Marinemanoeuvres doorstorm onderbroken 76*,é Jaargang LEIDSCH DAGBLAD, Vrijdag 27 September 1935 Vierde Blad No. 23163 Schietschijf niet door schoten, doch door wind onttakeld Wachten op de reede van Nieuwe Diep MAGGI5 Bouillon LAND- EN TUINBOUW. YRAGENRUBRIEK. o Aan boord Hr. Ms. Gelderland. 25 September. Het was gisteravond 11 uur voor de kleine motorsloep van de „Gelderland" ons te Nieuwedlep aan wal zette. De aan komst op de reede was iets vertraagd, doordat de 12 myisvaart, waarmee we naai den Helder voeren wat veel gevergd was voor de machines van de Gelderland, die nu al 35 jaar trouw dienst doen. Het man kement kon varende verholpen worden. In de longroom heerschte na het diner die echt gezellige stemming, die zoo bevorde- lijk ls voor het ontluiken van sterke ver halen over wonderlijke Marine-typen uit vroeger dagen. Vooral de arbiter bleek een geestig conferencier en de geschiedenis van den reservist, die bij gebrek aan een sloep met zijn wandelstok overboord stap te om „op eigen kracht" naar den wal te gaan. deed stalen wanden schallen van den schaterlach. Het viel dan ook zwaar om dezen vroolijken kring te verlaten, temeer daar het pljpensteelen regende. Maar toen de schout-bij-nacht, die naar Amsterdam moest voor het bezoek van de Koningin, met de admiraalssloep vertrokken was, moesten ook wij de staatsietrap af en wel dra schoot de motorsloep het duister ln. In hotel den Burg. waar lk mlj-n copy doortelefoneerde. ontmoette ik den dappe ren collega, die zich aan boord van de Z 5 had gewaagd. Hij vertelde, dat hij reeds Zondagnacht met zijn hoofd tegen de railing was geslagen en zes uur bewuste loos onder de kaartenbak had gelegen. Over zeeziekte sprak hij niet. Wel hoorden we, dat het meer dan bar was geweest, en dat een groot deel der bemanning het hevig te kwaad heeft gehad. Manoeuvreberichtgeving en oorlogsbulletins. Na een korte nachtrust ln hotel den Burg. waar het onbewegelijke bed beslist onwennig aandeed, voer de motorsloep ons vanmorgen om half 7 terug naar de Gel derland. die op de reede was blijven liggen en waarheen ook de journalisten van de Hertog Hendrik gebracht waren om de schietoefeningen bij te wonen. Het weer zien was verrassend. Zij zwoeren n.l. bij hoog en bij laag dat Blauw gisteren de Roode vloot vernietigd had. terwijl wij vol hielden dat Rood met verlies van slechts één schip door de Blauwe verdediging was gevaren en zijn doel bereikt had. Treffen de overeenkomst tusschen manoeuvreover eenkomst en oorlogsbulletins, die ook steeds overwinningen van de eigen en verliezen der andere party vermelden. De arbiter moest er aan te pas komen om dit journalistieke misverstand op te lossen. Het bleek dat onze collega's niet op de hoogte waren van de uitspraak der algemeene leiding die beslist had, dat Rood Inderdaad zyn doel bereikt had en dat de vier blauwe onderzeeërs slechts één succesvolle lanceering gepresteerd hadden. De storm ais spelbreker. De Woensdagochtend was, felteiyk bui ten de manoeuvres om, gereserveerd voor schietoefeningen. Op de „Gelderland" zyn de gespecialiseerde artillerieofficieren ln opleiding en de leider van dezen cursus, lult. ter zee le kl. F. Stam, tevens onze mentor, die de pers voor de ergste mari tieme misslagen behoedt, zou het uit vier man bestaande jongste jaar uit drie 12 centimeter kanonnen 60 salvo's laten af geven op een 6000 meter verwyderde schyf. En dat gebeurt dan, terwijl de „Gelder land" vaart en ook de schijf in beweging is. Om half 8 voeren we uit en terwyi de matrozen de patronen opvoerden en van slagdoppen voorzagen stopten wy alvast watjes in de ooren. Ondertusschen bracht de sleepboot „Utrecht" de groote gevechtsschyf naar buiten. Dat is een langwerpige lage boot, 60 meter lang, waarop, aan stalen masten, een 50 meter lang en 4 meter hoog doek gespannen staat. De „Utrecht" sleept dit lastig te manoeuvreeren gevaarte aan een 400 meter lange tros en loopt zoo zelf geen gevaar om onder schot te komen. Onze gastheeren werden echter genood zaakt hun artllleristische verlangens te bedwingen. Niet de projectielen van de „Gelderland" doch een plotseling opge stoken Noordwesterstorm heeft in enkele oogenblikken de schietschyf onttakeld. De matige Zuidwester draalde onver hoeds en zwol aan tot windkracht 11 met stooten van 12. Wij landrotten, die als de schoorsteen huilt al gauw van storm spre ken hebben geleerd zoo voorzichtig te zyn dit groote woord niet ln gezelschap van zeelui te gebruiken, maar ditmaal kregen we er permissie voor. De storm gierde door de touwen en deed de sloepen ln de davits steigeren. Het regende niet van boven naar beneden, doch de wind woei het water ln dikke zoute druppels uit zee op. Geelgrys waren de korte golven wier spattende top pen uitmondden ln den opwaartschen stortregen. De storm maakte het moeiiyk aan dek op de been te blijven en alleen aan het feit dat we achter een bank voe ren en de wind eerst korten tyd vat op de zee had dankten we de gematigd schommelende beweging van de „Gelder land", die onmlddeliyk draaide, op de reeds afgelegde vier myien terugkeerde en op de reede van Nieuwe Diep voor anker ging. Daar lagen we geheel stil, maar toch was ook hier de deining zoo groot, dat er geen sprake van was met een sloep naar den wal te gaan. Van de brug af, waar nu alleen een paar matrozen de wacht hielden, volgden we met kykers, de manoeuvres van de „Utrecht", die met haar onbestuurbare sleep de grootste moeite had binnen te komen. Na 'n vergeefsch aanloopje kreeg de sleepbootkapitein Kuiper de „Utrecht" zóó voor de haven, dat zij, de half op de aan flarden gescheurde doeken zeilende en half gesleepte schietschyf dwars achter zich. veilig binnen kon loopen. Aan boord van de „Gelderland" werd dit staaltje van zeemanskunst zeer geprezen. Een boeiend schouwspel leverde ook een motorsloep, waarmee de verslaggever, die op de Z 5 zulke onrustige oogenblikken be leefd had, naar de „Hertog Hendrik" ge bracht zou worden. Deze sloep kreeg 't ln de deining te kwaad en zocht onder de kust van Texel een betrekkeiyk beschut plekje op. Een marine-sleepbootje kwam de op varenden overnemen en nam de sloep op sleeptouw. In de rooksalon kregen we de mededee- ling, dat voor dezen dag de blokkade- oefening niet doorging en uitgesteld wordt tot morgen, wind en weder dienende. De scheepskrant vermeldt tot onze troost, dat ook de Duitsche marine-manoeuvres op geschort zyn vanwege den storm. In den loop van den middag begint 't al af te buien, maar de zee kan, na dezen Noordwester, nog wel eenigen tyd woelig bhjven. De copy gaat vandaag met de facteur mee, die de reis per sleepboot moet maken. Opnieuw een verloren dag. Den Helder, 26 September. (Van onzen redacteur). Het was gisteren een verloren dag voor de manoeuvres. De Blokkade-oefening, waarby de roode scheepsmacht aan een blauwen kruiser (voor te stellen door den „Hertog Hendrik"! moest beletten in ver band met een conflict in Azië uit te varen, kon niet doorgaan omdat het voor de onderzeeërs te gevaariyk was in den storm voor de banken te gaan liggen. Vanmorgen bleek de wind veel vermin derd maar van de schietoefening kon toch niets komen. Kapitein Kuypers vond de zee te woest om met zyn sleepboot en de schietschijf naar bultem te gaan. Voor de RECLAME- 1090 "Kom, Fred, bedien je nog's!" "Graag, zeg. Je weel. dat Ik een dolle liefhebber ben ven een kop Maggi5 Bouillon en ook van groenten, stamppotten, sausen en andere geredden, die met dit vleesnat zijn klaar gemaakt. De smaak wordt er voller door, ln één woord "al"." "Ook Ik als hulsvrouw profileer ervan, want Ik bespaar me met Maggi5 Bouillon niet alleen veel werk, maar ook menige toevoe ging als vlees e. d. Daarom blijft mijn merk DOE MEE Maggi5 K.L.M. Prijsvraag is begonnen. F. 2500. 20 vliegtochten, 2000 troostprijzen voor de goede op- lossingen. Vraag Uw winkelier een formulier eigenlyke manoeuvres vonden onze gast heeren dat geen bezwaar en om half tien zou Hr. Ms. „Gelderland" het anker lich ten. Maar nauwelijks hing het ln het kluisgat oi er kwam een telegram van den schout-by-nacht, dat ook vandaag de oefening werd afgelast. Het anker zakte dus weer spoedig. Nu rest alleen nog de nachtoefening, een poging van rood om de marine-etablissementen van Nieuwe- diep te beschieten. De heele stelling den Helder zal in het geweer komen om dat te verhinderen. Iedereen is vol goeden moed dat het doorgaat maar aan de witte schuimkoppen in de verte is wel te zien, dat de zandplaat Razende Bol zijn naam weer met eere draagt en het zal nog de vraag zyn of de torpedobooten wel uit zullen varen. Van een poging om met sloepen een landingsdivisie op het strand te zetten moet in ieder geval afgezien worden. Voor de landsverdediging is het wel een rustige gedachte, dat onze kust by slecht weer zoo ontoegankelijk is.' KLACHTEN OVER OPTREDEN VAN MELKCONTROLEURS. In verband met een door de Hollandsche Maatschappij van Landbouw bij den Minister van Landbouw en Vlsscherij aan hangig gemaakte zaak betreffende klach ten over het optreden van melkcontroleurs, wordt ons van bevoegde zyde medegedeeld, dat door den ambtsvoorganger van den Minister, zoodra hy deze klachten vernam aanstonds een onderzoek hiernaar is be volen. De opdracht hiertoe was reeds ver strekt voordat de klacht den Minister van de zijde van de Hollandsche Maatschappij van Landbouw had bereikt. Wij vernemen voorts dat by het uitge breide onderzoek reeds tal van personen zijn gehoord, maar dat dat onderzoek nog niet is beëindigd. Men verzekerde ons voorts dat niet nagelaten zal worden krachtige maatregelen te nemen, indien het resultaat van het onderzoek daartoe aanleiding zou geven, terwyi t.z.t. nadere berichten hieromtrent kunnen worden te gemoet gezien. o BOTERPRIJS 58 CENTS. De Leeuwarder Commissienoteering is gisteren wederom vastgesteld op 58 cent. E. v. V. De K.L.M. neemt op de In- dië-route passagiers op te Halle/Leipzlg, Bratislava. Budapest, Marseille, Rome, Athene, Mersa Matruh, Cairo, Gaza, Bag dad, Bushire, Djask. Karachi, Jodhpur, Al lahabad, Calcutta. Akyab, Rangoon. Bang kok, Alor Star. Medan, Singapore, Palem- bang, Batavia, Bandoeng. Vliegvelden in Nederland waar de K.L, M. diensten op onderhoudt zyn: Schip hol bij Amsterdam, Waalhaven by Rot terdam, Vlissingen, Haamstede, Eelde, Eindhoven en het vliegveld Twente by Enschedé. De facteur bracht vanmorgen de kran ten aan boord en een lading angstwekken de verhalen over de ongelukken, die de storm aan den wal heeft veroorzaakt. Een oud Engelsch liedje zegt, dat het met storm voor een zeeman aan land te ge vaariyk ls vanwege de afwaaiende boom takken, dakpannen en bloempotten. Aan boord heb je daar zoo geen last van. Vanmorgen zyn we met de steigerende motorsloep naar den Helder gegaan om te passagieren. Er zyn hier ln de omgeving Inderdaad dikke boomen omgewaaid en de Texelsche boot heeft moeite gehad om binnen te komen. En nu op stap den Helder ln. Om vyf uur komt de motorsloep eerst qm ons op te halen voor de laatste oefening. SHIRLEY TEMPLE, DE BEROEMDE BABY-STER. Gary Cooper met Shirley Temple ln „Vader's Eerewoord". De sensatie van het witte doek, de 6- jarige Shirley Temple, die deze week te zien is in „Vader's Eerewoord" en de volgende week in de film „Harte- dief", zal binnenkort,.in een nieuwe film, een golf van bewondering laten gaan over haar trouwe vereerders over de geheele wereld. In „The little Colonel", welke film door Fox in ons land zal worden uitge bracht onder den titel „De kleine Kolo nel", heeft, zij een ideaal gegeven, waarin zy opnieuw de gelegenheid krygt. haar natuurlyk acteer-, dans- en zangtalent te toonen. Shirley heeft in deze film, die gebaseerd is op den destijds veel gele zen roman van Annie Fellows Johnston, Amerika's meest beroemde karakterrol vertolker. Lionel Barrymore, tot partner. Deze zegt over haar: „U kunt mij op mijn woord gelooven. dit kleine meisje is voorbestemd om groote dingen te doen. Het ls een genoegen om haar te zien of mét haar te werken, omdat zy zoo heer- lljk kinderlyk eenvoudig is. Het is waar. dat zy van alles een spel letje maakt en toch, terwyl ik haar nauw keurig observeerde, kon ik zien, dat zy verscheidene malen erg uit haar humeur was, voornameiyk waar het repetities en wederopnamen van scènes betrof. Zy laat hier echter niets van merken en werpt zich telkens weer met een vroolyk gezicht opnieuw op haar werk. Hierdoor brengt zfj allen rondom haar in een goed hu meur, met het gevolg, dat er in de stu dio's waar een Shirley Temple-fllm ge maakt wordt, steeds een prettlgen geest heerscht. Van Shirley kan men niet zeggen, dat zy slechts weergeeft wat de regisseur, scenarloschryver en anderen haar Inpren ten. Zy mag dan al hun ideeën en wen ken aanhooren, zy doet hen echter steeds weer verstomd staan, door haar rol met zeldzame intelligentie op haar eigen ma nier te vertolken. Wat haar toekomst betreft, ben ik er van overtuigd, dat zy een blyvend talent bezit. Shirley Temple is een heel gewoon, na tuurlijk meisje en ik geloof niet, dat men ooit de kans zal krygen haar te beder ven en te verwennen. Haar karakter Is daar te goed tegen verschansd en reeds nu is dit zóó duldelyk waarneembaar, dat men zich haar in de toekomst onmo- gelyk als een vervelend, vroegryp, aan stellerig wicht kan voorstellen. Haar helder begrip, buitengewoon ge heugen en heerlijke mimiek, kunnen niet aangeleerd zyn, doch zy moet deze eigen schappen ongetwyfeld by haar geboorte hebben mede gekregen!" Het regisseeren van kinderen in spre kende films, komt vrywel alleen neer op één groote „wees op je hoede". Tot deze conclusie is de 238 pond zware David Butler gekomen, die de 43 pond wegende Shirley Temple regisseerde in „Hartedief". Dit „wees op je hoede" komt op het vol gende neer: „Zorg er steeds voor, dat een kind acteur of actrice niet bang of zenuwach tig wordt gemaakt, spreek bedaard en wees vriendeiyk, dan loopt alles als op rolletjes" zegt David Butler. „Niemand kan een kind leeren, hoe het acteeren moet. Kinderen en dieren zyn de eenige natuurlyke spelers, wanneer zy hun rol maar als „spelen" mogen be schouwen. Ik zou my'zelf niet gaarne de eer wil len toekennen van Shirley's spel in deze film, want dan zou ik evengoed kunnen zeggen, dat ik een bruhivisch heb leeren zwemmen. Het eenige wat ik, of welke andere re gisseur ook. voor haar kan doen, ls haar leiding te geven op een manier, die zy niet merkt. Wanneer het op acteeren aan komt lyken kinderen heel veel op dieren. Kortgeleden maakte ik n.l. een film, waar in voor sommige scènes een hond noodig was. Het dier begreep echter niet. wat we van hem verlangden en ik zag, dat zyn baas zyn geduld reeds begon te verliezen. Hy schold, schreeuwde en deed alles, be halve slaan gelukkig, doch hoe verder we kwamen, hoe moeiiyker het ging. Het slot van het liedje was, dat de trainer van de hond, de wanhoop ten prooi, in tranen uitbarstte met het gevolg, dat zyn pupil ook begon te huilen, wat zulk een komisch tafereeltje was, dat wy ten laatste allen brulden van het lachen! Een half uur later probeerden we op nieuw de scènes op te nemen. Dc trainer had zyn geduld herwonnen en de hond deed precies, wat er van hem verlangd werd. M i. moet men dus zoowel dieren als kinderen rustig hun gang laten gaan en opnemen, datgene wat men voor een film noodig heeft, dan bereikt men het meest gunstige resultaat!" EEN GESTOORDE REPETITIE. Een frissche, vrooiyke damesstem klonk ons ln de ooren, toen wy de woning be traden van den conferencier en cabaret zanger (tevens nu goed filmartist!) Her man Tholen, die samen met zyn vriend en collega Van Lier reeds zooveel lauwe ren heeft geoogst. Met een fikschen draai wendde Herman Tholen zich van zyn vleugel, om met een tevreden glimlach den Jongedame, dien hy had begeleid, een compliment te maken. Het bleek, dat het duo Tholen en Van Lier een kleine „gezinsuitbreiding" had ondergaan, en dat zy zich verzekerd had den van de medewerking van een nog jeugdig en talentvol actrice: HUde Alexan der. Zy zullen met z'n drieën van tyd tot tyd in cabarets en voor de radio optre den en men was juist bezig yverlg te re- peteeren, toen wij zoo wreed plotseling binnen kwamen vallen. Doch Tholen zou Tholen en Hilde zou Hilda niet zyn, als zy ons niet onmlddeliyk met toegestoken hand begroet en in een interview toe gestemd zouden hebben. Hllde Alexander is een jeugdige actrice, die, hoewel van Nederlandsche ouders, in Bremen is geboren, zy heeft daar gerui- men tyd gewoond, en ls op twaalfjarigen leeftyd naar ons land gekomen. Eerst heeft zy in Rotterdam gewoond en daar, na de gewone school doorloopen te heb ben, de Academie voor Muziek bezocht, waar ze les heeft gehad van den zanger Holthaus, later van Arnold Spoel en Ge rard Zalsman. Uit vorige berichten weet men waar- schyniyk reeds, dat Hilde Alexander een rol vervult in de eerste Nederlandsch sprekende film der Ufa ,,'t Was 1 April". Groot was haar rol daarin niet doch hoe waariyk groot kan een in wezen kleine rol vaak worden gemaakt! Voor de Ufa viel er dan ook slechts één conclusie te trekken: voor de tweede Ne derlandsch sprekende film moest Hilde Alexander worden geëngageerd en dan voor één der hoofdrollen. Hlerby plaat sen we een foto, waarop men kan zien, hoe Hilde er in die film uitziet. Men zal het met ons eens zijn, dat haar een al lesbehalve gemakkelijke rol is toebedeeld. Het was dus geenszins, om haar zonder meer te vleien, toen wy haar vertelden, dat ze o.i. geen prettige rol had gehad, doch dat zy zich op wel heel verdienste- ïyke wyze er doorheen geslagen had, ja, dat zij met deze zelfde rol ongetwyfeld veel succes zal hebben. Maar wat hadden we de plank gran dioos mis geslagen! „Een nare rol? Niets is minder waar dan dat. Ik ben er ge- Hilde Alexander in haar nieuwe rol. weldig biy mee. Ja, een mooie, knappe vrouw spelen, dat wil ieder meisje wel. En dat is met een koffertje kunstmidde len ook heelemaal niet moeilijk. Neen, zegt Hilde Alexander, ik vind het prachtig zoo. Ik heb twee-en-een-halve week ln Berlijn werkelyk heel hard gewerkt, maar ik had het best nog wel langer uit kunnen houden. Het was een moeilijke, maar indien goed gespeeld tevens een dank bare rol. Trouwens, zegt ze, het was ook heelemaal niet moeiiyk met een regisseur als Victor Janson. Die man is phenome- naal. Hy beheerscht het spel van alle ar- tisten van a tot z en laat ze spelen, zoo als hy dat wil en goed vindt". „Dus veel geleerd", waagden wy ln het midden te brengen. „Héél veel. Ik hoop van harte, dat het niet m'n laatste film zal zyn. Ik vind filmen heerlyk ZE WAS TE MOOI! Maar niet voor „Een Midzomernachtsdroom". Hebt gy wei eens gehoord, dat een film ster te mooi was om voor de film te spe len? Neen, niet waar? Toch was dit met Anita Louise het geval. Gedurende meer dan een Jaar ontving zy van een groote filmmaatschappy bij wie zy onder con tract geplaatst was, een wekelyksch sa laris, zonder daarvoor te werken. Anita was nog te jong om zelfstandig te han delen, reden waarom haar moeder haar mentor was in zakelyke aangelegenheden. Doch de tegenwerking van de studio oni haar eens aan het werk te zetten, bracht haar langzamerhand tot werkelyk verzet. „Geef me in ieder geval manuscripten om door te lezen", verlangde Anita. Nu, wanneer een mooi meisje een dergelyk verlangen heeft, is het moeiiyk, daaraan geen gevolg te geven. Ze kreeg de manuscripten mee naar huls om door te lezen en ze wendde zich tenslotte tot de productie-leiding. „Deze rol zou ik kunnen spelen", meen de Anita met een sprankje hoop in haar stem, „het is wel geen belangryke rol, doch dan heb ik tenminste iets te doen". Onveranderd luidde het antwoord: „Wel neen, kind, je bent te mooi voor deze rol". Dat „te mooi zijn" lieten moeder en dochter zich in het begin welgevallen, doch geld ontvangen en er niet voor wer ken, dat was toch wel een beetje al te bar. Tenslotte ging Anita tobben en be sloot haar moeder een eind te maken aan het contract en naar Europa te vertrek ken, waardoor haar dochter's psychisch evenwicht zich wederom zou kunnen her stellen. Doch juist toen moeder en doch ter naar New-York gingen om zich In te schepen voor de reis, verliet Amerika den gouden standaard, waardoor de gespaarde gelden ontoereikend bleken, om een Euro- peesche reis te ondernemen. Anita keerde naar Hollywood terug en het toeval wilde, dat een studio haar voor een rol noodig had. Een tweede aanbieding kwam van Warner Bros, voor wie ze een dramati sche rol kreeg te spelen in „The Fire bird". Het scheen, dat haar geluksster be gon te gloren Een contract van langen Anita Louise. duur met Warner Bros volgde en het ls de film „Een Midzomernachtsdroom", waarin Anita's schoonheid tot haar recht komt. zy toch vervult in deze, onder re gie van Max Reinhardt gemaakte film, de rol van koningin der elfen! En welke koningin in een sprookje kan zóó mooi zyn. dat men haar niet zou kunnen ge bruiken? De schoonheid van Anita Louise, die eerst een handicap was voor haar car rière. kwam haar thans te hulp. „Een Midzomernachtsdroom" is er om te bewyzen, dat droomen werkelykheid kunnen worden, zelfs ln het geval Anita Louise

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1935 | | pagina 13