De Raadsvergadering te Genève - Militaire oefeningen in Ned.-Indië GEVAARLIJK SPEL 76s,e Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. HET VIJFDE EEUWFEEST TE LEEUWARDEN. Ter gelegenheid van het vijfhonderdjarig bestaan van Leeuwarden hadden aldaar folklo- KLEINE SCHAFTKEET TE MEG EN (N.B.) DOOR DEN BLIK- ristische voorstellingen plaats; o.a. werden uitgevoerd de boerendans der Gorselaars, de Schotsche Drie en Schoenmakerke. De deelnemers SEM GETROFFEN. Drie daar verblijvende mannen werden ge- i u dood en vijf ernstig gewond. Foto van een dergelijken, waren gekleed in oud-Friesch cosfcuum. J 1 j om- keet daar ter plaatse. HET DOOR DE ITALIANEN GEKOCHTE 8.8. „KLIP- FONTEIN" dat, eerst voor sloop bestemd', thans als troe pentransportschip onder den naam Gloriastar" zal varen. Jhr. Mr. G. SANDBERG de Nederl. vlieger-officier is te Ankara met zijn vlieg tuig neergestort en gedood. MILITAIRE OEFENINGEN IN NEDERLANDSCH-INDIE. De vorige week hebben iii het Tangerangsche, in de nabijheid van Batavia, gedurende vijf dagen militaire oefeningen plaats gehad. WAAR GESCHIEDENIS WORDT GEMAAKT. Foto ge nomen yam do vergadering van den Volken bondsraad te Genéve. GEKETENDE SLAVEN. Om zijn betoog te versterken deed de Italiaansche gedelegeerde Baron Aloisi op de Raadsvergadering een boek met foto's de ronde doen, waaruit de barbaarsch- hèid van Abessynië zou moeten blijken. Bovenstaand een afbeelding er uit. Uit het Engelsch van PAUL TRENT door ADA VAN ARKEL 56) i,U is een geluksvogel. Ik hoop dat ik het Knoegen mag hebben u een huwelijks- Seschenk te zenden", zei de prins beleefd. ..Ik ben gelukkiger dan ik verdien", ant woordde Guy kalm. „Valda is veel mooier dan juffrouw Ca- tteron", zei de baron en Guy kreeg zin om hem een schop te geven. Toen ging de telefoonbei Hij stond op Wel in een hoek van de kamer en Guy <tond op het punt den hoorn op te nemen toen Valda haastig terug kwam en de tele- toon greep. Ja hier is juffrouw Glyn". toen een Muze, „Ben jij in Londen?Ik kan je 'Mavonci niet ontvangen.Neen, het is onmogelijk. Morgenochtend ben ik ook be- Ja, 'smiddags wel. Kom dan om "ft uur. Dag!" Ze hing den hoorn weer op en ging lang ham naar Guy toe die haar nieuwsgierig jenlteek. Eenige minuten later stonden de jsoekers op om heen te gaan Va'.da liet !tr> uit en fluisterde tegen Guy: .Het was Sella", tti stond plotseling stil. aarzelde een •Ofenblik en volgde toen de anderen. HOOFDSTUK XXXIV. Toen mevrouw Cameron toegaf aan Stella's wensch om Londen te verlaten en naar Weyport terug te gaan. deed Mark Furber hen uitgeleide tot het station. „Ik zal zoo gauw mogelijk komen", zei hü tegen Stella en schoof toen een dia manten ring aan den derden vinger van haar linkerhand. „Ik wou, dat ik met je mee kon 'gaan", zei hij teeder. Stella gaf geen teeken, dat ze dit ge zegde prettig vond. Ze zag er moedeloos uit en haar oogleden waren zwaar door gebrek aan slaap. Bijna van het eerste moment af had ze haar verloving betreurd en nu had ze alles ter wereld wil len geven om vrij te zijn. Furbers na bijheid hinderde haar en zoodra de trein het station verlaten had. deed ze den ring af en wierp dien achteloos in haar hand- tasch. Ze bemerkte dat haar moeder haar nieuwsgierig aankeek. „Misschien heb je gelijk", zei mevrouw Cameron met een zucht. „Ik weet eigen lijk niet goed of ik Furber wel mag. Ik heb geen voldoende inlichtingen uit hem kunnen krijgen. Hii zegt dat hij rijk is. maar wil me niet vertellen hoe zijn geld belegd is. Ik heb hem ronduit gevraagd hoeveel hij bereid was vast te zetten, en hii vermeed elke vraag" „Moeder, af en toe hindert u me gewel dig. U schijnt aan niets anders dan geld te denken" zei Stella verveeld. „Wij hadden in Londen moeten blijven. Deze verloving met, mijnheer Furber is te vlug gegaan. Ik ben er zeker van dat Guy nog van je houdt. Hij is er de man niet naar om zoo veranderlijk te zijn en „Stil moeder", riep Stella driftig, met tranen in haar oogen. Toch was ze het met haar moeder eens. Nu ze tijd had om kalm over de dingen na te denken scheen het ongelooflijk, dat Guy oneerlijk had kunnen handelen. Mijn heer Hallam had besloten zijn zoon te ver trouwen. waarom had zii hetzelfde niet kunnen doen? En dan die scène met Valda ze had zich best kunnen vergissen toen ze dacht, dat Guy met haar vriendin flirtte. Geen enkele vrouw is geheel logisch en redelijk als ze verliefd is en ais zr excuses wil vinden voor den man dien ze liefheeft komen die gauw genoeg. „Ik weet zeker, dat Guy nog van je houdt", zei mevrouw Cameron met over tuiging. „Je had moeten wachten". „En u heeft Furber aangemoedigd", protesteerde Stella. „Dat was alleen maar om Guy jaloersch tè maken", was het antwoord. „Zoodra ik thuis ben zal ik Furber een brief schrijven en hem zeggen, dat zoolang hij weigert om me definitieve inlichtingen te geven omtrent zijn inkomsten, ik weiger om een verloving tusschen jullie te erkennen". „Doe zooals u wilt". „Kan het ie niet schelen als het enga gement wordt verbroken?" Ik zal er blij om ziin". Mevrouw Cameron dacht even na. „Dan doe je beter met hem te schrijven en het af te maken Het is duidelijk dat je niets om den man .geeft en een huwelijk zonder liefde is iets afschuwelijks. Boven dien, je bent nog zoo jong. Je hoeft de eerste jaren nog niet te trouwen. We zul len heel gelukkig met ons beiden zijn". „Het zou niet eerlijk zijn tegenover Fur ber", antwoordde Stella, ofschoon haar hart van vreugde kloptebij de gedachte aan vrijheid. „Ik geloof niet. dat we medelijden met hem behoeven te hebben. Schrijf vanavond maar". „Ik zal er over denken. Het schijnt wel of ik niets heb gedaan dan vergissingen begaan den laatsten tijd". Zii kwamen 's middags in Weyport aan en toen ze thuis kwamen ging Stella dade lijk naar haar kamer en bleef daar de rest van den dag. De gebeurtenissen van de laatste dagen kwamen terug als een booze droom. De blijdschap over haar verloving met Guy de reis naar Londen, toen ze zoo heel gelukkig was; maar al spoedig hadden de wolken zich samen gepakt. Vanaf Syl vester's geheimzinnig bezoek in de Ryder- straat was Guy volkomen veranderd. Ze vroeg zichzelf af of dat door Valda kwam en haar hart antwoordde, dat dat onmo gelijk was. Er moest iets vreeselijks gebeurd ziin, dat hem bewogen had zijn verloving te ver breken en ze. nam het zich nu kwalijk dat ze hem niet haar volle vertrouwen ge schonken had Het is waar. hij wilde niet dat er ook maar iets tusschen hen bleef bestaan Ze had hem gesmeekt, met voor bijzien van een gevoel van ingetogenheid en hii had haar smeekbede geweigerd. Nu herinnerde zii zich den blik van pijn en lijden in zijn oogen. Ze was een dwaas geweest en ze ver diende straf voor haar dwaasheid. ,Ik kan er geen verklaring voor vinden. Ik alleen ben te laken en nu is het te laat", mompelde zij. Maar was het te laat? Guy was nog vrij en zij was gebonden. Dat zou in ieder geval veranderen en ze ging aan tafel zitten en schreef. Geachte heer Furber. Ik heb een groote vergissing begaan. Nu ik tijd heb tot nadenken zie ik in. dat ik u nooit zou kunnen trouwen. Ik heb u niet misleid, ik heb u niets beloofd. Toch moet ik u vergiffenis vragen. Ik weet dat ik leelijk gehandeld heb. Ik zend u uw ring terug. Denkt niet al te slecht over me. Uw toegenegen Stella Cameron. Ze wist wel dat de brief beter gesteld had kunnen worden, maar ze had zich geen tijd gegund er over na te denken. De brief moest aangeteekend worden en het was te laat om dien vanavond nog te pos ten. maar dadelijk na het ontbijt ging ze den volgenden morgen uit en toen ze den brief aan het loket van het postkantoor had afgegeven slaakte ze een zucht van verlichting. De zon scheen helder en ze besloot langs de haven te wandelen. In de baai lagen verscheidene oorlogsschepen voor anker en piket booten voeren snel heen en weer. Eindelijk bereikte ze de landingsplaats en de commandant en de scheepsdokter van de „Drietand" kwamen juist aan wal. .(Wordt vervolgd).

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1935 | | pagina 5