DOOR HET BOSCH.
TEEKENOEFENING.
VAN TWEE KREKELS EN
EEN „PINKSTERBLOEM"
ANEKDOTEN.
GOEDE OPLOSSINGEN.
CORRESPONDENTIE.
OPLOSSINRFN,
„En moet u nu vandaag weer naar
school, jongejuffrouw? En hadt u een
prHtige Paaschvacantie?"
„Een heerlijke vacantie, Catrien!" ant
woordde Tony van Eist vroolijk. „En jij?"
„Ikke met vacantie?" vroeg de werk
vrouw, die elke week een paar dagen het
dienstmeisje kwam helpen.
„Neen, daar doe 'k niet aan Want zijn
de menschen, waar 'k werk, uit de stad,
dan vind ik weer wat te doen met erwten
en boonen plukken en onkruid wieden. En
als 't Zondag is, vragen mij vaak de bu
ren, op hun kinderen te komen passen.
Dit gebeurde ook weer met Paschen en..."
„Dan zul je met Pinksteren wel eens
vacantie kunnen nemen, Catrien" viel
Tony lachend in.
De vrouw schudde 't hoofd. .Met Pink
steren moet ik op de twee jongste kinde
ren van mijn broer passen." zei ze. ,Die
wil een paar dagen naar de familie van
zijn vrouw
„Misschien heb je toch wel een gezel
lige Pinksteren. Catrien." zei Tony vrien
delijk.
,Je wordt misschien wel een „Pinkster
bloem!" riep Jaap. Tony's broertje, die
juist kwam aanloopen.
„Ikke een .Pinksterbloem"!, lachte de
vrouw „Ach lieve help, dat was ik zelfs
nooit, toen 'k nog jong was! 'k Droeg
toen reeds de oude jurken, die mijn moe
der van de menschen kreeg. Want moe
der ging óók uit werken, omdat vader dik
wijls ziek was en niet veel verdiende.
„Je kunt nooit weten, hoe 't deze Pink
steren zal gaan." sprak Tony, die op eens
aan iets aardigs dacht.
„Ton en Jaap, 't is al half negen! Voort
maken, hoor!" riep mevrouw van Eist van
uit de huiskamer
„Ja, Mams, we gaan al! Dag!" riep
Tony vroolijk
„Dag, moeder!" riep ook Jaap, en hij
holde, achter Tony aan, den tuin door en
den weg op naar school.
„Moeder, Jaap en ik hebben een plan
netje!" begon Tony, toen ze dien namid
dag aan de koffietafel zaten.
„Ton wil van die oude Catrien een
„Pinksterbloem" maken", proestte Jaap.
„En op Pinksteren.
„Mag Catrien, met een bloemenkransje
om haar hoofd, met de „Pinksterbloemen"
door het dorp wandelen, hè Ton?" vroeg
vader.
„Een nieuwen hoed met bloemen, en een
japon wil Ton voor Catrien koopen," ver
telde Jaap.
„Laat Ton nu eens zelf even rustig haar
plannetje vertellen," begon moeder „Heb
Je Iets voor die arme vrouw bedacht,
Ton?"
Tony knikte wat verlegen „Ik wilde
haar alleen op Pinksteren met nieuwe
kleeren verrassen, mams," sprak ze. „Met
een Japon en een hoed. Ze heeft nog nooit
een nieuwe jurk gehad, zelfs niet, toen ze
Jong was. En nu dacht ik
„Die arme vrouw op Pinksteren eens
heel blij te maken, nietwaar.' viel moe
der in „Maar zoo iets kost véél meer dan
Je denkt, melske Doch 't idee is héél
lief, hoor!"
„Ching-Chang is bijna vol, moeder," zei
Tony.
,En dat geld is voor een flets bestemd,"
sprak vader heel verbaasd. „En alsChln,:-
Changs hoofd er af gaat, kan die dikke
Chinees nooit meer „dank Je" knikken
Ching-Chang was Tony's spaarpot, voor
stellende een tonronden, steenen Chinees,
wiens hoofd dankbaar knikte, wanneer
men ln het gleufje op dit gestaarte hoofd
een geldstuk wierp.
Neen, knikken zou Ching-Chang nooit
meer kunnen, als de spaarpot werd gele
digd Dit wist Tony best. Ze ze! dan ook:
„Natuurlijk kan hij. als zijn hoofd er af
is, nooit meer „dank Je" knikken, vader.
Maar als lk later een flets wilde koopen
zou 't toch moeten gebeuren
,,'t Is zooals Tony zegt," stemde moeder
toe „Maar ook weet lk, dat Ching-Chang
nog lang niet vol is, en 't zou daarom
Jammer zijn, hem van zijn dankbaar-
knikkend hoofd te berooven, vóórdat dit
niet meer vanzelf knikken kan. Want dan
eerst ls de spaarpot vol
„Maar Ik zou zoo graag een japon en
een hoed voor Catrien willen koopen," zei
Tony wat teleurgesteld.
„Dan weet lk er wel lets op," riep mijn
heer van Eist vroolijk uit. „Ik schiet het
bedrag zoo lang voor. Maar als Jouw
Op den weg, waarlangs wij komen,
Als w'ult school naar huis toe gaan,
Lag een heele stapel boomen,
D'eene tegen d'andTe aan.
En met vlugge trippelpasjes
Liepen wij er overheen.
Wie dan maar het hardst kon loopen,
Sprong er af, als nummer één.
Maar ééns op een moolen morgen,
Vóór lk goed zag, wat er was,
Gleed ons zusje op den grond neer,
Midden ln een grooten plas.
Och, wat deed die arme stakker
Zich op eens geweldig pijn!
En we konden haar niet dragen,
Want we zijn ook zelf nog klein.
Daar kwam Juist een groote dame
Op haar flets die plek voorbij,
En ze kwam ons daad'lijk helpen.
Dat was een geluk voor mij!
Nadruk verboden).
Ching-Chang niet meer kan knikken, Ton
en jouw varken ook vol ls, Jaap, dan be
talen jullie me alles terug, hoor!"
„U krijgt alles, wat u ons voorschiet,
echte terug, vader!" riep Tony, nu weer
vroolijk, uit.
En ook Jaap beloofde hetzelfde te zul
len doen.
„Morgen ls het Hemelvaartsdag, moe
der," begon Tony op een Woensdagmiddag,
„Ja, Ton, dat weten we allemaal!" riep
Jaap lachende.
„Heb Je soms een plannetje voor mor
gen, Ton?" vroeg moeder. „Vader wilde wel
graag met ons allen een flinke wandeling
door de bosschen maken
„Fijn!" riepen Tony en Jaap tegelijk uit.
„En daarna gaan we ergens theedrinken,"
ging mevrouw van Eist voort. „Maar wat
hadt JU, Ton?"
„Heelemaal geen plannetje voor mor
gen, mams," zei Tony. Doch wél voor straks
na de koffie, 't Is voor de Japon, die we
Catrien willen geven. Als we die nu van
daag gingen koopen, want 't ls op Zater
dag overal zoo druk...
„Dat ls zoo, meisje," stemde moeder
lachende toe. „Dan gaan we er vandaag
maar op uit.
„Ik hoef toch niet mee, hè?" vroeg
Jaap, die veel liever ging voetballen. „U
gaat toch alleen met Ton, hè mams?"
Mevrouw van Eist lachte om Jaaps
Zij nam Zus toen ln haar armen,
Droeg haar door het bosch naar huls.
Moeder, die ons aan zag komen,
Dacht: „och neen, dat is niet pluis!"
En toen moeder had vernomen,
Wat er met ons was gebeurd.
Liet ze gauw den dokter komen,
Want ze had direct bespeurd,
Dat het hullen van ons zusje
Niet 't gewone hullen was,
Maar dat zij van pijn zoo snikte,
Alsof Iets gebroken was!
Toen de dokter was gekomen
En het been had onderzocht,
Zei hij, dat ze niet mocht loopen.
Zich ook niet bewegen mocht.
Ze moest weken blijven liggen
En ze had voorgoed verstaan,
Dat dat klimmen op die boomen,
Wel eens heel verkeerd kon gaan!
PAULINE.
vraag. „Neen. ga jij maar voetballen," zei
ze. „Maar op tijd thuis, hoor!"
Nog geen uur later tramde Tony met
moeder naar de niet veraf gelegen stad,
en daar slaagden zij prachtig met hun
lnkoopen voor Catrien. Behalve een een
voudige Japon en een hoed, konden zij
ook nog wat onderkleeren koopen. „Want"
zei mevrouw van Eist, „een „Pinkster
bloem" moet geheel ln 't nieuw worden
gestoken." Voldaan over hun lnkoopen
kwamen ze dan ook thuis.
„En waar ls de japon en al dat andere,
dat u kocht, mams?" vroeg Jaap, zoodra
hij van 't voetbalveld terug kwam.
„Dat wordt thuis gebracht," legde Tony
hem uit.
„O," zei Jaap, „als 't dan maar op tijd
hier ls!"
't Was Zaterdag na Hemelvaartsdag,
toen Catrien weer kwam werken, dat zij
tot Jaap en Tony begon: „Nu moet lk u
toch eens wat vertellen: Ik zag op He
melvaartsdag twee krekels ln 't gras. en die
piepten juist heel hard. En nu zei giste
ren een buurvrouw, dat krekels, die Je op
Hemelvaartsdag ziet en hoort, piepen, al
tijd geluk brengen. Hoe vindt u nu toch
zoo iets geks?"
„Nou, maar de krekels kunnen Je toch
wel iets brengen, dat Je heel blij maakt."
zei Tony,
„Et kan op Pinksteren wel Iets prettigs
h
Je begint met flesch A te teekenen en vervolgens B, C, D en E. Op die manier
is het niet moeilijk van een flesch een pinguïn te maken, is het wel?
(Nadruk verboden).
ln je huls komen," voorspelde Jaap, „dat
Je heel gelukkig maakt Doch Catrien
schudde het hoofd. „Neen. dat kan niet,"
zei ze.
Pinksteren was gekomen met prachtig
zomerweer
In den tuin, rond het huis der familie
van Eist, bloeiden de bloemen en heerlijk
geurden de rozen. Vóór het rozenperk
stoelden juist Tony en Jaap met hun
hond, toen het tuinhek knarste. Belden
keken op. Zóó vroeg nog, en dan reeds be
zoek! Dit vonden ze vreemd Doch nauwe
lijks zagen ze, dat het Catrien was, in
haar nieuwe kleeren, of ze holden op
haar toe.
„Wat ben je vandaag mooi gekleed,
Catrien!" juichte Tony, alsof ze alles voor
de eerste maal zag.
„Nu ben Je een echte „Pinksterbloem",
Catrien!" lachte Jaap.
„Ja, nu ben lk, voor de eerste maal in
mijn leven, een „Pinksterbloem", sprak de
vrouw met van vreugde bevende stem. „En
u weet niet, hoe gelukkig ik.
„Dit geluk hebben je toch stellig die
twee krekels gebracht, Catrien!" riep Tony
met een knipoogje tegen haar moeder, die
juist uit de serre in den tuin kwam. „Je
zag toch op Hemelvaartsdag twee kre
kels?"
„Maar dan heeft u en uw broertje toch
zeker wel aan die krekels verteld, waar ik
woon. En ook heeft u toen aan die kre
kels gezegd, dat ze mij al die prachtige
kleeren moesten brengen, Jongejuffrouw.
En daarom zult u nu ook zeker wel die
twee lieve krekels voor mij willen bedan
ken, nietwaar? En wilt u dan óók aan die
krekels vertellen, hoe gelukkig zij mi)
vandaag hebben gemaakt, zoo héél, heel
gelukkig....!"
■„We zullen Je boodschap aan de krekels
overbrengen, Catrien," beloofde Tony
haastig, zoodra zij de tranen in Catriens
oogen zag. „O. kijk, daar komt moeder..."
Toen holde zij, gevolgd door Jaap en den
hond, naar den achtertuin.
En daarom hoorden nóch Tony nóch
Jaap, hoe de arme werkvrouw, met tranen
ln haar oogen, mijnheer en mevrouw van
Eist gelukwcnschte met het bezit van deze
twee lieve kinderen, die haar zulk een
heerlijk Pinksterfeest hadden bezorgd.
TANTE JOH.
(Nadruk verboden).
Ingezonden door Alt de Blauw.
Mevrouw van Puffelen heeft voor haar
hond een muilkorf gekocht. De verkoopster
vraagt haar: „Mevrouw wilt u de muilkorf
thuis bezorgd hebben of wilt u die zelf
dragen?"
Ingezonden door Betsy StiMcelorum.
BIJ een apotheker stond in een kast een
groote flesch met allemaal onleesbare tee-
kens op het etiket.
„Hè wat zit daar ln? vroeg de nieuwe
assistente, „dat kan ik niet lezen."
„O, dat hoeft ook niet, dat geven we.
als we het recept niet kunnen lezen", zei
de apotheker glimlachend.
o
GOEDE OPLOSSINGEN DER RAADSELS
ONTVANGEN VAN:
Jannie en Frans de Water (brief de
vorige week veel te laat verzonden, denk
er toch om de brieven bijtijds verzenden).
Piet Lagas, Wim Keyzer, Annie Keyzer,
Jo Wassenaar, Eempien Wassenaar, Ge
rard de Geus, Dorus de Geus, Keesje de
Geus (eene vergissing, want lk heb je alle
drie vermeld), Piet van Hoven, Jan van
Hoven, Leendert Sybrands, Henny Bona-
rlus. Bram Bonarius, Jan Boerlage. Hans
Porcelijn (Je naam ook onder de raadsels
schrijven; het waren geen prijsraadsels, er
was niets te winnen), Jannie en Frans de
Water (brief van deze week), Sientje Tim
mermans, Carolientje Verbiest, Riek Uljee,
Trijnie Switser, To Lieshout, Jenny van
Houten, Minnie van der Leeuw, Jan de
Graaf, Grietje de Graaf, Willem Nieboer,
Jannie Nieboer, Jacobus Nieboer. Rietje
Laman. Adriaan Plson, Johanna v. d.
Hoek, Jannie van Biezen, Llentje Lefeber,
Koos Nieboer, Marie Brokaar. Jan Bro-
kaar, Nico Liebert, Marrie Liebert, Celia
Kret, Hans Kret, Corry Kret, Corrie Hol
leman, Leni Groeneveld, Greetje Groene-
veld, Truus de Graaf, Jaantje Braxhoven,
Bep Braxhoven, Jo van der Linden, Tiele-
raan van der Linden, Stientje Groeneveld
(je brief de vorige week niet ontvangen),
Tini van Dam. Francina de Wit, Bald de
Wit, Cornells J. Arbouw, Annie Stokken,
Lena Slerag, Maartje Sierag, Tini Deege
naars. Conny van Vliet, Henny van Vliet,
Judith de Roode, Hendrientje Blotkamo,
Triny Blotkamp, Cornells Smit, Ans Vol-
lenga, Rietje Vollenga, Jan van der Lucht,
Truus van der Lucht, Lies Schenkeveld,
Kootje van Vliet Ah Varkevisser, Toosje
Bouter, Beppie Bouter, Rika de Graaf,
Jaap Kruit, Leendert Willem Jongeleen,
Jitske van Akker, Marietje van Akker,
Antje Arentsen, Piet Boogaarts, Rie Har-
tevelt, Prijna Hartevelt. Janny Hartevelt,
Cootje Hartevelt, Marietje Laterveer,
Aaltje van Vliet. Boukje van Vliet,
Adriaan van Vliet, Marietje van Vliet,
Cornells Zwanenburg.
Hetty Mulder mooie briefkaart in dank
ontvangen.
Jullie weten het, wat ik de vorige week
heb gezegd, deze week geen lange cor
respondentie met vele aparte antwoor
den, want door den Hemelvaartdag ver
schijnt de kinderkrant al heden en moet
lk dus 24 uur eerder klaar zijn.
Gelukkig hadden bijna alle kinderen
het nu begrepen en er geen brief bij ge
daan. dus heb ik ook niets te beant
woorden.
Piet Lagas wel gefeliciteerd met je ver-
Jaardag, juist op Hemelvaartdag, ja dat
treft prettig voor je, dit jaar, net op een
feestdag, en dus nu een dubbele feestdag.
Alle nieuwelingen zijn mij welkom, van
af 11 jaar behoort men tot de grooteren.
Er mogen meerdere kinderen de brieven
in dezelfde enveloppe doen.
Alle zieken wensch ik van harte beter
schap.
Ik hoop voor iedereen dat het met
Hemelvaartdag mooi weer zal zijn, zoodat
men van den vacantiedag volop kan ge
nieten. uitgaan, wandelen, fietsen enz.
Veel genoegen!
Allen hartelijk gegroet door
Mej. A. KOOPMANS VAN BOEKEREN:
OPLOSSINGEN DER RAADSELS UIT HET
VORIGE NUMMER.
1. P
rat
P a r ij s
G ij s
s
2. Berk, lep, elk, olm, linde.
3. De dubbele ee
4. De kachel.
5. Alblasserdam, blad, Maas, leer, das.
6. Precies tegelijk want 80 minuten en
l uur 20 minuten is hetzelfde.
7. Omdat er een „Lek" ln ls.
8. Een stuiver kan soms raar rollen.
