PIETERBAAS CORRESPONDENTIE. door C. E. DE LILLE HOGERWAARD. Sinterklaas kwam weer uit Spanje En heeft zóóveel meegebracht! 't Was zei Pieterbaas ook dit jaar Weer een groote. zware vracht! Want er zijn toch zóóveel kinders, Aan wie ik wat brengen moet! Kijk eens even: wat een lijsten! Al die kleuters waren zoet. Niet graag sla ik iemand over Ik moet ook mijn best doen. hoor! Zoodat Sinterklaas tevreê is Daar kwam 'k toch uit Spanje voor! - Pieterbaas je bent een goeie Wantna Sinterklaas kom jij, Stellig maak je ook dit jaar weer Heel wat kleuters o! zoo blij! (Nadruk verboden). ze al, dat de schoen erg vol zat. Gretig pakte Tinie hem op en haalde er drie pak jes uit maar op eens hield ze op en werd bleek van schrik en schaamte. Het eerste pakje bevatte een pijp. het tweede een doos sigaretten en het derde een paar heerenhandschoenen.... Langzaam draaide Tinie zich om en zag. dat moeder haar ernstig aankeek. „Waar is jouw schoentje?" hoorde Tineke haar vragen. „Dit is voor vader zooals je ziet". „Ik... ik heb"stotterde Tinie maar op eens kon ze niet verder en holde snikkend de kamer uit. Nu had ze heelc- maal niets! En dat kwam enkel en alleen door haar begeerigheid Natuurlijk had Sint Nicolaas gedacht, dat vader zelf dien schoen had neergezet en nu had hij er allemaal cadeautjes in gedaan voor hèm! Tieneke snikte zonder ophouden en toen moeder haar kamertje binnenkwam, hoorde ze het niet eens. Moeder nam Tineke op haar schoot en vertelde haar, hoe verbaasd ze was ge weest, toen ze vaders schoen bij den haard zag staan. Ze had direct begiepen. dat dit Tinle's werk was geweest en het deed haar erg veel verdriet, dat haar dochtereje zoo begeerig was. Tineke beloofde beterschap en nam zich vaat voor, nooit weer zooiets te doen. „Wacht maar eens even", zei moeder toen. „Sint Nicolaas kon jouw schoentje natuurlijk niet vinden en daarom helft hij op mijn slaapkamer een pakje onder den schoorsteen gelegd waarop -.taat: „Voor Tineke". Ik zal he' even halen". Gauw droogde Tinie haar traantjes ui wachtte tot moeder terugkwam. Nieuws gierig maakte ze het pakje open en danste toer. -ond van plezier. Het was een arm bandje. precies zooals Tinie op haar ver langlijstje had gezet. „Dit is ook. maar klein, dus het had best in je eigen schoentje gekund", z"i moeder zacht. Tinie kreeg een kleur en keek voor zich uit. Ze begreep best, dat ze het armbandje eigenlijk heelemaal niet verdiend had. Plotseling sloeg ze haar armen om moe ders hals. „Ik zal heusch nooit, nooit meer zoo ontevreden zijn, mams", zei ze. „Ik schaam me voor mezelf". Vader was ook binnengekomen en nam Tinie op zijn arm. „Ik heb alles al van moeder gehoord", zei hij, „als je maar zorgt, dat zooiets nooit meer gebeurt, dan zullen we he' voor ditmaal maar vergeten. Droog nu maar gauw je traantjes en kleed je aan. dan kunnen we ontbijten. Ik „al intusschen eens kijken, wat Tommy ge kregen heeft". Gauw nam Tinie haar nieuwen schat mee naar haar kamertje. En toen ze later aan de ontbijttafel kwam. stond er naect haar bordje nog een klein chocolade- paardje. Ditmaal was 't werkelijk erg klein, maar Tinie pakte het gauw beet en riep blij: „O, wat een mooi, groot paard!" En ze meende het ook. Daar moesten vader en moeder toch heusch om lachen, maar Tinie lachte niet. Ze zag in, hoe ondank baar en ontevreden ze was geweest en na dezen Sint Nicolaas is ze heelemaal ver anderd. RIE BEYER. 1 (Nadruk verboden). Sinterklaas. Kapoentje. Lee wat in mijn schoentje! 'k Zing dat liedie toch zoo graag. Weet je. wat ik daarom vraag? 'n Liedjesboek aan Sinterklaas En misschien komt Pieterbaas In den donk'ren. stillen nacht Heel voorzichtig en heel zacht. (Nadruk verboden). 't Boekje brengt hij dan wel O. ik wou. dat hij het dee'! Daarom zing ik telkens weer, Ik geloof, wel honderd keer: Sinterklaas. Kapoentje. Leg wat in mijn schoen! CARLAI Vele brieven zijn deze keer al vol blijde verwachtingen wat Sint Nicolaas dit jaar zal brengen. Alles maar geduldig en hoop vol afwachten, het zijn moeilijke tijden dus het spreekt van zelf als het minder is dan vorige jaren, maar ach met weinig en kleinigheden kan men toch wel net zoo goed blijde zijn, is het niet zoo? AUe nieuwelingen zijn weer welkom. 7 11 jaar zijn de kleineren; 1116 jaar zijn de grooteren. Ziezoo nu maar weer eens vele aparte antwoorden. Bep van Kooperen ja ik miste je al een heelen tijd, ga nu maar weer gezellig mee doen. Ik ben helaas nog meest te bed, den laatsten tijd weer meer pijn, zoodat ik dan erg voorzichtig moet zijn. Willie en Elsje van Leeuwen wat een groote familie zijn jullie, dat las ik in Willie's briefje. Zijn alle zusters en broers nog thuis of zijn er al getrouwd? En heb ben jullie zoo'n lie: poesje en vraag je nu aan den Sint om ook nog een hondje er bij? Toos Vos heb jij zoo'n heel lief broertje die al zoo aardig tegen je lacht. Zijn jullie met veel kinderen thuis? Piet Noordam vindt je het zoo gezellig als je naam in de kinderkrant staat, dan moet je maar trouw mee doen. Truus van Eyck zooals je hebt gezien, heb ik een raadsel van je geplaatst, maar ik heb nog veel raadsels liggen, ook van anderen dus kan niet direct meer van je plaatsen. Sientje Timmermans, zoo hebben jullie allen de griep gehad, vervelend ik moest vandaag al om 4 uur 1 aan hebben, anders ken ik de raa ven niet lezen in bed. Dorus en Kees de Geus, wat ak Kees dat hij ziek is en te bed mof Dat is goed hoor Dorus dat jij hem schrijft. Beterschap. Carolientje Verbiest zoo, heb jij van Jenny .mogen lezen. Is zij eec vriendin van je? Cisca van Gijzen heb je zoo pre! gevierd in huis toen je ouders 35 trouwd waren. Had je toen nog de arm of was het toen al genezen je soms gevallen bij het feestviei Saartje en Pietertje Lagendijk r heusch geen mooi postpapier te zi je de raadsels op schrijft. Wat jan juist met de prijsraadsels de kiir zoek was; Nog wel gefeliciteer Saartje, ik wist het niet eerder. Lientje Lefeber, is het zoo'n boek? mag Bep het dan ook lea Leendert en Jacobus Moraal al; boek uit heeft, dan gaat Jacot zeker lezen dan genieten beiden Dat raadsel kan alleen mondelin dan hoor je niet, dat de woord ei zijn geschreven. Hennie de l'Ecluse voor jou k< dus spoedig twee feesten waar je verlangt, je verjaardag en Sint vlak na elkaar. Neen ik kan en r zooveel opzitten als een poos gel Alie van der Holst ja in Decern werd ik de Leidsche raadseltante spoedig 15 jaar, een heelen tijd a heel wat neven en nichten leeren in die jaren.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1935 | | pagina 20