Schaatswedstrijden te Diemen - Brand in hurken fabriek
TESSA
76ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
TE OLDEBROEK BOTSTE EEN VRACHTAUTO TEGEN EEN BOOM DOOR HET
SPRINGEN VAN EEN VOORBAND. D© boom knapte af; het bovenst© gedeelte
kwam op het telefoonnet terecht, waardoor d© verbinding werd verbroken. De auto
werd eveneens zwaar beschadigd.
DE ESTAFETTE SKILOOP OVER DE 4 X 10 K.M. BIJ DE OLYMPISCHE WINTERSPELEN TE GARMISCH PAR-
TENKIRCHEN. De .Finnen gelukte het na een. krachtige eindspurt op de No rep eep overwinning to behalen.
Het eerste wisselpunt van de Finnen.
door RICHARD STARR.
Vertaald door A RIEWERD.
50)
Natuurlijk houden ze geen stand, dat
gebeurt maar eens in de millioen keeren.
In een jaar of twee zijn de idealen mis
schien weg, of zoo vertroebeld, dat je ze
niet zou herkennen. Maar dan heb je ze
een jaar of wat gehad, en kun je er de
rest van je teven op teren. Maar waar had
ik het ook over? Ik was niet van plan
tegen je te gaan preeken."
„Je was aan het vertellen, waarom je
het hem niet wou zeggen," herinnerde
„Natuurlijk, wil ik het hem niet zeggen.
Ik ben goed genoeg voor den man, dien ik
wil trouwen. Ik meet me niet af naar zijn
ideaal. Geen enkele vrouw zou dat kun
nen, of zij moest volwassen geboren zijn
en recht in zijn armen zijn gevoerd, voor
dat zij zich ontpopt had. Dat verwachten
sommige mannen, weet je.
Ik vind mijzelf goed genoeg voor hem
om mee te trouwen. Maar als hij die brie
ven las, zou hij vreeselijke dingen van mij
kunnen denken en waarschijnlijk ook
denken. Zie je. ik was nog zoo'n echt
kind, onwetend en verschrikkelijk roman
tisch, en ik wist in het minst niet, waar ik
over sprak. Als ik het had geweten, zou ik
bet niet in mijn hoofd gehaald hebben,
sommige dingen te zeggen, die ik zei. Als
pen man ze te lezen kreeg, zou hij, zonder
het te kunnen helpen, vrij erge dingen
denken van het meisje, dat ze had ge
schreven. En toch bevatten ze alleen maar
zulke nonsens, als ieder meisje bij zichzelf
denkt. Maar ik schreef ze, inplaats van
er maar over te denken. Nu weet je, hoe
het in elkaar zit."
„En je denkt, dat hij zal probeeren je
met die brieven geld af te persen?" vroeg
Tessa.
„Het is practlsch zeker," antwoordde
Luella. „Hij zal gauw uitvinden, dat ik de
dochter van een rijk man ben, als hij dat
al niet weet. En hij zal gauw uitvinden,
dat ik op het punt sta mij te verloven met
een man, die een vrij hooge maatschappe
lijke positie heeft. Hij zal contante beta
ling voor die brieven vragen, en hij zal
vrij veel er voor willen hebben."
„Het spijt me allemaal heel erg, Luella.
Maar wat wil je, dat ik er aan doe? Je
denkt toch niet, dat ik er iets mee te ma
ken heb gehad, wel?" voegde zij er met
een ongerusten blik aan toe.
„Natuurlijk niet, meisje. Wat ik je wou
vragen, was dit: heb je hem de brieven
uit het valies zien halen?"
„Neen. Ik kon het niet zien, omdat het
valies buiten mijn gezichtskring was, waar
ik lag. Maar hy nam iets weg, want hy
stopte het in zijn zak, toen hij opstond."
„In welken zak?"
„Den binnenzak vair zyn vest"
„Dan bewyst het practisch, dat het de
brieven waren. Hij heeft ze, en vroeger of
later zal ik er van hooren. Nu wou ik
graag, dat je het volgende deed. Jij bent
de eenige, die dien man zag. Het heeft
geen nut of ik al naar de politie of naar
particuliere detectives loop, omdat ik niet
weet. wie de man is, en hem niet zou ken
nen, als ik hem zag. Maar den een of
anderen dag zou jij hem weer kunnen
zien."
„Hoe zou ik?"
„Wel, je kent hem, en zou hem weer
herkennen, is het niet?"
„Ja. Ik zou zijn gezicht overal kennen."
„Je ziet hem misschien op straat, in een
bus of tram. Heel waarschijnlijk zul je
hem zien bij een van die gelegenheden,
waar je met den Vliegenden Troep heen
gaat. Hoteldieven bezoeken die zaken-zoo
veel ze kunnen."
„En als ik hem zie wat moet ik dan
doen."
„Dat weet ik niet. Dat moet ik aan- je
handigheid overlaten. Misschien zul je in
staat zijn het een of ander omtrent hem
uit te vinden, hoewel ik moet zeggen, dat
het vry hopeloos schijnt."
„Ik zal doen, wat ik kan, Luella, daar
kun je van op aan."
„Dank je wel, Tessa. Nu genoeg over
mijn zaken. Laten we op punt nummer
twee komen. Jij en mijn broer Jimmy. Ik
heb je al eens voor Jimmy gewaarschuwd,
is het niet?"
„Ja."
„Ik wil je niet graag je vingers laten
branden. Bemoei je niet met Jimmy. Zend
hem weg. Luister niet naar wat hij zegt.
Hij zegt hetzelfde tegen andere meisjes.
Hij is op het oogenblik bijna met een van
hen verloofd."
„Met Lallie Mulvaney, bedoel je?"
„Neen. Hy vindt het alleen prettig met
haar rond te rijden, maar je kunt het niet
raden."
„Rima Epstein dan?"
„Wie?"
„Rima Epstein. Ik geloof tenminste, dat
ze zoo heet. Jimmy noemt haar mr. Ep
stein's Rima. Ik geloof, dat zij in Hyde
Park woont."
Luella wendde zich af en keek uit het
raam, haar schouders schokten.
„Wel, ik geloof niet, dat hy van plan is
met mr. Epstein's Rima te trouwen. Zy is
nogal koud, en er valt werkelijk niets aan
haar te zien, hoewel sommige menschen
met haar dwepen. Ik 'spreek over lady
Betty Maldon."
„Is Jimmy met haar verloofd?" vroeg
Tessa zwakjes.
„Feitelijk niet, maar het wordt als een
uitgemaakte zaak beschouwd. Zie je, lady
Betty is erg gedistingeerd. Behoort tot de
upper ten. Maar haar familie is erg arm.
en zy moet trouwen met iemand, die een
heeleboel geld heeft. Dat weet iedereen."
„Dat vind ik afschuwlyk," zei Tessa.
„Het is de boete voor iemand, die tot de
allereerste families behoort en heelemaal
geen geld heeft. Myn broer Jimmy is niet
gedistingeerd, maar hy zal eens, als hy
zich goed gedraagt en doet, wat hem ge
zegd is, een hoop geld hebben. Hij en
Betty kennen elkaar al jaren, en het is
een vry algemeen bekend iets, dat zy zul
len trouwen, als Jimmy directeur van de
Vereenigde Café's wordt."
„Maar houdt zij van Jimmy?"
„Neen, dat geloof ik niet. Waarom zou
ze? Hoewel de twee families elkaar al ja
ren lang kennen want ons landhuis
was eens het familiegoed van de Maldons
behooren wij niet tot dezelfde maat-
schappelyke kringen. Zie je, er zyn dui
zend jaar noodig geweest om lady Betty
Maldon te maken en nog maar een gene
ratie terug leverden wii melk aan de deur.
En zelfs nu zyn wy alleen maar gestegen
tot het dienen van thee en toast."
„Houdt Jimmy van haar?"
„O neen, dat geloof ik niet. Hy mag
haar graag lijden. Zy kan erg char
mant zijn, als zij wil. In elfe geval Is het
een vaststaande zaak, dus als ik jou was,
Tessa, zou ik myn tijd niet aan Jimmy
verspillen. Waarom zou je? Het kan alleen
maar tot ongeluk leiden
Dien nacht was Tessa zeer oproerig.
Waarom moest lady Betty met Jimmy
trouwen, als zy niet van hem, en hij niet
van haar hield? Het was niet, zooals het
behoorde. Het was gemeen. Maar natuur-
lyk was het haar zaak niet. Als Jimmy
lady Betty wilde trouwen en in ruil voor
het geld, dat hy haar aanbracht, door
haar in de hoogere kringen zou worden
binnengevoerd, was dat zyn zaak, en had
Tessa Fisher theesalonmeisje, er niets
mee te maken.
„Maar als lady Betty arm is," vroeg zy
zich af, „waarom moet zy dan een ryken
man trouwen? Waarom kan zy er niet op
uit gaan en haar eigen brood verdienen,
net als ik, en een pian troywen, waar zy
dol op is?"
HOOFDSTUK XXXHL
Pet's halfwas.
Op een avond, spoedig hierna, werd
Tessa geschokt door Pet Peil. Er was den
laatsten tyd niet bepaald een zekere koel
heid, maar een soort verwijdering tus-
schen Tessa en Pet Peil ontstaan, die
vóór het bezoek van de twee meisjes aan
het atelier van Arthur Corless niet had
bestaan.
Pet was eenigszins veranderd. Zy was
altyd een levendig meisje geweest, dat
altijd veel te vertellen had. En zij bezat
een droge humor, die dikwijls bitter was.
Nu was zy kalm, had heel weinig te ver
tellen, vroolijkte de andere meisjes niet
op, zooals zij van te voren altyd had ge
daan, en zag er gelukkig uit.
.(Wordt vervolgd).
DE 17-JARIGE MEJ, GENNY DON
KERS UIT ILPENDAM die eerste
werd op de 500 meter schaatsenryden
voor amateurs, op de ijsbaan te
Diemen gehouden.
NATIONALE SCHAATSEN WED STRIJ
DEN VOOR AMATEURS over 500 en
1500 meter op de ysbaan te Diemen.
In, de bocht.
DE VERGULD ZILVEREN BIS- EEN FELLE BRAND WOEDDE IN DE KURKENFABRIEK VAN DE FIRMA v. d.
SCHOPSSTAF VAN DEN TOORN TE SCHIEDAM. De fabrieks- en kantoorinventaris gingen verloren. Voor
NIEUWEN BISSCHOP VAN
H AARLEM mgr J P Huibers buurtbewoners een buitenkansje, omdat zij gratis kurken konden, meenemen.
