Clement van Maasdijk-herdenking - Betooging Deensche boeren
GEVAARLIJK SPEL
76sle Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
TE HËERENVEBN is het feit herdacht dat Clement
van Maasdijk 25 jaar geleden als eerste in Nederland
gebreveteerde vlieger boven Nederlandschen grond
vloog. De broer van Clement van
Maasdijk tijdens zijn rede.
MOTORRACES IN ALEXANDRA-PARK TE LONDEN. - Twee machines bij het nemen van den bocht»
De zijspanpassagiers trachten de machine in de bocht in evenwicht te houden.
DE JBogt VÏH QüNÉ.
BESCHILDERDE ni IZE N IN HEERLEN. De
Limburgschc kunstschilder Levigne heeft op een der
gevels aan de markt beschilderingen aangebracht,
voorstellend een groot wasschery-bedrijf.
DE HERDENKING VAN DE STICHTING VAN DE FRANEKER ACADEMIE geopend door den
Frieschen stadhouder Graaf Willem Lodewijk. Dit is de eerste en eenige academie in Friesland geweest.
Ter gelegenheid hiervan werd een studentenstuk uit dien tijd opgevoerd, door de Leeuwarder Tooneel-
vereeniging ,,Sjouwter Toaniel Selskip". Scene uit het stuk.
BETOOGING VAN DEENSCHE BOEREN. Uit geheel Denemarken trokken 40.000 boeren naar
Kopenhagen naar het slot in Amaliënborg, om hun koning hun wenschen over te brengen tot verbetering van
den toestand in de landbouw.
INTERNATIONAAL DANSFEEST TE QUIMPERLE. Een groepje Bretonsche dansers, deelnemers
aan het feest.
Uit het Engelsch van PAUL TRENT
door ADA VAN ARKEL
24)
„Zeg me precies wat er tusschen u en
den baron verhandeld Is", beval de admi
raal kalm, Guy's opmerking negeerend.
Hallam herhaalde zoo nauwkeurig mo
gelijk alles wat baron Branden gezegd had.
„Heel goed. Kun je ferm wat drinken en
toch helder blijven?'
„Gewoonlijk drink ik niet meer dan een
paar whisky-soda's op één avond en soms
nog een bij het eten. Ik drink nooit iets
wanneer ik aan het werk ben".
„Ik heb gemerkt dat Je wijnrekening
over het algemeen zeer laag Is, maar kan
Je veel verdragen? Je zult toch zeker bij
bijzondere gelegenheden wel eens meer ge
dronken hebben dan een paar whisky-
soda's?"
„Ja, ik kan er goed tegen"
„Drink dan vanavond alles wat de baron
Je voorzet en doe net of je dronken bent".
„Goed mijnheer. Het is anders een
ellendig baantje, dat u mij heeft opgedra
gen. Ik heb al gelogen alsof het gedrukt
stond, ik schaam me over mezelf. Verder
begin ik anders wel belang ln de geschie
denis te stellen".
„Je speelt hoog spel, maar er hangt veel
vsn je succes af. Ik wensch je van harte
geluk er mee. Tusschen twee haakjes, is
luitenant Furber een vriend van u?"
„Neen, mijnheer", antwoordde Guy.
•Mag ik weten waarom u dat vraagt?"
„Hij heeft gevraagd om overgeplaatst te
worden bij de onderzeemarine. Je deed
beter met nu te gaan".
Hallam keerde naar de Ryderstraat
terug met het voornemen daar rustig te
gaan zitten tot het tijd werd om zich te
verkleeden.
Maar kort na zijn komst kwam een be
diende hem zeggen dat er een dame was
om hem te spreken. Hij dacht natuurlijk
dat het Stella was en hoe sterk ook de
verleiding was, had hij de kracht om bij
zijn besluit te blijven.
„Zeg aan juffrouw Cameron, dat ik
haar vanavond zal schrijven".
„Het is juffrouw Cameron niet mijn
heer; het is de andere dame, die met haar
mee kwam".
„Laat haar dan boven komen", zei Guy.
Valda kwam binnen zonder haar ge
wone zelfbeheersching. Ze was zeer geagi
teerd en sprak haastig.
„Wat heeft u Stella gedaan? Ze zit
vreeselijk te huilen".
„Dat spijt me".
„Ze wilde alleen maar vertellen dat u
het engagement heeft afgemaakt. Is dat
waar?" vroeg ze.
„Ons engagement is af".
Valda werd bestormd door tegenstrij
dige gevoelens. Aan den eenen kant hield
ze werkelijk veel van Stella en vond ze
het ellendig haar te zien lijden en aan
den anderen kant vond ze het heerlijk dat
Guy vrij was. Ze zou niet langer door
jalouzie gemarteld worden als ze de twee
gelieven samen zag. De tijd heelde de
meeste wonden en misschien zou Guy lee-
ren vergeten. Dan zou haar kans komen.
Uit eigen ervaring wist ze, dat de meeste
mannen ontvankelijk waren voor schoon
heid en ze wist dat ze mooi was. Ze zou
hem kunnen winnen. Maar eerst moest ze
ontdekken waarom de verloving verbro
ken was.
,Het is alleen maar een kleine twist. Ga
met me mee en leg het bij", zei ze
vleiend.
„Ik wilde dat ik het kon doen. U be
grijpt me verkeerd juffrouw Glyn. U weet
hoeveel ik van Stella houd. Ik zou haar
nooit hebben opgegeven als ik er niet toe
gedwongen was geweest. Ze houdt van u
en Ik hoop dat u zeer vriendelijk voor
haar zult zijn".
,Dus geen kleine kibbelarij?"
„Ik wou dat het waar was", zei hij met
een bitteren lach.
„Meneer Hallam, u moet me één vraag
beantwoorden. Heeft baron Branden iets
te maken met de verbreking van het en
gagement?"
„Waarom vraagt u me dat? Gisteravond
wilde u me iets vertellen. U scheen er erg
op gesteld te zijn, maar de baron verhin
derde u te spreken. Nu heeft u gelegen
heid".
„U moet me eerst zeggen wat u eigen
lijk bij den baron doet. U is vandaag bij
hem geweest".
„U schijnt goed op de hoogte te zijn
van het doen en laten van den baron. Hij
wacht op een telegram uit Zuid-Amerika".
„Is dat het eenige voorstel dat hij u
heeft gedaan? Wees eerlijk".
„Hoe weet u, dat ik vanmiddag bij hem
ben geweest?"
„Dat wist ik niet. Ik raadde er alleen
maar naar. U heeft mijn vraag nog niet
beantwoord", zei ze ongeduldig.
„Hij heeft over andere dingen ook ge-
spronken. Tusschen twee haakjes, ik zou
graag willen dat u hem niet vertelde, dat
mijn verloving met Stella af is".
„Waarom niet?" vroeg ze lakoniek
„Omdat ik niet wil dat hij het weet.
Daarom".
„Goed wat waren de andere dingen,
waarover u met hem sprak?"
„Hij liet doorschemeren dat hij mis
schien iets voor mij te doen had. Ik heb
geld noodig".
„Neem mijn raad aan en blijf hem uit
den weg. Hij is gevaarlijk".
„Waarom zegt u dat?" vroeg hij snel.
Hij werd nieuwsgierig. Zou ze den aard
van de bezigheden van den baron ken
nen? Hij kwam tot de conclusie dat dit
geheel onmogelijk was.
„Wat is de baron?" vroeg hij.
„Een heer", antwoordde ze spottend.
„Wat nog meer?"
„Ik weet het werkelijk niet en het kan
me niet schelen ook".
„Waarom gelooft u dan dat hij ge
vaarlijk voor mij is?"
„Ik heb gegronde redenen om dat te
gelooven. Laat u dat voldoende zijn. Als
uw vriendin en als iemand die het goed
met u meent, vraag ik u hem te vermij
den".
„Zonder mij daarvan de reden te noe
men?"
„Ja", zei ze beslist. „Wees tevreden met
uw werk bij de marine. Nu u niet verloofd
is, kunt u toch niet zoo naar geld ver
langen. Wilt u Stella niet meer zien?"
vroeg ze plotseling.
„Als ik er iets aan kan doen, niet".
„Ze gaan morgén naar Weyport terug.
Mevrouw Cameron is dolblij. Ik blijf in
Londen. Ik heb weinig vrienden en zal
me eenzaam voelen. Gaat u naar uw
schip terug?"
„Neen".
„Zullen we vrienden zijn? Ik zou u
graag nu en dan ontmoeten. We zouden
af en toe eens samen ergens kunnen gaan
eten in een rustig restaurant".
„U is heel vriendelijk".
„En dan kan Ik u nieuws van Stella ver
tellen. Wij schrijven elkaar geregeld. Wilt
u?"
„Heel graag, juffrouw Glyn".
„U moogt me gerust Valda noemen en ik
zal Guy zeggen. Ziezoo, dat is dus afge
maakt. Morgen wordt moeder begraven".
„Mag ik de begrafenis bijwonen?"
„Graag, ik durfde je het niet te vragen.
Heb je geen boodschap voor Stella?"
„Neen, alleen dat ik hoop dat ze ge
lukkig zal worden".
„Nog één woord van waarschuwing.
Wees op je hoede voor den baron".
„Ik zal het niet vergeten. Goeden dag".
Toen hij alleen was begon hij na te
denken over Valda's relaties met dén
baron. Er was ergens een geheim, dat
misschien raadzaam zou zijn om op te
lossen.
HOOFDSTUK XVI.
Er was een beminnelijke glimlach om
het gelaat van den baron, toen hij zijn glas
naar de lippen bracht.
„Prosit", zei hij en knikte Guy toe.
„Prosit."
„Nu, zullen we aan tafel gaan? Ik heb
trek".
De kok van den baron was ongetwijfeld
een kunstenaar in zijn vak. want hetgeen
voorgezet werd, was volmaakt.
Guy was geen lekkerbek, maar toch ge
noot hij van den maaltijd. De knecht
vulde telkens zijn glas met de uitgezocht-
ste champagne en de baron praatte geani
meerd. De koffie en likeur werden in de
rookkamer gebruikt. Toen de bhron een
groote Corona had opgestoken, haalde hij
de rook diep in en keek Guy welwillend
aan.
„Om te leven, zooals een mensch moet
leven, is geld noodig. Om het leven vol
komen te genieten, moet Je arm zijn ge
veest. Als we iederen dag dineerden zoo
als nu, zoudein we het niet meer waar-
doeren", (Wordt vervolgd).
