Derde eeuwfeest der Utrechtsche universiteit - Prins Boudewijn te Noordwijk
I De Chineesche Postzegel
77sle Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON.
r Uit het Engelsch
door HERMAN ANTONSEN.
33)
„Mij best!" zei hij bruusk. „Dan gaan
we aan den gang.Waar alles in dit
vreemde geval om draaide was, dat alle
dingen op toet tooneel van deze misdaad,
tot de kleeren van het slachtoffer toe,
achterstevoren waren gedraaid en gezet.
Nu heeft de ondervinding mij geleerd, dat
een misdadiger zelden iets bepaals doet
dit in tegenstelling met de daden, die hij
min of meer onwillekeurig verricht
zonder dat hij daarmee een zeer duidelijk
omsohreven doel heeft. Die handelwijze
nu was een zeer besliste, zeer stellige daad.
Ik was dus gerechtigd, om terstond tot de
gevolgtrekking te komen, dat er een reden
voor bestond.... dat, al scheen het dan
ook erg onzinnig en dwaas, er een heel
redelijke grond voor moést bestaan."
Ze zaten allen in pijnlijke spanning te
luisteren.
„Ik moet bekennen," vervolgde Ellery,
„dat dit doel me tot gisteren volkomen
onbekend was. En toen zag ik opeens, hoe
doodeenvoudig het was en hoe gemakke
lijk ik me op een dwaalspoor had laten
voeren. Ik had de feiten verkeerd uitge
legd. Mijn redeneering was scheef ge
weest. Ik had er niet op gelet, dat er twee
uitleggingen mogelijk waren voor dat
achterstevoren-doen, twee in plaats van
één!"
„Ik kan nu juist niet zeggen, dat ik veel
van die welsprekende redevoering snap,"
zei Felix Berne opeens. „Weet u zelf wel
eens, waar u het over hebt?"
„De heeren van de Mandarin willen
hopelijk wel zoo goed zijn, de gewone be
leefdheid te onderhouden en den vrede te
"bewaren," zei Ellery. „U zult er gauw ge-
nog achter zijn, mijnheer Berne.... Ik
vond dan, zooals ik zei, dat er twee op
lossingen van het raadsel mogelijk waren.
De eerste heb ik al vermeld; dat namelijk
alles achterstevoren was gezet om te
wijzen op iets, dat bij iemand, die in de
zaak betrokken was, achterstevoren was.
Maar het omgekeerde, waaraan ik niet
gedacht had, was, dat alles achterstevoren
gezet was om iets te verbergen, dat door
een bij de zaak betrokken persoon ach
terstevoren gedragen werd!"
Hij hield even op om een nieuwe sigaret
aan te steken. Met zijn handen om den
ludfer heen, bestudeerde hij aller gelaat
aandachtig. Maar hij zag bij allen een ge
lijke verbluftheid en verwarring.
„Ik zie wel, dat ik nog verder moet uit
leggen." zei hij langzaam. „De eerste
mogelijkheid voerde me van de misdaad
af; de tweede voerde er naar toe. De
eerste mogelijkheid bracht mee, dat er
iets geopenbaard werd; de tweede, dat er
iets verborgen werd. En nu was er bij deze
heele zaak slechts één persoon betrokken,
van wien iets verborgen kan worden door
alles en alles achterstevoren te zetten. En
dat was het slachtoffer zelf. Met andere
woorden, In plaats van naar iets te zoe
ken, dat achterstevoren was bij den moor
denaar, of een medeplichtige of een
mogelijke getuige van de misdaad, moest
naar iets dergelijks gezocht worden bij
den vermoorde zelf."
„Dat klinkt alles erg vernuftig, als u het
tenminste vlug achter elkaar zegt," viel
Beme hem in de rede. „Maar ik kan nog
niet inzien
„De voor de hand liggende vraag was
dus, vervolgde Ellery onverstoorbaar, „wat
kon al dat achterstevoren-zetten beteeke-
nen met betrekking tot het slachtoffer?
Was er soms bij hem iets, dat in letter
lijken zin achterstevoren zat? Want, als
het slachtoffer zooiets had, dan zou de
moordenaar, door alles en alles achterste
voren te plaatsen, met veel waarschijn
lijkheid de aandacht van dat ééne ding
afleiden en het heel moeilijk maken, om
tot het besluit te komen, van welk ach
terstevoren geplaatst ding men moest uit
gaan, om tot een oplossing te geraken."
Er kwam.-een verschrikte uitdrukking in
de oogen van den uitgever en hij liet zich
achterover op zijn stoel vallen met samen
geknepen lippen. Hij bleef Ellery aandach
tig vragend en doordringend aankijken.
„Toen ik in mijn redeneering eenmaal
zoover gekomen was," hervatte Ellery, met
een geheimzinnig lachje, „wist ik, dat ik
eindelijk vasten grond onder de voeten
had. Ik had iets, waarop ik verder bou
wen koneen positief gegeven. En wat
was dat gegeven? Het feit, dat er geen das
te vinden was, noch op het lijk, noch in
het vertrek, waar de misdaad bedreven
was."
„Geen das?" herhaalde Donald ver
baasd. „Maar wat heeft dat.
„We veronderstelden natuurlijk als van
zelfsprekend," vervolgde Ellery geduldig,
„dat het slachtoffer een das gedragen
had, maar dat de moordenaar die had ver
donkeremaand, omdat die een aanduiding
zou kunnen geven over de identiteit van
het slachtoffer, of ten minste de naspo
ringen zou kunnen vergemakkelijken.
Maar nu werd het mij opeens duidelijk,
dat er nooit een das geweest was, dat het
slachtoffer in het geheel geen das gedra
gen had! U moet er aan denken, dat hij
tijdens zijn gesprek met mrs. Shane en
met mijnheer Osborne in tegenwoordig
heid van miss Diversey een wollen doek
hoog om zijn hals gewonden droeg. Met
andere woorden, er was geen das, die de
moordenaar mee kon nemen!"
„Maar," protesteerde dr. Kirke, die zijns
ondanks onder den indruk van die rede
neering gekomen was, „dat is nu wel een
heel mooie theorie, maar daarom nog niet
noodzakelijk de waarheid!"
„Zeker. dr. Kirke, 'n theorie! Maar er
was een feit, dat die theorie versterkte."
Ellery vertelde toen van het vinden van
den linnen koffer en noemde den inhoud
stuk voor stuk op. „Er bevonden zich dus
al de gebruikelijke kleedingstukken van
het slaohtoffer ip dien koffer, tot schoe
nen toeen toch, het eenige gewone
kleedingstuk, dat er aan ontbrak, was.
een das! Ik voelde me er toen zeker van,
dat de reden hiervan alleen kon zijn, dat
de eigenaar van dien koffer niet gewend
was een das te dragen. Begrijpt u?"
„Daarna was het nog slechts kinder
spel," vervolgde Ellery. „Want ik vroeg me
zelf af: Welk soort mannen draagt nooit
een das bij overigens vrij gewone klee
ding?"
„Een missionaris!" riep Marcella op
eens uit.
„Juist zoo, miss Kirke! Een missionaris.
En toen herinnerde ik me nog iets anders.
Alle drie de getuigen, die met het slacht
offer gesproken hadden, herinnerden zich,
dat hij een eigenaardige stem had. Die
stem had een zachten, vreemden klank,
die iets zoetelijks en zalvends had. Dat
kon uitkomen, als hij een missionaris was.
Daarbij kwamen dat gebedenboek en die
godsdienstige tractaatjesIk kon er nu
niet langer aan twijfelen.
Hier had ik dus voor me het kernpunt
van die geheele achterstevoren-draaierij.
Want welk achterstevoren gedragen ding
moest verborgen worden door alles en
alles achterstevoren te zetten? Natuurlijk
de halsboord, die door missionarissen van
meer dan één kerkgenootschap achterste
voren gedragen wordt!"
Een drukkend zwijgen volgde.
„Zoo had ik eindelijk lucht gekregen van
de beteekenis van al die omgekeerdheid!
Alles was door den moordenaar achterste
voren gekeerd, om te verbergen, dat het
slachtoffer een geestelijke was, die geen
das droeg en een boord, welke achter in
den hals werd vastgemaakt."
Allen sprongen overeind, alsof iemand
een teeken had gegeven om op te staan.
De zachte stem van miss Temple ver
brak de stilte: „Mijnheer Queen, iets moet
er toch nog niet in orde zijn. Het was
immers een gewone boord, is het zoo niet?
Had de moordenaar dan niet veel eenvou
diger die boord omgedraaid kunnen heb
ben in de gewone positie, waarin iedereen
die draagt?"
(Wordt vervolgd).
J)E PLECHTIGE HERDENKINGSDIENST IN DE DOMKERK. TER GELEGENHEID
VAN HET DERDE EEUWFEEST DER UNIVERSITEIT TE UTRECHT. - Tijdens de
rede van minister Slotemaker de Bruine, v.l.n.r. dr. B. L. baron de Geer van Jutphaas,
dr. H. Th. 's Jacob, dr. H. Colijn H.M. de Koningin, en H.K.H. Prinses Juliana.
PRINS BOUDEWIJN IN DE REDDING-
BOOT'ijdiftïfte'n'-met' JaV'ïïeïn en Sabine
^Van de Mortel.
1
DE LUSTRUMFEESTEN IN UTRECHT. Voor bet Paushuis slaan de Koningin en FRED PERRY de Engelsche favoriet
Prinses Juliana, met gevolg den rondgang de internationale tenniswedstrijden
der curatoren gade. te Wimbledon.
MUSSOLINI SPREEKT. In verband met het 10-jarig bestaan van
de „Berraglieri", een bijzondere afdeeling Italiaanscbe infajnterie,
sprak Mussolini van het balcon van bet „Piazzo Venezia'
te Rome den troep toe.
PRESIDENT LEBRUN WOONDE TE
AUTEUIL de groote steeple-chase
bij. De president der Republiek met
zijn echtgenoote.
KROONPRINS BOUDEWIJN TE PAARD .AAN HET,
NOORDWIJKSCHE STRAND.
