Bankholiday - Vliegtocht naar Nieuw-Guinea
GEVAARLIJK SPEL
76,le Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
BANK HOLIDAY IN ENGELAND. Do enorme drukte aan, het strand
tc Blackpool op Bank-holiday.
HET TOESTEL waarmede kapitein Koppen den tocht naar Nieuw-
Guinea maakt. Het is een twee motorige Haviland Dragon Rapide.
HUWELIJK BEKEND INTERNATIONAAL RUITER. Gisteren is te Wassenaar
het huwelijk voltrokken tusschen den res. luit", der cavalerie dr. IT. L. M. van Schaik,
bekend internationaal ruiter en mej. M. D. Mattison. Het paar bij 't verlaten van het
gemeentehuis. Een eere-haag van landelijke ruiters was voor 't gemeentehuis gevormd.
VOORBEREIDING VLIEGTOCHT NAAR NIEUW GUINEA door kapitein Koppen
en de luitenant-s Tidema en Vonk. V.l.n.r. luitenant P. G. Tidema, kapitein G. A.
Koppen en luitenant J. Vonk..
Uit het Engelsch van PAUL TRENT
door ADA VAN ARKEL
29)
„Gelooft u dat hij met een Duitsche
spion zou willen trouwen?"
„St! Je moet nooit zulke woorden ge-
"hfiken, zelfs niet als we alleen zijn, er is
altijd gevaar. Wat Hallam betreft, het feit
flat je voor mij werkt, zou geen verschil
maken".
«U praat onzin. Hij zou een spion ver
achten".
„Wees daar niet zoo zeker van. Hij Is
houdt^ eerlijlle man' waarvoor JU hem
„Is dat waar?" vroeg Valda.
„Om het je ronduit te zeggen: lk zou
o'aag willen dat jelui samen werkten".
valda lachte spottend,
v. verlangt een absolute onmogelijkheid,
ets zou mijnheer Hallam kunnen bewe-
iwn land te verraden".
>Gat heeft hij al gedaan".
■Gat geloof ik niet", riep ze heftig.
j.ï™Jk dat papier eens in. Ken je dat
lipvfti ,e zu't de beteekenis van deze in-
•ngen wel begrijpen".
Vip'; hij dat zelf gegeven of heeft u
van Furber gekregen?"
lk h„K°ntv'n= het uit zijn eigen handen en
co er een flinke som voor betaald; je
schijnt er niet erg mee ingenomen. Zie je
niet in, dat dit je veel dichter bij hem
brengt?"
Valda dacht na. Ze was absoluut over
tuigd. dat Guy geen verrader was maar
wat kon het dan beduiden? In ieder geval
zou ze wel oppassen het niet aan den
baron te zeggen.
„Misschien heeft u gelijk", zei ze zacht.
„Laat hem niet merken, dat ik het je
verteld heb. Dat soort menschen is
meestal nog al licht geraakt Ik vlei me
zelf, dat ik hem nogal handig heb aan
gepakt; eerst had hij zin om achteruit te
slaan, maar ik hield de teugels stevig vast
en ik geloof dat ik voortaan geen last
meer met hem zal hebben".
„U schijnt nogal zeker van uw zaak".
„Ik ben een goed menschenkenner Ik
heb al met zooveel verschillende soorten
te maken gehad. Deze kamers zouden
wel een gescnikte plaats van samenkomst
zijn voor Hallam en mij. Ik zal je altijd
per telefoon waarschuwen, dan kan je het
ons gemakkelijk maken door uit te gaan".
„Dank u", zei ze droogjes.
„De eerstvolgende weken zal er niet
veel voor je te doen zijn. Je kunt a! je
tijd aan Hallam wijden".
Hij nam met kennersoog haar gezicht
en figuur op en ze bloosde onder dien
blik.
„Je bent buitengewoon mooi. Iedere
man met warm bloed in zijn aderen zou
zoo'n kans niet laten voorbij gaan. Bo
vendien zal je geen comedie behoeven te
spelen; je bent op dien man verliefd".
„lk houd van hem", zei ze kalm.
.Ik zie aankomen, da' het me een hu
welijkscadeau kost", zei hij met een lui
den lach. „Mag ik je een soupponrouge
voor je wangen aanraden?"
„Blijft u in Engeland als de oorlog uit
breekt?"
„Wat voor oorlog9 Wat weet jij daar
van?" vroeg hij driftig.
„Alleen maar, dat de dag gauw zal
komen".
„Wie heeft je dat gezegd?"
„Moeder. U vertrouwde haar kunt
u :nij ook niet vertrouwen?"
„Ze vergiste zich. Europa is nog nooit
zoo rustig geweest als nu", zei hij boos.
„Dan is het gevaar juist het grootste
maar natuurlijk, als u me niet kunt ver
trouwen. U zult zeker al plannen voor me
hebben gemaakt, als de Dag komt".
„Ik heb alles zorgvuldig overwogen. Het
is mogelijk dat ik niet in staat zal zijn in
dit land te blijven. In dat geval zal je
zwaar en verantwoordelijk werk worden
opgedragen. Als je dat met succes ten uit
voer brengt, zal ik je voor de rest van je
leven vrij laten en je zult een zeer rijke
vrouw worden. Maar nu moet ik weg. Ik
wil liever niet hier zijn, als Hallam
komt".
Hij nam haar hand en bracht die aan
zijn lippen. Toen de deur achter hem
dicht viel, liep ze naar haar slaapkamer
en waschte zorgvuldig haar handen. Toen
bekeek ze zichzelf oplettend in den spie
gel. Ze was niet tevreden met dien aan
blik en deed een weinig rouge op haar
wangen. Het resultaat scheen haar nog
minder te bevallen, want met een uitroep
van ongeduld waschte ze de kleur weer af.
Eindelijk was ze tevreden en ging naar
de keuken om orders te geven aan de
oude meid, die verscheidene jaren bij
haar moeder was geweest. Marie kon alles;
van het maken van een omelette tot het
fijnste strijkwerk toe en was een onmis
bare hulp.
„Het diner zal heel goed zijn, maak u
maar niet ongerust, juffrouw", zei Marie
op den familiaren toon, oud-gedienden
eigen.
Dit was inderdaad het geval. Guy at
met smaak van hetgeen hem werd voor
gezet. Hij vond het prettig bij haar te
zijn; ze was immers Stella's beste vrien
din en misschien zou ze wel over haar
praten.
Er werd echter niet heel veel gesproken,
voordat de koffie was ingeschonken en
de sigaretten waren aangestoken.
„Hoe vindt je mijn kamers? Moeder had
haar huis opgezegd; het was me ook te
groot", zei Valda.
„Je hebt het hier erg gezellig. Blijf je
hier in de stad?"
„Voorloopig wel en jij?"
„Voorloopig wel", zei hij lachend.
„Heb je mijn raad omtrent den baron
opgevolgd?" vroeg ze opeens.
„Niet geheel en al. Ik zou wel eens met
je over hem willen praten. Wie ls hij
eigenlijk?"
„Dat heb je me al eens meer gevraagd".
„En je hebt het antwoord toen verme
den. Maar nu zijn we vrienden en vrien
den moeten elkander helpen".
„Goed dan. Ik zal je eerlijk antwoor
den. Je hebt den baron vandaag weer
ontmoet. Vertel me eens ronduit wat voor
soort zaken je met hem doet".
„Dat kan ik niet. Het is een geheim".
„Dan moet, hetgeen ik van den baron
weet, óók een geheim blijven", zei ze
schouderophalend.
„Misschien weet ik genoeg. Ik vroeg me
alleen maar af, hoe jij hem hebt leeren
kennen".
„Door mijn moeder. Maar zullen we
over iets anders praten?"
„Zooals je wilt".
„Had je nog iets van Stella gehoord?"
„Neen. ik verwachtte ook niet dat ze
zou schrijven".
„Dan ken je de vrouwen niet. Magik
je een heel persoonlijke vraag doen? Is je
verloving onherroepelijk verbroken?'"
„Ik vrees van wel".
„Stella is boos op je. Mijnheer Furber is
verliefd op haar. Zij gaat naar Weyport
en in haar boosheid Valda hield veel-
beteekenend op.
„Ze zei, dat ze zich met den eersten den
besten man zou verloven", zei Guy be
drukt.
„Ja, ze is er volkomen toe in staat, zoo
als ik Stella ken. Kom'in deze stoel zitten,
die is veel gemakkelijker".
Er was wat kleur op Valda's wangen
gekomen en ze zocht bewondering in rijn
oogen overtuigd, dat haar schoonheid niet
onopgemerkt kon blijven.
Maar Guy rookte voort, versuft van el
lende. De gedachte, dat Stella met Fur
ber verloofd zou kunnen raken, maakte
hem razend jaloersch en hij kon aan
niets anders denken.
„Guy, heb je wel eens van iemand
anders gehouden vóór Stella?"
„Neen".
„En nu denk je, dat je hart gebroken is.
In ben ontelbare malen verliefd geweest.
Het is dom om de dingen zoo ernstig op
te nemen", zei ze luchtig.
.(Wordt vervolgd), j
"'VS
