Oefeningen met afweergeschut - Vijfde spanning van de Moerdijkbrug DE ONBUIGZAMEN 768fe Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. Sate, DE VIJFDE SPANNING VAN DE NIEUWE VERKEERSBRUG AAN DEN MOERDIJK is gisteren geplaatst. Het moment waarop de vierde en vijfde spanning tegen elkaar gelegd worden HET ENGELSCHE TEAM "WATFORD F. C. dat hedenmiddag een wedstrijd speelde tegen het voorloopig Nederlandsch elftal te Rotterdam, bracht gisteren een bezoek aan het Sparta-terrein, waar zij de training der spelers gadesloegen. Oefeningen met afweergeschut bij Almelo. Boven: het geschut wordt na in stelling te zijn gebracht, geladen. Onder: met gasmaskers uitge ruste militairen controleeren hoever de vijand verwijderd is. i A3 DE HEER P. VAN GEELEN direc teur-generaal van Werkverschaffing en Steunverleerring aan het dept. van So ciale Zaken is in den Haag overleden. EEN ZOMERHUIS BIJ BOX HILL (Eng.) VAN DEN VROEGEREN BURGEMEESTER VAN NEW YORK JIMMY WALKER is door brand yemield. De filmactrice Laura la Plante, die in dit huis ziek lag, werd door haar dokter gered. paar het Engelsch van J. S. FLETCHER door mr. H. J. H. 11) Louis liet de hand van zijn meisje los, en ging met de hand achter het hoofd achterover op den rotsgrond liggen, sta rend naar het afsteken der fijne naalden van de jonge dennen tegen de lucht. „Hoe meer we van het leven te zien krijgen, Margaret", merkte hij na een tijdje op, „des te meer verwonderen we ons als we tenminste verstandig zijnover de zotheid ervan in het algemeen. Mij komt het zoo voor en langzamerhand wordt dat zelfs mijn overtuiging dat de mensch, in plaats van een heel hoog standpunt in de schepping in te nemen, een heel laag uitgekozen heeft. Heusch, op wijn eerewoord, ik weet niet, werkelijk biet, of hij wel zooveel verstand bezit, als Wen hem graag toeschrijft! Ik zou wel eens willen weten ,wat voor opvatting een bard werkend beestje, zooals een mier, of een poes, die niets doet dan haar gemak en welbehagen zoeken, zich van een Wensch vormt. Ik stel me voor, dat ze heel wat op hem te zeggen hadden. Kijk au eens naar mijn vader.,., kijk eens een oogenblikje naar Oliver Carsdale! 'n Jaar of wat geleden zet hij op een uit gezocht plekje een heel groot en prachtig huis voor zichzelf! Hij besteedt er duizen den en duizenden aan.en duizenden bovendien tot het in orde brengen en aanleggen van park en tuinen. Nergens in de heele streek is er een zóó modern huis te vinden. Al de nieuwste vindingen zijn in dat huls toegepast, al de modernste gemak ken zijn er aangebracht. Van zolder tot kelder is geen kiertje te vinden, waarin zich stof zou kunnen ophoopen. In iedere kamer ls koud en warm stroomend water. Er zijn zooveel badkamers, dat lk ze voor de vuist weg niet kan tellen. Tot in de kleinste kleinigheden is alles op ons ge mak ingericht. We hebben maar een vin ger uit te steken, om overal en op ieder oogenblik van den dag een warmen, dro gen handdoek tot onze beschikking te vinden. In de heetste dagen van Juli zit ten we geen dag zonder ijs. Onze tuinen zijn de beste van de heele streek; we heb ben perziken en druiven uit onze broei kassen op Kerstmis en we leven midden tusschen de meest exotische bloemen. Hij heeft nooit opgehouden om verbeteringen, versleringen en verfraaiingen in dat bui tengewoon begeerlijke familieverblijf aan te brengenook al wonen er op dit oogenblik slechts drie menschenhij zelf, ik en mijn goede tante Benia. Je zoudt zoo denken, dat iemand, die er zijn gezonde verstand nog op nahoudt, er met geen mogelijkheid aan zou kunnen den ken, om een zoo schitterend ingericht huis te verlaten! En nu blijkt het, dat de eigenaar van dat huis reeds al dien tijd, dat hij zijn geld er zoo royaal aan be steedde, het oog heeft gehad op een met mos overgroeid, met klimop overwoekerd, bouwvallig oud krot in een ravijn, waar de zon maar drie uur per dag schijnt! Wat, vraag ik je.... ik die zoo graag de menscheiijkè natuur bestudeer.... wat is het geheim van een zoo eigenaardig ver langen?" ,.'n Gevoelskwestie!" antwoordde Mar garet. „Hmmisschien heb je wel gelijk!" gaf Louis toe. „Er schijnt, veronderstel ik, werkelijk nog wat van die snelverdwij- nende eigenschapof ondeugdin de wereld overgebleven te zijn! Misschien is vader ook wel een beetje sentimenteel! Naar zijn handelsmanieren zou ik anders gezegd hebben, dat hij het heelemaal niet was.maar ja, we bezitten nu eenmaal allen van die onbekende eigenschap penen die komen zoo nu en dan aan het daglicht. Maarjouw vader? Hoe is die er, vraag ik me af, toe gekomen om Ryvedale Abbey te koopen?" „Eerzucht!" zei Margaret Mary. „Aha! Dat is beter begrijpelijk! Wat verlangt hij.... wat heeft hij er mee voor?" „Ik denk zoo, antwoordde Margaret na een poosje, „dat hij zich in het hoofd heeft gehaald om een landedelman te worden. Uit wat ik gisterenavond gehoord heb, maak ik op, dat hij van plan is de abdy grondig te laten restaureeren. Hij wil het geheel laten modemiseeren. Daar na trekken we er pas in. En.ik heb zoo'n vaag idee, dat er uitzicht bestaat op een titel.... ridder of baron of zooiets. Zulke eigenaardigheden moet je nu een maal weten te verontschuldigen... vooral in menschen, die hard hebben gewerkt". „En die toch kinderen gebleven zijn! zei Louis. „Ja. jamaar er blijft toch één ding, dat je vader niet mee zal kunnen nemen naar dat gemoderniseerde huis en.dat ben jij!" Margaret Mary keerde zich naar hem toe en nam hem bedaard van het hoofd tot de voeten op. Louis keek haar op zijn beurt ook aaneven bedaard, als zij het hem deed. „Ik heb me al afgevraagdonder het loopen hierheenhoe wij dat moeten aanpakken", zei ze eindelijk. „Die ruzie schijnt ernstig te wordenen ingrij pend ook!" „Jadat wordt een diepe kloof", zei Louis. „Te oordeelen naar wat ik vanmid dag op de club hoorde, en naar wat vader tegen me gezegd heeft sedert ik thuis bén, is het een afgrond, Margareten het zal lang duren, voordat die overbrugd is, als dat ooit gebeurt! We moeten de zaak onder de oogen zienjij en ik. Vader heeft me heel bedaard, maar meer <ïan duidelijk gezegd, dat hij nooit of nimmer zijn toestemming zal geven tot een hu welijk met de dochter van zijn vijand nooit! En als hij zooiets zegt, nou dan meent hij het!" „En jij hebt geantwoordvroeg Margaret. „Dat wij elkaar ons woord al hadden gegeven en dat we heer en meester zijn over ons eigen leven!" „Enwat heeft hij daarop gezegd?" vroeg ze weer. „Precies wat je van een man van zijn leeftijd verwachten kunt", antwoordde Louis. „Dat hij veronderstelde, dat de jongelui tegenwoordig van meening wa ren, dat ze geen plichten tegenover hun ouders hadden. Ik heb toen mijn meening op dat punt gezegd. Die is gezond. De zelfzuchtigheid der ouders is een ramp voor de kinderen. Ik zou tegen hem gezegd kunnen hebben, dat jij eri ik op een be paalde manier aan hem en jouw vader zouden kunnen bewijzen, dat wij den bes ten rol wilden spelen, die menscjien maaj: spelen kunnen hier op de wereld.... dien van vredestichters. Maar daar zou hij toch paalde manier aan hem en jouw vader al evenmin. Maar, we kunnen voor hen beiden toch niets beters doen, dan als ween nog wel heel spoedig.... doen, wat ik zooeven opperde". „Zoo?" vroeg Margaret. „En.... wat is dat dan wel?" „We moeten gaan trouwenen wel dadelijk", antwoordde Louis John. „Zoo lang de toestand blijft, zooals hij nu is, zal noch mijn vader, noch de jouwe ooit toestemming geven. Daar zouden we jaren en jaren op kunnen wachten. En, wat nog het allerergste is.mijn vader heeft ge zworen, dat hij zich op jouw vader wre ken zou. Dat meent hijhij heeft het in het openbaar gezegden aLs hij eenmaal zooiets gezegd heeft, dan zal hij hemel en aarde bewegen, om zijn zin te krijgen. Ik wil dat tegenhoudenhet is kinderachtig, dwaas en nergens goed voor. We kunnen iets doen om het hem te be letten. Als we eenmaal getrouwd zijn, dan bestaat er een band tusschen onze fami lies, die niet meer voorbijgezien kan wor den. Die is er dandie bestaat! Ze kunnen doen, of ze het niet weten maar bestaan blijft hij! En mettertijd misschien veel eerder dan we vermoe denzullen de beide woedende men schen tot bezinning komen. Margaret Maryjij en ik hebben niets anders te doen en er zit voor ons niets anders op, dan te trouwen I" „Stilletjes?. In het geheim?" vroeg Margaret. .(Wordt vervolgd),

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1935 | | pagina 5