De B. B. N. rit naar Nijmegen - Aardappelcampagne in de Streek 77ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. De Chineesche Postzegel EEN JONG ROTTERDAMMER, DIE ALS VERKEERSAGENT FUNGEERT. - In de Maasstad wèr- AiARDAPPELr-GAMPAGNE IN „DE STREEK". den z g. verkeersdagen gehouden. Het parkeerterrein op het Beursplein was herschapen in een kinder- In dit tuinbouwgebied heerscht groote drukte. Een groot aantal schuiten voert per dag enorma stad, waar de jeugd wordt onderwezen in de regels van het verkeer. partijen aardappelen aan. Uit het Engelsch door HERMAN ANTONSEN. 35) „Van waarde?" riep Donald. „Maar man, deze is voor een verzamelaar van veel meer waarde dan een zegel van Britsch Guiana! Als die ten minste echt is! Natuurlijk zou er een deskundig onderzoek moeten ge daan worden." „Hij ziet er wel echt uit", meende Mac- gowan. „Hij is op de enveloppe zelf ge drukt en het poststempel is duidelijk en de brief is aan de binnenzijde „Hoeveel waarde kent u er aan toe?" „Zooveel u maar wilt! Beslist onbe perkt! Die dingen zijn waard, wat een verzamelaar er voor geven wil. De Guiana- zegel staat voor vijftigduizend dollar ge prijsd." „Ah zoo. Dank u wel, heeren." Ellery stak de gele enveloppe weer in de andere en stopte die in zijn binnenzak. „Deze Chineesche postzegel", vervolgde hij dan, „bracht onzen vriend, den mis- sioiaris uit China, er toe hierheen te ko men; ik veronderstel, dat hij dien zegel in een of ander verborgen hoekje ontdekt heeft, en de kans schoon zag, om een be langrijke som voor zijn missie bijeen te krijgen. In Sjanghai kon hij er natuurlijk gemakkelijk genoeg achter komen, waar een of andere bekende verzamelaar van dergelijke Chineesche zegels te vinden was, die er een goeden prijs voor zou wil len geven- Denkelijk heeft hij dus in Pei- ping den naam van Donald Kirke ge hoord En dat werd tevens de reden van zijn moord, want de moord werd op diens naam bedreven". Ellery hield op en keek naar de kist, die voor zijn voeten stond. „Toen ik er dus achter was, wie het slachtoffer wezen moest al wist ik dan ook zijn naam, die er trouwens weinig op aan komt, niet en een afdoende be weegreden voor de misdaad gevonden had, begon ik na te denken over de identiteit van den moordenaar. Geruimen tijd kon ik over dit allervoornaamste punt maar geen zekerheid krijgen. Toen schoten me eenige onverklaarbare feiten der misdaad te binnen, die niemand, dan ik alleen, in staat was geweest te verkjaren. En toen heb ik een proef genomen, die me alles duidelijk heeft gemaakt". Zonder eenige verdere waarschuwing bukte hij zich en nam het deksel van de kist. Sergeant Velie kwam zwijgend een schrede vooruit en samen zetten ze de pop in een zittende houding. Marcella Kirke uitte een zwakken kreet en drong zich tegen Macgowan, die naast haar stond, aan. Miss Diversey slikte hoorbaar. Miss Temple sloeg de oogen neer Mrs. Shane prevelde iets binnensmonds en Irene Llewes werd akelig bleek. Zelfs de mannen zagen erg betrokken. „U behoeft niet bang te worden", zei Ellery, opstaande- „Het is niet anders dan een vrij aardig resultaat van de kunst van een wassenbeeldenmaker. Maar let nu alstublieft eens heel goed op." Hij ging naar de deur, die toegang gaf tot het kantoor ernaast, deed die open, verdween erdoor en kwam even later terug met een uiterst dunne Indiaansche mat, die voor de deur aan de zijde van het kan toor gelegen had. Die mat legte hij zorg vuldig over den drempel, zoodat een der de deel in de wachtkamer en de rest in het kantoor kwam te liggen. Dan stond hij op, nam een streng heel dun touw uit zijn zak en mat er een derde deel van af. Op dat punt wond hij dat touw om den koperen knop van den grendel, die zich aan de binnenzijde der deur in de wachtkamer bevond. Het koord hing nu van dien knop omlaag met een lang en een kort eind. Ellery nam het korte einde en haalde het onder de deur door, zoadat het over de mat heenlag en tot in het kantoor reikte. Zonder den grendel aan te raken, sloot hij de deur. Die was dus wel dicht, maar niet gegrendeld. Allen volgden met wijd open oogen leder zijner bewegingen. Ellery deed een stap terug en nam de twee boekenkasten, die aan weerszijden der deur stonden, nauwkeurig op. Dan be gon hij te trekken aan de kast, die, als hij met zijn gezicht naar de deur stond, rechts van hem was. Hij schoof die kast langs den rechter muur zoowat vier voet opzij- Dan keerde hij terug naar de linker kast en begon daar aan te trekken en te schui ven, totdat die een eind in de kamer vooruitstaktrok dan naar links, tot dat de achterzijde vlak tegen de schar nieren van de deur aankwam en de rech terzij een eindje in de kamer stond, zoo dat de kast een scherpen hoek met de deur vormde. Dan deed hij weer een stap achteruit. „U zult opgemerkt hebben", zei hij, „dat die twee boekenkasten juist zoo staan als we ze gevonden hebben, toen we na den moord voor het eerst hier in dit vertrek kwamen". Als op een teeken kwam sergeant Velie nu naar voren en tilde de pop uit de kist. Allen zagen, dat die pop juist zoo was ge kleed als het slachtoffer en dat de kleeren achterste voren aangetrokken waren. Velie zette de pop recht overeind en hield haar aldus vast. „Laat los, sergeantbeval Ellery. Allen keken in spanning toe. De sergeant liet de pop los en deze zakte ineen en kwam in loodrechte richting omlaag naar den grond, waar ze op een hoop bleef lig gen. „Zoo slap zinkt iemand in elkaar, die werkelijk dood is", zei Ellery. „Dan is het lichaam nog niet stijf geworden. Dat blijkt wel uit deze proefneming. Nu gaan we over tot de volgende." Velie tilde de pop weer overeind. Ellery ging naar de kast, waarin men de twee speren, die tusschen de kleeding van den doode gevonden waren, geborgen had. Deze stak hij door de broekspijpen en on der de jas door, zoodat ze boven bij het hoofd eruit kwamen en met hun venijnige punten langs het hoofd van papier- m&ché uitstaken. Daarna droeg de ser geant de pop naar de deur en zette haar in den hoek, gevormd door die deur en de linker boekenkast. De pop bleef daar stok stijf staan met de ijzeren punten als twee horens boven het hoofd. De voeten rustten precies op het eene einde van de Indiaan sche mat. Sergeant Velie ging een eindje achteruit. Daarop nam Ellery het afhangende einde van het dunne touw en wond dat zorgvul- boyondeel van de speerschacht, die het dichtst bij de deur was, vlak onder den ijzeren punt. Hij wond het er twee maal omheen. Allen zagen, dat het touw slap omlaag hing tusschen den knop van den grendel en de schacht van de speer. „U moet er wel acht op geven dat er geen knoop in het touw zit", zei Ellery. Daarna bukte hij zich en duwde het af hangende eind van het touw, dat om de speer gewonden was, onder de kier van de deur door over de mat heen, totdat het in het kantoor terechtgekomen was „Nu moet iedereen doodstil blijven staan en alleen letten op die pop en op de deur beval Ellery. HU stak de hand uit, greep voorzichtig de deurknop beet, trok de deur langzaam een weinig open totdat de kier wijd genoeg was, om hem door te laten wrong zich omzichtig onder het slap han- gende touw door en verdween door den kier in het kantoor. Hij trok de deur be daard achter zich dicht in het slot, maar niet gegrendeld. Allen stonden in afwachting. Gedurende een halve minuut gebeurde er niets. Toen bewoog zich de mat onder de deur. Ze werd uit de wachtkamer het kantoor in getrokken met een ruk. Het kwam voor allen even onverwachts. Ze reikhalsden om te zien, wat er gebeuren zou. Het leek wel een wonder. Want tegelijkertijd, dat de mat weggerukt werd, gebeurden er ver scheidene dingen gelijk. De pop wankelde, werd topzwaar en viel, omdat de beide speren haar stijf hielden, langs de vooruit geschoven boekenkast in een richting die een weinig van de deur afgericht 'was. .(Wordt vervolgd). DE STAATSSECRETARIS VAN DE ITALIAAN SCHÊ LUCHTVAART 15RACHT EEN BEZOEK AAN BERLIJN. Foto genomen tijdens het défilé van een eere-compagnie voor den Italiaanschen gast, genera-al Valle. DE FEESTEN IN UTRECHT. Militairen maakten een marsch door de stad en defileerden voor de autoriteiten en gcpoodigden, die zich op de Maliebaan hadden opgesteld. In het midden (met ambts keten), de burgemeester mr. dr. G. A. W. ter Pelkwijk, daarnaast de senaat. DE OPBOUW VAN HET LUNAPARK TE SCHEVENINGEN dat zal komen op het strand dat zich ten Noordzijde van den Boulevard uitstrekt. Het bouwen van de toegangspoort. Op den voorgrond de petrol car track". DE TOCHT VAN BEDRIJFSAUTOHOUDERS NAAR NIJMEGEN waar als protest tegen de te hooge wegen belasting en benzine-prijzen een bijeenkomst werd gehouden. Ongeveer 800 auto's uit alledeelen van ons land namen aan dezen rit deel.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1936 | | pagina 5