De nederlaag van Primo Camera - Een kasteel bijna om niet
Wë^^ÊÊÊÊÊÊÊKÊÊÊÊÊ
Jfci
GEVAARLIJK SPEL
76sle Jaargang
LEIDSCH DAGBLAD
LANDGOED
ZWALUWENBURG
DE ITALIAANSCHE REUS PRIMO CARNERA
DOOR DEN NEGER JOE LOUIS VERSLAGEN
JP$Ixmmm:
- WL
FEUILLETON.
DE ST. JANS BASILIEK TE 's-HERTOGEN BOSCH IN FEEST
VERLICHTING. Woensdagnacht vond de proefvenliohting plaats
.van do statige St. Jans-basiliek, welke zal worden ontstoken ter
gelegenheid van het 750-jarig bestaan van 's-Hertogcnboseh.
EEN TURK8CHE mevrouw
Bayan Munire is de eerste
vrouw, die het bracht tot pre
sidente van een gerechtshof.
WAAR DE JEUGD TOE IN STAAT IS. Een hofje in de Maas
straat in de residentie, tot afbraak veroordeeld, is bereids door de
jeugd onder handen genomen. Met zichtbaar resultaat 1
HET BEZOEK VAN DEN POOLSCHEN MINISTER
VAN BUITENLANDSCHE ZAKEN overste Joseph
Beck aan Berlijn heeft tot bevredigende resultaten
geleid. Het vertrek van de Wilhelmstrasse
VOPOfifiATIs'cfotriw^.n rtR ij
BLWONINC. MUti'BOOtN itGGN
VTRGDEDING PERjONEELt BELASTiNE
TE BEZICHTIGEN .TtGEN ee'raUNG
XNEEEPtRSOON T.B.V.H. tmSi^COMlTÈ
inuichhng.B'*^e' ti
'AriüLR™ fcTGeSGl
A
WÊÊKÊKÊKKr JmL w.
lV
HET KASTEEL ZWALUWENBERG TE ELBLRG wordt door den eigenaar jhr. Reygerberg Versluys gratis ter bewoning aan
geboden tegen yergoeding van de personeele belasting. Bij het kasteel behoort meer dan 300 H.A. grond.
Op borden, die toegang geven tot het zeer fraaie landgoed,
valt dit eigenaardige aanbod te lezen.
Drie opnamen, welke de nederlaag van Primo Carnera tegen Joe Louis illus-
treeren. Boven: Carnera na het incasseeren van een linksche inde vijfde ronde;
midden en benedende zesde en laatste ronde, hulpeloos en in ademnood ligt
Primo op zijn knieën, Joe Louis wordt tot overwinnaar uitgeroepen.
Uit het Engelsch van PAUL TRENT
door ADA VAN ARKEL
2)
,,Het Is tijd genoeg als Ik daar om tien
uur ben. Ik ben benieuwd waarom de oude
heer hier komt", dacht hij een weinig on
gerust.
Sinds hij Portmouth verlaten had, was
Guy veel buitenslands geweest en was
daardoor weinig thuis. Als een vader zijn
zoon afstaat aan de marine, weet hij, dat
hij de banden van het huiselijk leven
daarmede doorsnijdt en in het vervolg te
vreden moet zijn met korte ontmoetin
gen, dikwijls met lange tusschenpoozen.
Guy Hallam had het getroffen met zijn
vader; zijn moeder kon hü zich niet meer
herinneren. Daar hij een eenig zoon was,
hadden beiden zich zeer aan elkander ge
hecht en ofschoon zij elkaar de laatste
jaren slechts zelden ontmoet hadden, wa
ren er toch steeds lange vertrouwelijke
brieven gewisseld. De oude heer Hallam
was advocaat van beroep, maar practi-
seerde sinds eemgen tijd niet meer
Met een blik op zijn horloge haastte
Guy zich naar de hut van den comman
dant. In den gang ontmoette hij Furber,
die zeide dat hij zich ook even ging ver-
kleeden. Een kwartier later zaten allen in
de piketboot op weg naar Weyport Daar
namen zij een taxi en Hallam beval den
chauffeur te stoppen bij het Royal Hotel.
„Ik wil den portier even een boodschap
afgeven voor mijn vader", legde hij uit.
Mevrouw Cameron bewoonde een groot
huis even buiten de stad en Guy en Fur
ber gingen in de rookkamer, terwijl de
dames zich kleeden voor het diner.
„Juffrouw Glyn scheen in alles aan
boord erg veel belang te stellen", merkte
Guy terloops op.
„Ja, maar ik houd wel van al die vra
gen van zulk een aardig meisje", ant
woordde Furber met een lach.
„Ze schijnt me buitengewoon intelli
gent".
„Het is me niet opgevallen. Een mooie
vrouw hoeft geen hersens te hebben".
„Hadden jelui elkaar vroeger al eens
ontmoet?" vroeg Hallam opeens.
„Neen, waarom vraag Je dat?" zei Fur
ber.
„O, ik kreeg alleen maar den indruk,
dat jelui elkaar al kenden, dat is alles".
„Dan vergis je je toch. Maar als het aan
mij ligt, zullen we elkaar in het vervolg
dikwijls genoeg zien", was het luchtige
antwoord.
Valda kwam het eerst binnen en Guy
had graag gezien dat Furber haar ge-
heele aandacht in beslag had genomen,
maar zij zelf scheen van een andere mee
ning te zijn, want zij ging naast Guy zit
ten en begon geanimeerd te praten. Toen
Stella kwam. kon hij et gesprek niet in
eens afbreken en aan tafel zat hij ook
naast Valda. Hij troostte zich met ae ge
dachte. dat zijn kans later zou komen. In
ieder geval kon hij de vrouw, die hij lief
had aanstaren en af en toe ving hij een
vlugge verlegen blik op, die zijn onrust
verdreef en hem roet hoop vervulde.
HOOFDSTUK II.
Guy nam de gelegenheid waar, toen zij
in het salon waren en mevrouw Came
ron Stella vroeg om iets voor haar te ha
len uit de andere kamer. Eenige oogen-
blikken later volgde hij haar en wachtte
haar op onder aan de trap.
„Ik moet u spreken. Ik moet om tien
uur naar mijn vader", begon hij dringend.
„Moeder wacht op me", antwoordde ze.
„Ga even mee In de rookkamer".
Na een oogenblik aarzelen volgde ze
hem en de deur sluitende naderde Guy
haar met verlangen in Zijn oogen.
„Stella je moet weten, wat ik je wil
vragen. Vanaf het eerste oogenblik moet
je gezien hebben, dat lk van je hield. Geef
eens antwoord, liefste".
Maar zij hield het hoofd afgewend en
hij werd bang.
„Zal ik je zeggen wat jouw liefde voor
mij beteekent? Ik heb me nooit veel
met vrouwen bemoeid. Ik ging altijd te
veel op in mijn werk. Tot lk jou ontmoet
te heb ik altijd gedacht, dat dé vrouw van
een zeeman zijn schip was. Maar toen
kwam jij in mijn leven en veranderde
alles. De aanraking van je hand deed me
trillen. Je stem te hooren, je lieve gezicht
te zien was een onuitsprekelijk geluk voor
me. De tweede keer dat ik je ontmoette,
verlangde ik al je te vragen of je mijn
vrouw wilde worden. Stella, laat me je
oogen zien. Zeg me dat je me lief hebt",
pleitte hij hartstochtelijk.
Plotseling scheen alle zenuwachtigheid
haar te verlaten en haar oogen ontmoet
ten de zijne. Nu verlangde zij, dat hij
het geheim, dat ze zoo zorgvuldig be
waard had, zou lezen.
„Guy", fluisterde ze bevend.
Dadelijk waren zijn armen om haar heen
zijn lippen zochten de hare en ze gaf
hem kus op kus. Ze waren beiden jong en
vol van levensvreugde, voor geen van bei
den werd dit oogenblik vergald door vroe
gere luchtige en gedachtelooze flirtations.
Teeder nam hij haar hand en raakte
die met de lippen aan. Toen bracht hij
haar naar de canapé en ging naast haar
zitten.
„Eigenlijk schaam lk me een beetje, lie
veling, ik kan je zoo weinig aanbieden.
Mijn vader zal me geen groote toelage
kunnen geven en je weet. dat mijn trac-
tement maar klein is. We zullen misschien
moeten wachten en
„Het kan me niets schelen. Wat hindert
dat als wij elkaar liefhebben? Bovendien
heeft moeder geld genoeg en ik ben maar
alleen".
„Ik wil niet van je moeder's geld leven.
Je weet dat ik ook ben opgeleid voor den
luchtvaartdienst. Als deze draadlooze
proeven afgeloopen zijn, kan ik daar weer
bij gaan. De betaling is beter en lk zou
kunnen sparen".
„En lk zou geen oogenblik rust meer
hebben. We hoeven er vanavond niet meer
over te praten, ik wil me dezen dag mijn
heele leven herinneren. Ik vraag me af, of
je wel weet wat jouw liefde voor me be
teekent. Ik ben zoo bang geweest, dat ik
me zelf verraden zou. maar nu je me ver
teld hebt, dat je van me houdt, moet je
ook alles weten wat in mijn hart omgaat.
Vanaf het eerste oogenblik, dat lk je ont
moette, scheen het of je anders was dan
alle andere mannen. Op de een of andere
merkwaardige manier scheen je een deel
van mezelf te worden Wanneer er iets
gebeurde, vroeg ik mezelf altijd af wat jij
er van zou zeggen. Als lk een japon uit
koos, was het om in jouw smaak te vallen.
Als jij ernstig was, werd ik ook-ernstig,
als jij lachte, kreeg ik ook lust om te
lachen. En ik wist, dat ik Je vertrouwen
kon met alles en in alles". Ja, ik kan
mezelf aan je toevertrouwenmaar
dat is het niet alleen wat waarde voor me
heeft. Ik geloof niet, dat je Iets oneerlijks
zoudt kunnen doen".
,Dank je, lieveling".
„Toch heb je iets duivels ook in je",
voegde ze er lachend bij, „en daar ben ik
blij om, want ik zou nooit van een bra
ven Hendrik kunnen houden. Je hebt
meer dan een zweempje drift in je en daar
ben ik blij om".
„Het is tien uur en ik moet weg. Ik zal
verlof vragen en morgenmiddag met je
moeder komen spreken. Wil je haar voor
me goeden nacht zeggen?"
Even aarzelde ze, toen legde ze haar
armen om zijn hals en trok zijn gezicht
naar zich toe.
„Guy, lieveling, ik houd meer van je
dan ik zeggen kan", fluisterde ze.
„Goeden nacht, liefste, tot morgen".
Een lange kus en hij rukte zich los. Ge
lukkig ontmoette hij een taxi en eenige
minuten later bevond hij zioh In de hall
van het Royal Hotel waar zijn vader, een
lange man met een gladgeschoren gezicht
en wit haar, hem reeds tegemoet kwam.
„Ik ben blij je te zien, mijn jongen", zei
de heer Hallam toen ze elkaar de hand
drukten. „Ga mee naar mijn kamer".
CWordt vervolgd).
