De begrafenis van Koning George V van Engeland
TESSA
764te Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
DB KONINGIN-WEDUWE IN DE EERSTE DE TWEE MINUTEN STILTE TER NAGEDACH- DE ENORME BELANGSTELLING BIJ MARBLE ARCH,
STATIEKOETS, DIE IN DEN T0EN DE DR0EVB ST0BT
STOET MEEREED. street tijdens dit plechtige moment. PASSEERDE.
door RICHARD STARR.
Vertaald door A RIEWERD.
88)
Maar zij gaf er niet om. Iets zei haar,
dat Jimmy zich dien avond gelukkig had
gevoeld in haar bijzijn, hoewel hij nogal
kalm en nadenkend was geweest. Zij had
hem gelukkig gemaakt en dat was een
grootsche gedachte.
Nu zou hij van haar afdrijven naar
Rima of Lallie en de anderen. Of over een
poosje zou zij de zaak in handen moeten
nemen en er zelf een eind aan moeten
maken, want een werkend meisje moet
niet te lang of te dikwijls droomen. Zij
heeft haar leven, waar zij aan moet den
ken en haar toekomst.
Van één ding was zij heel zeker: dat er
voor haar in dezen droom geen toekomst
was. Het was maar iets voorbijgaands in
Jimmy's leven, en zij voelde zich tevreden,
dat het zoo was. Zij ging dien avond vol
komen gelukkig naar bed en sliep zonder
droomen.
Het was niet het eenige uitgangetje, dat
zij met Jimmy had. Er kwamen er nog
verscheidene. In de theesalon was het
saai. Dat is te zeggen, niet wat het werk
betrof. Er was altijd dezelfde roezige
drukte op dezelfde uren van den dag,
maar er gebeurde niets, dat aanspraak
kon maken op iets avontuurlijks.
De Vliegende Troep werd nog eens op
geroepen en Tessa moest naar net noor
delijk deel van Londen om in een oefen
zaal bij een bijeenkomst van oudgedien
den te bedienen. Dat waren geen groote
hanzen, en haar fooien bellepen maar
ongeveer een bedrag van tien shilling.
Maar zij was er gelukkig mee.
Behalve dat niets. Zelfs haar tweede
bezoek bij mr. Corless, den fotograaf
kunstenaar, werd uitgesteld, Zij kreeg een
briefje van hem, dat hij de stad uit was
geroepen, en dat de zitting verdaagd
moest worden. Pet Pell, die met Tessa zou
meegaan, was wanhopig en verklaarde
tragisch, dat er niets van zou komen. Dat
zij aldoor had geweten, dat er niets van
zou komen. Zij was onder een ongelukkig
gesternte geboren en dergelijke dingen
gebeurden haar niet.
Vier keer in de volgende drie weken
nam Jimmy Tessa mee uit. Eens naar een
theater. Eens op een rit ver buiten de stad,
zij wist niet waarheen, in Jimmy's groote
auto of die van zijn vader.
Jimmy werd haar al dierbaarder en
dierbaarder door zijn gentlemanlike en
eenigszins verrassend gedrag. Zij was een
beetje zenuwachtig en wantrouwend ge
weest bij dat uitstapje met de auto, daar
zij vele geschiedenissen had gelezen over
goedgeloovige meisjes, die met mannen in
auto's meegingen. In die verhalen ge
beurde er onveranderlijk iets met de mo
tor, als zij vele, vele mijlen overal vandaan
waren, en het goedgeloovige meisje kwam
dan in den eilendigen toestand dien
nacht niet meer naar haar huis terug te
kunnen.
Met Jimmv's motor gebeurde niets.
Zij had uit de verhalen van andere
meisjes ook begrepen, dat op deze auto
ritten in de avonduren gewoonlijk in een
of andere lommerrijke, eenzame laan ge
stopt werd.
Zij was er op voorbereid, bij die gele
genheid flink weerstand te bieden. Het
was goed en wel, zich, uit dankbaarheid
van haar vol hart, door Jimmy te laten
kussen, als hij haar goeden nacht zei
maar dit was nog heel iets anders en be-
teekende heel wat meer, dan zij bereid
was, toe te staan.
Maar Jimmy stopte niet. De groote auto
snorde zacht voort. Jimmy vertelde inte
ressant en gemakkelijk. Hij liet haar soms
het stuurwiel vasthouden, een opwindende
bezigheid, die haar gewoonlijk dicht naast
hem bracht. Maar hij raakte zelfs haar
handen niet aan.
lederen avond, als hij goeden nacht zei,
kuste hij haar. En zij noemde hem nu al
tijd Jimmy, en hij noemde haar Tessa.
Natuurlijk kon dit niet altijd zoo door
gaan. Tessa wist dat Jimmy Turner zich
alleen maar met haar en in zekeren zin
ten koste van haar amuseerde, en had
een vaag voorgevoel, dat zij eens voor dit
alles zou moeten boeten.
Het zou hem gauw gaan vervelen. Dan
zou hij naar Rima Epstein en Lallie Mul
vaney en de anderen teruggaan. En als
hij genoeg van haar had, zou zij hem niet
probeeren te behouden. Geen dag, geen
minuut. Alleen, zoolang hij gelukkig was
bij haar. Zoodra hij dat niet meer zou zijn
was alles voorbij.
Zij zou daar vertrouwde zij heel zeker
op precies weten, wanneer hij zich niet
meer gelukkig bij haar voelde.
Op een avond, toen zij weer naar Lo
carno waren gegaan, bleef een iieel mooie,
uitstekend gekleede, gedistingeerde vrouw
bij hun tafeitje staan, toen zij het restau
rant doorliep. Zij groette Jimmy met een
schalksch glimlachje en stak hem de hand
toe een hand, zooals Tessa dadelijk op
merkte, die nooit iets met werk had uit te
staan gehad. En het was een heel mooie
hand, en de eigenares er Van een heel
mooie vrouw.
Geen meisje. Waarschijnlijk ouder dan
vijf en twintig. Hoeveel ouder was moei
lijk te zeggen. Maar zij bezat, wat Tessa
wist te missen een zekere sfeer en een
achtergrond. Vooral achtergrond. Zij
scheen zich tegen dien achtergrond te be
wegen, en die deed haar uitkomen, zooals
een lijst een schilderij doet uitkomen. Op
het eerste gezicht wist Tessa, dat zij een
persoonlijkheid was. Dat was de beste uit
drukking, die zij er voor kon vinden.
„Hallo Jimmy!" zei de dame.
„Betty!" zei Jimmy, terwijl hij opstond
en de uitgestrekte hand vatte.
„Wees lief, Jimmy," glimlachte Betty,
„en stel mij aan miss Mulvaney voor. Ik
heb er al jaren naar gesnakt haar te ont
moeten."
En terwijl zij dat verrassende verzoek
deed keek zij Tessa recht in het gezicht
en gimlachte heel vriendschappelijk tegen
haar.
Jimmy scheen niet erg op zijn gemak.
„O natuurlijk, Betty, als je het werkelijk
meent
„Natuurlijk meen ik het."
„Goed, als je Lallie Mulvaney dan zoo
graag wilt ontmoeten, zal ik haar aan je
voorstellen zoodra er zich een gelegenheid
voordoet. Zij zal zich erg gevleid voelen."
„Maar dierbare idioot, waarom stel je
me nu niet voor, nu je haar vlak naast je
hebt?"
Tessa hoorde dit aan, terwijl zij aan
dachtig haar bord bestudeerde, en vroeg
zich verwonderd af, of de mooie dame gek
was geworden of alleen maar gekheid
maakte.
Lieve help!" grinnikte Jimmy, die
Tessa's geliefkoosden uitroep had overge
nomen. „Dit is Lallie Mulvaney niet! Dit is
een een vriendin van mij. Miss Tessa
Fisher Lady Betty Maldon."
Het duizelde Tessa. De vloer van Lo
carno rees voor haar oogen, tot alle tafels
een steilen heuvel schenen te beklimmen.
Lady Betty Maldon! Een idellijke dame!
En zij. Tessa Fisher van West Ham was
aan haar voorgesteld! Lieve help! En
Jimmy Turner had met reuze-onbe
schaamdheid verklaard, dat hij klerk was!
En daar stond de mooie Lady Betty Mal
don tegen haar te lachen en stak een van
haar mooie handen naar haar uit. net als
een gewoon mensch zou hebben gedaan!
Tessa stond op en gaf haar de hand. Zij
slaagde er in een glimlach te voorschijn te
roepen, wat het eenige was, wat zij kon
bedenken bij zoo'n onverwachte gebeur
tenis. „Aangenaam," mompelde lady Betty.
„Ik zal altijd aan u denken als aan het
Visschersmeisje."
„Dank u," zei Tessa, niet wetend, wat zij
anders moest zeggen, en ging weer zitten.
„Ik hoop, dat u het mij niet kwalijk
neemt, dat ik u met miss Mulvaney ver
warde. Zij is niet kwaad, weet u."
„O neen, ik geef er niets om," zei Tessa.
„Ik mag miss Mulvaney graag e ik
geloof, dat ik haar wel mag. Ik vind haar
eenvoudig snoeag."
(Wordt vsjnsIsU.
DE VIER ZONEN VAN DEN OVERLEDEN KONING IN DEN STOET. Koning
Edward, gevolgd door zijn drie broeders, v.l.n.r. de hertogen van Gloucester, York
en Kent, in Parliament-Green.
DE LAATSTE TOCHT VAN KONING GEORGE
DOOR LONDEN.
De affuit, waarop de lijkkist met het stoffelijke
overschot van den monarch, in
Parliament Green.
