Defensie en Koloniën in één hand.
BÖ1TENL. WEEKOVERZICHT
„Hebt U het óók zoo druk collega?"
MET SMOKKELAARS OP STAP
AVONTUUR IN
ZUID-LIMBURG
SPANNING ALLERWEGE.
De spanningen ln en bulten Europa be
llonen liet toppunt te naderen! Helaas
5jn we nog niet zoover, dat gezegd kan
lorden, dat de kans op een goeden afloop
poot is!
Zooals bekend, heeft Mussolini gedreigd
Kn petroleumlnvoerverbod te zullen be-
rbouwen als een militaire daad; m. a. w
Italië zou daarop mllitairement antwoor
den. Dit invoerverbod komt ongetwijfeld
deeds nader, al is de bijeenkomst der co
ördinatiecommissie, die in deze materie zal
hebben te beslissen, eenigen tijd uitgesteld
Amerika drijft Engeland daarbij voort hoe
tieemd het moge klinken! Amerika h»eft
Keds maatregelen getroffen om den pe-
iroleumuitvoer naar de oorlogvoei ende
linden te beperken tot het uiterste mini
mum als de regeering kan bewerkstelligen
in zij rekent er op, dat de Volkenbond zal
tolgen. Voor Engeland is dat een aanspo
ring waaraan Londen zonder eenigen twii-
W gevolg zal geven, speciaal na de oittere
ervaringen ten aanzien van het Verre
(toten, toen Amerika zich door Engeland
inden steek gelaten oordeelde en op vloot-
*Hed daaruit zijn conclusies trok
Er zijn er. die in de sancties een uitwer
zier} -een volk bU de keel grij
per. Inderdaad, dat is Juist, doch Is dat
«okniet de bedoeling? De sancties moct-iï
«n aanvallerstaat dwingen op te houden
net zijn niet getolereerden aanval en terug
jekeeren tot de groene tafel. Dat zit voor
Me toepassing van art. 16 van het Vol-
bnbondsstatuut en dat is volkomen lo-
giscn. In aansluiting daarop zou zelfs de
traag gewettigd zijn of men niet direct tct
te uiterste maatregelen had moeten grij
pen om Italic, dat met algenieene stemmen
lot aanvaller ls verklaard, tc noodzaken
Kin greep naar Abessynië los te laten
De Duce begrijpt, dat door genoemd'in
toerverbod,_ waarbij ook benzine en alle
aidere derivaten van petroleum zijn be
trokken zijn zaak hopeloos wordt en hij
-■ worden gedwongen om op te geven De
Misequentie daarvan ls. dat het tot'be-
brekingen zal moeten komen en gestreefd
nar een eervollen aftocht. Dat is begrijpo-
-jken dien aftocht zal men Mussolini ook
ïel gunnen. Heeft de Duce nu echter zijn
treigementen. die door nog niet opgehel-
«de t roepenverplaatsinger. worden on
Mfsteund, noodig in zijn aftochtsspel of
■■I hij werkelijk va-banque spelen'1 Zie
aar de vraag, die do wereld met onge
Vi°Lg «uIn Abessy«''' zelf hebben
romenteel de Abessljnen, hoe men het ook
isert. de beste papieren en zijn zij meer
dan verdedigend. Bovendien
te". Italië den chef van den generalen
•af naar Afrika gezonden om daar den
or.oe te redden. En om de maat vol te
reten, Frankrijk heeft zich thans beslist
ranr Engeland geplaatst en Italië ge-
Oarschuwd, dat bij een aanval on een
i oorlogsschip of op Engelsch gebied
ftankrijk achter Engeland staat volle
rs cn zonder terughouding De overige
olkenbondsleden zullen ongetwijfeld vol
len, Oostenrijk, Hongarije en Albanië dan
tgezonderd, hoewel deze landen Italië niet
alen steunen! Wat kan Italië dan berei-
ien met zijn oorlogsdreiging? Wij willen
Jg niet aannemen, dat een leider van een
rak zich op het standpunt plaats., dat bij
•m gewonen Italiaan wordt gepropageerd'
w wij moeten zwichten, dan anderen met
t> Dat zou van zoo weinig staatsman-
sbap getuigen, dat Mussolini in de historie
«r goed zou worden verguisd. Het pro-
jageeren van die wanhoopsstemming op
aént echter al een gevaarlijk experi-
Doch hoe het zij. we naderen het oogen-
JJk. dat in dit alles duidelijkheid zal ko-
-sn Laat ons hopen, dat het gezond ver-
i-ind zal zegevieren over gevoelens van
»at als gevolg van gekwetste ijdelheid
irankrijk beleeft intusschen ook een ge-
-arlijke crisis. Laval vecht in de Kamer,
w na vijf maanden weer bijeen is geko-
ren. na den premier een volmacht te heb-
W verstrekt, voor zijn politieke leven en
flens voor behoud van den franc. Deze
•pte omstandigheid is het speciaal, die
[«emcen met spanning naar den uitslag
Ml dit duel doet uitzien. Zou de val van
hanc niet het einde kunnen beteeke-
r° ,van de handhaving van den gouden
undaard? Intusschen doet dit feit ook in
zelve gelukkig zijn invloed cel-
4?t ,aaraan dankt Laval zonder eenigen
«nel mede zijn eerste succes, dat echter
volgende week zal moeten worden be-
Zijn kansen zijn stijgende, wan-
!fr1.e.r, tenminste geen onverwachte ge-
WHjkheden plaats vinden. Dat er een
jWieke Augias-stal in Frankrijk valt te
.jien. wie durft dat nog ontkennen'5
Nauwelijks teruggekeerd, verkeert koning
2 ,van Griekenland ook reeds in
«Kilijkheden. Hij heeft er nimmer tw'ifel
mi doen bestaan, dat hij wil zijn een enn-
«i10necl vorst voor alle Grieken, in alle
Bedingen en schakeeringen; hij wil het
bw partij-twist verscheurde land de hoog-
Wdige rust brengen. Wat was logischer
dat een algeheele politieke amnestie
worden afgekondigd? De koning wil
J~e don ook, doch Kondylis. de leider die
ae eerste plaats zijn terugkeer bewerk
tuigde. verzet zich met hand en tand
p amnestie aan de leiders van de
«"[.'•revolutie, met name voor Venizeios.
IJdl0- Kondylis is er zelfs niet voor
'™°8eae'nsd weer zijn toevlucht te ne-
Wt volksdemonstraties. De koning
«Si echter elkon prijs voet bij stuk
willen houden; zelfs moet hij hebben
j™tigd vrijwillig weer in ballingschap te
"vu gaan, zoo hem belet wordt het Griek-
volk tot een eenheid terug te voeren.
rozen gaat zijn weg niet!
ui hel Verre Oosten blijft de situatie
"ineens gespannen, daar de Japansche
Bioeungen in Noord-Chnia nog nimmer
'«omen helder zijn. Het Kwantoeng-le-
|V wil de penetratie door middel van een
«noom Noord-China doorzetten, dat
at vast, doch tot dusver verzet de re-
IFJS to Tokio zich. In schijn of in wer-
tkneid? Ziedaar de kwestie! In Zuid
en. naderen Nanking en Kanton elkaar
ÏK in de uren des gevaars en zelfs ver-
dat China naar de wapens zal grij-
200 Japan ten gunste van Noord-China
mtervenieeren. Doch welke gevaarlijke
"dieven dat zou openen
De eeuwige strijd tusschen
natuurlijke vijanden
de smokkelaars en de kommiezen.
(Van onzen reisredacteur)
„Als ik een teeken geef. zoo. met de
hand. dan moet u dadelijk gaan liggen.
En geen woord zeggen, anders zijn we
d'r bij".
voor het eerst van mijn leven (en ho
pelijk ook voor het laatst) ga ik me in
een smokkelavontuur steken, een gevaar
lijk baantje, sedert de douane-beambten
zoo streng toezien en ze aan het steeds
driestere optreden van de smokkelaars
paal en perk trachten te stellen door het
niet bij waarschuwingen te laten, maar al
heel gauw raak te schieten. Het smokke
len is den laatsten tijd een voordelig
z""kje geworden, nu het prijsv schi! van
sommige ar'ikelon tusschen Bp
deiland oo groot is geworden, dat her
het ongetwijfeld groote risico loont, om
met een hoeveelheid boter of suiker on
gemerkt de grens te passeereo.
De smokkelaars bedenken van alles, om
de kommiezen te verschalken en de listig-
heidjes over en weer zouden in den meest
spannenden detective-roman geen slecht
figuur maken. De kinderwagen met smok
kelwaar onder het matrasje of zelfs heele-
maal in de plaats van de goed-ingepakte
en teeder verzorgde baby is allang een
afgezaagde truc geworden. De smokkelaars
trachten telkens den kommiezen een slag
voor te zijn en als een nieuwe truc ont
dekt is, zijn ze reeds weer met een anders
bezig.
Zwaar bewapende smokkelauto's.
De grooten gaan er met auto's op uit.
Of liever: gingen, want daar is ook al de
klad in gekomen Een garage-houder zal
er zijn wagen niet voor willen verhuren,
wint bii betrapping wordt het voertuig
zond r pardon in beslag genomen en dan
kan de eigenaar er verder naar fluiten
Er werden zoo ook wel een soort kongsi's
gevormd, waarbij voor gemeenschappelijke
rekening een auto wordt gekocht en in
orde gemaakt, die dan om beurten wordt
bereden. Daarbij zijn toestanden ontstaan,
die aan de beste dagen van het drank
verbod in de Vereenigde Staten doen den
ken Gc-n'scrde en geblindeerde auto's
vormden ar ~ize Zuidgrens gem r 'zon
dering en d - !:?d1gn vuuiwa
ijn'n bij zich. waarmee zij het eveneens
op het leven der hen achtervolgende of
in den weg komende beambten gemunt
hadden. Tegenwoordig komen die niet zoo
veel meer voor, sinds de kommiezen de
bevoegdheid hebben gekregen om alle
auto's of andere vervoermiddelen met een
geheime smokkel-inrichting of die op een
of andere wijze gepantserd zijn, overal
waar ze die vinden in beslag te nemen,
waarna ze ambtelijk verbeurd worden ver
klaard. In tal van verdachte garages en
schuren is een razzia gehouden, die heel
wat aan het licht heeft gebracht en waar
bij goede vangsten genoteerd werden.
Er waren erbij, die zwaar bewapend wa
ren, als militaire gevechtswagens.
Nu komt zoo iets niet meer zoo veelvul
dig voor ais eenigen tijd geleden. Het
smokkelbedrijf wordt meer uitgeoefend
door kinderen, die met kleine hoeveelhe
den in België gekochte waren bij dag over
de grens trachten te komen, als ze de kans
schoon zien, en des nachts door de groo
teren, die met zware zakken op den rug
de talrijke kleine paadjes in het grensge
bied gebruiken. Het is een ingekankerd
kwaad geworden, waar groote bevolkings
groepen zich mee inlaten en dat heele
dorpen heeft aangetast. De menschen zien
in de handhavers der wet als het ware
hun natuurlijke vijanden. Sedert den oor
log. toen de smokkelarij voordeelig is ge
worden, wal zij steeds in de een of andere
richting is gebleven, is de moraliteit van
een deel der grensbevolking er zeer op
achteruit gegaan, vooral in het Zuiden van
Limburg, waar zoowel met Duitschland als
met België smokkelhandel wordt gedre
ven.
Een nachtelijke tocht.
Op zoo' i "i. -mkVriusrtii Ir - --
-- kronkelen I c ens in met
ruiken begrori 'e heuvelland van Zuid-
Limburg heb ik de mannen vergezeld Het
was een zenuwsloopend avontuur, althans
voor den beginneling in het vak, en ik
begroette het einde met blijdschap. Het
duurde maar kort, doch de ingespannen
oplettendheid, die erbij vereischt werd,
maakte het tot een vermoeiende episode.
Een mij bekende smokkelaar is zoo vrien
delijk geweest mij te introduceeren, nadat
ik dure eeden heb moeten zweren, dat
ik hen niet zou verraden en me stil zou
houden Deze mannen voelen iets voor het
romantische en daarom vonden ze het
tenslotte goed, dat een dagbladschrijver
een van hun nachtelijke tochten mee
maakte om ervan aan zijn lezers te ver
tellen. Dat maakt hun bedrijf interessan
ter en er komt een aureooltje van glorie
om. hetwelk ze weten te apprecieeren. Mis
schien ook hopen ze, dat de onbedreven
vreemdeling bij een eventueel in den val
loopen het eerst gepakt zal worden, zoo
dat voor hen de gelegenheid grooter
wordt, een veilig heenkomen te vinden.
Ik heb de noodige instructies gekregen,
maar ik bemerk, dat ze me. ondanks mijn
dure verzekeringen, nog niet heelemaal
hebben vertrouwd. Een gevaarlijk beroep
als dit maakt wantrouwend en de men
schen zijn geneigd in iedereen, die hun
taal niet spreekt, hun vijand te zien. Ik
moest in een dorpje over de grens me
bij mijn kennis vervoegen op een bepaald
uur. Toen ik daar kwam. 'dacht ik ook de
anderen daar aan te treffen, maar ik werd
eerst nog een heel eind verder geleid, naar
een ander punt tegenover de Nederland-
sche grens. Als ik hen nu verraden of me
versproken had, dan zouden de kommiezen
nog op een verkeerde plaats op den loer
liggen.
In een groote schuur bij een boerderij
treffen we de collega's aan. Groote zak
ken met smokkelwaar staan tegen een
muur. Wat er in zit? Ik weet het niet;
misschien vet, misschien suiker, misschien
nog andere zaken. Het kan me ook niet
schelen, het zijn allemaal goederen, die
frauduleus over de Nederlandsche grens
moeten worden gebracht, en ik zal daar
aan meedoen.
Vier mannen zijn er al, zoodat ons ge
zelschap uit zes personen zal bestaan. Hier
hoeven we nog niet te fluisteren, maar we
moeten toch ook niet te veel lawaai ma
ken, om de beambten aan de overzijde
niet op ons attent te maken.
De eerste gaat naar buiten. Dan volgen
wij ook spoedig, mijn kennis en ik. die
vannacht onafscheidelijk zijn, tot op het
oogenhlik. dat het misschien noodig is el
kaar in den steek te laten, ten einde het
veege lijf te redden. De reeds aangehaalde
raadgeving wordt me nog eens uitgedeeld:
niet spreken en op het afgesproken tee
ken dadelijk gaan liggen. Ik knik bevesti
gend. om aan te dulden dat ik het begre
pen heb. We sluipen zoo stil mogelijk ver
der De hemel is bewolkt en het is om en
nabij nieuwe maan. dus pikdonker. Mijn
metgezellen schijnen den weg goed te ken
nen, want zij loopen zonder een enkele
aarzeling door, in flinken pas. ondanks
den zwaren last op den rug. Het gaat ailes
zoo goed. dat ik onwillekeurig de vereisch-
te voorzorgen uit het oog ga verliezen: als
we even rusten, steek ik uit gewoonte een
sigaret op. maar hij wordt me dadelijk uit
de handen gemept. Dom ook, ik had wel
kunnen nagaan, dat onze vijanden op hes
lichtende puntje zouden kunnen afkomen!
lVij bereiken de grens.
Zijn we al over de grens? Neen, maar
wel vlak erbij. Ginds staat een paaltje,
dat het begin van het Nederlandsche ge
bied aanduidt, waar het gevaar pas in
eigenlijken zin begint. Geruischloos wordt
de tocht voortgezet, allen achter elkaar
loopend over een paadje, dat voor den
vreemdeling nauwelijks als zoodanig te
onderkennen is. Mijn kennis loopt voorop
en dan volg ik als tweede, achter mij de
andere vier op een rijtje, ais Indianen op
het oorlogspad. Daar staat het grens-
paaltje. We loopen door. omzichtiger dan
ooit. Mijn voorman loopt gebogen onder
den last 'mijn pakje is maar licht), maar
ik zie zijn hoofd telkens heen en weer be
wegen, als hij rondspeurt of hij soms hier
of daar een kommies op wacht ziet staan.
Het gaat alles goed, we zijn al een heel
eind de grens over en nog geen obstakel
heeft zich voorgedaan.
Een kommies gaat voorbij.
Maar zeker in zoo'n geval moet men
niet te vroeg juichen. De voorman steekt
plotseling zijn hand op en laat zich op
den grond vallen, lang uit. Wij allen doen
het hem net zoo na en ik meen dat ik me
daarbij niet onverdienstelijk gedragen
heb Blijkbaar heeft mijn vriend iets ver
dachts bemerkt, doch ik zie er nog niets
van. Ik wacht er me echter wel voor, iets
te vragen; de ware smokkelaarsgeest
schijnt in me te zijn gevaren. Na heel
lang turen, zie ik toch op eenigen afstand
een donkere gestalte. Dat is de man van
recht en wet, die vannacht ook mijn
vijand is, zooals hij het steeds is van mijn
metgezellen. Muisstil liggen we, maar ik
voel mijn hart in mijn keel bonzen. We
zijn niet ontdekt, doch waarom blijft die
man daar zoo staan? Het schijnt een
eeuwigheid te duren en de gestalte staat
daar nog steeds even roerloos als toen
hij werd ontdekt. Eindelijk draait hij zich
om en we zien hem verdwijnen. Nog steeds
durf ik me niet te bewegen. Dat waren
benauwde oogenbiikken!
Na eenigen tijd, die ook al weer een
eeuw schijnt, staat de voorman op en wij
volgen zijn voorbeeld. Met gezwinden pas
gaat het nu voorwaarts, totdat we bij een
eenzame boerderij zijn gekomen. De deur
van de schuur staat open en daar laden
we onze pakken af. Morgen zullen ze door
anderen verder worden vervoerd.
Ik kijk hier mijn makkers eens aan. Op
een na zijn het allen open, ronde kerels,
die niets hebben van een misdadiger. Die
eene uitzondering heeft een beetje glu
rende oogen en ziet er ook verder niet uit
om mee uit visschen te gaan Maar aan
de anderen zou je je leven volkomen toe
vertrouwen. En toch oefenen ze dat ge
vaarlijke beroep uit van smokxelaar, dat
reeds aan onze grenzen zooveel malen tot
ernstige botsingen met de handhavers der
wet heeft aanleiding gegeven. Zien 'ze ar
geen kwaad in? Ik weet het niet; ik ben
ock niet ln een stemming om te morali-
sceren. Ze zijn jong en krachtig en de
groore verdienste lokt hem onweerstaan
baar aan. De meerderheid is bovendien
werkloos Ze schijnen het benauwende
avontuur al weer vergeten, terwijl bij mij
het hart nog in d» keel klopt en ik de
schrik nog in mijn '- n o voe": Het was
ü.i'P "'iiïüie smokkelavontuur en
hel zal ook mijn laatste zijn. Bij het naar
huis gaan kom ik een kommies tegen en
ik durf hem nauwelijks aankijken. Dat
komt er van.
