DE TENNIS-WEDSTRIJD NEDERLAND-AMERIKA 77»te Jaargang Maandag 6 Juli 1936 No. 28 Amerika heeft met 3-2 de leiding. Het voornaamste Nieuws van heden. Fraaie overwinningen van Timmer en mej. Couquerque. O (Van onzen redacteur). Het is de grootc verrassing van den tweedaagschen tennis-wedstrijd te Noordwijk tusschen Nederland en Ajnerika dat de Amerikanen na vijf partijen met niet meer dan 32 de leiding hebben kunnen nemen! Alge meen is gerekend op een groote over winning der gasten en die zege zal ook geen oogenblik in gevaar komen, doch het was niettemin een sensatio- neele gebeurtenis dat Nederland giste ren het tournooi opende met achter eenvolgende fraaie overwinningen van mej. Couquerque en Timmer, respec tievelijk tegen mej. Babcock en Alli son, bevochten op volkomen normale wijze, dank zij voortreffelijk spel onzer landgenooten. Dat het slechts 2—3 werd tegen de toch zeer sterke Amerikaansche ploeg, bijna ge heel bestaande uit spelers met een wereld naam op tennisgebied, is een prestatie, die grooten lof verdient. Mej. Rollin Couquer que, maar vooral Timmer, heeft prachtig gespeeld. Tegen een Allison die immers 'behoort tot de beste spelers van dezen tijd en het ondanks een hinderlijke heupbles sure te Wimbledon bracht tot de laatste acht, was onze kampioen in grootschen vorm. Zijn verdediging was als een rots, waarop alle aanvallen van den Amerikaan hopeloos te pletter liepen en vruchteloos poogde Allison door wijziging van tactiek, door z'n slagen te kappen, door dropshots en bliksemsnel genomen vollies. Timmer uit diens spel te brengen. Strijd is er ten slotte geweest tot in de laatste game der final set (waarin Timmer met 7—5 won), maar terwijl onze landgenoot r^og geheel fit was, bleek de Amerikaan zoo volkomen uitgespeeld dat hij tegen het laatst de makkelijkste slagen missen ging en in een moment van totale ontmoediging en ver langen naar 't. eind de beslissende en niet onhoudbare drive van Timmer zelfs loopen liet omdat zeer klaarblijkelijk dit jagende tempo voor hem op dezen middag al thans te machtig was! Me). Rollin Couquerque had het tournooi Ingezet met haar partij tegen mej. Bab cock, een der speelsters, die voor Amerika uitkwam in het jaarlijksche tournooi tegen Engeland om den Wightman-beker en zelfs toen zij met 30 de leiding had geloofde men nog nauwelijks in een surprise. Uit stekend bleef zij echter haar spel op peil houden, met scherpe drives in de hoeken, met een enkele keurige volley en met een service, waarop de Amerikaansche her haaldelijk tot missen gedwongen werd. Het werd 40. doch toen mej .Babcock ver volgens ineens magnifiek serveeren ging en eenige cross-drives zoo onhoudbaar langs onze landgenoote joeg dat deze geen kans tot tegenweer kreeg, toen het dus 41 geworden was, verwachtte men de ommekeer. Die evenwel niet kwam! Bijna onmiddellijk zakte 't spel der Amerikaan- sche weer ineen: het werd opnieuw wei felend en onvast, drives en vollies vlogen meters uit en met 61 was de eerste set voor Holland. Ook in de tweede set bleef mej. Couquerque het spel beheerschen een spel met rijke variatie en voortdurende pressie van haar kant en met ontelbare missers der slow-startende Amerikaansche aan de andere zijde! Het winnen van de eerste game in deze set door mej Bab cock bleek slechts een zeer tijdelijke op leving, die overigens niets te beduiden had In dezen vorm was mej. Couquerque te sterk voor haar. Die lage drives, diep in haar backhand-hoek. wist de Amerikaan sche niet te beantwoorden en haar pogin gen tot forceeren te traag uitgevoerd als zij werden bij dit hooge tempo onzer landgenoote! werden keer op keer op ae meest besliste wijze afgestraft. Op 4—1 scheen de decisie reeds gevallen. Een lange game met tweemaal deuce gaf mej Bab- cock nog een kansje (4—2), doch in'enkele oogenblikken was het daarna afgeloopen. Met 62 won mej. Rollin Couquerque deze set en daarmede de match tot uitbundige vreugde der talrijke toeschouwers op de zon-overgoten tribunes.. Hoe weinig kon men vermoeden dat Tim mer binnen het uur den Hollandschen voorsprong tot 20 opvoeren zou door den befaamden Amerikaan Allison in drie sets tot volledige overgave te dwingen! Timmer was m schitterenden vorm, gelijk hij dat trouwens meer is op eigen banen tegen roemruchte tegenstanders (ook Cochet en Perry ondervonden dat indertijd ter wijl Allison daarentegen niet dat uitzon- oerlij k hooge peil bereikte, wat wij van Amerikaansche sterren in het algemeen en ongetwijfeld ook van dezen Davis-Cup- speler meenden tegemoet te mogen zien. Allison zoo overgekomen uit Wimbledon heeft misschien wat moeite gehad met den overgang van gras naar gravel, terwijl Timmer allicht nog gelegenheid vond een oefenpartijtje te spelen (Hughan en van Swol namen na Wimbledon al weer deel aan een tournooi te Amsterdam), maar dan duurde het toch wel heel lang voordat hij de moeilijkheden daarvan te boven is gekomen. Tenzij het de enorme pressie in Timmer's spel is geweest, welke hem be lette z'n normalen vorm weer te berei ken Timmer immers begon al dade lijk zoo energiek, zoo muurvast en met zoo veel aanval in zijn spel dat hij met 50 de leiding had voordat Allison daar eindelijk een game tegenover stellen kon. Fout was daarbij Allison's tactiek om in den aan vang voortdurend Timmer's sterke back hand te bestoken. Dankbaar accepteerde onze kampioen deze kansen en als de Amerikaan na een diepe drive in dien hoek naar voren schoot, gereed tot „afmaken" aan het net, dan kwam er altijd weer zoo'n vlijmscherpe passing rakelings langs de zij lijn, die Timmer's score in snel tempo stij gen deed en Allison meer dan eens ver leidde tot een luide kreet van verbazing en teleurstellingSlechts eenmaal verloor Timmer zijn zwakke service om vervolgens met 61 te winnen. Op alle mogelijke manieren heeft Alli son in de tweede set getracht het initiatief te nemen en tevens onzen landgenoot uit vorm te halen. Hij deed dat eerst forcee- rend, ging toen rustiger plaatsen, kapte z'n slagen, vond in de volley een magni fiek wapen dat punt na punt opleverde en kwam op 50, zag nog twee games ver loren gaan door het falen zijner backhand, die nu telkens door Timmer bestookt werd en triomfeerde daarna met 62. Heel fel en hardhandig werd de strijd daarna. Alli son, aangemoedigd door het winnen der tweede set, werd beter en sterker dan te voren, maar tegen deze toenemende drei ging van Amerikaanscb overwicht zag men ineens hqt wonder van een Timmer, die energiek en vol durf naar voren kwam, die risico nam en er succes mee had, die vol leerde en smashte, dat het een lust was en in soepelen sriji het duizendkoppige pu bliek tot het toppunt va-- extase voerde door minuten en minuten achtereen tegen Allison te strijden om één enkele game, waarin het vijfmaal deuce werd en rallies voorkwamen van vele tientallen slagen! Een fabuleuze drive deed onzen landge noot uiteindelijk winnen en dat moet een ontzaggelijke steun geweest zijn voor het verdere verloop van dezen nu enerveeren den kamp. 21 werd 't voor Timmer, 31. Toen deed de zichtbaar vermoeide Allison een laatste poging! Jagend werd de vaart zijner drives, knalhard waren zijn vollies, sterk de spreiding van zijn spel, maar al mocht hij er voorloopig de score vrijwel gelijk door houden, winnen deed hij niet. Ontzaggelijk vast was Timmer's verdedi ging, veelzijdig zijn repertoire van slagen, hoog zijn tempo en soepel z'n geheele manier van spelen. En na 33, 4—4, 55 nam hij telkens opnieuw de leiding, liet den Amerikaan loopen tot deze nauwelijks meer staan kon en won met 75 set en match tegen den totaal uitgespeelden Alli- Nog vier partijen werden er daarna ge speeld, terwijl een vijfde (een dames-dub bel) om kwart over zes tot heden werd uitgesteld omdat het te laat werd)doch zij benaderden geen van alle ook maar eenigszins het peil en de spanning der eerste twee. Zoo goed als mej. Couquerque in vorm was tegen mej. Babcock, zoo zwak speelde zij met Hughan tegen den heer en mevr. Van Rijn en waar ook Hughan niets presteerde stonden de Amerikanen voor 'n gemakkelijke taak. Welk 'n pracht-dubbel- speler bleek daarbij Van Rijn te zijn, welk een uitnemende service had hij en hoe sterk was dat netspel met schitterende vollies op de lijnen! Binnen tien minuten was het 60 en een kwartier later was ook de tweede set reeds met 63 beslist, want wel was Hughan geleidelijk iets beter in vorm gekomen, doch thans deed ook mevr. Van Rijn zich gelden en haar goede cross drives waren nu onze landgenooten even zeer te machtig als de enorme smashes van haar partner die een klasse boven de anderen uitkwam! v. Swol verloor van Surface met 6-2, 6-3, door rustig, wei-doordacht en scherp spel van den Amerikaan en door slap, nerveus en fantasieloos werk van zichzelf! Van Swol kan veel beter dan hij in deze wei nig interessante partij gedemonstreerd heeft. Hij deed het trouwens al aanmerke lijk beter in het heeren-dubbel, waarin hij direct daarna met Hughan uitkwam tegen Allison en Van Rijn. Een der sterkste dub bels ter wereld hadden de Hollanders daar tegenover zich, maar het werd voor de Amerikanen, hoe hard zij ook zwoegden, toch allerminst een walk-over Van Swol's spel werd rustiger, tactlscher. hoewel ook thans meermalen nog te onbesuisd, en bij gestaan door Hughan veegde hij op 45 niet minder dan drie Amerikaansche set- points van de baan alvorens het Holland- sche dubbel met 57 ten onder ging. 36 was het resultaat van de volgende set en die overwinning voor de Amerikaansche combinatie was in hoofdzaak te danken aan Van Rijn, die van den opnieuw zeer onvasten Allison slechts matigen steun ondervonden heeft. Na ruim vier uren tennis (de organisatie der Noordwijksche Sportvereeniging func tioneerde buitengewoon goed gisteren, zoo dat er in snel tempo kon worden doorge speeld!) heeft Amerika dus met 32 de leiding genomen. Dat er heden op den tweeden dag echter andermaal twee Hollandsche winstpunten veroverd zullen worden mag, naar wij meenen, met reden worden betwijfeld. Wij laten liier nog de volledge uitslagen van gisteren volgen: Mej. Couquerque (Ned.) sl. mej. Babcock (Am.) 61, 62; Timmer (Ned.) sl. Allison (Am.) 61. 26, 75; de heer en mevr. Van Rijn (Am.) sl. mej. Couquerque en Hughan (Ned.) 60, 63: Surface (Am.) sl .Van Swol (Ned.) 62, 6—3; Allison en Van Rijn (Am.) sl. Hughan en Van Swol (Ned.) 75, 63. DE INTERN. KAMPIOEN SCHAPPEN VAN WIMBLEDON. VIER TITELS VOOR ENGELAND. De internationale kampioenschappen van Wimbledon zijn beëindigd. Engeland mag niet ontevreden zijn: vier van de vijf titels zijn in Engelsche handen gekomen. Met uitzondering van het dames enkel spel was het Engeland, dat over alle linies domineerde. Het dames-enkelspel werd een drie sets overwinning voor Helen Jacobs. Mevr. Sperling leidde in de eerste set met 10 en later met 21, doch daarna beging zij talrijke fouten, zoodat Helen Jacobs ge makkelijk met 6—2 kon winnen. In de tweede set werd het een baselineduel en dit werd glansrijk door de Deensche speelster gewonnen. In den final set steeg de span ning ten top. Het ging gelijk op en in elke game werd hard gevochten. Het werd 54 voor Helen Jécobs. Deze miste twee maal een matchpoint, doch won tenslotte nog met 75. De zege van Helen Jacobs werd door de 10.000 toeschouwers luide toegejuicht. Hughes en Tuckey wonnen het heeren dubbelspel in een vijf sets ontmoeting, ter wijl de dames Stammers en James zeer ge makkelijk over het Amerikaansche dubbel Fabyan en Jacobs zegevierden. Perry en Dorothy Round kwamen niet ge makkelijk aan hun overwinning. In den halven eindstrijd hadden zij drie sets noo- dig, in de finale werden het er wederom drie. doch om elke game moest fel gestreden worden. Perry behaalde daarmede zijn twee den titel. Die in het dubbel met Dorothy Round hebben zij ook vorig jaar veroverd. De uitslagen luidden: Dames enkelspel finale: mej. Helen Jacobs (V. S.) sl. mevr. Sperling (Denemarken) 6—2, 4—6, 7—5. Heeren dubbelspel finale: Hughes en Tuckey (Engeland) sl. Hare en Wilde (Eng.) 6—4. 3—6, 7—9, 6—1, 6—4. Dames dubbelspel finale: mej. Stammers en mej. James (Engeland) sl. mevr. Fabyan en mej. Helen Jacobs (V. S.) 62. 61. Gemengd dubbelspel halve eindstrijd: mej. Round en Perry (Engeland) sl. mej. Whit- marsh en Wilde (Engeland) 64, 16, 63. Finale: mej. Round en Perry (Engeland) sl. mevr. Fabyan en Budge (V. St.) 79, 7—5, 6—4. Na den oorlog is het dames-enkelspel naar wij in de „Tel." lezen te Wimbledon gewonnen door: 1919: Mile. S. Lenglen. 1920: Mile S. Lenglen. 1921: Mile S. Lenglen. 1922: Mile S. Lenglen. 1923: Mile S. Lenglen. 1924: Miss K. Mc. Kane. 1925: Mile S. Lenglen. 1926: Mrs. L. A. Godfree. 1927: Miss H. Wills. 1928: Miss H. Wills. 1929: Miss H. Wills. 1930: Mrs. H. Wills—Moody. 1931: Frl. C. Aussem. 1932: Mrs. H. Wills—Moody. 1933: Mrs. H. Wills—Moody. 1934: Miss D. E. Round. 1935: Mrs. H. Wills—Moody. 1936: Miss H. Jacobs. WIELRENNEN. VAN VLIET ALGEMEEN SPRINTKAMPIOEN. VON CRAMM SPEELT IN AGRAM. Gisteren kwam von Cramm te Berlijn terug. Hij is door een specialist onderzocht, die verklaarde, dat de blessure spoedig ge nezen zal en von Cramm zeker aan het einde dezer week te Agram voor de finale der Europeesche zóne tegen Yougo-Slavië zal kunnen spelen. Woensdag vertrekt von Cramm per vliegtuig naar Weenen. Van daar gaat hij verder in gezelschap van Henkei, Lund en Menzl per trein naar Agram. o WERELDKAMPIOENSCHAPPEN PROFESSIONALS. Bij de wereldkampioenschappen voor profs te Parijs won Cochet in den halven eindstrijd van Plaa met 60, 61, 61. In den eindstrijd komt hij nu tegen Ramillon uit. De laatste sloeg den Amerikaan Stoefen met 4—6, 6—3, 6—2, 6-A. CochetBurke wonnen in het dubbelspel met 61, 64, 46, 64 van Ramillon Plaa. EEN TOURNOOI ZONDER VERRASSINGEN. Wederom geen verrassingen op de Nederlandsche kampioenschappen te Am sterdam. Van Vliet is kampioen der ama teurs geworden, Beukers bij de onafhan- kelijken. Van Egmond bij de professionals. En van dit drietal kon de amateur glorieus den titel van algemeen sprintkampioen in de wacht sleepen. Bij de achtervolging won Pijnenburg ge makkelijk en behield zijn kampioenstitel voor een jaar. En tenslotte werd de tweede serie gereden over 100 K.M. achter moto ren, waarip Van Hoek uitstekend reed en met een paar ronden voorsprong op zijn naasten concurrent won. Wals staakte den strijd voor het einde. In de finale der sprint amateurs wist B. Leene niet, welke tactiek hij tegen Van Vliet zou moeten toepassen. Beide malen nam Van Vliet den kop en door het aarze lend rijden van Leene had onze kampioen dan ook gemakkelijk spel. Beukers won tweemaal van Van Rijn, terwijl Van Egmond in den eindstrijd der professionals Arie van der Linden zijn achterwiel liet zien. De kleine Amsterdam mer kon dat achterwiel nauwelijks houden. Op zij probeeren te komen zou zeker niet gelukt zijn, daarvoor ging Van Egmond te snel. Om het kampioenschap sprint van alle categoriën reden dus Van Vliet, Beukers en Van Egmond. Van Vliet en Van Egmond wonnen ieder tweemaal van Beukers. Er werden 6 matches a deux gereden, zoodat de ritten tusschen hen de beslissing moest brengen. In den eersten rit nam Van Egmond onmiddellijk den kop. Bij de Marathontribune was de snelheid reeds groot. Van Vliet bleef aan het wiel hangen. Bij het uitkomen van den laatsten bocht kwam Van Vliet met een mooie spurt op zij. Met een half wiel werd Van Egmond geklopt. De snelste tijd over de laatste 200 meter werd in dezen rit genoteerd, 12 sec. In den tweeden rit nam Van Egmond wederom den kop. Weer ging het snel, doch toen viel de beslissing in de helft van den bocht reeds. Want Van Vliet slaagde erin binnendoor te komen. Van Egmond, die vlak bij hem lag, zette niet door, hield even in, aarzelde en stelde Van Vliet in de gelegenheid uit. een moeilijke positie naar voren te komen. In de halve eindstrijden der 5 K.M. achtervolging reed Pijnenburg Pellenaars er uit en Savelberg Van Egmond. In de finale kwamen dus Pijnenburg en Savel berg. Hier toonde de Pijn weer zijn krach ten, hier reed hij zijn tegenstander er vol komen uit en met tientallen meters ver schil won hij. Voor de tweede serie der 100 K.M. achter motoren de eerste was Donderdag j.l. gereden kwamen in de baan Van Hoek, Leddy, Alkema, Wals, Wildschut, Domhof, Matena, Gramser en Van der Moot. Van Hoek was het meest regelmatige en won verdiend. Wals staakte den strijd. Van Hoek, Leddy, Alkema en Wildschut, resp. eerste, tweede, derde en vierde, wer den geplaatst in den eindstrijd, die Don derdag a.s. in het Stadion verreden wordt. Behalve de finale der stayers staan voorts alle nummers voor de Olympische ploeg op het programma. De volledige uitslagen van Zaterdag waren Sprint amateurs: le serie: 1. Koelen (tijd laatste 200 meter 13 3/5 sec.), 2. Bats; 2e serie: 1. B. Leene (13 2/5 sec.), 2. Corne- lisse; 3e serie: 1. Van Duyn (14 2/5 sec.), 2. Coomans; 4e serie: 1. Van Gelder (14 2/5 sec.), 2. Holtkamp; 5e serie'. 1. Herbershof (12 4/5 sec.), 2. Hofstede; 6e serie: 1. Schenk (14 1/5 sec), 2. Kooy; 7e serie: 1. Van der Vijver (13 4/5 sec.), 2. Blaauw; 8e serie: 1. A. van Vliet (13 1/5), 2. Mans; 9e serie: 1. Van der Voort (13 4/5 sec.), 2. Van Dam; 10e serie: 1. Westbroek (13 3/5 sec.), 2. T. Ooms; 11e serie: 1. J. Peperkamp (.13 1/5 sec.), 2. Peetoom: 12e serie: 1. Meyer (14 sec.), 2. Nelipmi; 13e serie: 1. Kropman (12 1/5 sec.), 2. D. van Vliet; 14e serie: 1. H. Ooms (13 3/5 sec.), 2. Pruys; 15e serie: I. B. Gerritsen (14 sec.), 2. Roskam; 16e serie: 1. Buchli (15 sec.), 2. Zwartepoorte. Tusschenrittenle serie: 1. Kropman (13 sec.), 2. Van der Voort; 2e serie: 1. B. Leene (13 sec.), 2. D. van Vliet; 3e serie: 1. Duyn (13 2/5 sec.), 2. T. Ooms; 4e serie: 1. H. Ooms (13 seconden), 2. Van frPlflpr' Sp cprip' 1 Buchli (13 2/5 sec.). 2. Herberghoff; 6e serië: 1. Peperkamp (12 3/5 sec.). 2. Schenk 7e serie: 1. Van der Vijver (131/5 sec.). 2. Mans; 8e serie: 1. A. van Vliet (13 1/5 sec.), 2. Meyer. Achtste finales: le serie: 1. Kropman (13 1/5 sec.), 2e serie: 1. Van der Voort (14 sec.); 3e serie: 1. B. Leene (13 4/5 sec.); 4e serie: 1. Van der Vijver (12 4/5 sec.); 5e serie: 1. Mans (13 sec.): 6e serie: H. Ooms (12 3/5); 7e serie: 1. A. van Vliet (15 sec.); 8e serie: 1. Peperkamp (12 3/5 sec.). Kwart finale: le serie: J. Peperkamp (12 3/5 sec.); 2e serie: Van der Vijver (12 2/5 sec.); 3e serie: A. van Vliet (13 1/5 sec.); 4e serie: B. Leene (12 3/5 sec.). Halve finales: le serie: A. van Vliet Amerika leidt in den tenniswedstrijd te Noordwijk tegen Nederland met 32. Helen Jacobs won te Wimbledon het dames-enkelspel tegen mevr. Sperling. De indeeling der Olympische hockey- ploegen; het programma voor Nederland. Nieuwe wereldrecords polsstokhoogsprin gen en verspringen. Van Vliet algemeen sprintkampioen van Nederland. Holland won met 51 den waterpolo- wedstrijd tegen België. De roeiwedstrijden van Laga; Njord won het hoofdnummer. (131/5 sec,), 2. Peperkamp; 2e serie: B, Leene (13 sec.), 2. Van der Vijver. Sprint voor onafhankelijken: le sene: 1. Beukers (13 1/5 sec.), 2. Westemeyer; 2e serie: 1. Bouquet (14 sec.), 2. Jazet; 3e serie: 1. Bosland (13 3/5 sec.), 2. Wester; 4e serie; 1. Engelmoer (13 3/5 sec.), 2. Van Rijn; 5e serie: 1. Heslinga (14 sec.), 2. R. Riethoven; 6e serie: 1. Kremers (14 4/5 sec.), 2. Roele; 7e serie: 1. Korridon (14 sec.), 2. Althuy- zen; 8e serie: 1. Metz (14 3/5 sec.), 2. Ros- zen; 8e serie: 1. Metz (14 3/5 sec.), 2. Van Stek; 9e serie: 1. Oude Keizer (14 3/5), 2. Rossau; 10e serie: 1. Thiel (14 4/5 sec.), 2. K. Bakker; 11e serie: 1. Kramer (13 4/5 sec.), 2. Veger; 12 serie: 1. Van Vreeswijk (13 4/5 sec.), 2. Ligthart. Herkansing: le serie: 1. H. Westemeyer (14 sec.); 2e serie: 1. Jazet (13 3/5 sec.); 3e serie: 1. Veger (13 4/5 sec.); 4e serie: 1. Van Rijn (141/5 sec.). Achtste finales: le serie: 1. Beukers (13 2/5 sec.); 2e serie: 1. Bouquet (14 sec.); 3e serie: 1. Bosland (15 3/5 sec.); 4e serie: 1. Engelmoer (14 4/5 sec.); 5e serie: 1. Hes linga (13 3/5 sec.); 6e serie: 1. Kremers (13 1/5); 7e serie: 1. Van Rijn (12 4/5 sec.); 8e serie: 1. Metz (13 4/5 sec.). Kwart finales: le serie: Beukers (12 3/5 sec.); 2e serie: Kremers (13 2/5 sec.); 3e serie: Van Rijn (13 3/5 sec.); 4e serie: Engelmoer (13 4/5 sec.). Halve finales: le serie: 1. Beukers (13 1,'5 sec.), 2. Engelmoer; 2e serie: 1. Van Rijn (14 sec.), 2. Kremers. Sprint voor professionals: le serie: 1. J. van Kempen (12 4/5 sec.), 2. A. van Am sterdam, 3. K. van Nek; 2e serie: 1. J. van Egmond (13 sec.), 2. Sliphorst; 3. Savel berg; 3e serie: 1. Van den Heuvel (13 3/5 sec.), 2. Schoolmeester. 3. Van Hout; 4e serie: 1. G. Leene (13 3/5 sec.), 2. Pelle naars, 3. Vaessen; 5e serie: 1. A. van der Linden (131/5 sec.), 2. Kuiper, 3. Van der Leur; 6e serie: 1. P. van Kempen (132/5 sec.), 2. Clignet, 3. Van der Heyden. Herkansing: le serie: 1. K. van Nek (13 sec.); 2e serie: 1. Savelberg (13 1/5 sec.); 3e serie: 1. C. Pellenaars (13 3/5 sec.); 4e serie: 1. J. van der Heyden (13 3/5 sec.). Finale herkansing: 1 C. Pellenaars (13 3/5 sec.), 2. K. van Nek. Kwart finales: le serie: A, van der Lin den (13 3/5 sec.); 2e serie: Van Egmond (12 4/5 sec.); 3e serie: Van den Heuvel (13 sec.); 4e serie: P. van Kempen 13 1/5 sec.). Halve finales: le serie: 1. A. van der Linden (12 4/5 sec.), 2. Van den Heuvel; 2e serie: 1. Van Egmond (13 sec.), 2. P. van Kempen. Achtervolging voor profs over 5 K.M. le serie: 1. J. van Hout 6 min. 42 2/5 sec.; 2. Van Amsterdam 6.52 4/5; 2e serie: 1. J. Clignet 6 min. 47 3/5 sec., 2. Van der Hey den 6.512/5; 3e serie: 1. K. van Nek 6 min. 57 3/5 sec., 2. Cornells 7.05 1/5; 4e serie: 1. Van Egmond 6 min. 55 2/5 sec., 2. Sliphorst 7.061/5; 5e serie: 1. Schotman, 2. Franken; 6e serie: 1. Gommers 6 min. 37 sec., 2. Vaessen 6.411/5; 7e serie: 1. Vaessen 6 min. 47 sec., 2. Matena 6.50; 8e serie: 1. Savel berg 6 min. 30 3/5 sec., 2. Van Schijndel 6.411/5; 9e serie: 1. Schoolmeester 6.52 2/5, 2. Verschuren 6.56 3/5: 10e serie: 1. Pelle naars, tijd na 5 ronden 3 min. 44 2/5 sec., 2. Pelser (ingehaald)11e serie: 1. J. W. Visser 6.40 2/5, 2. K. Leene; 12e serie: 1. Slaats tijd na 4 ronden 2 min. 05 1/5 sec., 2. Van Iersel (ingehaald): 13e serie: 1. Wiegman 6 min. 46 sec., 2. Van der Leur 6.54 1/5; 14e serie: 1. J. Pijnenburg 6 min. 35 sec., 2. P. van Kempen 6.45 1/5; 15e serie: 1. J. van Kempen 6 min. 414/5 sec. Kuiper opgegeven. Achtste finales: le serie: J. van Hout 6.38 3/5, 2. Clignet 6.47 2/5; 2e serie: 1. Schotman, 2. K. van Nek ingehaald; 3e serie: Van Egmond 6.46 2/5, 2. Vaessen 6.56; 4e serie: 1. Gommers 6 min. 56 1/5 sec., 2. Verschuren 7 min. 44 sec.; 5e serie: 1. Pel lenaars, 6 min. 58 1/5 sec., 2. Wiegman, 7 min. 8 sec.; 6e serie: 1. Slaats 6 min. 38 sec.. 2. Visser, 6 min. 44 3/5 sec.; 7e serie: 1. Savelberg, 6 min. 30 3/5 sec.. 2. Jan van Kempen, 6 min. 38 1/5 sec. 8e Serie: 1. Pijnenburg w.o. Kwarteindstrijden: le serie: 1. Van Egmond, 6 min. 28 sec., 2. Slaats op 40 M.; 2e serie: 1. Pellenaars 6 min. 361/5 sec., 2. Schotman 6 min. 54 4/5 sec.; 3e serie: 1. Pijnenburg 6 min. 30 2/5 sec., 2. Gommers; 4e serie: 1. Savelberg, 6 min. 31 sec., 2. Van Hout 6 min. 32 1/5 sec. e De uitslagen van gisteren luidden: Finale kampioenschap sprint amateurs (500 M.): le manche: A. van Vliet (tijd laatste 200

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1936 | | pagina 9