Het bombardement van de Zweedsche Roode-Kruis ambulance TESSA 76"* Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. EEN LAATSTEN GROET AAN DEN GESTORVEN MONARCH. Bijna 9000 BIJ DE EUROPEESCHE KAMPIOEN- DE LAATSTE PARTIJ DAMMEN OM HET WERELDKAMPIOENSCHAP in. Am* SCHAPPEN schaatsenrijden voor personen; per uur defileerden langs de baar van Koning George in Westminster paren behield het Duitsche paar Maxi- sterdam gespeeld, eindigde remise. Raichenbach behield den titel. De voorzitter van Hall. Tijdens het voorbijtrekken. ^er^6rEuro^eesche^kampioenente^ Jambond de heer A. van Broek hangt den wereldkampioen een krans om. door RICHARD STARR. Vertaald door A. RIEWERD. 36) HOOFDSTUK XXIV. I' 1 Avonden met Jimmy. Het was een grootsche avond, die avond met Jimmy Turner in het Locarno restau rant. Hij stond voor eeuwig met groote letters in Tessa's herinnering gegrift. In Locamo was alles, waarover Jimmy gesproken had, en nog meer. De prachtige versiering van het gebouw deed Tessa duizelen, toen zij binnen kwam en naar boven keek naar het koepelvor- -mige dak met zijn vele lichten. Het geheel overtrof in pracht het diner, waarbij zij als lid van den Vliegenden Troep bediend had. Dat was nogal saai ge weest, en alle gasten hadden bestaan uit In het zwart gekleede mannen. In Locarno waren ook vele vrouwen, en een verras send deel er van was jong en mooi. En hoewel Tessa's japonnetje maar heel eenvoudig was en niet veel had gekost, zag zij er zoo aardig in uit, dat zij veel aan dacht trok. Heel wat hoofden wendden zich in haar richting. Zij had geen juweelen, maar zij bezat jeugd en schoonheid, en haar vlammend haar vooral trok bijzon der de opmerkzaamheid. Die opmerkzaamheid was zoo duidelijk merkbaar, dat zelfs Tessa er zich niet ih kon vergissen, en er wat verlegen onder werd. Maar Jimmy lachte slechts. ..Het is in orde," zei hij. „Er is niets bij zonders aan je, dan waarvoor iedere vrouw in deze zaal de helft van haar be zittingen zou willen geven. Trek je er dus maar niets van aan, Tessa, je ziet er heel goed uit." Maar voor het grootste deel was hun ge sprek onpersoonlijk. Tessa was zoo opge wonden en verbaasd over alles, dat zij een bijna eindelooze stroom van vragen stelde, die Jimmy zoo goed hij kon beantwoordde. Behalve om deze vragen te beantwoorden, waarmee hij het druk had, sprak Jimmy heel weinig. Maar aan den glans van zijn oogen en de manier, waarop hij naar haar vlugge, meisjesachtige bewegingen en haar steeds wisselende gelaatsuitdrukking keek, was het gemakkelijk te zien, dat hij van haar genoot. In de korte oogenblikken. waarin zij hem eenige rust schonk, was hij in ge dachten verzonken. Het scheen, dat, be halve de vreugde en de trots, die het samenzijn met een mooi meisje in het pu bliek een man schenkt, Tessa, het win kelmeisje, hem aan het nadenken bracht. Eens zei hij, met het glimlachje, dat hem eigen was, en dat teeder was, zonder week te zijn: „Ben je wel eens verliefd geweest, Tessa?" „Een beetje, mr. Turner." „Zeg Jimmy „Jimmy. Zie je dien dikken man met dat kale hoofd aan den overkant, aan dar tafeltje onder dien grooten palm? Met dat snoezige jonge meisje? Dat moet een vreeselijk aardige man zijn, denk ik, ge loof je ook niet?" „Misschien wel. Waarom?" „Hij is zoo vreeselijk aardig voor het meisje, dat bij hem is. Zij is nog heel erg jong. Ze kan geen dag ouder dan acht tien zijn. Ze is natuurlijk erg aardig eenvoudig snoezig vind ik haar. Maar ze kan toch niet echt interessant zijn voor een man als die daar een man van mid delbaren leeftijd, die er vreeeselijk knap uitziet. Dat kan toch niet?" „Wel, ik weet het niet," zei Jimmy. „Och. natuurlijk kan dat niet, Jimmy. Zij is nog maar een kind. Niet ouder dan ik. Misschien niet eens zoo oud. Toch is hij zoo aardig en vriendelijk voor haar. Hij klopt haar telkens op de hand. Ik vind de manier, waarop hij dat doet, zoo aardig. Ik wed, dat het haar vader is, of haar oom." „Dat denk ik ook," zei Jimmy. Het sprak vanzelf, dat hij wist, dat het meisje een filmactrice was, en de man noch haar vader, noch haar oom. Maar hij zei niets. „Lieve help, de manier, waarop hij naar haar kijkt! Hij doet zoowat alles voor haar, behalve eten. Ik vind het heel lief van hem. Want natuurlijk kan zoo'n meisje als dat niet veel hersens hebben. Dat kun je wel aan haar zien. En als een man op dien leeftijd komt, heeft hij een meisje met hersens noodig, om hem te kunnen interesseeren, is het niet, mr. Turner?" „Zeg Jimmy." „Is het niet Jimmy?" „Nu, misschien is dat in den regel wel zoo, maar ik ken ook uitzonderingen op dien regel. Maar laten we daar niet verder op doorgaan. Je hebt mijn vraag nog niet beantwoord." „Welke vraag, Jimmy?" „Je hebt er wel zoowat op geantwoord, maar had er je gedachten niet bij. Je dacht aan het dikke hoofd van dien kalen man ik bedoel het kale hoofd van dien dikken man. Ik vroeg, of je wel eens ver liefd bent geweest." „Een beetje. Jimmy. Niet genoeg om me uit den slaap te houden." „O, dan had je het ook niet erg te pakken." „Denk maar niet, dat dat ooit zal ge beuren. Ik ben anders dan andere meisjes. Ik geloof, dat ik niet gauw verliefd word." „Nu, je bent nog niet oud, en hebt nog tijd genoeg. Er zullen zeker wel heel wat mannen verliefd op jou zijn?" „Niet zooveel, Jimmy," zei Tessa zelf bewust. „Al heel wat aanzoeken gehad zeker?" „Niet zooveel." „Hm!" bromde Jimmy, en keek nog na denkenden „Kort geleden nog?" „Vandaag maar twee." zei Tessa zedig. „Alle drommels!" zei Jimmy, zijn mes en vork met een smak neerkletterend. „Meisje, het kan zijn, dat mijn oude ooren het niet goed gehoord hebben. Wil je zoo goed zijn dat verhaaltje nog eens te ver tellen?" „Vandaag maar twee, Jimmy," herhaal de Tessa. En voegde er, als schoot haar iets te binnen, bij„totnutoe." „Alle drommels!" zei Jimmy nog eens ontsteld. „Zeg dat alsjeblieft niet, Jimmy. Het klinkt niet aardig. Het klinkt nogal vul gair uit jouw mond. Het zou niets zijn, als ik het zei, want ik ben maar een win kelmeisje, en ik zeg soms zulke dingen als ik er niet bij denk. Maar uit jouw mond klinkt het niet goed." „Ik vraag excuus. Maar jij moet ook niet zulke dingen vertellen. Zie je, Tessa, als kleine meisjes willen jokken, moeten ze aardige leugentjes vertellen, geen groote, dikke, schokkende leugens, zooals deze. Doe dat niet meer." „Maar het is geen leugen, Jimmy. Je vroeg er me naar, dus moest ik het je ver tellen." „En je zit daar zoo kampjes, met dat ge zicht van een heilige, en vertelt me zoo maar, alsof het niets was, dat je vandaag twee bona fide huwelijksaanzoeken hebt gehad?" „Ja Jimmy „Maar meisje, hoe kan dat nu? Toen je thuis kwam, kwam je regelrecht van de tearoom. O, daar kreeg je ze dan zeker, onder je werktijd?" „Neen, Jimmy. Toen ik jou ontmoette, had ik nog geen enkel aanzoek gehad." „Wacht even," zei Jimmy ingespannen. „Laten we dit eerst even uitknobbelen, voordat we tot minder belangrijke dingen overgaan. Je zegt dus, dat je, voordat ik je vanavond bezocht, nog geen aanzoek hadt gehad?" „Geen enkel, Jimmy." „En je hebt er, terwijl ik er was, ook geen gehad. Dat beteekent. dus, dat je twee aanzoeken kreeg, terwijl ik de auto uit de garaga ging halen. Zeg ik het goed?" AWordt vervolgd). HET BOMBARDEMENT VAN DE ZWEEDSCHE ROODE-KRUIS AMBULANCE BIJ DOLO DOOR ITALIAANSCHE VLIEGTUIGEN. Do ernstig beschadigde auto van de ambulance, waarin de Zweedsche dokter Lundstrom was gezeten, die gedood werd. IN DE STUDENTEN-S0C1ETEIT MINEltVA" ALHIER werd door het corps het jaarlijkscha pan-provinciaal congres gehouden, waarbij de deelnemers gekleed ware n in oude costuums. Do studenten verlaten voor een rijtoer de sociëteit. HE VROUWEN VAN DE BEMANNING VAN DE K. XVIII huldigen na af loop van de première van de film „30.000 mijlen over zee", te <den Helder den vervaardiger, luitenant Wytema. MEISJES BIJ HET VERVAARDIGEN VAN EEN KRANS VOOR DE LIJK BAAR VAN KONING GEORGE V.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1936 | | pagina 5