ZOEKP LAATJE
WAAROM RITA GEEN PRIJS
KREEG. -
Waar is de jongen, die aan de roeiriemen zat?
't Was in den Carnavaltij d. Den vorigen
da" en wel on Zondag was Prins Carnaval,
met zijn gevolg van vroolijke narren en
een stoet van aardige gecostumeerde
groote en kleine menschen. de Limburg-
sche stad binnengekomen. En nu was 't
Maandag de groote aag waaroo 's avonds
de 2 «-ostumeerde bals voor de grooten,
zoowel als de kinder-bals worden gegeven.
't Was ook voor de eerste maal in hun
kinderleventje dat Rita en Mia Stark een
gecostumeerd kinderbal zouden meemaken.
Rita als Zuid-Limburgsch kooovrouwtje.
en Mia al? Jaoansche.
..Wat komt het Jaoansche parasolletje,
dat oom Hans voor me meebracht, nu
heerlijk van oas. Mams!" juichte Mia. .In
Japan loopen alle meisjes met zoo'n para
sol. zegt oom!"
Mevrouw Stark die nog iets aan Mia's
beeldige kimono te veranderen had. sprak:
..Haal het parasolletje maar eens. dan wijs
ik te meteen hoe je er mee loopen
moet.
Ik ga óók mijn Japansch parasolletje
halen!" riep Rita.
..Maar een koopvrouwtje loopt toch niet
met een gekleurde parasol", lachte me
vrouw Stark
..Nou. maar 'k zag toch zeil. dat het
trite-vrouwtje op de markt, eens onder
een groene parasol zat" zei Rita,
Daar kwam juist Mia met haar parasol
beneden.
Doch haar stem was lang niet vroolijk
meer toen ze zei: .Kijk u toch eens,
Mams! Hoe komt die scheur in mijn para
solletje? En ik had het zoo mooi in vloei
gerold
„Ja. dat is wel erg jammer, meiske",
vond moeder. ..Maar Rita zal je het hare
wei willen leenen
Rita, die juist aan kwam hollen en
moeders woorden hoorde, zei: Ik heb het
toch zelf noodig Mams. En 't zal heusch
aardig en ook heel vreemd staan. Alle
kinderen zullen lachen om het grappige,
een koopvrouwtje met een parasol te zien.
En voor het grappigste krijg je zoo vaak
een prils op zoo'n bal. heeft Nora Holst
verteld
,,'t Is goed. Rita" was moeders ant
woord Ik zal die scheur in de parasol
misschien nog wel op de een of andere
manier onzichtbaar kunnen maken...."
Toen werd dien morgen over de parasol
niet meer gesproken. Maar terwijl haar
twee meisjes in den namiddag weer naar
een optocht gingen kijken deed mevrouw
Stark haar best het zeer mooi gekleurde
parasolletje weer in orde te maken, doch
zij' kon 't niet
„Moeder zal wel in een winkel een nieuw
voor ie koopen" zei Rita, toen Mia. steeds
denkende aan het gescheurde parasolletje,
wat droef naar den aardigen optocht keek.
Neen zóó iets vreemds en dan met zulke
prachtige bloemen en vlinders beschilderd,
kun ie hier in heel de stad niet koopen".
zuchtte Mia en veegde vlug een traan weg.
..'k Zal er maar niet meer aan denken,
dat is 't beste".
„Tante Thea was straks hier" vertelde
mevrouw Stark toen de zusjes thuis
kwamen.
Tante Thea kon prachtig schilderen.
Dit wisten ook Mia en Rita. Doch dat ze
dien middag hier in huis óók iets moois
had geschilderd, neen dat wisten ze niet.
Over het gescheurde parasolletje zei nie
mand iets meer. Zelf' moeder zweeg er
over Daarom durfde Mia haar ook niet
vragen of de scheur kon dichtgemaakt
worden
Doch hoe verbaasd en vooral blij keek ze
dien avond, toen ze als een echt Japansch
meisje trippelend op de houten blokjes,
beneden kwam. Want daar zag ze....
haar eigen parasolletje! En van de scheur
was niets meer te zien! Want daarover
had men stevig papier geplakt waarop
tante Thea chrysanten en vlinders had
Beschilderd in dezelfde fijne kleuren als
de bloemen en vlinders die door Japan-
sche schilders er op waren aangebracht.
„O daarom was tante Thea hier!" riep
Mia vroolijk uit. .O. mams, wat lief van
u. dat u tante vroeg om het weer mooi
te maken! O 't is nu nog véél mooier ge
worden dan 't al was!"
Moeder moest lachen om de vreugde
die uit Mia's oogen straalde. Daarna vulde
zij Rita's mandje met allerlei kleine snuis
terijen en legde daaromheen een rand van
roode tulpen. Dit alles, ook de tulpen, zou
Rita mogen verkoopen. om later het daar
voor ontvangen geld te geven aan het
Crisis-comité.
„Zou je nu niet liever je parasolletje
thuis laten. Rita?" vroeg mevrouw Stark
nog eens. vóórdat ze in de auto zouden
stappen. ..'t Staat zoo dwaas bij je pakje".
.Neen, Mam. ik neem het liever mee",
was het antwoord.
Met het geopende parasolletje boven 't
hoofd en het mandje aan den arm. stapte
dan ook een poosje later het kleine koop
vrouwtje de mooi-versierde en schitterend-
verlichte zaal binnen
„O. kijk toch eens hoe mal!" gichelden
eenige kinderen.
.Verbeeld je. een koopvrouw met rok en
jak en een witte muts op. loopt met een
Japansch parasolletje!
Zagen jullie ooit zóó iets geks?"
„O. maar kijk eens naar dat Jaoansche
meisje dat zoo graopig op haar houten
blokjes trippelt!" riep een ander kind.
..Wat ziet zij er snoeperig uit. 't Is stellig
een echt Japansch meisje! O. zij krijgt
zeker wel een prijs!"
Rita nóch Mia konden iets verstaan van
hetgeen men over hun pakjes vertelde.
Doch Rita dacht: Ze lachen, omdat ze
mij zoo grappig vinden! Ik krijg beslist
een prijs voor het grappigste pakje!"
De reden, waarom men zoo lachte, ver
nam zij pas. toen wat later op den avond
de prijs-uitdeeling plaats vond en Mia een
prachtige pop met echt haar. als eersten
prijs kreeg. Toen sprak een der Jury
leden tot haar: .Je bent 'n aardig Lim-
burgsch koopvrouwtje en 't is wel jammer
dat we ook jou niet iets moois als prijs
kunen geven. Dit komt alleen door dat
Japansche parasolletje. Neen, dit hoorde
(Nadruk verboden).
niet bij je aardig pakje. Zou je het zelf
ook niet dwaas vinden, als je op de markt
een koopvrouw zag met een Japansche
parasol?"
Rita was toen zóó teleurgesteld, dat ze
niets kon zeggen.
Ze knikte dus maar. terwijl ze dacht:
„Had ik moeders raad maar opgevolgd en
mijn parasolletje aan Mia geleend, dan
zou ik die lieve tante Thea die het toch
al zoo druk heeft met het geven van tee-
ken- en schilderlessen, niet nóg meer last
en moeite bezorgd hebben met het in orde
brengen van Mia's gescheurde parasol
Dit zei Rita ook met tranen in haar
stem. tot haar moeder toen ze dien avond
na afloop 'van het feest naar huis tuften.
..'t Spijt me. dat ik zoo eigenwijs en zoo
zelfzuchtig was. Mams" sprak ze. En daar
na tot Mia: ,'k Zal je voortaan alles lee
nen. wat je noodig hebt zus!"
Waarop Mia haar lachend de mooie,
nieuwe pop in den arm legde en haar
toefluisterde: En jij mag mijn pop lee
nen. zoo vaak je ermee wilt spelen. Rita.
Zoo wordt dan de prijs, dien ik kreeg, ook
jouw priis!"
Een vrouwtje dat ln lange reepjes gesne
den en ln olie of vet gebakken aardappelen ver
koopt, de zoogenaamde „pommes-frites", een
verkorting van „pommes de terre frites".
Heeren of dames, die beoordeelen, wie ln
aanmerking komen voor een prijs.
TANTE JOH.
('Nadruk verbodenJ.
