Aankomst Amerikaansche athleten - Schip gezonken in de Theems
GEVAARLIJK SPEL
76ste Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
TOOI! DE KINDEKEN VAN DEN HAAGSCHEN BOND VACANTIE-BEZIGJIEID VOOK SCHOOLKINDEREN werd in bet OP SCHIPHOL ARRIVEERDE UIT MALMS de Amerikaansche ploeg, die zal
circus te Scheveningeir een voorstelling gegeven. De clowns temidden der deelnemen, aan de athletiekw.edstrijden die héden en morgen in het stadion
jeugdige bezoekers. te Amsterdam worden gehoudèn. Do Amerikanen op Schiphol.
Rit het Engelsch van PAUL TRENT
door ADA VAN ARKEL
93)
„Ik dacht wel dat u dat zou vinden. Ik
raad u aan geen tijd te verliezen".
..Denkt u dat ik een kansje heb?" vroeg
verlangend.
..Niet de minste kans om Hallam uit
haar hart te verdrijven, maar u kunt er
haar misschien wel toe krijgen met u te
houwen, als u een beetje voort maakt".
«Waarom heeft ze met Hallam gekibbeld?
«at heeft hij gedaan?"
„Wat verwachtte u dat er gebeuren
«m?'> vroeg ze met nadruk.
..Meerdere dingen. Ieder uur heb ik
hieuws verwacht".
..Heeft u den baron gezien?"
,»Nog niet. Ik ben pas een paar uur in de
«aa. Ik ben regelrecht naar Stella ge-
taan. ik ben geweldig nieuwsgierig wat
uailam uitvoert. Heeft u niets gehoord?"
«Niets", zei ze.
Jk kan ronduit met u spreken. Dat
«aadiooze rapport
„Hat u uit zijn hut heeft gestolen?"
Bjn k&ron beloofde, dat die daad in
alrt™}m's voor- of nadeel zou zijn. Ik heb
how verwacDt van een krijgsraad te
"°ren. Er moet iets gebeurd zijn, waar
om zou anders het engagement af zijn?"
„Hallam heeft het afgemaakt. Stella's
trots is gekwetst en ze is woedend. Dat
geeft u een kans en mij ook", ein
digde ze triomfantelijk.
„Met Hallam?"
„Ja. De voorzienighid is met.me geweest.
Ze geloofde dat hij met me aan het flir
ten was. Op het oogenblik is ze dol van
jalouzie".
„Je bent slim genoeg. Ik geloof dat je
het winnen zult, hè Valda?"
„Juffrouw Glyn, als 't u blieft", zei ze
scherp.
„Wat is u preutseh. We kennen elkaar
zoo goed en
„Al te goed, mijnheer Furber. We kun
nen elkander helpen, maar daar moet het
ook bij blijven. Ik ben in een stemming
om ronduit te praten vanavond. Ik heb me
als een beest gedragen en zoo voel ik me
ook. Maar ik zie niet in, waarpm u ook niet
een beetje zoudt lijden. Ik mag u niet,
mijnheer Furber. U heeft niet het instinct
van eeri gentleman. Als u me niet van nut
kon zijn, zou ik u gewoon negeeren. Wilt
u dus zoo goed zijn me niet bij mijn voor
naam te noemen?"
„Je bent verrukkelijk als je driftig bent"
lachte hij en trachtte haar hand te vat
ten. Met een kreet van woede sloeg ze hem
in het gezicht en de slag kwam niet zacht
aan.
„Jou, heks", riep hij woedend en sprong
op.
„U moet op uw plaats gezet worden. Dat
zult li in de toekomst niet meer wagen".
„Dien slag zal ik je betaald zetten, maar
ik wil nu niet' gaan kibbelen. U heeft Hal
lam vanavond gezien. Wat gaat hij doen?
Ik hoorde dat hij niet meer naar de Drie
tand terug gaat".
„Ik geloof dat hij in Londen blijft".
„Is hij benoemd op de „President?"
„Ik weet het niet", en haar glimlach
prikkelde hem.
„Ik zal u door den baron laten uithoo-
ren, ik vroeg 't niet uit nieuwsgierigheid".
„U verveelt me en kunt gaan. Vergeet
mijn raad niet. Ga morgen zoo vroeg mo
gelijk naar het Carlton-hotel. Neem geen
„neen" als antwoord aan. Dwing Stella om
toe te stemmen. Als ze „ja" zegt, zie dan
een speciale trouwacte te krijgen en trouw
met haar vóór ze tijd heeft gehad zich te
bedenken".
„U is niet erg complimenteus", zei hij.
„Ik ben niet in een complimenteuze
stemming. Ik ben een draak, want ik be
wijs mijn vriendin den slechtst mogelijken
dienst. Ik kan me niets ergers voorstellen,
dan de rest van mijn leven aan u gebon
den te zijn. Maar ik zal me niet veilig
voelen vóór Stella onschadelijk is. Daarom
moet zij worden opgeofferd. Ga nu weg",
zei ze heftig.
Toen hij vertrokken was, bedekte ze
haar gezicht met de handen en snikte
hevig. Ze poogde niet zichzelf de gemeen
heid te ontveinzen van wat ze had ge
daan. Als vrouw met een warm tempera
ment en niet licht van haar plan af te
brengen, was ze vastbesloten met Guy te
trouwen en ze stond voor niets om dit
doel te bereiken. Tot nu toe was ze er bui
ten verwachting in geslaagd. Niet alleen
dat de verloving van Guy was verbroken,
maar het was haar gelukt een verwijde
ring te bewerkstelligen. Tot nu toe
bevreesd geweest, dat een eenvoudige uit
eenzetting' de geliefden weer tot elkaar
zou brengen, maar nu was dit vrij on
waarschijnlijk; het zou nu zelfs niet
moeilijk zijn.dien kloof te verbreeden. En
toch bleef ze schreien.
Valda had nooit echt geluk gekend.
Vanaf haar jeugd was ze opgevoed om te
bedriegen, maar diep in haar hart wist ze
dat ze verkeerd deed en bezat ze nog ge
voel van schaamte.
Maar haar verlangen naar Guy ver
drong' elk ander gevoel en eindelijk werd
ze kalmer.
„Geen andere vrouw zal hem hebben",
zei ze in zichzelve.
Een paar uur geleden hadden ze sa
men in deze kamer gezeten en ze was ge
lukkig geweest. In zijn droefheid wend
de hij zich tot haar om sympathie, die ze
hem maar al te gaarne gaf en mettertijd
zou die sympathie in liefde veranderen.
Het zou niet moeilijk zijn de herinnering
aan Stella uit zijn geest te verbannen. Ze
was mooier.en bezat meer intellect.
Eindelijk stond ze op om naar bed te
gaan. Het licht was aan en ze bekeek
zichzelf in den spiegel. Haar hals was
bloot en ze zag de mooie lijnen en haar
blanke huid. En toch
„Hij moet van me gaan houden", riep
ze hartstochtelijk.
Maar de tranen kwamen weer in haar
oogen en voor het eerst begreep ze vol
komen de zware taak die voor haar lag.
HOOFDSTUK XXI.
Guy was als versuft, toen hij Vaida's
woning verliet. Hij begreep niets van
Stella. Een verwaander man, dan hij was,
zou aan jalouzie hebben gedacht magr dat
was het laatste wat in hem zou opkomen.
Hij had gezegd, dat hij haar morgen zou
opzoeken, maar wat zou hij zeggen? Hij
zou het laten afhangen van zijn gesprek
met den admiraal.
Vroeg in den morgen ging hij naar de
admiraliteit en moest daar bijna een uur
wachten. Admiraal Langton luisterde aan
dachtig naar zijn verslag over het onder
houd met den baron, maar toen hij de
volgende vragenlijst zag, werd hij nog be
langstellender.
„Ik geloof dat wij veilig zijn. De baron
denkt, dat hij u in zijn macht heeft",
merkte hij op.
„Hij doet tenminste of hij dat denkt".
„Je hebt het tot nu toe goed opgeknapt.
Ik denk dat we in staat zullen zijn omj
heel bevredigende antwoorden op die
vragen te geven", zei de admiraal grim
mig.
„Ik ben blij dat u tevreden is, mijnheer.
Maar ik heb nog niet ontdekt wie den
baron dat draadloos rapport verschaft
heeft en dat is voor mij de hoofdzaak",
„Houdt u niet van het werk dat u nu
doet?" vroeg de admiraal nadenkend.
„Ik haat het. Ik ben niet gewend te
huichelen en nu is mijn heele leven één
leugen".
„Ik kan u wel zeggen, dat het niet lang
zal duren. U heeft de voldoening te weten
dat u schitterend werk verricht".
„Maar door dat te doen vergooi ik mijn
eigen levensgeluk. U heeft me verboden er
met iemand over te praten. Ik heb u
onvoorwaardelijk gehoorzaamd, mijnheer".
„Ik verwachtte gehoorzaamheid. Ge
hoorzaamheid was de eerste voorwaarde",
zei de admiraal ernstig.
.(Wordt vervolgd), j
DE ROEMEENSCHE VLIEGSTER Sam-
randa Braescu, die een. recordvlucht
Londen— Kaaps tad wil maken.
DE LAATSTE MODE UIT
AMERIKA. Een rond hoedje
op en een vlecht om het* hoofd.
