Het Duitsch-Oostenrijksche Accoord
wmmm
bBUITENL, WEEKOVERZICHT
yf«ie Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD, Zaterdag 18 Juli 1936
Derde Blad
No. 23408
„Onder Moeders paraplu
INGEZOGEN
/TUKKEN
PARLEMENTAIR OVERZICHT
I SNELLE WISSELING VAN HET
v WERELDBEELD!
Reeds de oude Romeinen zeiden: tempus
ruit. oftewel de tijd snelt voort! Hadden zij
in onze tilden geleefd, wellcht zouden zij
gesproken hebben in nog versnelder tempo,
b.v van jaagt voort! En zli zouden gelijk
hebben gehad
Met ontzettende snelheid volgt tegen
woordig gebeurtenis op gebeurtenis en tel
kens wisselt het wereldbeeld van kleur en
samenstelling, zoodat het vrijwel ondoenlijk
wordt precies vast te stellen, in hoeverre
de wisseling blijvend of voorloopig is.
Reeds geruimen tijd deden geruchten de
ronde, dat er een soort overeenstemming
tusschen Duitschland en Oostenrlik op
komst was. doch even zoo vaak kwam de
tegenspraak en deze vond des te gereeder
geloof, daar zoo'n overeenkomst op te
sroote moeilijkheden leek te stuiten. Zou
Hitler thans toch willen toegeven in een
vooral voor hem zoo geweldige hartezaak.
terwlil hil dit aan den Duce in eigen per
soon bil de mondelinge bespreking te
Venetië weigerde? Niettemin is het on
mogelijk geoordeelde werkelijkheid gewor
den, het Dultsch-Oostenriiksch accoord is
tot stand gekomen. Onverwachts is daarvan
der wereld kond gedaan, die. op een enkele
uitzondering na. verlichter adem haalde!
Hetgeen zich laat denken, want vormde de
Duitsch-Oostenrijksche tegenstelling den
laatsten tijd niet de meest gevaarlijke klip
in ons werelddeel? Meer dan welk vraag
stuk ook. sinds het Abessijnsche avontuur
was uitgeschakeld?
Hoe men deze kwestie ook beziet, voor-
looplg brengt dit acoord ontspanning in
midden-Europa, daarvan gaat niets af en
dat geeft reden tot groote voldoening, want
aan ontspanning heeft de wereld groote
behoefte! Of deze ontspanning van blij-
venden aard zal zijn. moet de toekomst
leeren. die voor ons versluierd blijft, waar
niet is te lezen in de geheimste harte-
wenschen en ideeën der leidende figuren
op het groote politieke veld van tournooi.
Of de Fuehrer voor goed afstand heeft
gedaan van den Anschluss, dan wel bedoelt
af te wachten, tot een verdere uitholling
Oostenrijk maakt tot een rijpe vlucht, die
het zoo in den schoot zal vallen, het doet
er weinig toe. Evenmin, dat de toepassing
van het accoord nog geheel geregeld zal
moeten worden, zoodat veel nog ln het
onzekere zweeft, hoofdzaak is de reeds ge
noemde ontspanning
Ook al wisselt daardoor het beeld in
Europa opnieuw zoodanig, dat er plaats
komt voor allerlei nieuwe groepeeringen en
combinaties.
Het lijdt toch niet den minsten twijfel,
dat Mussolini zijn uiterste best heeft ge
daan om het streven van den Duitschen
gezant te Weenen, von Panen, die reeds
lang voorstander was van een overeenstem
ming en deze wensch nu. na een persoon
lijk onderhoud met Hitier te Berchtes-
caden. eindelijk met succes zag bekroond,
te steunen en met de grootste voldoening
dit welslagen zal hebben begroet. Dit ac
coord opent immers den weg naar een
Italiaansch-Duitsche samenwerking, ook al
behoeft men niet direct zoover te gaan om
te praten van een herstel van den ouden
Driebond (Italië. Duitschland en Oosten-
riik-Hongariie)De Italiaansche positie, die
door de overwinning in het Abessijnsche
avontuur toch reeds zooveel sterker was
geworden en door den Duce op alle ma
nieren wordt uitgebuit wordt er danig
door verstevigd: zelfs al neemt men aan.
dat Italië er naar snakt om zijn positie in
Europa weer volledig in te nemen en dien
tengevolge niet met de Westersche groote
mogendheden volledig zal willen breken.
Meer dan tevoren nog kan het nu zijn
wenschen kracht bijzetten, de overigen
stellend voor het feit van: ik kan ook
anders! Vooral voor Frankrijk dat zoo zijn
best heeft gedaan om Italië te sauveeren
tijdens de moeilijke periode van den strijd
van den Volkenbond tegen de Italiaansche
verovering en met succes, want zonder
de Fransche remming zou het anders zijn
zeloopen is het gebeurde een hard ge
lag. Maar. we wezen er reeds eerder op. de
politiek kent nu eenmaal geen dankbaar
heid. georiënteerd als zit is op het zuiverste
eigeh-belang van iederen staat.
De Fransche positie op het vasteland
wordt geducht geschokt door de verlossing
van Duitschland uit zijn isolement. Ook
dat is toch een zijde der medaille, die niet
te licht mag worden aangeslagen!
En dit des te meer, waar van Engelschc
zijde waar men de Fransche houding
inzake Abessynië niet vergeetl de vriend
schap ook danig is bekoeld en men zich
niet geneigd toont om eenigszins verder
te gaan dan waartoe men strikt verplicht
is. Engeland heeft, dank zij Frankrijk's
aarzelen, nederlaag op nederlaag geleden,
en houdt zich thans liever zooveel moge
lijk afzijdig, druk bezig aan de verster
king van zijn weermacht over de gansche
linie misschien wel met het snelste
tempo van allen! tot zijn positie mili
tair weer de oude is geworden. Het dui
delijkst komt dit momenteel wel tot uiting
in de Engelsche houding ten opzichte van
de Locarno-conferentie. Een voorloopige
bespreking wil Engeland wel houden met
Farnkrijk en België vooraf, doch de eigen
lijke conferentie wil het niet doen door
gaan zonder Italië en niet zonder
Duitschland, wiens aanwezigheid door
Italië wordt verlangd als eisch voor eigen
deelneming. De wisselwerking! Zelfs het
uitblijven van het Duitsche antwoord op
de Engelsche vragen is geen beletsel meer
voor de Engelsche regeering, die ook in
dit opzicht retireert op weinig eervolle
wijze.
Voor Frankrijk blijft slechts over de
vriendschap van sovjet-Rusland en van de
Kleine Entente, waarvan Tsjecho-Slowa-
kije zich bijzonder onbehaaglijk voelt, te
meer, waar de houding van Polen altijd
een vraagteeken blijft, al zal het wel be
grijpen, dat de Duitsche dreiging zich nu
voortaan zal richten naar Dantzig en den
corridor.
Als eenige lichtpunt voor de Fransche
politiek teekent zich af, dat de Turksche
wensch tot wijziging van het vredesver
drag in zooverre dit betreft het recht tot
versterking der zee-engten, is verhoord
door de conferentie te Montreux, al was
Italië daar niet aanwezig.
De Turksche wensch geen fait ac
compli! is verhoord en Turkije zal met
Augustus de Dardanellen weer in staat
yan verdediging brengen, al mist het de
Italiaansche toestemming; Turkije zag
daarnevens de sovjets, na verzet uit En
gelsche marine-kringen, zegevieren in hun
opvattingen inzake de uitvaart der Russi
sche Zwarte Zee-vloot en voelt er blijk
baar veel voor om zich aan te sluiten bij
het Fransch-Russisch verdrag!
Voor allerlei nieuwe schakeeringen ligt
de weg open doch, nogmaals, er is een
ontspanning merkbaar en daarvoor mogen
we dankbaar zijn!
Mogelijk zai nu eindelijk worden begre
pen, dat een ware vrede slechts gebaseerd
kan zijn op het recht van allen, waarbij
geen plaats is voor overwinnaars en over
wonnenen
Niet mogen wij ons overzicht besluiten
zonder nog te wijzen op een tweetal fei
ten. In de eerste plaats wenschen wij En
geland en zijn vorstenhuis van harte ge
luk met de ontsnapping van koning
Edward aan den dwazen aanslag van een in
de misdaad gelukkig nog groen individu,
waaromtrent het juist licht nog moet wor
den ontstoken. De sympathie voor den
koning zal door deze gebeurtenis nog
enorm stijgen, mede door de wijze, waarop
hi.j zich gedroeg tijdens het verloop van
zaken: moedig en onverschrokken!
In de tweede plaats heeft een laffe
moord door regeeringsbeambten op een
monarchistisch leider in Spanje, Calvo So-
telo, doen zien, hoever dit arme land is af
gezakt, naar een toestand van volslagen
anarchie. De regeering staat blijkbaar
machteloos, gelet ook op de weinig over
tuigende wijze, waarop nadien werd opge
treden of liever niet werd opgetreden. Een
bloedige burger-krijg schijnt Spanje op den
duur niet te zullen worden bespaard. Aller
duidelijkst blijkt daar wel, waartoe een
nauw samengaan met de communisten
moet leiden.
(Bulten verantwoordelijkheid der Red.).
Copie van de al of niet geplaatste
stukken wordt niet teruggegeven.
AARDAPPELENBEDERF.
Geachte Redactie.
Naar aanleiding van hetgeen U, in het
nummer van 15 dezer meldde, n.l. dat er
te 's-Gravenzande 45000 kisten vroege
aardappelen, die doorgedraaid waren, in
gekuild lagen en nu zoo goed als bedorven
zijn, vraagt ondergeteekende beleefd eenige
plaatsruimte in Uw veel gelezen blad. Dit
voedselverlies is verschrikkelijk en het feit
dat er in duizenden gezinnen in ons goede
vaderland, wegens de duurte nog zeer
weinig nieuwe aardappelen zijn geproefd,
werpt een nog schriller licht op deze misère.
Dat het zoo verloopen zou heb ik voorspeld.
In Juli kan men geen aardappelen inkui
len. Spoedig zal men van al de veilingen
het zelfde treurige feit melden.
Op ééne veiling 45000 kisten van 25 kilo,
dit is 1.125.000 kilo (zegge één millioen
honderd vijf-en-twintig duizend kilo).
Welk een enorme hoeveelheden zal dat van
al de veilingen tezamen worden? Welk een
reuzen schadepost voor de nijvere teelders.
als gevolg van die hoogstonverantwoorde-
lijke maatregelen om onbewaarbare aard
appelen to te kuilen in Juli. Menigeen
vraagt zich af: zijn ze daarvoor gegroeid?
Wordt nog niet jaarlijks op bededag voor
het gewas des velds, door een klein deel
van ons volk de Zegen en wasdom afge
smeekt van den Allerhoogste? Een rijke
oogst als nu moest toch producent en
consument ten goede komen. Nu ziet men
het tegenovergestelde! Gedane zaken
nemen geen keer, doch er is veel uit te
leeren. Wij zoeken dus de oorzaken op. Het
kan anders en beter. De tegenwoordige
vroege aardappelenteelt is te veel gebaseerd
op uitvoer, doch die wordt niet meer als
voorheen. Voor uitvoer teelt men Eerste
lingen, maar de teler is thans èn in de
naaste toekomst op het binnenland aan
gewezen. Hij tele dus een soort als vroeger,
dat droog en stevig is. Dat vindt koopers
en eters. Dagelijks ervaar ik dat, 90 pro
cent van de verbruikers vinden de tegen
woordige geteelde soorten los en week.
Vandaar dat er zeer weinig worden gege
ten, ook door kapitaalkrachtige gezinnen.
Voegt men daar de vele werkelooze en
arme middenstandersgezinnen bij die zo
thans wegens de duurte niet kunnen eten
dan heeft men twee voorname factoren
waarom er zooveel aardappelen door
draaien. Stelt men den teler vrij om dertig
gulden per H.A. te betalen voor het pooten
en laat men bij het veilen van het product
de heffing van f. 0.80 per 100 kilo vervallen
dan konden ze zonder schade voor den
teelder anderhalve cent per kilo goedkoo-
per voor den verbruiker zijn. wat den
omzet van den handelaar zeer zou ver-
grooten daar ze dan door veel meer ge
zinnen als nu, dagelijks konden worden
gegeten. Dan zou ook de groote omvang
die de smokkelhandel heeft genomen ge
fnuikt worden en de bonafide handelaar,
EERSTE KAMER.
DE INDUSTRIE-FINANCIERING
GOEDGEKEURD.
De Senaat heeft ook het wetsontwerp
tot oprichting van een naamlooze ven
nootschap voor de industrie-financiering
aangenomen.
Minister Gelissen verdedigde het. Hij
wees er op, dat zich elk jaar 40.000 nieuwe
arbeidskrachten aanmelden, en dat 40
der bevolking in de industrie broodwin
ning vindt. Zeer aanzienlijk is ook haar
aandeel ln den uitvoer. Bevordering en
verruiming van de werkgelegenheid, ook
door middel van de industrie, blijft noo-
riig, en dat beoogt het ontwerp. Niet iedere
(nieuwe) industrie zal zonder meer gehol
pen worden. De bestaansmogelijkheid moet
blijken. In dit alles zoo betoogde de
Minister heeft ook de Staat een rol te
spelen, een taak te vervullen: hij moet
voor de industrieën zoo goed mogelijke
voorwaarde scheppen. Bevordering van
blijvende industrialisatie is daarbij het
doel. En in verband met dit alles hebben
de betrokken bedrijven geld op langen ter
mijn noodig. Dit wil het ontwerp verschaf
fen: als later particuliere banken deze
taak willen overnemen, zal de Minister
zich daarover verheugen. In den loop zij
ner rede wees de Minister er op, dat de
werkloosheid afneemt en dat onze uitvoer
stijgt.
Nadat de Minister, in antwoord op een
vraag van den heer Werker, nog verklaard
had dat er jaarlijksch een uitvoerig ver
slag zal verschijnen, heeft de Kamer het
ontwerp met 24 tegen 8 stemmen aange
nomen.
Tegen: de liberalen, de fascisten en drie
chris telijk-historischen.
HET KONINKLIJK PALEIS
TE AMSTERDAM.
Het ontwerp, waarbij Amsterdam aan
het Rijk het .Koninklijk Paleis op den
Dam afstaat, en het Rijk aan Amsterdam
een bedrag van 10 millioen gulden zal
geven voor den bouw van een nieuw Raad
huis, lokte slechts weinig debat uit.
Prof. Van Embden betreurde deze rege
ling omdat het Paleis nu definitief van
zijn oorspronkelijke bestemming van
Raadhuis wordt afgetrokken, maar hij er
kende overigens het landsbelang van de
overeenkomst. Evenals trouwens de heer
Van Vessem, die kans zag de opmerking
te plaatsen, dat het ontwerp een overwin
ning beteekent van den Nederlandschen
op den Amsterdamschen geest. Een anti
these, waartegen Minister Oud dadelijk
krachtig opkwam; hij achtte haar onjuist
en meende dat ons volk aan dergelijke
tegenstellingen geen behoefte had.
Het ontwerp werd aangenomen.
HAGENAAR.
Zoo bruin en kerngezond
kunt U er ook uitzien I Een
prachtige, sporiiet bruine teint,
die beschermt tegen vervellen
en zonnebrand, krijgt U door
Amilda-zonnebruin-
crëme, ook bij
weinig of geen zon.
Alleen deze crème
bevat pigmentol, die
door de inwerking
van de lucht Uw huid
bruin doet worden.
(Ingez. Med.)
die op hooge lasten zit, gesteund worden.
De MarktoveTzichtschrijver te Amsterdam
schrijft d.d. 13 Juli: „de handel in vroege
aardappelen is wel allerbedroevenst te
noemen. Van eenige lijn in de prijzen is
geen sprake, daar langs allerlei omwegen,
zoovee} zonder heffing wordt ingevoerd dat-
de normale handel in sterke mate afgeno
men is. De omzetten dalen bij den bonafi-
den handel onrustbarend en men weet nog
niet wat het einde zal zijn, indien aan deze
heffing geen einde komt. Dit is in Amster
dam de ervaring en in Leiden is het ook
zeer erg met den smokkelhandel. Van
zelf kan een bonafide handelaar, die zijn
omzet zoo ziet dalen, weinig op de veilin
gen koopen. Gevolg: doordraaien. En zeer
veel verbruikers worden bediend buiten de
veilingen om want het is een cent per kilo
goedkooper. Het gerucht liep dat 15 Juni
de heffing opgeheven zou worden en dat
de Eigenheimers vrij gerooid en verkocht
mochten worden, doch wij vernamen
isteren op de veilingen dat de heffing
duurt tot 1 Augustus. Ook de Eigenheimers
vallen tot dien datum er onder. Als men
alles leest zal de conclusie zijn: het kan
anders! Er behoeft zooveel niet te beder
ven. maar de maatregelen die tot genoem
de wantoestanden leiden, moeten verdwij
nen. Ik hoop dat dit eenvoudig schrijven,
als een stem uit de praktijk, daartoe iets
zal bijdragen En nu. gc^te r-d-ctie, nog
maals mijn dank voor do plaatsing.
Uw abonnë,
M. VAN KLINKEN,
Aardappelenhandel
Langebrug 28, Leiden.
