76,te Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 27 September 1935 Derde Blad No. 23163 BINNENLAND. Voetballer kon niet meerloopen. RECHTZAKEN. BESTRIJDING CUMULATIE KONINGIN EN PRINSES TE AMSTERDAM. een bezoek aan de kweekschool voor de zeevaart. Hedenmiddag kwamen de Hofauto's op den Dam te Amsterdam om H.M. de Ko ningin en H.K.H. Prinses Juliana voor een rijtoer, waarvan het einddoel was de Kweekschool voor de Zeevaart" aan het einde van de Prins Hendrikkade. Onder het gejuich der menigte werd ver trokken en de volgende weg gereden: Mozes en Aaronstraat, N.Z. Voorburgwal, Spui, Rokin, Muntplein, Vijzelstraat, We teringschans, Westeinde, Van Woustraat, Lutmastraat, Mauvestraat, Jozef Israëls- kade, brug over voor de 2de Van der Helststraat, Noorder Amstellaan (Zuid- zijdel, Dan. Willinkplein, Amstellaan, Am- steldijk, Nieuwe Amstelbrug, Weesper- zijde, Tulpplein, Sarphatlstraat, Weesper- plein, Weesperstraat, Nieuwe Heeren gracht, Rapenburgerplein, Schippers- gracht. Prins Hendrikkade. Er was overal veel publiek langs den weg, dat herhaaldelijk een „hoera" aan hief. Aan den ingang van het gebouw van de Kweekschool werden de Hooge Bezoek sters verwelkomd door den voorzitter van het college van commissarissen, jhr. dr. L. H. van Lennep en den commandant van het Instituut den heer D. H. v. d. Hiel. In de vestibule stond een eerewacht van leerlingen der Kweekschool opgesteld. Daar waren ook aanwezig de dochtertjes van den secretaris van het college van commissarissen, den heer J. Th. van Val kenburg, en van den commandant, die de Vorstinnen bloemen aanboden, waarvoor beiden minzaam dankten. De overige leden van het college van commissarissen werden hierna voorgesteld. Het waren de heeren E. G. Wesseling, vlce-voorzitter, J. Th. van Valkenburg, secretaris, jhr. mr, J. W. G. Boreel van Hogelanden en J. P. Guépin. De hooge bezoeksters werden vervolgens de recrea tiezaal binnengeleid, waar de officieren van de Kweekschool aanwezig waren De voorzitter, jhr. Van Lennep, hield een toespraak tot Hare Majesteit en tot de Prinses en bood een Gedenkboek aan, dat de heer J. C. M Warnsinck op verzoek van commissarissen geschreven heeft. In dit boekwerk is niet alleen de geschiedenis der school geboekstaafd, maar het bevat ook een overzicht van de geheele zee vaart. Op de toespraak van jhr. Van Lennep antwoordde H.M., waarna een rondgang door het gebouw werd gemaakt. Tenslotte werd nog even het nieuwe oefenschip op de binnenplaats bezichtigd, welk schip uit cement is opgetrokken en dat in de volgende maand bij het 150- jarig bestaan van de Kweekschool voor de Zeevaart in gebruik zal worden gesteld. Door den voorzitter van het college van commissarissen en den commandant wer den Koningin en Prinses uitgeleide ge daan, nadat van de overige bestuursleden afscheid was genomen. De Koninklijke auto's waren inmiddels voorgekomen en de tocht naar den Dam werd aanvaard langs Schlppersgracht, Rapenburgerplein, Nieuwe Heerengracht, brug over voor Wertheimplantsoen, Plan tage Middenlaan, Sarphatistraat. Amstel, Heerengracht (oneven zijdei, Konings plein, Singel, Spui, N.Z. Voorburgwal, Pa- leisstraat. Onderweg was veel belangstelling ge weest en ook op den Dam was veel publiek aanwezig. o WIJZIGING BEGROOTING VAN KOLONIËN VOOR 1935. Uitbreiding van den crisisdienst. Ingediend is een wetsontwerp tot wijzi ging en verhooging van het elfde hoofd stuk der Rijksbegrootlng voor 1935. Hierbij wordt voor uitbreiding van den onder leiding van prof. van Gelderen bij het Departement georganiseerden crisis dienst een verhooging aangevraagd van f. 15.000. Voorts wordt een bedrag van f. 70.000 uitgetrokken als schadevergoeding aan de N.V. Surinaamsche Waterleiding-Maat schappij als gevolg van de door het geo- hydrologlsch onderzoek vanwege de regee ring veroorzaakte vertraging in de uitvoe ring van de plannen voor de waterleiding. Voor verdere proefnemingen Inzake de bacovencultuur wordt een credlet aange vraagd van f. 38.750. Ten slotte heeft de Minister na over leg met zijn ambtgenoot van Financiën en den Gouverneur besloten te bevorderen, dat aan daarvoor naar het oordeel van den Landvoogd in aanmerking komende koffie-ondernemingen ten spoedigste steun worde verleend, ditmaal in den vorm van een subsidie tot een maximum van 5 cent per kg koffie. Hiervoor wordt een bedrag van f. 175.000 op de begrooting gebracht. OPENING WERKKAMP „GOOILAND". Het werkkamp „Gooiland", dat de Cen trale voor Werkloozenzorg, voor jeugdige werkloozen heeft doen inrichten, is giste ren plechtig geopend, in hotel „De Rozen- boom" te Busseum. Er waren uit Chr. vakvereenigingskringen en uit officieele kringen van het Gooi velen bij de opening tegenwoordig. Er zijn hier 5 barakken, waar 96 jon gens gedurende 8 weken verblijf zullen houden, waarna zij door een gelijk aantal zullen worden afgelost. Men heeft het werk reeds dezer dagen aangevangen met het graven van grep pels op een der reservaat-heidevelden. o DE WAALBRUG TE NIJMEGEN. De Waalbrug te Nijmegen zal in het tweede kwartaal van 1936 voor het verkeer worden opengesteld. o DE POSTVLUCHTEN. De „Koetilang" is gisteravond te 17,57 uur op Schiphol geland, RECLAME. Kreupel door rheumatische pijnen. Verbetering was „wonderbaarlijk". Deze sportenthouslast leed zoo hevig aan rheumatische pijnen, dat hij ternau wernood meer kon loopien. Teneinde raad besloot hij een proef met Kruschen Salts te nemen. Hij zegt, het resultaat was „wonderbaarlijk". Lees slechts zijn brief: „Vijf jaar geleden leed ik aan vreeselijke rheumatische pijnen in al mijn gewrichten. Ik was toen pas 27 jaar oud. Ik kon niet meer voetballen, want ik kon ternauwer nood meer loopen, laat staan hard loopen. Nu en dan gingen de pijnen tot aan mijn schouders en waren dan ondragelijk. Dit duurde zoo twee Jaren. Al dien tijd had ik mijn geld uitgegeven aan verschillende medicijnen en behandelingen, maar niets hielp. Tenslotte, nu ongeveer drie Jaar geleden, besloot ik een proef met Kru schen Salts te nemen en ik moet zeggen de verbetering was „wonderbaarlijk". A. E. B. te B. Kruschen Salts bestaat uit zes zouten, d. w. z. minerale zouten, zooals deze voor komen in de minerale bronnen, die sedert eeuwen door rheumatieklijders worden bezocht. Deze zouten sporen lever, nieren en ingewanden, in het kort de afvoer- organen, aan tot krachtiger werking, waar door urinezuur en andere opgehoopte af valstoffen, die de oorzaak zijn van rheu- matiek, jicht en ischias, langs den natuur lijken weg volkomen uit het lichaam wor den verwijderd. Met het verdwijnen der oorzaak verdwijnt tevens als vanzelf de pijn. Maar niet alleen de rheumatiek ver dwijnt, de geheele gezondheid wordt beter, men voelt zich frlsscher, energieker en krachtiger. Kruschen Salts geeft U een stralende gezondheid voor 1 cent per dag. Kruschen Salts is uitsluitend verkrijg baar bij alle apothekers en drogisten A f. 0.90 en f. 1.60 per flacon, omzetbelasting inbegrepen. Let op, dat op het etiket op de flesch, zoowel als op de buitenverpak king, de naam Rowntree Handels Maat schappij Amsterdam voorkomt. 1083 IETS OVER DE REISBELASTING 1VU MOETEN VREEMDELINGEN NAAR HOLLAND HALEN. Toerisme is een kwestie van uitwisselen. In „Reizen en Trekken", het officieel or gaan der Nederlandsche Reisvereeniging schrijft de heer A Pieters. directeur van het Centraal Bureau der N.R.V. het vol gende over de Reisbelasting: In gewone omstandigheden zouden wij ons gekant hebben tegen het belasten van pleizierreizen en Drincipieele argumen ten er voor liggen voldoende voor de hand. Maar wat geven hier argumenten waar de Regeering deze belasting eenvoudig vast koppelde aan het erijnzende tekort op de begrooting 1936? Wij hebben ons onder elkaar dan ook getroost, en over onze teleurstelling trachten heen te helpen door eenige malen te herhalen, dat deze belasting zuiver fiscaal is, en dat er daar om in deze benarde tijden weinig tegen in te brengen was. Hpt eenige wat ons over bleef was voorloopig de argumenten: ken nis en ontwikkeling, wereldburgerschap, toenadering der volkeren, enz. op zij te zetten en voor het geval dat de plannen der Regeering zouden doorgaan, te trach ten de gevolgen zoo min mogelijk druk kend te maken. Wanneer wij de woorden fiscaal voor de voorgenomen belasting met eenigen na druk hebben gebruikt, dan deden wil dit. om duidelijk te doen uitkomen, dat hier de toeristen worden ongeroepen, om van de uitgave voor hun vacantie-reisje. welke, hoe nuttig en zelfs noodig. toch op zekere hoogte een weelde-uitgave is. een klein deel beschikbaar te stellen om het evenwicht, in 's lands financiën te helpen verkrijgen. Maar niet moge dit worden beschouwd als een over winning van het standpunt van sommige hotelhouders in den lande, die van mee ning zijn. dat door het heffen van een belasting op buitenlandsche reizen het vaderlandsche hotelwezen er bovenop ge holpen zou worden. Daar zou heel wat anders voor moeten geschieden. Trouwens, binnenkort wordt het reizen naar het buitenland een daad van patriotisme; hoe meer en hoe langer wij naar het buiten land gaan. hoe beter het is voor de be- lastingheffende schatkist. Indien men in sommige kringen gelooft, dat het nu met onze hotel-industrie beter zal gaan dan vreezen wit voor schrome lijke teleurstelling. Vooreerst, de Neder lander zal naar het buitenland blijven reizen en hij zal dat blijven doen. totdat bijv. oorlog hem dwingt thuis te blijven, of de staat hem door directe of indirecte middelen het overschrijden der grenzen onmogelijk maakt. De Hollander wil in zijn vrije dagen de bergen in. hij wil klimmen en klauteren hii wil de natuur daar be wonderen waar zil zich in volle grootsch- heid vertoont, hij wil luisteren naar de muziek van het vallende water hij wil het avontuur van het vreemde in taal en ge woonten. Die gewoon is over de grenzen te gaan zal het binnen de perken zijner middelen, toch blijven doen. En als de Hollander in Holland blijft zoekt hij over het algemeen eerst logies bij zijn familie of kennissen die in ons betrekkelijk kleine land «teeds zemakke'iik bereikbaar ziin of hii bevolkt, de k'eme- goedkoopere. maar biina alti'1 huiselijke pensions. In ons land gebruikt de pleizierreiziger het hchel eerst in de laatste plaats. Dit laatste brengt ons op het punt dat naar onze meening in deze het aller-be- lanerijkste is ook voor het hotelwezen. Het toerisme is een kwestie van reciprociteit. Laat onze landgenooten gerust de grenzen overgaan, maar zorgt tegelijkertijd dat de vreemdelingen tot ons land worden aan getrokken. Tracht voor duizend Hollanders, die naar de bergen trekken, tweeduizend vreemdelingen terug te krijgen. Want die vreemdelingen hebben niet in schier iedere stad een oom of tante, een nichtje of een goede kennis, waar ze kunnen logeeren, ZU gaan ook de kleine knusse pensions voorbij, die ze niet kennen, en die hen ook niet den indruk geven van waarlijk op reis, van waarlilk toerist te zijn. Dat laat ste geeft alleen het hotel met zijn inter nationaal cachet. Dat is het wat de psy chologie van het reizen en van den rei ziger ons kan leeren. Wij moeten uitwisselen, dat geeft mo- reele en financieele voordeelen. En het heffen van belasting op naar buiten rei zende landgenooten geeft óók aanleiding tot een kwestie van reciprociteit maar een minder goede kans dan waarvan in de vorige alinea sprake was. Toen de eerste mededeeline van een reisbelasting ons allen bereikt had. is onze eerste gedachte geweest: „Nu ja. wij moe ten betalen, maar let eens op. dat andere landen ons toch reeds zoo slechte vreem delingenverkeer nog meer gaan beknot ten". En inderdaad, al dadelijk is het ge komen. Allereerst van Frankrijk, Men leze het volgende Reuterbericht: PARIJS 21 Sept. De Fransche minis terraad heeft een voor het toeristenver keer belangrijk wetsvoorstel aangenomen. Daarbij wordt de regeering gemachtigd maatregelen te nemen betreffende reizen naar landen welker regeeringen het medenemen van geld door haar onder danen naar Frankrijk beperken of buiten gewoon hooge kosten voor paspoorten be rekenen. Fransche toeristen, die zich in de toe komst naar die landen begeven, zullen een speciale belasting moeten betalen welke niet meer dan vijfduizend francs mag be dragen. Voor overtredingen, of pogingen daartoe kan eene boete van maximaal 15.000 francs worden opgelegd Het wets ontwerp wordt pas van kracht, als het onderteekend is door de betrokken minis ters en als de diplomatieke onderhande lingen tot opheffing der beperkende be palingen door het buitenland niet tot een accoord leiden. Nu kan men witlicht zeggen dat dit op landen en toestandeü slaat, en niet voor Nederland bedoeld is. de maatregel zal toch de bevoegdheid geven, ook tegen die Franschen te ageeren. die naar ons land willen reizen En als dat geschiedt en wat wij allerminst hopen, andere belangheb bende landen denzelfden kant zouden uit gaan dan zal misschien de geraamde twee millioen in de schatkist komen maar de Nederlandsche hotels en de vele andere belanghebbenden, alsmede het Neder- landsch vreemdelingenverkeer zullen er de wrange vruchten van plukken. VERSPREIDE BERICHTEN. Bij K. B. is aan mr. P. Polvliet in verband met het bereiken van de wette lijke leeftijdsgrens met ingang van 1 Oct. eervol ontslag verleend uit zijn betrek king van president van het Gerechtshof te 's-Gravenhage, onder dankbetuiging voor de gewichtige door hem in verschil lende rechterlijke betrekkingen bewezen diensten. In zijn plaats is benoemd mr. E. Jellinghaus, thans vice-president van gemeld gerechtshof, en tot vice-president mr. D. Lodder, thans Raadsheer in ge meld gerechtshof. Bij Kon. Besl. is met ingang van 1 October, benoemd tot burgemeester dei- gemeente Ten Boer O. J. Scherphuis. o UIT NED. OOST-INDIË. DE FRAUDE LIJ DE IRRIGATIE. SOERABAJA, 26 Sept. (Anetal. Het onderzoek naar de fraudes in de irrigatie- afdeeling Pekalen Sampean is te Sitoe- bondo en Ketjong reeds geëindigd. Thans volgt het onderzoek in de ondersectie Djember, waar fraude tot een bedrag van f. 9522.reeds vaststaat. Een Hoofdopzich ter is geschorst. Bovendien zijn echter ver dwenen de bewijsstukken voor uitgaven tot een bedrag' van f 145.0C0.waardoor het onmogelijk is na te gaan hoeveel hiervan gefraudeerd is. De fraudes bleken te hebben plaatsgehad door vervalsching van stuk ken, welke uitgaven moesten staven, voorts door indiening van volkomen valsche staten en vervalschmgen van kasboeken. Het onderzoek duurt nog voort. BUSDIENST ZONDER CONCESSIE. Zware straffen opgelegd. De Amsterdamsche kantonrechter mr. G. C. de Vries Feyens, veroordeelde drie bestuursleden van de reisvereeniging „Co- var", die een busdienst voor de „leden" onderhield tusschen Amsterdam en Den Haag, ieder tot een zware geldboete, n.l. f. 1000. subs, twee maanden hechtenis. De bestuursleden, die aanvoerden, dat hier geen sprake is van een dienst voor het publiek, doch slechts voor de inge schrevenen en contribueerende leden, zoo dat h.i. voor dezen dienst geen concessie noodig Is en dus de wet op de openbare middelen van vervoer niet is overtreden, hebben van dit vonnis appèl aangetee- kend bij de rechtbank. FIRMA VOOR f. 60 a 70.000 BENADEELD. Voor het Gerechtshof te Amsterdam heeft in hooger beroep terecht gestaan de ex-hoofdboekhouder van een groot mode magazijn in de hoofdstad, verdacht van malversaties. Hij zou falsificaties in de boeken hebben gepleegd, waardoor hij in de gelegenheid was gelden te verduisteren. Verdachte ontkende. De procureur-generaal mr. Versteeg zeide in zijn requisitoir, dat o a. ten laste is ge legd. dat verd. twee bedragen van f. 4000 en f. 5000 ten eigen bate heeft aangewend. Verd.'s verweer bestaat uit een pertinente ontkentenis, waaraan hij toevoegt, dat een ander de fraudes moet hebben gepleegd. De verduisteringen zijn echter gepleegd, toen hij het beheer over de kas had. Een ander zou noch tijd, noch gelegenheid heb ben gehad om de onregelmatigheden en falsificaties te plegen. Deze falsaris, aldus INSTEMMING BIJ Volgens velen gaat het ontwerp niet ver genoeg. Verschenen is het Voorloopig Verslag der Tweede Kamer over het wetsontwerp tot wijziging en aanvulling van de Pensioen wet 1922, van de wet van 28 Mei 1925, van de Gemeentewet, van de Provinciale wet, van de wet van 30 Juni 1923 en van de wet van 17 Juli 1923 (anti-cumulatie- wet). Hieraan ontleenen wij het volgende: De indiening van dit wetsontwerp, voor zooveel het gericht is op verdere beper king van cumulatie van pensioen met in komsten of met pensioenen, genoten uit of in verband met eenigerlei functie in publieken dienst, vond bij vele leden in stemming. Verscheidene leden verklaar den, niet dan met tegenzin aan het aan tasten van eens verkregen rechten, dus van reeds „verdiende" pensioenen, te zul len medewerken. Indien zij daaraan des ondanks hun stem zullen geven, zal zulks enkel geschieden, indien blijkt, dat de cumulatie alleen met toepassing van dit middel kan worden aangetast. Zij wezen echter elke consequentie af, welke men daaruit zou kunnen afleiden met betrek king van aantasting van verkregen rech ten bij het genieten van enkelvoudige pensioenen. Andere leden deelden de bezwaren van deze leden niet. Vele ledrn wenschten zich bi; de beoordeeling van dit ontwerp geheel los te maken van hetgeen den laatsten lijd op zeer overdreven wijze omtrent de cumulatie is gezegd en geschreven. Met demagogische bedoelingen zijn daarvan sterk overdreven voorstellingen gegeven. Deze leden drongen er daarom bij de re geering op aan, dat zij bij Memorie van Antwoord een duidelijk overzicht zal ge ven van den feitelijken omvang der cu mulatie, alsmede van de besparingen, die de regeering door toepassing van den voorgestelden maatregel voor de publieke kassen hoopt te verkrijgen. Verscheidene leden wezen er op, dat dit ontwerp met betrekking tot de verdere beperking van cumulatie door leden van de Tweede Kamer niet ver genoeg gaat. In dit verband vestigden sommige leden de aandacht op de eigenaardige positie, waarin een Kamerlid bij aanvaarding van het ministersambt komt te verkeeren. Bedankt hij voor het lidmaatschap van c'.e Kamer dan geniet hij naast zijn sala ris als minister, pensioen als Kamerlid. Deze leden gaven de regeering in over weging, bij een eventueele grondwets herziening ook art. 90 in de herziening te betrekken. Eenige leden merkten op. dat dit ont werp in de cumulatie van salarissen uit betrekkingen onderling geen verandering brengt. Zij drongen ër op aan. dat ook deze cumulatie, zij het op andere wijze dan door wettelijke bepalingen, zal wor den benerkt. Een lid achtte dit wetsontwerp volstrekt onbevredigend. Vele leden betwijfelden ten sterkste of, indien aan een oud-wethouder of oud-lid van Ged. Staten slechts een snel afloopend wachtgeld en een ouderdomspensioen op 65-jarigen leeftijd in het vooruitzicht ge steld zullen kunnen worden, in de toe komst wel een voldoend aantal geschikte personen bereid zal worden gevonden, een andere positie en de daaraan verbonden vooruitzichten te willen prijs geven ter- wille van het moeilijke en wisselvallige ambt van wethouder of gedeputeerde. Naar de meening van sommige leden heeft de regeering bij de regeling van de wachtgelden en pensioenen van gewezen wethouders en gedeputeerden gehandeld onder den druk van de eenzijdige en soms zelf demagogische anti-cumulatie-actie. Verscheiden leden meenden dat het ef fect van dit ontwerp grootendeels wordt te niet gedaan door de overgangsbepalin- spr., heeft alles gedaan om zijn manipula ties te verdoezelen, doch hij heeft fouten gemaakt. Met de rechtbank is spr. van meening, dat de geheele ten laste legging bewezen is. Tegen het vonnis bracht de procureur- generaal eenige bezwaren te berde van juridischen aard. Hij requireerde vernieti ging van het vonnis en opnieuw recht doende verd.'s veroordeeling wegens valsch. heid in geschrifte en verduistering tot een gevangenisstraf van twee jaar en zes maanden. De verdediger mr. Th. Muller Massis pleitte vrijspraak. Arrest 10 October. FRAUDE BIJ DEN GEMEENTEDIENST TE HILLEGOM. Behandeling voor de Haarlemsche Rechtbank. Voor de Haarlemsche Rechtbank heeft zich gistermiddag te verantwoorden ge had de 34-jarige gewezen directeur van den gemeentelijken dienst der steunver- leening te Hillegom, J. B. V wegens in de jaren 1933, 1934 en 1935 gepleegde fraude. Hem was ten laste gelegd, dat hij uit de kas van den dienst een bedrag van ongeveer f. 400 had verduisterd en boven dien door het plaatsen van valsche hand- teekeningen op steunlijsten zich gelden had toegeëigend. Blijkens de verklaringen van een 24- jarigen ambtenaar gaf V. vaak opdracht om hem telkens bedragen uit de kas te geven voor huishuur, voor contributie van een voetbalclub en voor het aanvragen van een rijbewijs. Bovendien moest de ambtenaar steunlijsten opmaken, waarop namen voorkwamen van personen, die niet werkloos waren. Zijn chef plaatste achter deze namen een valsche handtee- kening en nam zelf de steungelden in ontvangst. Een boekhouding was er niet en de kas klopte dan ook nooit. Een andere ambtenaar bij de steunver- leening had verdachte er wel eens op ge wezen, dat de zaak wel eens vast kon ELE KAMERLEDEN. gen welke ten aanzien van „verkregen rechten" wel uiterst mild zijn te achten. Andere leden meenden, dat moeilijk kan worden volgehouden, dat de regeering hen, die thans de voordeelen van cumu latie genieten, zooveel mogelijk wil ont zien. Wel degelijk wordt aan bestaande rechten geraakt. Verscheiden leden, die het tegengaan van opeenstapeling van pensioenen ex art. 2 uit overheidskassen het belangrijkste deel van dit ontwerp achtten, verklaar den dat het ontwerp juist op dit gebied het meest heeft teleurgesteld. Op deze wijze zal de cumulatiebeperking slechts weinig effect hebben. Indien de regeeringl een regeling had voorgesteld, waarbij bij voorbeeld was bepaald dat in totaal niet meer dan f. 4000 aan pensioen uit de overheidskassen mag worden genoten of, indien eenig pensioen hooger is dan f. 4000, niet meer dan het bedrag van dat pen sioen. Voor hen, die reeds in het genot van hoogere pensioensbedragen zijn. ware een overgangsbepaling van bijv. tien jaar te stellen. Tegenover dezen aandrang tot forscher ingrijpen bevalen verscheiden leden ma tiging aan, vooral ten opzichte van de Indische pensioenen. Men hoede zich hier in het bijzonder voor ruw ingrijpen. An dere leden deelden deze bezwaren niet. Verscheiden leden wenschten een een voudige regeling, krachtens welke aan pensioen, uit welken hoofde ook, nimmer meer dan f. 4000 zou mogen genoten wor den. Zij achtten het onjuist, dat het maximum-pensioen van een minister op f 6000 gehandhaafd blijft. Aangedrongen werd voorts op een overgangsbepaling, inhoudende, dat de in art. 2 bepaalde beperking bij cumulatie van een burger lijk pensioen met een pensioen als Kamer lid niet verder zal gaan dan tot het be drag aan pensioenen, waarop bij het in werking treden der wet uitzicht beslaat. Verscheiden leden wenschten een rege ling, waarbij de wachtgeldtijd verlengd en het wachtgeld verhoogd wordt, terwijl daarnaast de leeftijd, waarop het ouder domspensioen zal ingaan aanzienlijk ver laagd zou moeten worden. Sommige leden konden zich met het denkbeeld van verlenging van den wacht geldtijd en daarmede gepaard gaande ver hooging van het wachtgeld vereenigen voor zooveel althans betreft leden van Ged. Staten en wethouders van groote gemeenten. Enkele leden achtten het (art. 6) onbil lijk reeds lang geleden verkregen pen sioenen aan te tasten. Bij art. 7 wordt opgemerkt, dat het de instemming had van vele leden, dat de regeering een einde wenscht te maken aan de cumulatie van non-activiteits wedden met de schadeloosstelling als lid van de Tweede Kamer, zij he" ook slechts met ingang van de volgende zittings periode. Eenige leden konden zich met het doen ophouden van de uitzonderings positie, waarvan hier sprake is niet ver eenigen. De voorgestelde maatregel houdt geen rekening met de vele uitgaven, waartoe liet lidmaatschap der Kamer de leden noopt. Eenige andere leden zouden de non-activiteitswedden voor Kamer leden, wethouders en leden van Ged. Sta ten geheel willen doen ophouden. Andere leden kwamen daartegen op. Verscheiden leden wezen er op. dat er ten aanzien van de cumulatie nog andere ongewensch- te toestanden bestaan, waartegen dit ont werp zich had moeten keeren. Het komt n.l. voor, dat Kamerleden, in liet genot van een non-actlviteitstractement, daar naast andere werkzaamheden gaan ver richten. waartoe zij geen vergunning zouden hebben verkregen, indien zij amb tenaar waren gebleven. Naar de meening van deze leden behooren zulke Kamer leden voor het verrichten van zulke werk zaamheden evenzeer vergunning te vra gen aan den minister, onder wien zij als ambtenaar gesteld waren, als voorheen. loopen. Verdachte antwoordde toen: „Daarmee hebben jullie niets te maken; de verantwoording is voor mij". Verdachte bekende zoowel de verduiste ring ais de valschheid in geschrifte. Onge veer f. 300 was hem privé ten goede ge komen, de rest van het bedrag was be steed aan thee en sigaren voor hem en de ambtenaren. Hij verklaarde voorts, dat een der wethouders hem opdracht had ge geven, valsche handteekeningen op de steunlijsten te plaatsen. Deze wethouder zou een deel van de op die wijze verkregen gelden ontvangen hebben. De burgemeester van Hillegom, mr. D. F. Pont, die ook als getuige werd gehoord, verklaarde, dat twéé rijkscontroleurs een rapport over de onregelmatigheden heb ben opgesteld, dat juist dezer dagen ge reed gekomen is. De Officier van Justitie, mr. W. M. Paardekooper Overman, achtte dit rap port niet van belang voor de strafzaak. Spreker was van oordeel, dat verdachte een zeer ernstig feit gepleegd heeft. Hij werpt de schuld op een der wethouders, hetgeen spr. echter niet kon bewijzen. Wel had het hem zeer bevreemd, dat de be wuste wethouder na de tegen hem geuite beschuldiging zich nooit tot de justitie had gewend. De Officier eischte tenslotte vier maanden gevangenisstraf. De verdediger, mr. W. Huynen, verzocht de Rechtbank eerst kennis te nemen van het rapport der rijkscontroleurs, dat z.l. een geheel ander licht op de zaak zal wer pen. Hij drong aan op de uiterste cle mentie. Voorts stond de 24-jarige ambtenaar terecht wegens valschheid in geschrifte. Hij had op dezelfde wijze als zijn chef ten geplaatst en zich daardoor f.45 toe- valsche handteekeningen op de steunlijs- geëigend. Hij verklaarde op advies van zijn chef gehandeld te hebben, die hem gezegd had, dat hij op die manier betaling van overwerk kon krijgen. De ambtenaar zei, dat men langzamer hand op het kantoor niet meer wist wat goed of verkeerd was. Tegen hem eischte de Officier veertien dagen gevangenisstraf. Uitspraak in beide zaken op 10 October.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1935 | | pagina 9