OM TE KLEUREN
INEKE'S VERJAARDAG.
GOEDE OPLOSSINGEN.
2) ("Slot)
Als grootmoe dus vanavond wegging,
dan hoefden de twee nichtjes ook pas
naar huls.
„Wat komt dat prachtig uit", zei moe
der. „Precies negen kinderen. Straks, als
het schemeravond wordt, mogen jullie
ieder een kaarsje van de taart aanste
ken".
De vriendinnetjes en de nichtjes von
den dat fijn.
Ze konden haast niet genoeg naar de
taart kijken, zóó mooi vonden ze die.
Eerst gingen de meisjes allerlei spel
letjes doen. Natyurlijk het allereerst
sjoelen.
„Wie het wint, krijgt het grootste stuk
taart", had moeder gezegd.
En denk eens, hoe leuk, Ineke zelf won
het.
Niemand was er jaloersch op. Ze von
den het allemaal even aardig.
„Want jij bent immers jarig?" zei
Emmy.
Zoo langzamerhand begon het schemer
te worden. Moeder had de taart op een
schaal gezet, en plaatste nu die schaal
op een laag, klein tafeltje.
„Ziezoo, komen jullie nu maar hier", zei
moeder. „We gaan de kaarsjes aan
steken".
Dat lieten ze zich geen tweemaal zeg
gen. In een wip stonden alle meisjes rond
om het tafeltje.
Ineke mocht het eerste kaarsje aanste
ken, Gerrie het tweede, en zoo kregen ze
allemaal een beurt
Toen alle kaarsjes branden was 't wer
kelijk een aardig gezicht.
En het groepje er om heen was niet
minder aardig om te zien. Ze hadden el
kander een hand gegeven en vormden
een kring om het tafeltje.
„Lang zal ze leven", riep Corry opeens.
En al de meisjes riepen het haar na, ter-
wel ze lachend om het tafeltje dansten.
Maar plotseling bleef Ineke staan en
teek naar buiten.
..O moeder, kijk eens", riep ze.
Moeder en grootmoe en al de meisjes
keken nu naar buiten.
E'n weet je wat ze zagen?
Twee kinderen, met hun neuzen plat
gedrukt tegen de ruiten, 't Waren twee
heel armoedig gekleede kinderen. Toen ze
langs het huis van de familie Van der
Voort gingen, hadden ze door de bran
dende kaarsjes gemerkt dat 't daar feest
was. En nu konden ze haast niet weg
komen.
„O, wat een heerlijke taart", had het
meisje, dat het oudste was, gezegd.
„En haar broertje zei: ,,'k Zou best een
stukje willen hebben".
Zóó waren die twee in de bewondering
van die fijne taart verdiept, dat ze niet
merkten dat binnen in de kamer iedereen
naar hen keek.
Plotseling hep Ineke op haar moeder
toe. Ze sloeg de armen om moeders hals
en fluisterde haar wat in het oor.
Lachend knikte moeder van ja.
Even later stond Inêke op de stoep bij
de twee kinderen.
„Willen jullie even binnenkomen," vroeg
ze. ,,'t Mag van moeder, omdat ik jarig
ben. Dan krijgen jullie allebei een stukje
taart. Kom maar".
„Nu, dat begrijp je. Hoewel die twee
daarbuiten wel wat verlegen waren, wil
den ze toch maar wat graag even binnen
komen".
Ze volgden Ineke dus de kamer in en
bleven toen bescheiden bij de deur staan.
Maar Ineke's moeder zei: „Komen jul
lie maar eens verder. Hoe heet je?"
„Ik heet Anna", zei het meisje.
„En ik Karei", vertelde de jongen.
„Zoo", zei moeder.
Toen sneed ze twee stukken taart af.
„Kijk eens", zei ze, terwijl ze de bordjes
voor de kinderen neerzette „kijk eens, dat
is voor jullie. Eet dat nu maar lekker op".
De jongen had die aanmoediging eigen
lijk niet noodig. Gretig zette hij zijn tan
den in het fijne stuk taart. Zoo iets heer
lijks had hij nog nooit geproefd.
Maar 't meisje aarzelde nog.
„Durf je niet?" vroeg mevrouw Van der
Voort vriendelijk. „Toe maar, je mag ge
rust".
Deze deftige eendenfamilie is aardig om
te kleuren. Je krijgt een leuke plaat, als
je de kleuren neemt, zooals hieronder be
schreven wordt:
Lucht lichtblauw met witte wolken.
Boomen groen.
Dak van 't huis achter de helling
rood.'
Molen donkerbruin
Hek lichtbruin.
„Mag ik., mag ik., het voor moeder
bewaren?" vroeg 't meisje zachtjes.
„O", zei Ineke's moeder, „gaat het daar
om? Ja hoor, dat mag gerust".
Karei had nog een stuk over toen zijn
zusje van bewaren sprak. Daar had hij
nu heelemaal niet aan gedacht. Maar
gelukkig, hij had nog wat over.
„Mag dit er ook bij?" vroeg hij dade
lijk.
„Ja hoor, dat kan", zei mevrouw Van
der Voort.
Ze nam een blad wit papier en deed
daar de twee stukken in.
„En nu maar gauw naar moeder, kin
deren", zei ze.
Door 't heele clubje meisjes werden de
twee kinderen nu uitgelaten.
En daarna werd het feest weer voort
gezet.
Voor ze naar huis moesten, gingen ze
allemaal rondom het tafeltje zitten. Moe
der bediende en gaf ieder een stuk van
de taart. Of me dat ook een smulpartij
was!
„Lang zal Ineke leven", riep er een.
„Taart zal ze geven" voegde Corry er
aan toe.
Maar 't feest was ten einde en vroolijk
namen de meisjes nu afscheid van Ineke
en haaf taart.
FRANCINA.
(Nadruk verboden).
■o-
Gras groen.
Hoedjes geel.
Strik om den hoed der grootste eend
rood.
Snavels en pootjes oranje.
Boodschaptasch rood.
De groote eenden verder wit.
Kleine eendjes geel.
Bloemetjes in het gras wit.
Hartjes geel.
Vijver donkergroen.
(Nadruk verboden).
GOEDE OPLOSSINGEN DEK RAADSELS
ONTVANGEN VAN:
Anne Zitman, Nettie van Bremen, Lies
Schenkeveld, Ali Varkevisser, Piet Lagas,
Annie Keyzer, Wim Keyzer, Truus van
Eyk, CiscA van Gijzen, Jaantje Braxhoven,
Aaltje van Vliet, Boukje van Vliet, Adriaan
van Vliet, Marietje van Vliet, Hennie de
l'Ecluse, Hendrientje Blotkamp. Tnny
Blotkamp, Judith de Roode, Trynie Swii.-
zer. Tootje Lieshout, Pietertje Lagendijk,
Saartje Lagendijk, Janny van Biezen,
Hendrika van Egmond, Rika de Graaf,
Jaap Kruit, Rietje van den Berg, Geer-
truida Blóte, Jacobus Moraal, Leendert
Moraal, Kees de Geus, Dorus de Geus.
Toosje Bouter, Beppie Bonter, Leendert
Willem Jongeleen, Sientje Timmermans,
Jenny van Houten, Jan van Hoven, Piet
van Hoven, Nellie Mark, Carolientje Ver
biest, Leendert Sybrands, Tieleman van
der Linden, Corrie Holieman, Lientje
Lefeber, Cornelis J. Arbouw, Geertruy de
Groot, Emma de Groot. Marie Brokaar,
Jan Brokaar, Jan de Graaf, Grietje de
Graaf, Maurits van Nood, Johan van Nood,
Tineke van Nood, Bep Braxhoven, Jannie
de Water, Frans de Water, Mientje de'
Water, Piet van Schayk, Bram Bavelaar,
Trijntje Durieux, Wim Nieboer, Jannie
Nieboer, Jacobus Nieboer, Gerda Spiecker,
Rie Hartevelt, Prijna Karteveit, Janny
Hartevelt, Cootje Hartevelt, Francina, Bald
en Dikkie de Wit (brieven met goede op
lossingen van het prijsraadsel, met als
datum 28 September boven den brief,
waarom die oplossingen een geheele week
te laat, 26 September stonden toch al de
oplossing en de prijswinnenden in de
kinderkrant),.
