De Kaagweek 1936 - Internationaal schaaktournooi te Zandvoort
HET HELSCH COMPLOT
77ite Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
DE KAAGWEEK. Er stond gisteren een flinke bries HET INTERNATIONALE MEESTER-SCHAAKTOURNOOI TE ZANDVOORT.
en terdege hebben de zeilers hiervan geprofiteerd. De burgemeester van Zandvoort, de heer H. van Alphen, doet den eersten zet van de partij
De regenbogen in den storm. dr. Euwe— dr. S. Tartakowar.
HET VLIEGFEEST TE N00RDW1JK. Boven heb strand wer
den demonstraties gehouden, waarvoor op de terrassen qü
boulevard groote belangstelling Bestond-
DE OLYMPISCHE CANDID ATEN VOOR DE 4 100 METER IN
ACTIE. Ter gelegenheid van het 12£-ja,rig bestaan van ,,A.V.
1923" werden in het stadion wedstrijden gehouden.
Berger geeft over aan Osendarp.
KAN O-PA G A AI-W ED STRIJ D EN OP HET SPAARNE BIJ HAARLEM -
om het kampioenschap van Nederland. De start voor de 10 K,M. Op den
voorgrond Trekvogels", midden ,,H.K.V." en achter ,,Quo Vadis".
DE SCHELDE-WEDSTRIJD OM DEN ZILVEREN WISSELBEKER.
De finish bij de nieuwe pier te Vlissingen. Op den achtergrond de ,,Thor"
en rechts de ,,Douwe Aukes".
BRITSCHE ATIILETIEK KAMPIOEN
SCHAPPEN VOOR DAMES. Miss Ber-
nice Steyl (Zuid-Afrika) bij'het kogelstooten
Vrij naar het Engelsch
door ANNIE S. SWAN.
18)
Het ameublement was van bet ouder-
wetsche, zware, mahoniehouten soort en
omvatte, onder andere, een enorm vier-
stijlig ledikant. Alice was er in geslaagd
het ding ijiinder vervaarlijk te doen lijken
«>or het met witte gordijnen te behangen.
Voorts had ze de paar schatten, die ze uit
oe garnizoensplaats, waar ze den geluk
kigsten tijd van haar leven doorgebracht
had, meegenomen had, over de kamer ver
spreid. Op den schoorsteenmantel stond,
to een mooie zilveren lijst, het portret van
haar vader in uniform. Het was een ge
schenk van zijn regiment geweest, haar
aangeboden een dag voordat ze Colchester
verliet en van al haar bezittingen was dat
haar het dierbaarste. Daarboven, in een
smal, verguld lijstje, hing een ietwat ver
bleekt waterverf-schilderij van haar moe
der, die zij zich nauwelijk meer herinneren
kon.
De kamer was erg gezellig gemaakt;
Christina haci niets vergeten. Een leun
stoel was vlak bij het vuur geschoven en
toen ze er in neer viel, besefte ze ineens
hoe volkomen uitgeput zij was. Verlost
van de spanning, die haar zoo lang ge
vangen gehouden had, sloot ze een oogen-
"hk de oogen.
Toen herinnerde zij zich ineens de brie-
»eB, dje ze gekregen had. Beide droegen
het stempel van Colchester, ofschoon een
uit Indië kwam en haar uit Colchester op
gezonden was. Ze herkende de stijve en
veloppe met het bekende wapen en wist,
dat die brief vaji de vrouw van kolonel
O'Brien kwam, die haar vader's beste
vriend in Colchester geweest was.
Ze had erg veel van mrs. O'Brien gehou
den, een typische, openhartige Iersche
van de oude school en ze opende haar
brief het eerst, alhoewel het logischer ge
weest was, als de„ andere haar het meest
geïnteresseerd had, daar die van den man
kwam, dien ze gedacht had te trouwen.
„The Bungalow, North Road,
Colchester.
Mijn lieve Alice,
Ik was erg blij met je brief. Je hebt me
zoo lang op bericht laten wachten, dat ik
al tegen den kolonel gezegd had, dat ik
eerstdaags naar Edinburg zou reizen om
te zien, of je werkelijk je plaats van be
stemming bereikt had. Ik ben blij, dat alles
beter uitvalt, dan je verwacht had en ik
zie in, dat het heel verstandig van je was
om een paar weken met schrijven te
wachten, anders zouden we waarschijnlijk
een sombere voorstelling van je nieuwe
tehuis hebben en verdrietig worden als
we aan je dachten.
Ik stuur je hierbij een brief op, die voor
je gekomen is van Jim Stanley en hoewel
ik niet nieuwsgierig ben, of graag mijn
neus in andermans zaken steek, ben ik
nog nr/jit zóó in de verleiding geweest om
aan dingen te komen, die niet van mij
waren. Wat staat er in?
Ik heb lang nagedacht en ik vind dat
ik je moet verteilen, wat mrs. Fitzgerald
me gezegd heeft Je weet, dat ik nooit erg
snugger geweest ben en ik denk wel, dat
jij al iets gemerkt hebt die brutale kat,
Cecilia Travers, is in den herfst naar
Simla vertrokken en nu heeft mrs. Fitz
gerald een brief van haar gekregen en ze
vertelde me, dat zij en Jim als een paar
beschouwd worden en dat Cecilia verwacht
daar te blijven. Ik heb naar alles geluis
terd wat die vrouw me te zeggen had,
zonder een enkele opmerking te maken,
wat me tot eer strekt, niet? Er bestaat
geen twijfel, of ze heeft me die praatjes
uit Simla verteld met de bedoeling, dat ik
ze aan jou door zou geven.
Wat kapitein Stanley je ook in zijn
brieven schrijven mag, ik vind, dat jij dat
van die Cecilia moet weten. Je bent nu
eenmaal een meisje, dat graag weet waar
ze aan toe is. Daarom hield de kolonel
altijd zoo veel van je.
Ik weet, dat je me zult schrijven en
je me net zooveel zult. vertellen, als
vindt dat ik weten mag en je kunt er
zeker van zijn, dat, wat er ook gebeurt, de
kolonel en ik je nooit in den steek zullen
laten en dat er altijd nog een plaatsje
voor je is In de Bungalow, zoolang als het
onderdak verschaft aan je, je toegenegen
HARRIET O'BRIEN.
Alice legde den brief neer en opende den
andere. Dit stond er in den Indischen
brief geschreven:
Rajhputam, Northern Provinces.
Mijn lieve Alice,
Ik heb je brief, ik durf bijna niet te
zeggen hoe lang geleden ontvangen. Ik
behoorde je vergiffenis te vragen, dat ik
niet eerder geantwoord heb en als ik het
gewone soort leugenaar geweest was, zou
ik gemakkelijk genoeg een fatsoenlijk
excuus in elkaar gedraaia kunnen hebben
voor mijn onaohtzaamheid. Waar ijf beh
een eerlijken kerel en ik weet bovendien
best, dat je mijn excuses toch zoudt door
zien. Je hebt altijd erg scherpe oogen ge
had. Ik denk wel, dat je gemerkt hebt, dat'
mijn brieven anders geworden zijn, in je
laatsten brief zeg je er zelf iets van. Ik
heb de laatste zes maanden getracht niet
te laten merken, dat ik een beetje ver
anderd ben, maar het is me niet gelukt.
Wat mijn fouten ook zijn, een huichelaar
ben ik niet. Dit brengt, me naar het
hoofddoel van mijn brief en dat is, dat ik
je wil vertellen, Alice, dat ik geloof, dat
we ons beiden vergist hebben en dat het
maar beter is, dat we het inzien, voordat
het te laat is.
Voor ik Colchester voor den laatsten
keer verliet, begon ik er al bang voor te
worden. Zie je, je bent niet precies het
type vrouw, dat ik moet hebben. Jouw
standaard van fatsoen is te strikt en of
schoon ik getracht heb te leven, zooals jij
vond, dat ik het doen moest, heb ik daar
niet in kunnen slagen. Je geeft een man
niet genoeg vrijheid. Dat heeft iedere
man noodig en daarom hoeft hij nog niet
meteen heelemaal verdorven te zijn.
Dan heeft de geldkwestie me heel wat
zorgen gebaard. Het is hier alles ver
schrikkelijk duur en ons regiment staat
nu niet bepaald voor zijn zuinigheid be
kend. Je zou stom verbaasd zijn, als je
wist, wat we hier alleen al aan polo uit
moeten geven. Ik zou een meisje niet
graag armoede willen laten lijden en God
weet, dat jij in je jeugd daarvan al ge
noeg meegemaakt hebt. Jij moest een
rijken man trouwen, die je een luxueus
leven kon laten leiden. Ik hoop echt, dat
dat nog eens gebeurt. Er is een kerel hier,
wiens naam ik niet behoef te noemen en
die met vreugde de kans, jou te krjjgen,
a.an ?ou gtijpsii.
Ik ben niet ijdel genoeg om te denken,
dat je lang om mij zult treuren. Het zou
jammer voor Je zijn, als je het wel deed.
Ik ben nooit goed genoeg voor je geweest
en dat is mijn eenigen troost, nu ik dezen
brief schrijf. Het is niet prettig een der-
gelijken brief te moeten schrijven, maar
ik ben vast besloten eerlijk te zijn. Ik ver
zeker je, dat ik nachten wakker gelegen
heb om te bedenken, wat ik aan je zou
schrijven. Ik troost me met de gedachte,
dat jij nooit zoo veel om mij gegeven
hebt. als ik om jou. Je weet, dat ik me er
dikwijls over beklaagd heb, dat je zoo
koud was. Ik hoop, dat kapitein Harman.
weer beter is. Ik heb gehoord, dat hij al
heel lang ziek is. Hij zal wel boos zijn,
maar misschien kan jij hem het verstan
dige van dezen stap doen inzien. Schrijf
je me eens om me te vertellen, dat je
me vergeven hebt? Ik weet zeker, dat ons
huwelijk een afschuwelijke vergissing zou
zijn. Tracht de oprechtheid van mijn be
doelingen te gelooven en denk niet te
hard over me. Ik verzeker je, dat ik het
erger voel, dan jij met mogelijkheid kunt
doen en alle menschen hier, die jou ken
nen, zijn natuurlijk woedend op me.
Doe het me alsjeblieft niet aan, dat je
de prullen terugstuurt, die ik je gegeven
heb. En wat de ring betreft, als je hem
niet als herinnering aan de dagen, die
voorbij zijn, wilt bewaren, moet je hem
maar rustig in de Colne gooien. Hij zal
niet de eerste zijn, die daarin terecht
komt.
Ik bied je nogmaals mijn verontschul
diging aan en lever me geheel aan je ge
nade over. Geloof me, je toegenegen
JAMES CARR STANLEY".
.OVqrdt vervolgd).
