De film van de K 18 - Westlandsche bloemen- en fruittentoonstelling GEVAARLIJK SPEL 768le Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. DE WESTLANDSCHE BLOEMEN- EN FRU1T-TENTOON STELLING TE HONSELERSDIJK is heden DE PLECHTIGE INSTALLATIE TE PIJNACKER van den nieuwbenoemden burgemeester mr. officieel geopend. Hoekje van de fraaie cactus-afdeeling.dr. P. H. W. v. d. Helm. Tijdens het défilé der Pijnackersche jeugdvereenigingen. Uit het Engelsch van PAUL TRENT door ADA VAN ARKEL 35) „Onmogelijk. Wie heeft je dat verteld?" „Juffrouw Glyn. Ze heeft er waarschijn- jtk de hand in gehad. Ze heeft er be lang bij". „Ja. Ze gelooft, dat ze verliefd is op Hallam. Er is iets, dat ik niet heelemaal «trijp. Ik moet Hallam morgen eens Weken. Wat juffrouw Cameron betreft, e kunt haar trouwen als je wilt, zoolang 'e engagement geen invloed heeft op je *erk. Je gaat de eerste weken toch nog met trouwen?" „Misschien zal het spoedig moeten ge- waren". „Daar praten we nog wel eens over. «del me alles wat je weet over het ver- Weken van het engagement". „Vraag het liever aan Valda. Zij kan "et u vertellen". «Ik vertrouw haar niet erg. Sinds haar ®°eders dood is ze me een beetje ont- "hpt. Ken je Hallam intiem?" «Ja, ik heb hem bestudeerd. Dat was «Mig voor mijn werk". An wat zijn je bevindingen", i .ten knappe kerel, knap in zijn werk, "«ar verder een stommeling". „Wat bedoel je met dat woord?" vroeg 'won kalm. „Hij Is In sommige opzichten onnoozel of laat ik zeggen argeloos en goed van vertrouwen Hij heeft nog niet veel te ma ken gehad met den zelfkant van het leven". „Zouden we hem kunnen gebruiken?" „Met zijn medeweten?" „Ja. Zou hij met ons mee willen doen?" Furber lachte lang en luid. „Bedoelt u met „ons" de Duitsche Ge heime Dienst?" „Ja". „Hij is de laatste, die dat zou doen. Hal lam is pijnlijk consciëntieus man van eer en al die grappen meer. Waarom vraagt u dat?" „Ik wilde alleen maar eens je opinie hooren, ik geloof niet, dat ik het er mee eens ben", antwoordde de baron droogjes. „Ik zal niet probeeren u te beïnvloe den, maar ik waarschuw u toch om voor zichtig te zijn". „We zullen over wat anders praten. Zijn er bijzondere maatregelen in Wey- port getroffen?" „Ik geloof het niet. Doelt u op een be paalde tak van dienst?" vroeg Furber na een oogenblik. „Heb je niets hooren zeggen geen ge praat onder de officieren dat „de dag" binnenkort zal komen?" „Neen. Wij gelooven wel allemaal, dat er stellig vandaag of morgen oorlog met Duitschland zal komen". „De groote revue, die de keizer gehou den heeft inplaats van de gewone ma noeuvres. heeft dat geen aanleiding ge geven tot opmerkingen?" „De gewone „geruchten". Het is een bezuinigingsmaatregel, dat is de alge- meene opvatting". Ik ben blij dat te hooren. Soms ben ik geneigd te gelooven dat de Engelschen niet zulke ezels zijn ais wij denken. Er zijn knappe koppen bij de admiraliteit". „Is er al iets beslist over „de dag?" vroeg Furber nieuwsgierig, ,,Ik ben niet in het vertrouwen van den oorlogsgod en hoe minder je er van weet, hoe beter het is. Goeden nacht". „En het geld?" „Kom morgen terug, dan zal ik zien wat ik doen kan". Furber liep in diepe gedachten naar zijn hotel terug en was niet erg op zijn gemak. Hij had verwacht dat Hallam al gearresteerd zou zijn en hij vroeg zich af waarom de baron de schuld niet op hem had geworpen. Enfin, Stella was nu vrij en hij had een goede kans om haar te winnen. Als hij haar morgen ging opzoe ken, moest hij op alles voorbereid zijn en hij dacht lang na over de beste manier om haar te naderen, Ofschoon hij haar be geerde, zooals hij nog nooit in zijn leven iets begeerd had, telde het feit, dat mevrouw Cameron rijk was, ook voor hem mede. Den volgenden morgen kleedde hij zich met bijzondere zorg, maar hij voelde zich niet heel zeker van zijn succes toen hij zich op weg begaf naar het Langham hotel. In ieder geval kon hij niets ver liezen. HOOFDSTUK XXII. Mevrouw Cameron lag met hoofdpijn te bed en Stella had alleen in de zitkamer ontbeten. De courant lag op haar schoot, ongelezen. Ze had slecht geslapen en voelde zich vermoeid en gedrukt. Ze riep zich alle voorvallen van den vorigen avond in Valda's kamer voor den geest en ze twijfelde er niet aan of Guy had haar lee- lijk behandeld. „Ik haat hem", riep ze, de krant ver frommelend en op den grond gooiend. Ze liep heen en weer en haar boosheid werd grooter toen ze zich te binnen bracht hoe zij tevergeefs had getracht Guy vast te houden. Ze had het gevoel of ze zichzelf daarmede vernederd had en haar gewonde trots riep om wraak. Haar schaamte en woede werden nog grooter toen ze zich Valda's woorden herinnerde. Het moest waar zijn. Guy had geflirt met haar vriendin, misschien had hij wel altijd om haar gegeven. „Misschien wilde hij me alleen maar trouwen omdat moeder rijk is", zei Stella in zich zelf, diep ongelukkig. Nu hij geen geld meer noodig had, liet hij haar in den steek. Dadelijk nadat sir George Gran- ston hem gezegd had, dat hij hem tot zijn erfgenaam zou maken, was Guy zoo to taal veranderd. Stella kon niet redeneeren ze kon alleen maar voelen en ze ver langde er naar hem te laten lijden, zooals zij moest lijden. „Ik haat hem", riep ze driftig. Juist toen ze deze woorden geuit had, kwam de dienstbode binnen en diende mijnheer Furber aan. „Laat hem binnen", zei Stella, en liep vlug naar den spiegel. Er waren donkere kringen onder haar eogen, maar opwinding en boosheid had den haar een flatteerende kleur gegeven. Furber opende de deur en ze glimlachte tegen hem. „Ik hoop. dat u me mijn optreden van gisteravond vergeven heeft", begon ze. „U was heel hard. Juffrouw Glyn ver telde me, dat u haar heeft opgezocht". „Is u er ook geweest, nadat u van mij wegging?" „Ja. Ik wilde afscheid nemen. Maar dat was niet de eenige reden". „U maakt me nieuwsgierig". „Een tijd geleden heb ik u gevraagd mijn vrouw te worden en hebt u geweigerd. Neen, val me niet in de reden, ik ben niet van plan het nog eens te vragen. Maar ik wil graag, dat u gelooft dat ik werkelijk van u houd. Mijn liefde is niet heelemaal zelfzuchtig en het troostte me in zekeren zin. dat u gelukkig waart met Hallam. Gelooft u me?" „Natuurlijk", antwoordde zij zenuw achtig. „Ik was zeer verbaasd toen ik hoorde dat uw engagement verbroken was. Eerlijk gezegd was mijn eerste gedachte nu heb. ik een kans. Ik had Hallam al een tijd verdacht. Hij is altijd een lady-killer geweest. Zoo wordt hij op de Drietand ge noemd. Wij plagen hem dikwijls met zijn verliefd worden op elk knap gezichtje en juffrouw Glyn is héél knap". Hij zweeg en keek haar strak aan. „Juffrouw Glyn is heel mooi", herhaalde hij veelbeteekenend. „Ja", zei Stella zacht. „Vóór u van Weyport wegging, kort vóór uw engagement af ging, heb ik 't een en ander opgemerkt: vertrouwt u juffrouw Glyn, juffrouw Cameron?" „Ik weet het niet". (Wordt vervolgd). J EEN VLIEGEND FOTOGRAFISCH ATELIER IX AANBOUW in de Koolhovenfabriek op Waalhaven. Dit toestel wordt gebouwd voor den kartografischen dienst der militaire luchtvaart to Soesterberg. Frits Koolhoven (links) in gesprek met den jdfei chef der teekenkamcr ir. Weyers. MET DE „LUSTER" arriveerde op Schiphol luit. ter zee M. S. Wytema van de K. 18. die naar Nederland is gekomen om behulpzaam te zijn bij de montage van de Polygoon-film ,,20.000 mijlen over zee", waarvan hij tijdens de reis van de K 18 opnamen maakte. V.l.n.r. Piloot Smirnoff, de heer B. D. Ochse, directeur Polygoon filmfabriek en luitenant Wytema. ANNA STEN de bekende Russische filmster in Londen, voor opnamen voor de film. ,,A woman alone". EEN ONGEWONE OPENBARE VBRKOOPING. Zes ijsberen, een bruine beer en een leeuwin, van een circus te Haarlem zijn publiek verkocht. De afslager tijdens den verkoop der ijsberen.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1935 | | pagina 5