Koning Edward VIII verleent onderscheidingen - Bouw stadhuis alhier TESSA 76ile Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. «oor RICHARD STARS. Vertaald «ook A rjewerd. 67) „Wat is een yashmak?" vroeg Tessa. „Een sluier een Turksch ding. Be dekt het onderste gedeelte van het gezicht tot aan de oogen. Onze oogen hebben de zelfde kleur, en ons haar ook. En jij maakt het net zoo op als ik. Je hebt het zeker van mij nagedaan." „Beslist niet", riep Tessa. „Spreek niet tegen, liefje. Dat maakt mij driftig. Laat me je nu precies vertellen, wat je moet doen. Geef mij je adres, dan zal ik je morgen het duplicaat costuum zenden- Er zal een auto klaar staan, om je naar het bal te brengen. Mijn eigen auto met mijn chauffeur in mijn eigen livrei. Als je dus op het bal verschijnt, zal dade lijk het gerucht gaan, dat Lallie Mulvaney is gekomen. Het is heel eenvoudig voor je. Je blijft op het bal danst en vermaakt je tot even voor eenen. Maar om één uur moet je weg zijn. Neem een auto en ga naar huis. Als je er om één uur nog bent, zal de man, met wien ik verloofd ben, naar je toekomen, en dan heb je de poppen aan het dansen." „Maar hoe kan ik dat doen, miss Mul vaney?" klaagde Tessa. „Ik weet zeker, dat net uitkomt. Iedereen kent u, en zal naar mlj toe komen en met mij praten." „Praat Turksch tegen hen", zei Lallie. „Zij zullen zich doodlachen, want dat is nu juist iets, wat ik zou doen." „Maar ik ken geen Turksch." „Ik ook niet. Zeg maar inshallah, bis- millah, selaama, Allah Akbar en derge lijke dingen. Weiger Engelsch te spreken. Dat zullen ze dol vinden." HOOFDSTUK XXXVII. Lallie Mulvaney's vriend. Toen zij den schouwburg verliet, kwam Tessa tot de ontdekking, dat zij er in had toegestemd, de haar toegedachte rol te spelen. Waarom zij eigenlijk had toege stemd, kon zij zich niet verklaren, maar zij voelde vaag, dat haar beslissings iets met Jimmy te maken had. Zij koesterde de ontstuimige gedachte, die langzamerhand tot een vast besluit groeide, dat zij op het bal zou wachten, tot Jimmy naar haar toe zou komen en haar als Lallie Mulvaney zou begroeten. Zij was er heel zeker van, dat Jimmy de man was, met wien Lallie verloofd was, omdat zij dat gedrukt had gezien- En Lallie had bekend, dat zij hem niet lief had, en hem met schandelijke huichelarij bedroog. Heel goed, zij zou eens zien! Het scheen een vrij achterbaksch zaakje maar zij was er al vreemd opgewonden over, en iets dwong haar sterk, te gaan en zoo goed mogelijk Lallie Mulvaney's plaats in te nemen. Vroeg op den avond deed zij iets, om haar vermoedens te bevestigen. Zij wist, dat Jimmy eigen kamers had in Londen, omdat zij in het telefoonboek zijn naam had opgezocht. Dus belde zij hem om streeks acht uur vanuit een publieke te lefooncel op, en hoorde aan het; einde van de lijn zijn stem. „Ben jij daar, Jimmy?" „Sapperloot, Tessa! Wat Is er, lieveling?" Het vuur in zijn stem deed haar pijn. „Kan ik je vanavond spreken?" „Neen, lieveling, het spijt me verschrik kelijk. Morgenavond, morgen op elk uur van den dag. Kan dat?" „O Jimmy, waarom vanavond niet?" „Onmogelijk, Tessa, lieveling. Ik zou je vreeselijk graag willen zien. Dag aan dag hoopte ik, dat je mij zoudt zeggen, dat ik kon komen. Elke andere afspraak zou ik verbreken, om jou te zien, maar deze eene kan ik niet verbreken- Het is een heel belangrijke vergadering van de maat schappij, en ik moet er bij zijn." „Maar zou die niet bijtijds afgeloopen zijn om mij op te zoeken, Jimmy?"' „Neen, het zal heel laat worden. Min stens middernacht. Waarschijnlijk om en bij één uur. Dan kan ik niet meer bij je komen, nietwaar?" Tessa hing kalm den hoorn op en ver liet de cel met een loodzwaar hart. Jimmy bracht tien minuten door met opnieuw aansluiting te verkrijgen. Haar ergste vrees was bewaarheid. Om één uur zou Jimmy van zijn zakenvergadering naar het Vijf-Kunsten-bal gaan, om daar Lallie Mulvaney in het costuum van een ge sluierde Turksche dame te ontmoeten. „En in plaats van haar zal hij mij ont moeten", zei Tessa met samengeknepen lippen. Even over elf dien avond gaf het een heele sensatie op het druk bezochte Vijf- Kunsten-bal, toen het gerucht zich ver spreidde, dat Lallie Mulvaney gekomen was. Tessa hoorde het gefluister, toen zij de hel verlichte groote balzaal binnentrad, waarin honderden prachtige costuums schitterden. Haar hoofd duizelde, maar zij speelde haar rol goed- De tonen der mu ziek, het gewarTel der lachende menigte, de wetenschap, dat iedereen haar voor de revue-ster hield, prikkelden haar als wijn. Lallie Mulvaney zelf kon de rol niet beter gespeeld hebben. Zij had verwacht, andere haremschoon heden te zullen vinden. Maar Lallie had er al weken van tevoren de pers van in kennis gesteld, hoe zij gecostumeerd zou gaan, dus had niemand anders het ge waagd, zich evenzoo te costumeeren, daar men zich niet gaarne op den achtergrond zag gedrongen. Bijgevolg zag zij, dat zij de eenige Turksche dame was in de zaal. Het was een wonderlijk costuum, en na tuurlijk zou geen echte Turksche dame het in haar hoofd hebben gekregen zooiets te dragen. Maar toch was het zeer effect vol en mooi. In het begin was Tessa doodsbang, hoewel zij dat niet toonde. Zoodra zij binnen getreden was, zag zij zich omringd door vrouwen en mannen, en vooral mannen, in tooverachtige, vreemde costuums. Zij hoorde zich ver trouwelijk als Lallie aanspreken, en in tieme nieuwtjes werden haar in het oor gefluisterd. Op alle vragen antwoordde zij plechtig „Bismillah, Hunyadi Janos, Abdullah, selaama, tarbosh", en zoo meer, daar zij eenige woorden uit het hoofd had geleerd, waarvan zij vurig hoopte, dat het Turksch was. Het was een heele opschudding. Het nieuwtje ging de groote zaal rond, dat Lallie Mulvaney weer iets nieuws had ver zonnen, dat allerdolst was Zij wilde niets dan Turksch spreken. Het was een geniale zet, en het hielp haar met succes over moeilijkheden, die anders ongetwij feld tot ontdekking zouden geleid hebben. Voordat zij nog een kwartier in de zaal was, bemerkte zij tot haar eigen verbazing, dat zij zich zeer goed vermaakte. Zij danste van nature goed, en hield er van, en had nog nooit een dergelijk bal mee gemaakt. Waar zij ook heen ging, werd zij gevolgd door een schaar aanbidders. De mannen vochten bijna om een dans van haar te verkrijgen. Zij danste lederen dans, en vulde roekeloos de tweede helft van haar balboekje in, het aan Lallie Mul vaney overlatend zich uit de verwikkelin gen te redden. En de tijd vloog om. Zij vergat, dat zij hier was, vermomd als een ander, en kreeg een schok, toen iemand op haar toekwam en haar opeischte voor de souperdans- Het was kwart voor één. Zij verontschuldigde zich en beloofde spoedig terug te zullen zijn. En toen de dans begon, slipte zij door een zijdeur, en liep door met loopers bedekte gangen en een verbijsterend aantal bescheiden ver- verlichte kamers, waar men tusschen de dansen kon zitten, om de vestiaire te zoe ken. Dat kostte haar eenigen tijd. Toen zij de vestiaire eindelijk gevonden had, was zij buiten adem, en was het vijf minuten voor één. Zij voelde zich bevreesd. Zij had nu de gedachte Jimmy te ontmoeten, als hij kwam, opgegeven. Dat plan had heel goed geleken, toen zij nog ten huize Potts was geweest. Hier was het heel iets anders. Zij durfde Jimmy niet te ontmoeten. Bovendien, al deed zij het, wat kon zij tegen hem zeggen? Zij kon hem niet onder handen nemen. Hij was vrij, zich met Lallie Mulvaney te ver loven, als hij dat verkoos. (.Wordt vervolgd). HET 5e LUSTRUM DER U.S.A. Studentrbaanvegar op het ijsfeest der stu denten op de kunstijsbaan te Amsterdam KONING EDWARD VIII DECOREERDE OFFICIEREN EN MATROZEN VAN DE OORLOGSBODEMS „PEMBROKE" EN „EXCELLENT", die bij de begrafenis van koning George de affuit, waarop het stoffelijke overschot was geplaatst, trokken. Bij het verlaten van Buckingham palace. EXGEUSCHE BOMME NWERPER NEERGESTORT EN VERBRAN D. Bij de manoeuvres te Downs kwamen twee militaire vliegtuigen met elkaar in botsing en stortten neer. De zes inzittenden kwamen hierbij om het leven. OVERZICHT VAN HET GRAAFWERK VOOR DEN BOUW VAN HET NIEUWE STADHUIS ALHIER. Het werk ondervindt stagnatie, doordat de muren vam de belendende perceelen groote scheuren gaan vertoonen. Men bepaalt zich voorloopig tot het graafwerk. PROFESSOR ALBERT EINSTEIN IN GESPREK MET DEN BURGEMEESTER VAN NEW YORK, FIORELLO LA GUARDIA bij de opening van het nieuwe New- Yorksche museum voor wetenschap en industrie.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1936 | | pagina 5