Concours Hippique te Wassenaar - Het 750-jarig bestaan üan den Bosch
GEVAARLIJK SPEL
76sle Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
Tweede Blad
FEUILLETON.
CONCOURS HIPPIQUE OP „DUYNRELL" TE WASSENAAR. Guirlande-champêtre door de
Leidsche meisjes-studenten, een noimmer, dat buitengewoon succes bad.
MEJ. ROMAN ('OIQUERQUE in
het gemengd dubbel tegen Maier
mevr. Mathieu bij den aanvang van
de tenniswonk te "Noordwijk.
OPENING VAN HET MUSEUM BOYMANS
TE ROTTERDAM door min. Slotemaker
de Bruine. Tijdens de rede van ch\ Hannema,
directeur van het'Museum. 3e, 4e en 5e van
links de minister, gen.-maj. jhr. A. C.
Sickingh, vertegenwoordiger van H. M. de
Koningin, burgemeester Drooglever Fortuyn.
I1ET HISTORISCH GEBOUW „DE TWEE LEEUWEN"
aan de Leuvenhaven te Rotterdam is Zaterdagmiddag
geheel door brand vernield.
HET 750-JARIG BESTAAN VAN 's-HERTOGENBOSCH. Bazuinblazers kondigen het begin der feeste
lijkheden aan. Beneden: mevrouw nar. Brans-Woltering, presidente van het huldigingscomité,
overhandigt aan burgemeester mr. F. J. van Lanschot
het geschenk der burgerij.
DE PRINSES VAN PIEMONT echtgenoote van den
Italiaanschen kroonprins, zuster van koning Leopold van
België, bezocht de tentoonstelling voor Italiaansche kunst
te Parijs. De prinses ontvangen door senator Boretti.
DE T.T.-RACES TE ASSEN. Willy van
Gent, kampioen van Nederland, als tweede
aankomend in de 500 ccM-klasse^
gehuldigd.
üit het Engelsch van PAUL TRENT
door ADA VAN ARKEL
„Ga je aan wal? Zie je Hallam?"
vroeg hij.
„Ik heb niet met hem afgesproken".
„De admiraal heeft geseind, dat hij een
rapport verlangt over een draadlooze
proef. ALs je Hallam ontmoet, zeg het
hem dan".
„Uitstekend, commandant".
Vóór hij aan wal ging, liep Furber de
Marconikamer binnen en vroeg den
onderofficier, die daar de wacht had:
„Weet je ook of luitenant Hallam het
draadlooze rapport voor den admiraal
klaar heeft?"
„Ik denk het wel, mijnheer".
„De laatste proef ls een succes ge
weest, hè?"
„Ja, mijnheer".
„Dus luitenant Hallam heeft het vraag
stuk opgelost?"
„Ja, mijnheer".
„Ik ben benieuwd hoe hij het gedaan
heeft", zei Furber nadenkend
De onderofficier antwoordde niet en
Furber ging naar zijn hut. Iedereen wist,
dat de draadlooze experts aan het zoeken
waren naar een middel om boodschappen
te verzenden, die niet konden worden
gelezen door den vijand. En Hallam was er
klaarblijkelijk in geslaagd.
Een half uur later landde Furber en
stapte in zijn auto. die uit de garage naar
hier was gebracht om hem af te halen.
Nadat hij den chauffeur had weggestuurd,
reed hij langzaam over den weg naar Dor-
hampton. Een eind buiten de stad zag hij
een dame loopen en hij reed sneller om
haar in te halen. Het was Valda Glyn, ge
kleed in een grijs wandelcostuum en met
een voile voor.
„Stap in", zei hij kortaf.
Een tijd lang reden zij stilzwijgend
verder.
„Wel?" vroeg ze toen kalm.
„Hier kunnen wij niet praten. Wacht
tot we in het hotel zijn".
Furber versnelde zijn vaart tot ze Dor-
hampton bereikten, waar hij voor een
hotel stopte. Zij gingen samen de hall in
en hij nam een privé zitkamer.
„Is dat niet wat ongepast?" vroeg ze
spottend.
„Niemand kent je en wat mij betreft,
dat geeft niets".
De kellner bracht een flesch champagne
en verliet de kamer, nadat hij de glazen
gevuld had. Zoodra ze alleen waren
wendde Furber zich tot haar en zei ruw:
„Wat doet u in Weyport?"
„Ik ben hier voor zaken. Lees dezen
brief eens".
Hij werd bleek toen hij de weinige regels
gelezen had.
„Dus, ik moet van u instructies ont
vangen?"
„Ja. ik ben hier voor die draadlooze ge
schiedenis".
„U heeft niet veel tijd verlorenlaten
gaan Ik geloof dat Hallam dat ding ver
leden week pas klaar heeft gekregen".
„Het is onze gewoonte niet om tijd te
verliezen. Kunt u me inlichtingen geven".
„In het geheel niet. Ze zijn vreeselijk
voorzichtig. De proeven worden geheim
gehouden. Hallam en een paar van zijn
mannen zijn de eenigen, die het weten".
„En die mannen?" vroeg ze snel.
„Absoluut nutteloos, die zijn niet om te
koopen".
„En Hallam... maar nee, ik ken hem...
Toch moet u een copie van zijn rapport
zien te krijgen; ik heb het direct noodig.
„Het zal heel moeilijk zijn", zei hij na
denkend.
„Ik geloof, dat u al meer moeilijke din
gen gedaan heeften er goed voor be
taald bent ook".
„Dat is zooIk zal er over denken".
„Ik kan u niet veel tijd geven".
Heeft u gehoord dat Hallam geënga
geerd is met mejuffrouw Cameron?"
„Neen, ik verwachtte het wel, maar niet
zoo gauw".
Zijn vlug oor bemerkte, dat haar stem
niet zoo vast was als anders, hetgeen een
vermoeden van den vorigen dag beves
tigde.
„U moogt Hallam nog al graag, hè?"
„Ik ken hem ternauwernood. Bovendien
is er in mijn beroep geen plaats voor ge
voel".
„Gevoel heeft de eigenaardigheid, zich
aan ons op te dringen, het vraagt geen
vergunning Ik spreek uit ondervinding.
Hallam zal niet met Stella trouwen, ik wil
haar zelf hebben".
„Dat dacht ik al. U komt te laat, mijn
vriend".
„Dat geloof ik niet. Hallam moet er
onder, dat is alles".
„Heeft u dan een plan?"
„Het eerste begin er van. Het moet nog
verder uitgedacht worden". Zij nam een
sigaret uit zijn koker en stak die zorg
vuldig aan. Toen keek ze hem een tijdlang
onderzoekend aan en sprak hem plotse
ling in het Duitsch toe, hij antwoordde
vloeiend.
„Ik daoht het al. U is een Duitscher".
„Neen, ik ben een Engelschman, mijn
vader was een Duitscher. Jaren geleden,
toen ik nog heel jong was, kwam hij hier
en werd genaturaliseerd.
„U sympathiseert met Duitschland?"
„Absoluut. Ik ben opgevoed tot wat ik
ben. Mijn vader liet me bij de marine gaan
met dat ééne doel: het vaderland te
helpen".
„Schaamt u zich niet?"
„Waarom zou ik? Ik ben alleen in naam
officier van de Engelsche marine. In mijn
hart ben ik Duitscher en ik ben groot ge
bracht in het geloof, dat geen offer te
groot kan zijn om mijn land te dienen".
„Zoover ik weet, is u altijd goed betaald
geworden. Heeft het geld er niets mee te
maken?" vroeg ze spottend.
„Ik heb geld noodig voor mijn werk
en ik wil het wel eerlijk bekennen, ik houd
van luxe, van goede wijn en een goede
sigaar. Ik vind dat het geld goed te pas
komt. Vertelt u me nu eens iets over u
zelf? U is een "Engelsche. Waarom is u in
den geheimen dienst? Ook om het geld?
„Neen", zei ze verachtelijk.
„Waarom werkt u dan tegen uw eigen
land?"
..Uit wraak", zei ze heftig.
„Heeft Engeland u dap beleedigd? De
eerste keer, dat ik u ontmoette in Ostende,
eenige jaren geleden, scheen u mij een
volmaakt gelukkig jong meisje toe. Wacht
eens, nu herinner ik het me, uw moeder
was een Duitsche".
„Ik houd veel van mijn moeder".
„Ze was een heel mooie vrouw. Heeft zij
u over gehaald om spion te worden?"
„Ik wil uw vragen niet beantwoorden..
laten we de zaken afhandelen. Ik ben
hierheen gezonden om zoo gauw mogelijk
dat draadlooze rapport te krijgen. Dat zal
wel niet zoo moeilijk zijn. Hoe eerder u
begint te werken, des te beter".
„Ik zit er over te denken, of het niet
mogelijk zou zijn twee vliegen in één klap
te slaan. Ik wil Hallam onschadelijk ma
ken. Als we het zoo konden inrichten, dat
hij zelf de inlichtingen gaf
Hij hield op en keek haar scherp aan.
„U denkt aan Stella?""
„Ja, ik wil haar hebben. Ik dacht, dat
ik haar vergeten was, maar gisteren
merkte ik, dat ik mij vergist had".
„Gelooft u in liefde op het eerste ge
zicht?" vroeg ze en hij lachte om haar
vraag.
„Dus, ik had toch gelijk. U is onder den
invloed van Hallam's charmes. Mijn beste
meisje, je zou in een week je oogen uit je
hoofd schreien van verveling. De vent is
een brave Hendrik".
„Ik ben het niet met u eens of u moet
bedoelen, dat hij een goed mensch ls. Ik
heb den laatsten-tijd zooveel lui van een
ander soort ontmoet, dat het goed doet
een man tegen te komen, die eerlijk is".
„Dan heeft u het niet getroffen".
„Ik ben omgegaan met mannen, zooals
u", zei ze kortaf.
„U is veel te kieskeurig voor iemand van
uw beroep". Terwijl hij sprak stond hij op
en belde.
(Wordt vervolgd).
