Duitschland) 56.49
M. (Nieuw Olympisch record), 2. Blask
(Duitschland) 55.04 M., 3. Warngard (Zwe
den) 54.83 M., 4. Kou tonen (Finland) 51.90
M., 5. Rowe (Ver. Staten) 51.53 M., 6. Favor
(Ver. Staten) 51.01 M.
i -
ONSPORTIEF GEDRAG DER
ITALIAANSCHE VOETBALLERS.
In den vooravond zijn gisteren de eerste
wedstrijden uit het Olympisch voetbaltour-
nooi gespeeld.
In het Mommsen Stadion vond bij regen
achtig weer de ontmoeting Noorwegen^
Turkije plaats.
Het bezoek was wel zeer matig.
De Noren speelden een technisch beter
spel en hadden ook niet al te veel moeite
met hun tegenstanders. Niettemin speelden
de Turken beter dan men van hen ver
wacht had.
In de 34ste minuut van de eerste helft
scoorde de Noorsche middenvoor Martinsen
het éerste doelpunt (10). Tot de rust bleef
de stand zoo.
Daarna werden de Noren productiever. De
linksbuiten Brustad scoorde uit een hoek-
schot het tweede doelpunt. Martinsen
bracht den stand 8 minuten voor het einde
op 30. terwijl Kvammen even later het
vierde doelpunt maakte, zoodat het einde
kwam met 40 overwinning voor Noorwe
gen.
In het Poststadion bestreden de Italianen
en de Amerikanen elkaar. Hier waren 5000
toeschouwers aanwezig.
Over dezen wedstrijd ontleenen wij het
volgende aan de N. R. Crt.:
Het werd een partij, de sport en de Olym
pische Spelen onwaardig door het schande
lijke spel van de jeugdige Italianen, die
maar heel matige voetballers blijken te zijn,
dooh die als ware furies met de meest on
geoorloofde middelen de overwinning be
haalden.
De wedstrijd werd bijgewoond door bijna
tienduizend toeschouwers, onder wie de
Italiaansche kroonprins en de Italiaansche
gezant, de leider van den Duitschen voet
balbond, dr. Schrikker, de secretaris van de
FIFA. dr. Bauwens. en de heer Seeldrayers,
voorzitter van den Koninkl. Belgischen
Voetbalbond.
Bij hun komst werden de Italianen
stormachtig begroet, doch het spel was
nog geen tien minuten aan den gang
of het publiek stoof overeind om heftig
tegen het grove spel der Italianen te
protesteeren.
De Duitscher Weingartner leidde den
kamp, geassisteerd door de grensrech
ters Eklow (Zweden) en Harnas
(Luxemburg), Deze leiding droeg er
mede toe bij, dat zich vooral na de rust
tooneelen afspeelden, die levendig her
innerden aan den wedstrijd Duitsch
landUruguay in 1928 te Amsterdam.
En niet alleen dat de Italianen zeer ruw
en grof speelden, doch zij misdroegen
zich bovendien op ergerlijke wijze, trap
ten den bal in het publiek als de be
slissing hun niet aanstond, kwamen
telkens met z'n allen om den scheids
rechter protestceren (zij hadden op hun
manier nog het grootste gelijk), sta
ken hun tong uit tegen het publiek,
grepen Amerikanen bij de kleeren vast
en haakten op de geraffineerdste wijze
hun tegenstanders, die beter voetbal
speelden, doch geen flauwe notie van
schieten hadden. Ook den Italianen
ging dat slecht af, en zoo werd met
blanken stand gekeerd.
Na de rust legden de Italianen er nog
een schepje op en de linksachterspeler
Rava trapte toen een tegenstander, die
hem voorbij dreef, in de buikstreek.
Toen werd deze boosdoener onder hef
tige protesten van alle Italianen in en
om het veld eruit gestuurd.
Het duurde lang voor er weer begonnen
kon worden. De Amerikanen bleken even
onder den indruk van het geval en misten
een paar kansen. Met een goed schot kon
de rechtsbinnen Marchini Italië, ondanks
de numerieke minderheid de leiding geven.
De geestdrift der Italianen was onbeschrij
felijk. Marchini werd door al zijn negen
medespelers gezoend. De scheidsrechter
kreeg haast geen kans de vreugdeuitingen
te stuiten, om weer te beginnen.
Het werd toen erger en erger. De Ameri
kanen. veel en veel sterker in het veld, vie
len bijna voortdurend aan. De tien Italia
nen verdedigden zich voor het doel als
leeuwen. En toch was het alleen de volko
men schotloosheid der Amerikanen, die
oorzaak was dat doelpunten uitbleven en
dat dus Italië met 10 won.
Geëscorteerd door een aantal militairen
verlieten de Italianen zingend temidden
van een fluitende menigte het terrein naar
de autobussen, terwijl de Amerikanen een
ovatie kregen.
Qua voetbal kreeg men zeer matig spel
te zien Iedere goede Nederlandsche club
had van deze elftallen in een normale
krachtmeting gewonnen. De Amerikanen
speelden wat houterig en onhandig, doch zij
zijn geen oorzaak dat dit een zoo treurige
vertooning werd. En zelfs de heftige regen
bui, die in de tweede helft inzette, ver
mocht de Italiaansche heftigheid niet te
kalmeeren, doch deed het publiek met natte
kleeren naar ondergrond en trambaan
vluohten.
