Koningin en Prinses te Hohwald - De Golden Gate brug bijna voltooid
HET HELSCH COMPLOT
77ste Jaargnnj
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
DE ENGELSCHE KONING hield zijn
tweede ontvangst in den tuin van Bucking
ham Palace. Onze foto toont Miss Margaret
Bolton bij aankomst aan het paleis.
DE HITTEGOLF IN AMERIKA
Hoe een fotograaf, die erg
veel last van de warmte had,
een wolkenkrabber zag.
NA EEN VOORSPOEDIGE REIS ARRIVEERDEN H.M. DE KONINGIN EN H.K.H. PRINSES JULIANA
te Hohwald in de Vogezen, waar zij de vacantie zullen doorbrengen. De Koningin en de Prinses werden bij
aankomst in heb Grand Hotel'1 begroet door den onder-prefect.
Ol'DEN VAN DAGEN UIT NUMANSDORP brachten een bezoek aan de residentie en
Scheveningen. Eenigen van hen werden jong opnieuw en vermaakten zicK in den draai
molen van het Lunapark op het strand.
DE „GOLDEN GATE"-BRUG IN SAN FRANCISCO NADERT HAAR VOLTOOIING.
Zij zal in November a.9. geopend worden. Een overzicht van het geweldige
constructiewerk der brug.
DE SELECTIE-R0EIWEDSTR1JDEN OP DE BAAN TE SLOTEN - voor de Olympische
Spelen te Berlijn. De 3trijd der achten. Rechts Amstel
en links Nereus.
Vrij naar het Engelsch
door ANNIE S. SWAN.
21)
„Ik ben eigenlijk hierheen gekomen om
te vertellen, wat er met ons gebeurd is",
zei het kleine vrouwtje. „Toen wij elkaar
dien dag ontmoet hadden, zult u waar
schijnlijk wel gedacht hebben, dat we
niets liever wilden, dan u zoo spoedig mo
gelijk weer te zien en inderdaad was dat
ook het geval. Maar vreemde dingen zijn
tusschenbeide gekomen. Gauw nadat we u
verlaten hadden, is er een verschrikkelijk
ongeluk gebeurd. Twee kinderen werden
bijna overreden door een groote sleepers-
bar, waarvan de paarden op hol geslagen
waren. Mijn broer Jack heeft de kinderen
nog net vreten te redden, maar is daarbij
zelf onder de paarden gekomen en heeft
ernstige verwondingen opgeloopen".
-.0, v/at spijt het me. dat te moeten
hooren", riep Alice op een toon van op
rechte deelneming uit.
..Ik dacht eigenlijk, dat u het wel in de
krant gelezen zoudt hebben, anders had ik
net u wel eerder geschreven".
„Ik heb, sinds dien dag, bijna geen krant
ingezien, mrs. King. Ik ben dag en nacht
met mijn tante bezig geweest."
„Dan hebt u waarschijnlijk ook geen
tijd gehad om u er over te verbazen, dat
wij niets meer van ons lieten hooren en
dat is misschien maar beter ook. Jack is
nu weer herstellende en mag eiken dag
een uurtje opzitten. Eigenlijk ben ik van
daag gekomen om u te vragen, of u mor
gen bij ons thee wilt komen drinken. Hij
heeft nog niet veel bezoek mogen heb
ben. maar is erg verlangend u weer te
zien."
Het meisje bloosde zelfs niet en dit ver
baasde mrs. King en kwetste haar zelfs
een beetje. Haar broer had veel over Allee
Harman gesproken gedurende de dagen,
dat hij herstellende was en zij vreesde, dat
het hem dit keer ernst was. Ze was naar
Alice toegegaan op zijn uitdrukkelijk ver
langen, ofschoon ze het zelf liever niet ge
daan had. Ze hield dol veel van haar jon
geren broeder en wilde ontzettend graag,
oat hij met een speciale vriendin van
haar trouwde, die daar niet afkeerig van
zou zijn. Maar haar koppelarij zou waar
schijnlijk wel geen succes hebben. Hij had
er heelemaal geen behoefte aan gehad om
het meisje te ontvangen, dat zy hem zoo
warm aanbevolen had, terwyl hy wel hef
tig verlangend geweest was om Alice Har
man weer te zien. En toch was er iets in
net meisje, wat haar beviel en aantrok
een zekere charme, die zy niet kon defi-
nieeren. Ze was zoo onmiskenbaar een
dame. met die natuurlijke wellevendheid,
die niet aangeleerd kan worden. En het
feit. dat zij zich niet van Jack's genegen
heid bewust was en weinig belang in hem
stelde, maakte haar des te interessanter.
„U bent erg vriendeiyk", zei Alice vlug,
„maar ik ben bang, dat ik morgen onmo
gelijk kan komen. Ik kan myn tante niet
alleen laten. Zy is op het oogenblik niet in
staat te spreken, maar ik geloof, dat ze me
mist. als ik de kamer uit ben".
„Maar het zou u goed doen er eens een
uurtje uit te komen. Ik zal u met mijn
rijtuig laten halen en brengen", drong nSrs.
King aan, te meer verlangend om haar zin
door te zetten, nu het bleek niet zoo ge
makkelijk te gaan, als ze verwacht had.
,Als u eens even iets anders gedaan hebt,
zult u weer beter tegen het verplegen
kunnen".
„Ik ben u erg dankbaar voor uw vrien-
deiykheid, maar ik mag er op het oogen
blik heusch geen gebruik van maken", zei
ze, terwyi haar oogen zich verzachtten. „Ik
begrijp niet, waarom u tegen een vreemde
zoo vriendelijk bent. Vandaag nog heb ik
gevoeld, wat een vreemde ik hier eigenlijk
ben, zonder een enkele vriend, nu mijn
tante op het punt staat van me wegge
nomen te worden".
Onwillekeurig verborg ze het hoofd in
de handen en een oogenblik werd zy door
'naar gevoelens overmand.
Dit was genoeg om bij Jack Traquair's
gevoelige zuster een diep medelyden te
wekken. Ze stond op, liep naar het meisje
Loe en legde vriendelyk een hand op haar
schouder.
„Ik wil een vriendin voor je zy'n, als je
me dat tenminste toestaat en ik verzeker
je, dat ook Jack je zeer genegen is. Anders
zou ik vandaag immers niet hier gekomen
zy'n".
„Dank u, dank u heel harteUjk. Ik hoop
eens te kunnen toonen, hoe zeer ik dit op
prys stel", antwoordde Alice, terwyi ze op
keek met dien lieven glimlach, die haar
geheele gezicht verhelderde en het nog
«ens zoo aantrekkeiyk maakte. „In dien
iusschentyd moet ik me aan myn tante
wyden; ik ben wel bang. dat ze me niet
lang meer noodig heeft en dit is zoo'n
vreemd huis. Als u eens wist in wat voor
een omgeving ik mü hier bevind, zoudt u
medelijden met me hebben".
Voordat mrs. King kon antwoorden werd
er boven langdurig en luid gebeld. Alice
stond haastig op.
„Dat is de bel van de ziekenkamer! Er
is op het oogenblik alleen maar een jong
dienstmeisje by haar. Wilt u mij excusee-
ten? Ik moet naar boven. Tot ziens. Zeg
aan mr. Traquair, dat ik hoop, dat hij
weer gauw heelemaal beter zal zijn en doet
u mijn groeten aan de jongens".
Ze stak haar hand uit. Mrs. King boog
zich voorover en gaf haar een zoen. Toen
liep ze naar haar rytuig, byna even dol
op het meisje als Jack zelf.
Voor de voordeur achter haar bezoek
ster dicht gevallen was, was Alice al op de
ziekenkamer. Op het bellen, dat Christina
irf een oogenblik van grooten schrik ge
daan had, waren nog anderen dan Alice
naar boven gesneld. Dalgleish stond naast
het bed, met een arm om de schouders
van haar meesteres geslagen en trachtte
haar in bed op te richten. De dokter, die
binnengekomen was. toen mrs. King het
huis verliet, kwam achter Alice de kamer
in. Maar geen van allen kon iets meer
doen.
De zwakke levensgeesten waren ge
weken.
Miss Dempster was dood.
HOOFDSTUK XIV.
Verwikkelingen.
Ruthven verliet het huis, zoodra hy dat
met eenig fatsoen doen kon, riep een leeg
huurrytuig aan, dat net het plein over
stak, sprong erin en zei den koetsier zoo
vlug mogelyk naar de St. Andrew straat
te rijden. Zoodra Ruthven Senior, die aan
zijn bureau voor het raam zat, het rytuig
stil hoorde houden, keek hy naar buiten,
in de verwachting zyn zoon te zien uit
stappen. En hierin werd hy niet teleur
gesteld.
Tegen dat Patrick de trap opgeloopen
was, had hy de deur al geopend, en liet,
hem, zonder een woord te zeggen, binnen.
„Is zy gestorven?" vroeg hy, zoodra de
deur gesloten was.
Ja," antwoordde Pat, half hygend.
„Geef me een glas cognac, wil je? Zyn we
alleen?"
„Ja, Briggs heeft het niet noodig ge
vonden, terug te komen en zal dat ook nu
niet doen. Als hij het wel doet, zal ik hem
zeggen, dat hij eruit ligt. Wanneer is het
gebeurd?"
„Ongeveer een uur geleden. Hè, dat doet
een mensch goed. Ik ben blij, dat het
voorby is. Een vervloekte spanning is dat
al dien tijd voor me geweest," zei de dok
ter, terwyl hy met zyn zakdoek over zyn
voorhoofd veegde.
Zyn vader vulde zijn glas opnieuw en
weer dronk hy het leeg.
„Het einde is toch nog plotseling ge
komen, niet?" vroeg hy bezorgd. „Was je
er toevallig, of hebben ze ie laten halen?"
(Wordt vervolgd).
