GEVAARLIJK SPEL
76ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
De instorting van de tunnel in Berlijn. Groote Italiaansche grensmanoeuvres.
Het ongeluk bij den bouw van een tunnel voor den ondergrondsehen spoorweg in de In (\e omgeving van de Brenner werden groote Italiaansche manoeuvres gehouden. Een machinegeweer op een bergtop.
Herman Göringstrasse in Berlijn. Het ingestorte gedeelte.
Uit het Engelsch van PAUL TRENT
door ADA VAN ARKEL
,£en vroegere-collega van me, luitenant
Hallam".
„Dat doet me plezier. Ik moet die jonge
Jawe eens ontmoeten en zelf oordeelen. De
Jaron heeft me gezegd, dat u op een van
nieuwe onderzeeërs is benoemd".
„Dat heb ik vanmorgen op de admirali-
gehoord. Het schip ia. pas over eenige
'eken klaar en ik ga me» de revue op een
laeschip".
„Op welk schip".
„Een oud slagschip, de Euphrates".
„Dat is jammer. Ik zou liever hebben
JMd, dat u op uw oude schip de „Drie
st!" was gebleven. Het is voor één man
«1 mogelijk om een schip te vernietigen,
"net niet?"
-O bedoelt of ik het schip kan laten zin-
terwijl ik er op dien? Het is mogelijk,
""ar Ik zou waarschijnlijk met het schip
den kelder gaan".
•Dat jou zeer jammer zijn, maar mis-
ft'en zoudt u het op een andere manier
jjjfflen regelen. Het zou ons zeer spijten
*"„we uw diensten zouden moeten mis-
zei de prins beleefd.
«Hf kan levend zeker van meer nut
zei Furber droog. „In geval van oor-
v* 5°u ik u op de hoogte moeten kunnen
""Men van de bewegingen van de Engel-
sche schepen. Ik kan het wel zoo schikken,
dat ik met juffrouw Glyn in contact blijf.
De baron moet met haar afspreken, dat
zij de boodschappen aan hem stuurt".
„Hij zal waarschijnlijk zijn hoofdkwar
tier in Rotterdam opslaan. U doet beter
juffrouw Glyn spoedig te spreken en een
definitief plan te maken".
„Dus de oorlog staat voor de deur?"
„Dat hangt van Engeland af. Wij willen
den oorlog met haar wel vermijden, in
ieder geval totdat we met Frankrijk en
Rusland hebben afgerekend".
„Engeland zal met Frankrijk meegaan,
daar twijfel ik niet aan", zei Furber
beslist.
„Zoo denkt onze gezant, dien ik gisteren
sprak, er niet over. Heeft u geld noodig?"
„Ja".
„Praat er dan met den baron over als u
weggaat. Goeden morgen".
De prins knikte kortaf en keerde zich
om. Hij vond het prettig, dat hij Furber
kon gebruiken, maar in zijn hart min
achtte hij den man, die de uniform, die
hij droeg, verried. Toch twijfelde hij niet
aan diens loyaliteit tegenover den keizer.
Het patriotisme van een man hangt groo-
tendeels af van zijn opvoeding. De lessen,
die men in zijn jeugd leert, worden zelden
vergeten. Liefde voor Duitschland was
hem reeds als klein kind ingeprent en tot
het eind van zijn leven zou hij Duitsch
blijven voelen.
De baron kwam binnen en zij praatten
langen tijd over de toekomst. Het scheen
wel of het heele Britsche eiland overdekt
was met een netwerk van spionnen en heel
spoedig zou de arbeid van jaren op de
"roef worden gesteld.
„We wenschen niet met Engeland te
vechten, maar we moeten voorbereid zijn.
Alles moet tegen het einde van de maand
gereed zijn", zei de prins veelbeteekenend.
„Zoo gauw al? Het zal een opluchting
zijn, maar ik vrees, dat u de macht van
Engeland niet volkomen inziet als zij
uit haar langen slaap ontwaakt.
„Als ze ooit ontwaakt!" zei de prins
kalm.
De baron keek op zijn horloge en
stond op.
„Het. is tijd om naar onzen jongen
vriend te gaan. Heeft u nog orders prins?"
.jNeen. Laat mij spreken. Ik ben wel ge
neigd Hallam te vertrouwen, maar
Hij zweeg en dacht. na. „We moeten het
er op wagen. Ga mee".
Toen zij in Hallam's kamers kwamen,
zat Valda daar te praten met Sylvester en
de prins keek den baron vragend aan.
„Goeden morgen", zei Valda tot den
laatsten.
„Graaf, dit is juffrouw Glyn. Valda,
mag ik je graaf Feldenstein voorstellen?"
zei de baron.
De prins boog en ging naar haar toe.
„Ik had 't genoegen uw moeder te ken
nen. Het deed me leed van haar overlijden
te hooren".
Sylvester was opgestaan en de baron
drukte hem de hand.
„Ik heb mezelf op de lunch geïnviteerd,
ben ik niet te veel?" vroeg Valda en keek
den prins aan.
„Uw gezelschap zal ons hoogst aange
naam zijn. Ik heb er naar verlangd kennis
met u te maken, om uw moeders wil", ant
woordde deze.
„En nu om mijzelf, hoop ik", zei zij en
glimlachte verleidelijk tegen hem.
Guy belde en de lunch werd opgediend.
Hij begreep niet waarom Sylvester deze
ontmoeting had gewenscht en voelde zich
lang niet op zijn gemak. De prins en
Valda praatten het meest, maar hun ge
sprek was zeer oppervlakkig. Toen de
maaltijd was afgeloopen, stond Sylvester
op en liep naar de deur.
„Ik heb een afspraak, juffrouw Glyn,
kan ik soms zoover met u meegaan?"
vroeg hij.
„Ik heb nog geen lust om weg te gaan",
antwoordde zij.
„Misschien wilt u met me gaan thee
drinken in het Carlton hotel. Zullen we
zeggen om vijl uur in den palmentuin?"
stelde de prins voor.
„Natuurlijk, als u me kwijt wilt zijn",
begon zij.
„Eerlijk gezegd, ja", zei de baron rond
uit, doch zij lachte om zijn ruwheid.
„Mijnheer Hallam, wilt u me vanavond
mee uit dineeren nemen? Ik verwacht u
om half acht", zei ze tegen Guy en de
anderen vroolijk toeknikkend, volgde ze
Sylvester.
„Een bijzonder knappe vrouw", zei de
prins verrukt.
„Maar een lastige pupil", antwoordde de
baron knorrig.
„Ik vind mijnheer Hallam een gelukkige
sterveling", ging de prins voort.
„Mag ik vragen waarom?" zei Guy, maar
zijn gezicht was rood geworden.
„Om de gunst van zoo'n mooi meisje;
me dunkt de meeste mannen van uw leef
tijd zonden zich gelukkig noemen daar
mede".
„Wij zijn vrienden. Zij is eenzaam
en
„O, u behoeft me geen uitleg te geven,
ik begrijp er alles van. Ik ben ook jong
geweest. Maar nu terzake: Wat is uw werk
op het oogenblik? U is bij de admiraliteit,
nietwaar?"
„Ja. momenteel".
„En wie is uw chef?"
„Admiraal Langton
„En knap man. Wat is de aard van uw
werk?"
„Ik heb niets te doen. Ik meld me
iederen dag, dat is alles", zei Hallam naar
waarheid.
De baron keek nadenkend. Hij was er
nog niet achter kunnen komen of de ad
miraliteit wist, dat hij dat draadlooze rap
port in zijn bezit had. Doch hij was van
meening, dat zij geen reden hadden om
Hallam van verraad te verdenken. Hij wist
niet, dat de papieren door Sylvester in de
zak van Hallam's jas waren gevonden. Hij
nam de jonge officier nog eens goed op en
kwam tot de conclusie, dat deze niet in
staat was een rol te spelen, die zooveel
huichelen vereischte. Hij had een eerlijk
open gezicht intelligent, maar zonder
eenige valschheid.
De prins was van dezelfde meening,
maar was het nog niet geheel en al met
zichzelf eens.
„Ik heb u uw vrijheid beloofd", zei hij
plotseling.
„Ja mijnheer, en ik hoop, dat u me die
zult geven. Ik ben beu van dit werk".
„U is goed betaald geworden".
„Ik heb nog geld te goed", zei Guy snel.
„De baron zal het u dadelijk uitbetalen.
Eer u uw vrijheid herkrijgt, verlangen wij
nog een laatsten dienst van u. Admiraal
Langton is het hoofd van de wetenschap
pelijke af deeling van uw marine, niet
waar?"
(Wordt vervolgd), j
DE TOLDEHDAG TER GELEGENHEID VAX HET FEIT, DAT DE Wl EIUNGERM EER VIJF JAAR
BESTAAT. De minister van Waterstaat jhr. ir. O. C, A. van Lidt.h de Jeude bij het uitspreken
van de feestrede te Middenmeer.
ABESSYNISCHE VROUWEN GEREED OM 1IAAR LAND TE HELPE5N,
Een vergadering van vrouwen te Addis Abeba,
die besloten haar land! te helpen.
DE „SNEEK-WEEK"
georganiseerd door de Zeilvereeniging te Sneek.
De start van de regenboogklasse.
EEN AUTO WIL MET DEN TREIN MEE. In Boston (Am.) vond een eigenaardig auto
ongeluk plaats. Een auto reed door een brugleuning en kwam op een treip terecht.
De bestuurder kwam met dep schrik vrij.
