De negende Moerdijkbrug-overspanning - Terugkomst dr. Winckel De Chineesche Postzegel 77ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON Uit het Engelsch door HERMAN ANTONSEN. 8) p drie mannen snelden het kantoor Mt en holden, tot groote verbazing van «k. Shane, de gang door. Ze sloegen den toek om en liepen naar links. Bleven haan voor de eerste deur tegenover de van Klrke. Miss Dlversey was ruim ren uur geleden door die deur naar bin- «n gegaan. cilery greep den knop en draaide hem ®n. Het ging en hij duwde de deur open. J^ngzaam en voorzichtig. Als door een getroffen stond Ellery stil. Over zijn «Houder heen keken Kirke en Osborne ®et van ontzetting vertrokken gelaat toe. "peeie genade, Queen!" zei Kirke ein- Q0Jdk met half verstikte stem. ue kamer zag er uit alsof een reuze- nand als met een dobbelsteen in een ko- «r er mee aan het schudden was geweest. het eerste gezicht heerschte er een ,.Jt'dige verwarring. Er was iets met de «Mderijen aan den wand. Het vloer- J'Wd zag er zoo vreemd uit. De stoelen, ..kte'alles en alles een enkelen oogopslag konden ze 1 V volkomen rekenschap geven van vat ?r gebeurd was. Maar de indruk was 'etbljsterend. Hun blikken werden on- iva nljaar getrokken naar iets, dat Zn door de kamer vlak voor de gegren- "e deur naar het kantoor lag. HOOFDSTUK Hl. De gezette, bejaarde man lag met inge slagen schedel, waarop het bloed reeds be gon te stollen, voor de deur. Hij lag voor over, bovenop zijn korte armen. Aan de achterzijde van zijn nek staken twee on begrijpelijk vreemde dingen uit den kraag van zijn jas als twee horens boven zijn hoofd uit. „Maar.dat is 'n moord!" zei Osborne op vreemd vragenden toon en Ellery hoor de hem met moeite slikken achter zijn rug. Zijn oogen dwaalden snel door het vertrek van het eene ongelooflijke ding naar het andere. „Iemand slaat zich zelf niet de hersens met een pook in, Osborne," zei hij droog weg. Allen keken naar den zwaren kope ren pook, die blijkbaar van den standaard bij den haard weggenomen was en op kleinen afstand van het lijk lag. Hij was besmeurd met dezelfde roode stof als de schedel van den man. Ellery deed een paar stappen voorwaarts en voelde naar den hartslag. Zijn vingertoppen konden niet de minste klopping ontdekken. Hij trok zijn kil geworden hand terug en be voelde de huid van het bleeke gelaat. Ook daar de akelige koude van den dood. Op den linkerwang was een blauwach tige vlek, die zich ook vertoonde op de linkerzijde van neus en mond. Hij was met die zijde van zijn gelaat blijkbaar op den harden parketvloer terecht gekomen. Ellery stond op en begaf zich langzaam naar de deur, waar hij 't eerst gestaan had. „Het is een kwestie van perspectief," mompelde hij in zichzelf, zonder zijn oogen van den doode weg te richten. „Dichtbij zie je er niet veel van. Ik ben benieuwd Plotseling voelde hij een nieuwe, ster kere verbazing. In al de jaren, dat hij nu al dooden in de omgeving, waarin ze gewelddadig gestorven waren, gezien had, was hem nog nimmer iets onder de oogen gekomen, dat zoo verwonderlijk was, als deze doode man en wat er met hem en zijn sterfkamer gebeurd was. Er lag iets naargeestigs, iets spookachtigs over het geheel, iets, dat angst en ontzetting in boezemde. Hij scraapte zijn keel luid, om naar het scheen ten minste weer iets gewoons te hooren en vroeg: „Heb je dien man ooit te voren gezien, Kirke?" De adem van den jongen man, die achter Ellery stond, kwam fluitend door zijn neusgaten. „Queen, ik zweer je, dat ik hem nog nooit of nimmer gezien heb! Dat moet je van me gelooven!" Hij greep Ellery bij zijn arm. „Queen! Dat is een afgrijselijke ver gissing, dat zeg ik je! Er komen zoo veel vreemdelingen om me te spreken! Ik heb hem nooit gezien „Tut, tut!" zei Ellery, „houd je zenuwen in bedwang man!" Zonder zich om te wenden, greep hl] Kirke even bemoedigend bij de hand. „En jij, Osborne?" „Daar kan ik een eed op doen, mijnheer Queen!" zei Osborne met moeite, „hij is hier nog nooit te voren geweest. Hij was ons totaal onbekend. Mijnheer Kirke weet niet eens „Ja, ja. Osborne, bij al de verbijsteren de dingen, die met deze misdaad in ver band staan, kan ik gemakkelijk genoeg aannemen... Hij wendde zijn oogen van de vooroverliggende gedaante af en er kwam een heel zakelijke toon in zijn stem. „Osborne, ga jij naar kantoor terug en bel den dokter op, den directeur van het hotel en den detective van dit huis. Daarna bel je de politie Center Street en vraag dan naar mijn vader, inspecteur Queen. Zeg hem, dat ik hier al ben en vraag, of hij zoo gauw mogelijk komen wiL" „Jawel, meneer,' 'antwoordde Osborne en verdween. „En nudie deur dicht, Kirke. Nie mand heeft er nog mee noodig, en „Don!" riep een meisjesstem uit de gang. Beide mannen gingen terstond in de deuropening staan, zoodat ze niets in de kamer zien kon. Ze keek hen aan. Ze was bijna even groot als Kirke zelf, slank en erg Jeugdig van figuur met groote licht bruine oogen. „Donwat is er aan de hand? Ik zag Ossie zoo hard hollenWat hebben jullie daarbinnen? Wat is er gebeurd?" Met schorre stem zei Kirke vlug: „Nietsheelemaal niets, Cella", en hij kwam de gang in en legde zijn handen op de schouders van zijn zuster, „niet anders dan een ongeluk. Ga jij nou naar onze. Maar op hetzelfde oogenblik zag zij den,, doode liggen op den vloer der wachtka mer. Haar oogen puilden uit haar hoofd en ze werd doodsbleek. Ze uitte een schrille schreeuw en viel flauw tegen den grond. En, alsof haar kreet een signaal was geweest, ontstond er piotseling overal opschudding. De deuren van de gang wer den opengerukt en overal vertoonden zich verwonderde gezichten. Miss Diversey, de verpleegster, kwam met haar muts scheef op het hoofd de gang doorgerend. Achter haar rolde de oude, magere dr. Kirke zich in zijn ziekenstoel voort, zoo vlug hij maar kon. Hij had geep boord en geen vest aan en zijn gesteven overhemd hing aan den hals nog open. De kleine schrijfster miss Temple kwam, niemand wist waar van daan, en wierp zich op de knieën naast het bewustelooze meisje. Mrs. Shane ver scheen hijgend en puffend om den hoek en begon van alles en nog wat te vragen. Een liftjongen snelde haar gejaagd en met groote oogen van angst voorbij. De huisdokter, een breed geschouderde man met kouden oogopslag, knielde bij den doode neer, maar stond bijna dadelijk weer op. Zijn verwondering was duidelijk op zijn anders zoo onbewogen gelaat te lezen. Nye, de directeur, in zijn keurig ge sneden jacquet met een bloem in zijn knoopgsgat, die er al even verlept uit zag als hij, stond naast Ellery op den drempel en beet zich op de lippen. Brummer, de stoere hulsdetective, stond bij het open raam over zijn stoppeligen kin te wrijven. „Endokter?" vroeg Ellery kortaf. „Oja," schrok de dokter op. „U wilt zeker graag weten, hoe lang hij al dood js. Ik zou zoo zeggen, dat hij om ongeveer zes uur stierfiets meer dan een uur ge leden dus." „Tengevolge van een slag op zijn hoofd?" „Ongetwijfeld. Die pook heeft den sche del gespleten en de dood is onmiddellijk gevolgd." „Ahzei Ellery, „dat is een punt van groote beteekenis, dokter." „Gewoonlijk!" zei de dokter grimmig. „En de blauwe plek op zijn gezicht?" „Door den val veroorzaakt, meneer Queen Hij was al dood. toen hij tegen den grond sloegIk zal mijn meening na tuurlijk met alle genoegen ook tegen den lijkschouwer vertellen." (Wordt vervolgd). ARESSY'NIERS TËItECHT GESTELD. Volgens de berichten is Balahoe, de Abes- synische tamboer-majoor en tevens de langste man van Abessynië, door de Italianen gefusileerd, na schuldig verklaard te zijn aan spionnage. Op onze foto ziet men den langen tamboer-majoor. HET FEEST DER NATIES TE VERSAILLES. Vertegenwoordigers van de verschillende landen in nationale kleederdracht defileerden op het terras van het kasteel van Versailles. De Finsche delegatie tijdens het défilé. IIE MOERDIJKBUUG IN WORDING. De negende brugspanning voor de nieuwe brug over het Hollandsch Diep bij Moerdijk. Aankomst op de plaats van bestemming. Met vier sleepbooten van de N.V. de Wit's Berging- en Transportonderneming be reikte do brug Willemsdorp. Bij hoog water werd zij boven de pijlers gebracht. DR. WINCKEL IN HOLLAND TERUG. Na aankomst van de ,,Pa-Iembang" van den Rotterdamschen Lloyd, waarmede de leden van de Nederlandsdhe Roode Kruis- ambulauce repatrieerden, passeerde de ledder, dr. Winckel, vergezeld van zijn echtgenoote, een eerewacht van Roode Kruis-mannen. DE VOORJAARSWARMTE. Ook in de Engelsche hoofdstad is de tempera tuur flink gestegen. De jeugd „past zich aan". JIMMY DURANTE de Amerikaan- sche filmacteur deelt autogrammen uit bij aankomst te Londen. STARHEMBERG RIJ MUSSOLINI. De gewezen Oostenrijksche vice-kanselier Prins Starhemberg woonde te Rome in gezel schap van Mussolini een voetbalwedstrijd bij.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1936 | | pagina 5