Legermanoeuvres - Terugkomst professor Vening Meinesz
GEVAARLIJK SPEL
76ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON
DE ENGELSCHE KABINETSZITTING. Sir Samuel OP SCHIPHOL arriveerde de winnaar van de King s Cup 1935 capt. AFSCHEID VAN KAPITEIN-VLIEGER VERSTEEGH bij zijn yertrek
Hoare (links) arriveert in Rose in. zijn Miles Falcon vliegtuig. In het naar Indië. Generaal Snijders in gesprek met
Downingstreet. midden capt. Rose. kapitein; Versteegh.
Uit het Engelsch van PAUL TRENT
door ADA VAN ARKEL
72)
„Guy" en de kreet kwam uit het diepst
van haar ziel. Ze sloeg haar armen om
hem heen en snikte tegen zijn borst. „Lie
veling, verlaat me niet. Als je het doet, ga
ik naar de maan. Ik zal dan zelf aan den
baron vertellen wat ik gedaan heb".
Bij deze woorden duwde hij haar weg
en zij begreep wat ze gezegd had.
„Ik meende het niet. Wat er ook ge
beurt, ik zweer je dat ik je niet zal ver
raden. Ik zweer het bij de nagedachtenis
van mijn moeder. Ik wou niet dreigen. Ik
wist niet wat ik zei. Vergeef me, lieve
ling".
Hallam's verdriet was zeker even groot
als het hare en hij trachtte rechtvaardig
te zijn.
„Laten we een paar dagen nemen om er
over na te denken", zei hij eindelijk.
„Dat beteekent, dat je van plan bent
me op te geven", riep ze m wanhoop.
„Neen. maar ik heb tijd noodig om na
te denken".
„Je zult blij zijn als Je van me af bent.
Dan kun je met Stella trouwen", riep ze
driftig.
„Het is alles zoo plotseling gebeurd. Jij
bent eerlijk jouw deel van de overeen
komst nagekomen en als het mogelijk is,
ben ik ook van plan je trouw te blijven.
Valda, je zoudt toch niet met me willen
trouwen als lk.je haatte?"
„Ik kan je niet laten gaan", jammerde
ze klagend.
„Ik zal morgen terug komen. Ik kan nu
niets meer zeggen".
„Laat me niet in spanning. Beslis nu, al
is het ook om mij weg te sturen",
smeekte zij.
„Neen. Ik wil tegenover ons beiden eer
lijk zijn. Ik zal morgenochtend zoo vroeg
mogelijk komen".
„Dag Guy, lieveling. Probeer goed over
me te denken. Ik zal geen rust hebben
voor je terug bent. Bedenk wat het voor
mij beteekent ik ben heel alleen op de
wereld. Ik heb alleen jou".
Hij maakte zacht haar armen los, kuste
haar op het voorhoofd en spoedde zich
weg. Hij liep naar Ryderstraat. In de
eerstvolgende uren moest hij over zijn ge-
heele toekomst beslissen. Het was moge
lijk zijn geluk Stella te grijpen en
tochkon hij dat wel met een gerust
geweten doen? Hij had zich met Valda
verloofd op voorwaarde, dat zij zijn land
zou helpen en dat had ze zoo goed gedaan,
dat er niets op viel aan te merken. Als hij
weigerde haar te trouwen en als reden
aanvoerde, dat zij een Duitsche spion was
geweest, was dat excuus dan een eerlijk
of gebruikte hij het maar om zichzelf
schoon te wasschen?
Het was waar, dat zijn gevoelens voor
Valda zeer veranderd waren. Hij had geen
hekel aan haar, maar zijn genegenheid
voor haar was verminderd. Hij vond de
gedachte hinderlijk, dat hij haar in zijn
armen had gehouden en een vrouw, die
een spion was geweest, met passie had
gekust. Bovendien was zij de dochter van
een Engelschman en ze had tegen haar
eigen land gewerkt. Toch gevoelde hij wel
medelijden met haar.
„Over een paar dagen ben ik op zee",
dacht hij met voldoening.
HOOFDSTUK XLIII.
v;, 9j
Toen Guy en Valda de kamer verlieten
keek Furber naar de gesloten deur en
lachte.
„Daar gaat een gek en een gentleman.
Ik wed dat hij haar niet laat schieten",
zei hij droogjes.
„Ik hoop van niet, ik mag juffrouw Glyn
graag lijden", antwoordde Sylvester.
„Ja, het is net het soort vrouw, dat u
zult bewonderen. Zoo slim als de duivel en
met even weinig gewetensbezwaren".
„Daar ben ik nog zoo zeker niet van",
zei Sylvester nadenkend. „Het spijt me dat
u. haar verraden hebt".
„Dat moest ik wel. Ik wilde achter de
waarheid komen".
„Het heeft u niet veel goed gedaan. Zit
u goed?"
„Best, maar ik heb honger. Ik hoop dat
u me niet wilt uithongeren".
„Neen, we zullen samen dineeren. Ik
heb er allang naar verlangd u te pakken
te krijgen. A propos, was u het, die den
baron de plannen heeft gegeven van dien
nieuwen torpedojager?"
„Ik beantwoord geen vragen. Wat bent
u van plan met me te doen?" vroeg
Furber.
„Geef je gerust over. Dan is mijn taak
ten einde. Als ik u een raad mag geven,
dan zou ik vannacht maar de vrijheid
vaarwel zeggen. U is veel te gevaarlijk om
te laten losloopen".
„Sylvester, je bent nog zoo kwaad niet
Ik wou dat je me een revolver wilde lee-
nen, een oogenblik maar".
„En zelf een kogel krijgen nee, dank
je", zei Slyvester droog.
„Ik geef je mijn woord van eer, dat ik
niet op je zal schieten".
„Jouw woord van eer", zei de agent
minachtend.
„Je kunt het gelooven of niet die
verbaron. Door hem ben ik in dezen
toestand gekomen", zei Furber opeens
woedend.
„Toch niet. Ik heb je al een tijd in het
oog gehouden. Misschien zal het een ver
schil voor je maken, wanneer je je vrien
den aan ons wilt verraden".
„Ik ben niet heelemaal een ploert. Ik
ben een Duitscher".
„Maar in Engeland geboren en je vader
was een genaturaliseerde Engelschman".
„Toch blijf ik in mijn gevoel een Duit
scher. Kunt u niet begrijpen, waarom geen
van ons onze nationaliteit wil opgeven?
Wij Duitschers zijn bestemd om de wereld
te regeeren! Over een paar jaar beteekent
Engeland niets meer. Dan zijn al de kolo
nies van ons en
Sylvester lachte luid.
„Dat verhaaltje heb ik al eens meer ge
hoord'", riep hij.
„Geef me een whisky soda".
„Je kunt alles krijgen wat je hebben
wilt als je redelijk blijft", antwoordde
Sylvester en toen hij de kamer doorliep
viel zijn oog op de telefoon. „Waarom
niet?" zei hij en nam de horen van den
haak. Ja, admiraal Langton was thuis en
de toestand werd hem uitgelegd
„Ik kom dadelijk", antwoordde de ad
miraal.
Voor het eerst toonde Furber teekenen
van onrust, toen hij hoorde van het nade
rend bezoek, maar hij hield zich goed en
zei niets meer tot de admiraal in de deur
opening stond.
„Zoo, dus je hebt hem eindelijk te pak
ken", riep hij voldaan.
„Ja mijnheer. We zullen hem hier hou
den tot morgen", antwoordde Sylvester.
„Dat is niet voldoende. Hij moet van
nacht nog naar Weyport worden ge
bracht, Bestel een auto tegen midder
nacht. Als het noodig is moeten we hem
een doek voor den mond binden. Zijn
arrestatie moet absoluut geheim worden
gehouden".
„Dar begrijp ik, mijnheer".
„De baron mag het in geen geval weten.
Waar is mijnheer Hallam?'"
Sylvester vertelde wat er gebeurd was
en toen hij uitgesproken had, keerde de
admiraal zich tot Furber en sprak voor
het eerst tegen hem.
„Heeft u iets te zeggen?" vroeg hij
kortaf.
„Niets, mijnheer" hij aarzelde. „Al
leen zou ik willen, dat u weet dat ik alleen
mijn plicht heb gedaan. Ik ben Duitscher
in alles behalve mijn geboorte".
„Dat is geen excuus. U heeft den koning
van Engeland jaren lang gediend. U
heeft zijn salaris aangenomen. U heeft
zijn geheimen leeren kennenmaar ik
kan niet met u spreken".
„Het is beter van niet, mijnheer. We
zullen elkaar nooit begrijpen".
„Wanneer u bereid bent ons alles wat u
weet te vertellenU moet zeer veel
weten, wat ons van nut kan zijn", zei de
admiraal veelbeteekenend.
.(Wordt vervolgd), j
HET VERNIELDE VLIEGTUIG VAN DEN LITAUSCHEN OCEAAN
VLIEGER WAITKUS - te Ballinrobe
.(Ierland).,
DE MANOEUVRES IN DE OMGEVING VAN
GORSSEL. Het overtrekken van een pontonbrug
over den IJsel.
DE TERUGKOMST VAN PROFESSOR VENING MEINESZ UIT IN DIE.
Prof. Vening Meinesz neemt afscheid van den kapitein vaai
het m.s. Tajandoen.
■n
OEFENINGEN TUSSCHEN DE „ROODE" EN
„BLAUWE TROEPEN" van het 13 reg. infanterie te
Maastricht, in de nabijheid van Gulpen. Voorposten in
„gedekte stelling".
