,te Jaargang
Donderdag 25 Apr3 1935
No. 17
DAT KWAM ER VAN.
ANEKDOTEN.
RAADSELS.
11€1
(Slot)
^j'a hoor", antwoordde Suze en haalde
lijk met een trotsch gezicht den bal
ir den dag.
at een mooie", werd er geroepen,
de meisjes drongen zich om Snze
in. Ieder wilde dien mooien bal van
lerbij bezien. Toen de bal door ieder-
bewonderd was, wilde Suze hem weer
negen. Maar daar kwam Stina, het
>je, dat naast Suze op school zat. aan-
iven.
,Wat hebben jullie daar?" vroeg ze, hij-
id van het harde loopen. „O Suus, heb
je bal meegebracht? Laat mij ook eens
;en".
,ar wat was dat nu jammer! Juist
n Suse aan het verzoek van Stina
Ide voldoen, begon des choolbel te lui-
Haastig stopte Suze den bal weg en
ig met de andere meisjes naar binnen.
,Om twaalf uur mag je hem wel zien",
loofde ze nog haastig,
luze dacht dien heelen morgen niet
r aan haar bal. 't Scheen dus werke-
alsof alles goed zou gaan en ze zon-
moeite met haar bal weer zou thuis-
ien.
aar in het laatste half uur, daar ge-
rde het. De klas had schrijfles. Inge-
nnen waren al die kleine meisjes bezig
|t voorbeeld, dat de juffrouw zoo prach-
op het bord had geschreven, na te
irijven. Suze Nieboer deed ook haar
Ze vond schrijven prettig en ze deed
heusch ook al heel aardig.
'lotseling werd ze aan haar jurk ge-
ken. Verwonderd keek ze op en ont-
tte de vragende oogen van Stina,
ir buurmeisje.
ina keek eerst vlug even naar de juf-
iuw, maar toen ze zag, dat die den an-
•n kant uitkeek, fluisterde ze: „Laat
nu je bal even zien"?
luze schudde verschrikt het hoofd.
j.Ik durf niet", fluisterde ze.
„Toe, doe het maar, hier, onder de
ink", hield Stina aan.
gstig keken Suze's oogen naar de juf-
ww. Nee, de juffrouw merkte niets. Zou
het dan toch maar even doen?"
iVoorzichtig, nog altijd strak naar den
lenaar kijkend, haalde Suze nu haar
il uit de schooltasch. Verscholen onder
bank, legde ze hem in haar schoot.
,0. wat mooi, fluisterde Stina, „geef
is hier."
[Tegelijk greep ze begeerig naar den bal.
.ar dat wilde Suze niet toelaten. Dan
de juffrouw het immers vast merken.
;tig trok ze dus den bal terug. Maar
weer, daar stootte ze haar knie tegen
bank. Ze deed zich wel geen pijn. Nee,
it niet. Maar door de schok gleed haar
:t weg en toen.... toen rolde de bal
n haar schoot. Hij rolde het heele
al door, en bleef toen vlak voor de
naar van de juffrouw liggen.
Wat of me die Suze schrok! En Stina
iet minder.
Wat zou er nu gebeuren?
De juffrouw was van haar plaats op-
itaan en raapte den bal van den grond.
,Wie zit hier met een bal te spelen, als
schrijfles hebben?" vroeg ze streng.
Toen zag ze opeens Suze's naam op den
*1 staan.
J „Is die bal van jou, Suze?" vroeg ze.
..Ja juffrouw/' fluisterde het meisje.
Ingezonden door Jan Bink.
Piet gaat met zijn vader wandelen, ze
komen voorbij een groote boerderij waar
een waakhond geweldig begint te blaffen.
Pietje schrikt er opeens van. „Kom, niet
bang zijn", zegt de vader „het spreekwoord
zegt toch blaffende honden bijten niet".
„Ja maar vader, en als die hond nu dat
spreekwoord niet kent".
Ingezonden door Henk Herreur.
Rechter tot beklaagde: „Dus je hebt
toch immers de inbraak gepleegd, zooals ik
hier uiteengezet heb?"
Beklaagde: „Helaas neen meneer de
rechter, maar ik geloof stellig dat ik de
volgende keer uw systeem eens zal probee-
ren.
„En wat doe je er mee in de klas?" was
de volgende vraag. „Je weet toch wel. dat
je onder schooltijd niet spelen mag?"
Maar nu schoot Stina haar vriendin
netje te hulp. Dat Suze alleen de schuld
zou krijgen, kon ze niet hebben.
„Ik vroeg, of ik hem zien mocht, juf
frouw", zei ze.
„Dan moeten jullie om twaalf uur alle
bei school blijven", zei ze streng. „En de
bal van Suze geef ik over een week pas
terug".
„En nu allemaal weer aan het werk
meisjes", zei ae juffrouw toen. Ze liep te
rug naar haar lessenaar en daarin werd
Suze's bal opgeborgen.
Toen het twaalf uur was, mochten alle
meisjes naar huis, behalve Suze en Stina.
Maar voor Suze was het wel het ergste.
Want zij was niet alleen op school on
deugend geweest, maar ze had ook ge
daan wat Moeder haar verboden had.
Veel later dan anders en met rood be-
schreide oogen kwam Suze dien middag
thuis.
Moeder begon al een beetje ongerust te
worden. Al een paar maal had ze aan de
deur gekeken of Suze er nog niet aan
kwam.
„Wat is er gebeurd?" vroeg moeder nu
verschrikt, toen ze Suze's beschreid ge
zichtje zag.
Snikkend verborg Suze het hoofdje in
Moeder's schoot. Maar dat hielp haar
niet. Moeder moest weten wat er gebeurd
was. En langzaam bij stukjes en beetjes,
kreeg moeder het verhaal nu te hoor en.
Rustig liet Moeder haar bedroefd meis
je uitspreken. Toen Suze alles verteld had
beurde Moeder haar hoofdje op.
„Zie je wel, Suusje", zei ze vriendelijk,
„zie je wel, dat Moeder het beter wist dan
jij? Dat komt er nu van. Eigenlijk heb
je straf verdiend, omdat je zoo ongehoor
zaam bent geweest. Maar ik zal nu maar
denken, dat de juffrouw je al genoeg ge
straft heeft. Beloof je me nu, dat je nooit
meer iets stilletjes zal doen, als Moeder
het verboden heeft?"
„Ja Moeder", antwoordde Sure door
haar tranen heen.
Moeder kuste haar. Aan Suze's oogen
had ze gezien dat het meisje het waarlijk
meende. Ze had spijt van haar ongehoor
zaamheid.
FRANCINO.
RAADSELS VOOR ALLEN OM UIT TE
KIEZEN, DE GROOTEREN 4.
DE KLEINEREN 3.
I.
Ingezonden door Lientje Lefeber.
Is men het niet. men wil het toch graag
worden.
Is men het wel. dan wil men het niet
zijn.
n
Ingezonden door Lies Deumer.
Eene plaats in Holland van 3 lettergre
pen. de eerste 2 was iemand die vroeger
veel macht had, de 3e is een gebouw waar
men Zondags heen gaat.
in.
Ingezonden door Tineke van Dam.
Ofschoon ik dien om iedereen rust te
geven, toch moet ik zelf altijd staan.
IV.
Ingezonden door Betsy Stikkelorum.
Met p ben ik een dier, met t ben ik een
lekkernij, met k behoor ik tot een spel, met
st zit ik aan een dier.
V.
Ingezonden door Johan de Ru.
Wat is het pijnlijkste dier van de we
reld?
VI.
Ingezonden door Geertruida Pelt.
Ik ken een groot zwart paard
Hard loopen is zijn aard
Hij wordt niet moe hoe lang hij 't doet
Zijn adem is zoo zwart als roet,
Hij hinnikt niet, maar gilt als dol
En gaat toch nimmer op de hol,
Zijn staart is recht en lang
Zijn teugel is een ijzeren stang
De slokop is nooit lui of traag
Maar werkt niet met een leege maag.
VII.
Ingezonden door Geertruida Blote.
Mijn geheel van 14 letters 4 lettergrepen
is iets waar velen nu van genieten.
1, 13, 14, 12 is een jongensnaam.
2, 3, 4 wordt door visschers gebruikt.
7, 8, 12, 14, 11 zijn tonnen.
4, 5, 6, 12 is iets kostbaars.
9, 10, 12, 4 is de naam van een dichter.
vin.
Ingezonden door Bram Bavelaar.
Wat Is de overeenkomst tusschen II BW
's middags en de letter a.
