OP DE BANK SEPTEMBER. OPLOSSINGEN. kker weer was 't: zonneschijn, Warm zelfs in de lucht, l ik zag in het plantsoen Nee maar, zeg! een klucht! Poppenwagen bij een bank. 'n Popje lag er in it had met het mooie weer t Buiten naar haar zin! Op de bank.... je raadt het nooit Zat?een vreemde klant: Pluut, een aangekleede hond, 't Breiwerk in de hand! Pluto speelde „Moedertje". 't Ging hem zóó goed af, Dat ik heusch mijn kiektoestel Haalde op een draf. En nu kun je 't allen zien. Is 't geen leuke plaat? 'k Hoop, dat Pluto d 'eersten tijd Niet naar huis toe gaat! tadruk verboden). 3ven streed juffrouw Van Duuren met ar ontroering. Toen zei ze: „Meisjes, ik et niet hoe ik jullie danken zal. Had ik t al niet geweten dan zou toch deze and me verteld hebben van jullie liefde ar mij. Je kunt er van verzekerd zijn, t ik nooit mijn zesde klas zal vergeten, navond hebben jullie me dat voor goed mogelijk gemaakt. En nu ga ik heen en lie blijven hier. Maar gelukkig weten allen dat hèt God is, Die ieder men- ïenleven leidt. Mij roept Hij nu elders jullie taak is hier. Laten wat het toch oit vergeten, dat het voor ieder van ons id is te zijn op de plaats, waar God ons lt". 5óó was het ernstige afscheidswoord a juffrouw Van Duuren. Jog voor do stilte, die er door haar orden ontstaan was, verbroken werd, ink er een hart tikje op de deur, die middellijk daarna geopend werd. 3n daar stond de vrouw van den con- rge met een blad vol glazen limonade de handen. ,Zie je," lachte juffrouw Van Duuren, heb toch ook nog maar voor een ver sing gezorgd. Ik hoop dat het jullie Ikom zal zijn.' En of," riep Henny Hansen. Jaar toen er even later een schaal t gebakjes werd binnengebracht, steeg vreugde ten top. Hoera voor juffrouw Van Duuren!" riep rmien van Dalen. Leve het fijne gebak," riep een stem. Wie het was, die dat het eerst zei, wist enlijk niemand. Maar onder algemeen ach werd de roep overgenomen. C. E. DE LILLE HOGERWAARD „Hoera voor de gebakjes," klonk er door het lokaal. Onder algemeene vroolijkheid werd nu de zangvoordracht en het lintenspel ge daan. „Hoe hebben jullie in zoo'n korten tijd alles klaar gekregen," verwonderde juf frouw Van Duuren zich. „We hebben ook erg ons best gedaan, juffrouw," vertelde Coba van Haasteren. „Nu, jullie hebt eer van je werk, dat moet ik zeggen," prees de juffrouw. Natuurlijk vloog de tijd om. En toen om negen uur de onderwijzeres zei: „Meis jes nu moeten we er ook weer over gaan denken om naar huis te gaan," had nie mand gedacht, dat het al zóó laat was. Als vanzelf kwam er nu ook weer een meer ernstige stemming onder de meisjes. O ja, de juffrouw zou nog wel een paar dagen les geven, maar toch deze avond voelde ze als de eigenlijke afscheidsavond. Vóór het huiswaarts gaan, zei de onder wijzeres: „Meisjes, nu heb ik nog een verzoek aan jullie. Je hebt mij dit mooie foto-album gegeven en ik ben er erg blij mee. 'k Heb heel wat kiekjes, die ik er een plaats in zal geven. Maar hoe zouden jul- Iui het vinden, als ik er van jullie ook een portret in kon plaatsen? Hoe zou je er over denken als wij met elkaar eens een foto lieten maken?" Dat iedereen met dit plan ingenomen was, spreekt vanzelf. Direct de volgende dag werd er werk van gemaakt. En toen juffrouw Van Duuren enkele dagen later huiswaarts reisde, had ze in haar koffer, behalve het album, ook een welgeslaagde foto van: de zesde klas! FRANCINA. September! De vancantie, Is nu al weer voorbij! We zitten dus niet langer Aan 't strand of op de hei. Veel valt er te vertellen. Wie verre reizen doet, Heeft daarbij 'trspreekt vanzelf toch! Van allerlei ontmoet. Wat was 't aan 't strand toch eenig! En dan zonsondergang Die mooie, roode luchten, Als 't bedtijd was al lang. Maar Moes zei: 't Is vacantie. Dat woord beteekent: pret! En als het zulk warm weer is, Hoef je niet vroeg naar bed! Veel trokken door de bosschen. 't Was daar zoo lekker koel! Ze zagen er konijntjes En menig paddenstoel! De grooten, o, die fietsten Soms wel een heelen dag. En menigeen, die sliep reeds, Als hij zijn bed maar zag! De hei was ook zoo prachtig: Dat groote, paarse veld. Je ruikt den zoeten geur nog, Als je ervan vertelt! Weer and'ren gingen zwemmen. 't Was lekker in het bad. Ze maakten pret. Het was daar Gelach en veel gespat! Maar nu is het September En gaan we weer naar school. Je kunt niet altijd uitgaan En maken pret en jool! We willen heel flink leeren. We kregen nieuwe kracht! Al hebben w' in vacantie Niet aan de school.... gedacht! CLARA HOOG. (Nadruk verboden). OPLOSSING DER RAADSELS DIT HET VORIGE NUMMER. VOOR GROOTEREN. 1. Een strijkkwartet. 2. Diamant, Maand, tin, tand, Dina, maan 3. Is Caro gisteren weggeloopen, Vader?, (rog). Wij hebben de laatste uren veel last van de warmte gehad. (steur). Wel is Oom Piet ongelukkig te pas ge komen! (tong). Ja, ontzettend! Ik zal met Moeder hem eens bezoeken. (zalm). Waarom geloof je mij niet! Ik heb zelf toch gezien, hoe het gebeurd is! (elft). 4. e e u w wang gier rots slak kort tram merg Goor Rome o VOOR KLEINEREN. 1. Het oor. 2. Koe, Koer. 3. Mollen, muziekteekens. 4. Koninginnedag.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1935 | | pagina 15