De Hollandsche voetbaloverwinning te Parijs - Storm over Dusseldorf
TESSA
76ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad
FEUILLETON.
DE NOORD-HOLLANDSCHE JACHTVEREENIGING organiseerde een jachtrit in de
omgeving vain de Zwaluwenberg bij Lage Vuursche.
De ruiters ondei*weg.
DE STORM IN HET RIJNLAND. Een zware wervelstorm richtte te Düssel- DE DEELNEMERS AAN DEN STERRIT NAAR MONTE CARLO kregen
dorf groote schade aan. De TonHallenstrasse, met dakpannen, planken en in de oude Fordfabriek te Rotterdam gelegenheid zich te oefenen voor de klasse-
takken bezaaid. mentsproef. De jury zit achter zandzakken.
DE VOETBAL-WEDSTRIJD FRANKRIJK—HOL
LAND. Holland neemt de leiding. Bakhuys scoort
het eerste doelpunt. De bal rolt in het doel, nadat de
keeper hem uit de handen heeft laten glippen.
DE LAATSTE BILJART-PARTIJEN OM HET
KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND le klas
drie banden, te Rotterdam gespeeld. A. Singers en
J. Drukker (links).
De overwinning van het Nederlandsche elftal te Parijs.
Het Hollandsche voetbalelftal met o fficials bij aankomst in de lichtstad.
door RICHARD STARR.
Vertaald door A. RIEWERD.
24)
„O negn. Het is eigenlijk om je dood te
lachen".
„Een best meisje. U wordt er natuurlijk
voor betaald. Twaalf vijftig per keer. Het
zal u telkens niet langer dan een uur op
houden. Vindt u het goed?"
„Goed?" zei Tessa ademloos. „Twaalf
vijftig, alleen maar om hier een uur te
zijn! Het lijkt vreeselijk veel!"
„Het theezetten voor mij is er bij inbe
grepen", grinnikte Corless. „Ik denk, dat
ik u, met tusschenpoozen van drie weken
of een maand, nu en dan nog eens noodig
zal hebben. Ik zal u zelf betalen en het
de maatschappij in rekening brengen.
Kruip nu in die kleedkamer en schiet in
uw uniform".
Bevend van opwinding nam Tessa haar
bruin papieren pak mee naar de kleed
kamer en stond in ongeveer twee minuten
in haar uniform. Het was een van de din
gen, die ze gewend was vlug te doen.
Het hoofd duizelde haar. Er schenen
verwonderlijke dingen met haar te ge
beuren. De laatste twee dagen waren één
warreling van opwindende dingen ge
weest. Zij had promotie gemaakt bij den
Vliegenden Troep, wat een aanzienlijke en
vaste vermeerdering van haar inkomen
beteekende in den vorm van fooien; en nu
moest zij voor foto-opnamen poseeren voor
de som van twaalf vijftig per uur.
Het benam haar den adem. Ook had zij
in die twee dagen twee verrukkelijke man
nen ontmoet Jimmy Turner en Arthur
Corless. Zij stonden natuurlijk ver boven
haar, maar Tessa vond, dat het ontmoe
ten van aardige mannen een prachtige
opvoeding was voor een meisje als zij. Zij
kon veel van hen leeren.
Onder zijn werk was Arthur Corless ern
stig, streng en in zijn bezigheid verdiept.
Hij gaf haar houding aan, zei haar, dat
zij moest lachen of ernstig kijken, zooals
bij zijn opnamen paste. Tweemaal viel hij
tegen haar uit, omdat zij als een stand
beeld stond.
„Niet zoo stijf!" riep hij. „Sta, zooals
u staat, als u met een klant praat, die
zich vroolijk met u onderhoudt. Zoo is het
beter. Blijf zoo staan. Goed".
Zij hoorde het klikken van den afsluiter.
„Dat was een goede. Houd nu uw gezicht
naar boven. Kijk naar dat licht. Hemel,
meisje, de buiging van je hals is allerliefst.
Kijk nog een beetje meer naar boven.
Glimlach niet. Luister. Hier of daar is een
man, wiens schaduw u aanbidt. U denkt,
dat hij de wonderbaarlijkste man is, die
ooit bestaan heeft".
„Ik weet zeker, dat zoo iemand niet be
staat, Mr. Corless".
„Stil. U bent nu op uw werk en moet
niet praten, als u poseert. Ik zeg, dat er
zoo'n man is. Ieder meisje van uw leeftijd
heeft zoo iemand. Hij is de koning van
alle mannen en u denkt aan hem, als u
's avonds uw hoofd op uw kussen legt,
want u hebt hem lief. Denk u aan hem.
Probeer te denken, dat hij u juist wil
zoenen. Houd uw lippen in afwach
ting op".
Het verwonderlijkste bij dezen onzin
was. dat zij op dat oogenblik aan .Jimmy
Turner dacht. Aan Jimmy Turner en zich
zelf, in de donkere kamer in het Majestic
Hotel toen hij haar gekust had Zij
sloot haar oogen, zonder te weten, dat zij
het deed.
De afsluiter klikte.
„Mooi", riep Corless. „Dat had zelfs
Gloria Swanson u niet kunnen verbeteren.
U poseert prachtig".
Hij liep door de kamer naar haar toe.
Nog een minuutje. Er valt nog maar één
ding te doen, en dat duurt maar een
oogenblikje. Nu het hoofd zóó, alsublieft,
kijk naar boven. Uw haar is prachtig. Als
ik ooit een boschbrand ga schilderen, zal
ik een beroep op u doen.
Hij nam haar hoofdje tusschen zijn
handen, en richtte het, zooals hij het heb
ben wilde. Zij stribbelde niet tegen, om
dat hij dat gedurende de zitting dikwijls
gedaan had. Hij hield zijn hand onder
haar kin, terwijl hij recht tegenover haar
stond.
„Nog een beetje hooger, alsublieft. Zoo is
het prachtig. De lippen wat van elkaar.
Goed. Sluit nu uw oogen".
Zij sloot haar oogen. zooals haar ver
zocht was
En Mr. Arthur Corless kuste haar op de
lippen.
„Dat is alles voor vandaag", zei hij kalm.
HOOFDSTUK XVI.
Mr. Arthur Corless heeft nog een
tearoom-meisje noodig.
Zonder een woord te spreken, maar met
hangend hoofd, haastte zij zich naar de
kleedkamer.
Zij wist. dat zij in tranen zou uitbar
sten, als zij nog een oogenblik bleef. Ge
durende de heele zitting was zij gelukkig
geweest en had zij getrild van opwinding.
Hij was zoo'n heel andere man, dan zij
ooit ontmoet had. En nu voelde zij zich
ellendig en beschaamd.
Zij trok haar kleeren voor buitenshuis
weer aan en wenschte vurig, weg te kun
nen komen, zonder door het atelier te
moeten gaan, waar zij Mr. Corless weer
zou zien.
Maar er was geen andere weg naar bui
ten. En nu opende zij de deur van de
kleedkamer en liep zoo zacht het atelier
door, dat zij bijna buiten was, zonder dat
Corless haar gezien had.
Hij stond met den rug naar haar toe en
morrelde aan de donkere platen, die Hij
uit de groote camera had gehaald. Toen
zij bij de deur was, draaide hij zich plot
seling om en zag haar.
„Tessal Waar ga je heen?"
Een van de dingen, die zij hem gedu
rende het poseeren verteld had, was haar
naam geweest.
„Naar huis, alstublieft", zei ze, zonder
hem aan te kijken, en nog met hangend
hoofd.
Nog maar heel kort was zij buiten
gewoon opgewonden geweest bij het voor
uitzicht, twaalf vijftig extra te verdienen.
Zij had haar eersten avond als Vliegende-
Troep-meisje meer dan dertig shilling
aan fooien gekregen, en het vooruitzicht
van die verbazingwekkende weelde voor
een meisje dat tevoren nooit meer dan
dertig shilling per week had verdiend, had
haar hoofd wat op hol gebracht.
Zij had gedacht aan een beeldige jurk,
die zij in de uitstalkast van een winkel
had gezien, en waarnaar zij verscheidene
avonden vol droef verlangen had gekeken,
zooals zij naar de Kroonjuweelen zou heb
ben gekeken. De prijs was twee en zestig
en een halve shilling, en natuurlijk ver
boven haar stoutste verbeelding geweest.
Het was een van die dingen, waarnaar zij
alleen maar had kunnen kijken, en waar
van zij had mogen droomen.
En nu, als het zoo door ging als in de
laatste twee dagen, zou de som van twee
en zestig en een halve shilling binnen het
bereik van haar beurs komen. En dan zou
de jurk van haar zijn. Dat stond vast.
Arthur Corless keek haar bevreemd aan,
zooals zij daar tegen zijn deur stond: een
rank. aarzelend, gebogen figuurtje. Er was
iets bijzonder üefs aan haar. Behalve, dat
zij er aardig uitzag, was zij zoo gauw blij
met iets; zoo opgewonden over heel ge
wone dingen ;zij glimlachte zoo dikwijls.
„Kom hier, Tessa", zei hij.
Met roerende gehoorzaamheid kwam zij
naar hem toe.
„Je wou toch zeker niet weggaan, zon
der mij goeden dag te zeggen?"
(Wordt vervolgd).