HET ITALIAANSCHE VERZET TEGEN DE SANCTIES. Uitvoerverboden door Duitschland ingevoerd. Weer een verdwijnende molen 76ste Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Woensdag 13 November 1935 Derde Blad No. 23202 De Abessijnsche regeering uit haar lood geslagen? „De Vlinder" te Rijnsburg BRIEVEN UIT BERLIJN. VAN DE VERSCHILLENDE FRONTEN. (Speciale Reuter en A.N.P.-Dienst). ADDIS ABEBA, 12 November (Reuter- 0P.i Van Abessijnsche zijde wordt me egedeeld, dat twee overwinningen van Binder groot belang behaald zijn, waarbij in Tigre en in Ogaden twee Italiaansche detachementen op de vlucht werden ge dreven. nadat zij ernstige verliezen had- «n geleden. hi West-Tigre zouden, naar verluidt, free Italiaansche colonnes oprukken, ten einde het geheele gebied ten Noorden van ie rivier Tacazze te bezetten en aldus den (dieflen rechtervleugel der Italiaansche legers in het Noorden recht te buigen In Ogacen zou een Italiaansche, gemoto riseerde, vliegende colonne wederom verder mar het Noorden zijn opgerukt, thans Djidjiga naderen en den karavaanweg van Berbers naar Harrar bedreigen. De strijd om Daggahboer. Officieele Abessijnsche kringen geven toe, dat zekere Italiaansche formaties zich in de nabijheid van Daggahboer bevinden. Te Anale, nabij Daggahboer hebben Abessijnsche infanteristen, blootsvoets en «hts gewapend met geweren een aanval jidaan op een Itallaansoh gemotoriseerd rétachement. Na een hevigen strijd wisten lij vier tanks te veroveren en drie gepant- erde auto's onbruikbaar te maken, aldus nrdt door de Abessijnsche regeering me egedeeld. Hieraan wordt toegevoegd, dat tft aangevallen Italiaansche detachement ser belangrijk was en talrijke tanks tot cjn beschikking had. Met ware doodsver- iditing hebben de Abessijnen de tanks tetormd, terwijl de Italiaansche mitrail- é'jis vrijwel a bout portant op hen scho lar Zes Italiaansche officieren, benevens Siinjke onderofficieren en soldaten werden ij dit gevecht gedood en talrijke anderen grond. Ook de Abessijnen leden talrijke Bliezen. Het regeerlngscommuniqué ein- cgt met de mededecling, dat de Italianen bwanorde op de vlucht sloegen. Siet lang tevoren hadden de Abessijn- Ée autoriteiten bekend gemaakt, dat zij e geen enkel officieel bericht beschik- e, maar dat zij niet-officieel vernomen idden, dat schermutselingen hadden uts gehad nabij. Daggahboer tusschen Kssijnsche patrouilles en kleine detache- saiten van de Italiaansche voorhoede Terder wordt nog gemeld, dat in Tigre z kleine Abessijnsche afdeeling een ialiaansch détachement zou hebben aan- ptallen, dat op de vlucht zou zijn geslagen een verwoed gevecht, in den loop waar in aan beide kanten verscheidene dooden Men. Benzine en kameclen voor het Italiaansche front. SUEZ, 12 November (Reuter-A.N.P.) Met bortsachtige bedrijvigheid wordt hier de branding van olie en benzine naar Ialiaansch Oost-Afrlka voortgezet. De fccony Vacuum Company heeft per trein Alexandrië 36.000 kisten met blikken imbue naar Suez gezonden, welke hier aar Erythrea zullen worden verscheept. De Shell-fabrieken te Suez werken dag en aebt voor benzineverzendingen naar bxt-Afrika. Voortdurend liggen twee of die tankschepen te wachten om geladen •e worden De Italianen hebben een contract ge- Men met de regeering van Saoedisch- Arabiè betreffende aankoop van 18.000 omeelen, bestemd voor Oost-Afrika, tegen w prijs van 18 goudponden per stuk, jjewel de normale prijs vijf papieren pon- Mi per kameel bedroeg. De kameelen «Men te Yenbo in Italiaansche schepen kramden. (Copyright Reuter-A.N.P.) DE SANCTIES. Ia de nota van de Italiaansche regee- aan de regeeringen die in de Coördi- htiecommissie vertegenwoordigd zijn. ""van wij gisteren reeds kort melding "akten voert de Italiaansche regeering 'ffl. aan dat de Italiaansche regeering. die "rans haar nota van 7 October en Je Jbklaringen van haar vertegenwoordiger s;' den Volkenbond, de beschuldiging, dat tl art. 12 van het Volkenbondsstatuut zou wiben geschonden, van de hand heeft ge- *®n. thans nogmaals protesteert tegen k haren nadeele aangewende procedures. De Italiaansche nota wijst oo het feit. de burgerlüke en kerkelijke autoritei- in Abessynië zich onder de bescher- hebben geplaatst van Italië en dat jwie^16.000 slaven de vrijheid heeft ge- i!'™". de vrijheid, welke zij van Addis JJ™ vergeefs afgewacht zouden hebben, ï-danks de verplichtingen, welke dat land jj flJn toetreding tot den Volkenbond op Mi heeft genomen". De bevolking zou volgens de nota in «alle niet den aanvaller zien. doch de rondheid die de bekwaamheid en het ™jht bezit de hooge bescherming uit re "'men. die het Volkenbondspact in art. 22 een missie van de beschaving erkent. De Volkenbond dient er rekening mede •houden, dat deze bevolking bloot zou in i. aan r«nressaillemaatregelen cn "nemingen, indien de Italiaanscne ™Mij zou ophouden. .De nota betwist voorts de rechtsgeldig- J "er sancties. "et embargo oo den uitvoer van wapens rj" Italië en de opheffing van het em- 's> t.a v Abessynië komt neer op de ?lewerking aan en een verergering van II toestand. welke Italië niet wenscht. c Coördinatiecommissie wordt verwe- dat zii er geen rekening mee heeft ge- gdtn dat. dergelijke «anctle nimmer werenast bil vroegere err.rtiger con- en dat zii geen geleidelijke toepas- heeft overwogen. Niemand zal het recht en de noodzake lijkheid kunnen betwisten het eigen be staan van het Italiaansche volk te ver dedigen. Het verbieden van den geheelen Italiaan- schen uitvoer is meer dan een economi sche maatregel, het is in werkelijkheid een daad van vijandschap, die de onvermijde lijke tegenmaatregelen van Italië ten volle rechtvaardigt. De sancties en contra-sancties, zoo wordt verder betoogd, zullen ten slotte hoogst ernstige moreeie en psychologische gevol gen hebben, daar zii een verwarring der geesten te weeg zullen brengen, die wel eens veel langer zou kunnen duren dan ae gevolgen van de sancties zelf. Italië dat oo grond van de offers en het bloed dat door zijn zonen is gestort, aan spraak, meent te kunnen maken op de walificatie van mede-oprichter van den Volkenbond, heeft zich nog niet van dit instituut willen losmaken, ondanks het feit. dat het bezwaar moet maken tegen de procedure, die tot nadeel van Italië is gevolgd want Italië wil vermijden, dat dit conflict nog tot ernstiger complicaties leidt. De nota besluit met het verzoek aan de regeerinven kenbaar te willen maken op welke wijze zii zich voorstellen hun ge dragslijn vast te stellen. Men verwacht echter, dat de landen niet afzonderlijk zullen antwoorden Verande ren zal er in ieder geval niets: 18 Nov. treden de sancties in werking. Men acht het te Genève mogelijk, dat de sanctieconferentie na het van kracht worden der economische en financieele sancties weer zal bn°enkomen. wellicht od 25 November, om zich bezig te houden met de eerste gevolgen der sanctiemaat regelen en met de aangekondigde repre saillemaatregelen. Tevoren zal in leder geval de werkcom- missie bijeenkomen voor het nemen van een besluit inzake de door Polen. Britsch- Indië. Siam en andere landen gevraagde soeciale behandeling van bepaalde met Italië loopende leveringscontracten. De bevoegde subcommissie heeft zich dezer dagen in principe reeds uitgesproken voor een soecia'e behandeling dezer gevallen, waarbii het groot" scheepsbestellingen be treft. die al gedeeltelik betaald zijn. De Duitsche houding. In den ..Reichsanzeiger" wordt een ver ordening der Duitsche Rijksregeering ge publiceerd. waarbü de uitvoer van be paalde belangrijke levensmiddelen en in- dustrieele grondstoffen wordt verboden. Door het verbod worden getroffen alle vetten en oliën voor de consumptie, aard appelen en, voor wat de industrieele grondstoffen betreft, in hoofdzaak de grondstoffen voor de textielindustrie, voor de ijzer- en metaal-industrie, voor de rubberindustrie, verder huiden vellen en alle soorten olie. Steenkolen en koper waarvoor reeds sedert lang een uitvoer- contróle bestaat, worden in de verordening niet genoemd. De nieuwe uitvoerverboden hebben uit sluitend ten doel. rekening te houden met de economische behoeften in het binnen land In de laatste weken, aldus wordt verklaard, is n.l. in toenemende mate ge bleken. dat de opgesomde levensmiddelen en grondstoffen worden uitgevoerd naai de aangrenzende landen. Onder meer is margarine opgekocht en uitgevoerd. Ten aanzien van de aardappelen is voorzich tigheid geboden door de omstandigheid, dat de Duitsche oogst dit jaar niet zoo groot is als gewoonlijk. Voor de genoemde industrieeele grond stoffen, met uitzondering van ijzer, is Duitschland nooit uitvoerland, maar al tijd invoerland geweest. Het is dus vol komen in strijd met de economische wet ten, zoo wordt verklaard, dat deze pro ducten plotseling zouden worden uitge voerd. Daarbij komt, dat de prijzen op de wereldmarkt voor de meeste der genoem de producten stijgende zijn. Een vervan gingsmiddel voor eventueel uitgevoerde grondstoffen zou Duitschland daardoor waarschijnlijk slechts kunnen verkrijgen tegen hoogere prijzen en door verbruik van meer deviezen. Bij de bestaande deviezenpositie en grondstoffenvoorraad is een dergelijke export in strijd met het algemeene eco nomische belang. Deze uitvcer kon ech ter tot dusverre niet worden verhinderd bij gebrek aan wettelijke voorschriften. Daarom het noodzakelijk, dat de juridi sche grondslag voor verhindering van of controle op uitvoer wordt geschapen. Dit geschiedt door de nieuwe verordening. Hieruit volgt tevens, aldus wordt ver der verklaard, dat de maatregelen ten aanzien der genoemde artikelen niet ge dacht zijn als permanente maatregelen der Duitsche handelspolitiek, maar slechts zullen gelden zoolang de bijzondere om standigheden bestaan, die aanleiding tot de verordening zijn geweest. Een bijzonder doel wordt nagestreefd met het uitvoer verbod voor ijzeren halffabrikaten en pietterijproducten, dat dient om de na leving van de internationale overeenkom sten voor het particuliere bedrijf te ver zekeren. Goederen In entropöt worden door het verbod niet getroffen, evenmin als het verkeer in de vrije havens. De uitvoerverboden treden in werking op 16 Nov. a s met uitzondering van het uitvoerverbod voor ijzer, dat op techni sche gronden eerst op 25 Nov. van kracht wordt. lieer een onderhoud Mussolini- Drummond. Mussolini heeft gisteren opnieuw sir F.ric Drummond, den Engelsehen ambas sadeur te Rome. ontvangen. Omtrpnt het ond-rh-oul dat wederom langdurig w«°. is niets anders bekend geworden dan dat het een voortzetting van de beide voor- ZIJ ZAL HAAR TACTIEK MOETEN WIJZIGEN. (Van onzen specialen correspondent W. F. Deedes). ADDIS ABEBA, Dinsdagavond 12 No vember. Berichten over een gestagen Itallaanschen opmarsch aan alle fronten druppelen nog steeds de hoofdstad bin nen. De Abessijnsche regeering volhardt in haar stilzwijgen, en weigert nog steeds toe te geven, dat Makalle, Gorahei, Sasa- baneh, Daggahboer en Antalo in handen van den vijand zijn gevallen. Ondanks dezen muur van stilzwijgen, komen gezaghebbende personen te dezer stede meer en meer tot de overtuiging, dat als de berichten uit Rome betrouw baar zijn en men geeft toe, dat de Ita lianen nog nooit bulletins over verove ringen hebben gepubliceerd, die later onjuist bleken te zijn de Abessijnsche regeering tijdelijk de situatie niet. meer meester is. De meening wordt geopperd, dat dit is te wijten aan haar verkeerde strategie; in plaats van een vaste methode te volgen, verandert zij iederen dag haar politiek. In ieder geval staat 't vast, dat welke verontschuldigingen ook'aangevoerd mo gen worden de Italiaansche opmarsch aan beide fronten de oorspronkelijke be rekeningen van de Abessijnsche regeering verre heeft overschreden Het is duidelijk, dat de Abessijnen hun plannen radicaal zullen moeten wijzigen, als zij den vijand met succes willen weer staan. De Abessijnsche troepen hebben thans hun gevechtsposities verloren, ten gevolge van den snellen opmarsch van de Ita lianen in het Zuiden. De samenwerking tusschen de hoofdkwartieren en de ge vechtsfronten heeft zich nog nooit zwak ker getoond dan thans en het ontbreken van een centrale legerleiding is nooit sterker gevoeld Vanaf het oogenblik. waarop de oorlog uitbrak, hebben de Abessijnen er grooten- deels op moeten vertrouwen, dat het ver loop van den oorlog niet van hun schema zou afwijken. Terwijl zij misschien gele genheid zullen krijgen zich opnieuw te orienteeren in de adempauze tusschen den huidlgen Itallaanschen aanval en den daarop volgenden, loopen zij op het oogenblik in ieder geval gevaar verslagen te worden. Men wacht met groote spanning op de eerstkomende bevelen van den keizer. (Auteursrecht Momingpost-A.N.P.i. Foto Van Vliet. SN Het Hollandsche molenschoon heeft wél te lijden Nu is het weer de bekende en trotsche korenmolen ..De Vlinder", dateerend van omstreeks 1700, liggend aan den Oegst- geesterweg, achter den Rijnsburgschen gasketel, nog juist onder de gemeente Rijnsburg op de grens van Oegstgeest, die het slachtoffer wordt van den veran derenden tijd. De korenmolen „De Vlin der" was in den loop der jaren vele malen het object van schilders, die er een dank baar gegeven voor hun scheppingen in vonden. Vele malen in den loop der tijden verwisselde de molen van eigenaar, tot dat hij nu eindelijk voor afbraak verkocht is en morgen gesloopt zal worden. De vereeniging „De Nederlandsche Mo len" stelde nog diverse pogihgen ln het werk den molen te behouden, doch in verband met te hoog gestelde eischen konden deze niet verwezenlijkt worden. Velen zullen het ongetwijfeld betreu ren, dat deze mooie molen, met de fraaie wieken, die vooral komend van de rich ting Noordwijk, door het schilderachtig aspect opviel en het landschap verleven digde, van nu af aan „historie" zal zijn. Toen wij er gisteren voor 't laatst een kijkje namen, betreurden ook wij het besluit tot afbraak. In de nabijheid prijkte nog de watermolen „De Hoop doet leven": zelfs dit optimistische opschrift kon onze weemoedige overpeinzingen niet doen verminderen. Op de plaats, waar de molen nu nog voor een korte wijle staat, zullen ver moedelijk drie moderne woonhuizen ver rijzen (Van onzen correspondent). BERLIJN. 10 November. DE MILITAIRE GEEST. Dezer dagen is voor liet eerst na 1914 een lichting dienstplichtigen in Duitsch land onder de wapenen gekomen. Hei zijn de jongens, die in het eerste jaar van den wereldoorlog geboren werden: die dus hun eerste levensjaren wat de groote meerder heid betreft, in allesbehalve rooskleurige omstandigheden hebben doorgebracht, in vele gevallen spoedig haive weezen waren, als kind van drie of vier jaren geleden hebben onder een zeer drukkend gebrek aan de meest noodige levensmiddelen, als gevolg daarvan vaak kinderziekten heb ben doorgemaakt en als grootere kinderen alle ellende van revolutie en contra revolutie, burgeroorlog en inflatie hebben meegeleden Toch sChijnt het geneeskundig onder zoek een opvallend hoog percentage van gezonde jonge mannen bruikbaar voor den j militairen dienst bevonden te hebben. En de stemming van het oogenblik brengt nu eenmaal met zich. dat niet als wellicht in vele andere staten de nieuwe, hier eerste, lichting met sombere gevoelens naar de kazernes trekt, maar dat in Duitschland niet weinigen, die hun vader land in de uniform der landsverdediging een offer gaan brengen, dit offer vol strekt niet als een persoonlijk nadeel, als tijdverlies of onderbreking hunner car rière gevoelen, maar integendeel als een bijzondere onderscheiding en daarenboven als een zekerheid, dat na den diensttijd hun ontslagbriefje voor het verkrijgen van werk zelfs een bijzondere aanbeveling zal zijn. Dit te constateeren, is zeker tevens aan leiding om een vergelijking op te stellen met vele andere landen, waar het morsel in de gelederen der landsverdedigers dooi de wetenschap, dat dit zware persoonlijke offer eerder sociale na- dan voordeelen met zich pleegt te brengen en of dat niet een misstand is, die dringend herziening ver- eischt. Men mag intusschen de dingen nu niet eensklaps zoo voorstellen, alsof heel deze groote Duitsche lichting van harte zingend en juichend de garnizoenen is binnenge trokken. Natuurlijk wordt ook hier veel gezucht, gejammerd en gekankerd Maar de omvang dezer ontevredenheid bij de jeugd is toch lang niet zoo dreigend als elders en beperkt zich wel ln hoofdzaak tot de kinderen uit klassen der bevolking, in welke de nieuwe nationalistische men taliteit slechts zeer langzaam veroveringen boeken kan. En het is wel als zeker aan tc nemen, dat deze kankerende minderheid in de kazernes zeer spoedig onder den invloed zal komen van de meer intellectueel ge schoolde lotgenooten, onder wie niet wei nigen reeds de school van den Arbeids dienst, de S S. en S.A.. de Hltlerjeugd, het gaande was over de situatie in de Mid- dellandsehe Zee. Het moet op zeer vriend- schappelijken toon gevoerd zijn. Men ver wacht nog meer dergelijke besprekingen. Landjahr en andere staatsorganisaties doorloopen hebben. Met het vermoedelijke resultaat, dat na den diensttijd de over- groote meerderheid de kazerne verlaten zal in een stemming, die nog veel meer dan vóór 1914 het Duitsche volk op den duur de reputatie van „militaristisch" zal doen deelachtig worden. Het toeval bracht mij kort voordat deze eerste lichting onder de wapenen kwam, met een der „slachtoffers", een jongen man uit selecte Duitsche kringen en met eenige SA.-ervaring, tezamen. En het gesprek, dat ik met hem voeren kon. zou zeker verbijsterend en ontmoedigend te geweest zijn, indien ik daaruit de al te zeer generaliseerende conclusie had willen trekken, hier met een voorbeeld uit zeer vele te doen te hebben. Want deze veelbelovende jonge ling sprak onder den indruk der huidige omstandigheden maar ook precies zoo als de „Al-Duitschers", de naar alle zijden ontstemmende annexionisten van het Tweede Rijk, die er in geslaagd waren, het Duitsche volk in een zoo onzalige een zaamheid te voeren, zoodat het in 1914 nauwelijks meer op werkelijke vrienden rekenen kon. Voor hem scheen het heden reeds als een paal boven water te staan, dat mettertijd de enorme versterking der Duitsche bewapening een nieuwe kracht proef onvermijdelijk zal maken. En de wijze waarop hij bij zijn onrijpe bespiege lingen meende daarbij over zijn westelijk buurland te kunnen beschikken onder het motto: „in een komend conflict zullen we ons niet meer door lastige neu trale grondgebieden laten ophouden",' be wees zoowel hoe jong en onervaren deze toekomstige reserveofficier nog was. als ook. hoe weinig een regeering, die den vrede wil, het in de hand heeft, stemmin gen te verhinderen, die eens den bodem voor conflicten bereiden kunnen. Het is nu eenmaal niet weg te praten, dat het geheele volk en in het bijzonder de jonge generaties, in een sfeer van alge meene weerbaarheid worden opgevoed Wie de verslagen over de jongste plechtigheid op 8 en 9 November in München gevolgd heeft, wie de foto's heeft gezien, die een beeld geven van dat tihans geschapen Pantheon der Beweging, een werkelijk Heilig Oord van de hier heden overheer- schende wereldbeschouwing :net zijn overduidelijk streven naar heldenvereering culmineerend in de twee tempels met elk acht eeregraven der gevallenen van 9 No vember 1923, onder den blooten hemel, voor eiken voorbijganger zichtbaar die zal zich zeker wel een voorstelling gemaakt hebben van het huidige Duitschland en Zijn nieuwen koers naar een afzondering, een zeer bijzondere eigen sfeer, die ook al aanwezig is zonder de internationale ver bittering, die het Derde Rijk door zijn rassenpolitiek en de daarmee gepaard gaande onderstreeping van eigen voor treffelijkheid heeft uitgelokt. Overgroote en zeer opvallende belang stelling voor alles, wat met techniek en in het bijzonder met militaire techniek te maken heeft, kon men ook vroeger bij het Duitsche volk opmerken. Ik herinner mij nog. alsof het gisteren ware. mijn erblnft- heid. toen ik in het najaar van 19!7 naar Berlijn verhuisde en met het gemopper op breede schaal van onze eigen gemobili seerde manschappen nog in de ooren, de ervaring moest opdoen, dat de Duitsche verlofgangers van het werkelijke oorlogs front ln de koffiehuizen en restaurants niet alleen over niets anders dan gevechts momenten en avonturen spraken, maar in het bijzonder over de technische bijzonder-, heden van Engelsche en Fransche tanks, die toen juist in grootere massa's hadden ingegrepen en over de wijze, waarop men deze monsters het best onschadelijk maak te Een deskundig dispuut, gevoerd doos vaak reeds meermalen gewonde soldaten, in de wetenschap, straks weer ln de oor- logshel terug te moeten keeren maar zonder een woord van critiek, zonder ge mopper en wel in een heel andere stem ming dan ons later in bekende pacifisti sche werken geschilderd is. Neen, in kern en wezen zijn de mensohen hier soldaat. En schijnen ze dat in som mige periode's niet of minder, dan moet men er zich rekenschap van geven, welke voorbijgaande omstandigheden indruk op hen gemaakt hebben. De Duitscher in heb Derde Rijk ook daar, waar een deel der bevolking het kankeren nog niet verleerd heeft of door ongunstige verschijnselen op de levensmiddelenmarkt weer aan het mopperen slaat is stabieler als staats burger, omdat de mentaliteit van heden hem innerlijk het meest tegemoet komt. Wij hebben reeds vijftien jaren geleden, toen het er naar uitzag, alsof democratie en socialisme hier voor onafzienbaren tijd: het heft in handen hadden, geschreven, dat wij die periode slechts als overgang, als katerstemming, gedoemd om later weer voor het soldatenrijk plaats te maken, zien konden. Wij kenden de werkelijke stemming in Duitschland en zagen, hoe de toenmalige regeeringen, wat die stemming der massa's en de staatsburgerlijke idealen van den doorsnee-Dultscher betreft, met verbijsterende blindheid geslagen waren. Wil men het Derde Rijk een prognose stellen, zijn duurzaamheid beoordeelen, dan moet men dezen factor voorop stel len: dat de regeerders van heden zich als ware kenners van de volksmentaliteit ge toond hebben. Zij hebben Michel de slaap muts afgenomen en hem den stalen helm op het hoofd gezet. In de uniform voelt hij zich gelukkig en is hij bereid komende beproevingen mee door te maken, die vele andere volken wellicht tot opstand zouden brengen. Als morgen bevolen wordt, dat ieder Duitscher. die een uniform thuis heeft, die een dag lang op straat dragen moet, dan zal men nauwelijks meer men- schen in burgerkleeding zien. Nu reeds is het voor den buitenstaander nauwelijks meer mogelijk, de thans rondwandelende uniformdragers en zeker niet hun rang verschil, uit elkaar te houden. Ja, ik durf zeggen, dat er geen enkele Duitscher is, die uniformen en rangen zonder fouten kan aangeven. Ook niet, nadat sinds eer gisteren de „Stalen-Helm-Bond" der oud frontsoldaten ontbonden is en de studen ten hun schilderachtigen „Wlchs" niet meer mogen dragen. Zeker 75''/i der bevol king heeft heden reeds het recht, en vaak den pliöht, van zijn zesde tot zijn zestigste jaar in een of andere uniform rond te loopen. Negentig procent zou dat doen met volle instemming en om-ebten trots. Nog tien jaren later en de scholen zullen een nog hooger percentage gekweekt heb ben. ROLAND.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1935 | | pagina 9