Zeventigste verjaardag Ludendorff - Bloemententoonstelling te Boskoop LIEFDE EN POLITIEK 76fte Jaargang LEIDSCH DAGBLAD Tweede Blad FEUILLETON. i,LUCHTAANVAL" OP HEN HAAG. Te den Haag werd een propaganda-oefening gehouden voor de burgerlijke luchtbescherming. Links: na het vallen van de gasbommen BRAND IN EEN DER TORENS bleven eenige getroffenen" op straat achter. Rechts: de gealarmeerde Geneeskundige Dienst kwam gegasmaskerd ter plaatse A AN HET PALEIS VAN JUSTITIE j .11 i i ee TE PARIJS. De brandende en yerleenpe de eerste hulp aan de slachtoffers. koepel door WILLIAM LE QUEUX. Vertaling W. H. C. B. 85) „Wij weten alles, mijn waarde", was het antwoord van den Franschman. Uw ge zantschap weet natuurlijk alles van het geen er in Parijs is gebeurd. Ons gezant schap kent ook alle bijzonderheden". Gerald glimlachte. „Natuurlijk van mijn oude vriendin Dolores Victoria, die ik bij uwe menschen heb aanbevolen, toen Sla- vonië te klein voor haar werd". De graaf gaf dit toe. „Gij hebt ons een schitterende vrouw aanbevolen", zei hij openhartig. „Haar ideeën zijn bewonde renswaardig. U toont moed door hier terug te komen", merkte hij daarna op. „U had toch gemakkelijk een andere stand plaats kunnen krijgen". Er kwam een norschen trek op Dane- court's vriendelijk gelaat. „Ik zal het vol houden, de Robin. Ik blijf hier een oog in het zeil houden, zoo lang dat mogelijk is. In Parijs hadden ze geen grooten kans om gesnapt te worden toen ze probeerden mij te vermoorden; ik geloof niet, dat ze het hier durven te wagen". De graaf lachtte. „Neen, dat zullen ze niet durven doen op hun eigen gebied, dat zou te veel in het oog loopen hé?" Gerald gaf geen antwoord. Hij dacht op dat oogenblik aan de prinses, die hij wilde beschermen. Plotseling barstte hij hartstochtelijk uit. „En die groote lompe os heeft de onbe schaamdheid mij welkom in Weenen te heeten, hoewel hij zeer goed weet, dat de bandiet, gehuurd door zijn ondergeschik ten, mij bijna naar de andere wereld had geholpenHet maakt mij ziek daaraan te denken" De jonge Franschman stond op. „Het is laat geworden, Danecourt;; wil mij veront schuldigen, ik heb morgen een zwaren dag". Gerald stond ook op, beschaamd over zijn uitval. Hij, de zoogenaamde flegma tieke Engelschman. kookte nog van ver ontwaardiging over dien schurkachtigen Tarangul. De Robin was kalm, maar deze had den dood niet voor oogen gezien. De Franschman keek hem met een vriendelijken glimlach aan. „De diploma tie, mijn beste", maakt ons gehard. De medische student, als hij voor de eerste maai bij de operatietafel staat, heeft nel- ging om flauw te vallen en bidt om kracht. Dat gebed moet dikwijls op de lippen komen van een diplomaat in den dop". Gerald keek eenigszins verbaasd. De Robin verklaarde: ,De medische student ziet het verminken van mensche- Ujke lichamen. Wij diplomaten zien de verminking, de verbrokkeling van de kleine naties, het is een dergelijke opera tie. Het' is onze zaak om koning Nicolaas te steunen en ik weet, dat jij daaraan wilt medewerken," Het bericht van de Robin was juist. Eenige dagen later kwam de prinses met haar getrouwe Nada voor een tweede 'be zoek bij de aartshertogin Valerie. Het scheen Danecourt toe, dat zij nu zorgvuldiger werd bewaakt, want het duur de eenigen tijd voordat de gravin von Salzberg hem kon laten weten dat de prinses hem wenschte te spreken. Toen zij elkaar ontmoetten, schrok hij door de verandering in Zita's uiterlijk. Haar wangen waren bleek, haar oogen droegen de sporen van tranen. En ditmaal had Nada geen verontschuldigingen om zich te verwijderen, want thans waren er ernstige zaken te bespreken. Zij hadden elkaar nauwelijks begroet of de prinses begon heftig te spreken. Het was duidelijk dat zij verontwaardigd was. „Zij hebben mij weer gevraagd om te komen, mijnheer Danecourt. Het was nu geen uitnoodiging, maar een bevel. U be grijpt waarom, mijnheer Danecourt, het is een verschrikkelijke, groote verantwoor delijkheid en daarom zou ik den raad willen hebben van een trouwen vriend. Of ik offer mij op en geef toestemming tot een liefdeloos huwelijk of ik red mijn vaders troon gedurende eenigen tijd." Bij deze Woorden stond de kalme hof dame, opgevoed in een hofomgeving, ont roerd op. „Ik zal die opoffering nooit toestaan" riep zij heftig uit. „De prinses is nog jong, de dag zal komen, dat zij een man ont moet. dien zij lief heeft. Zij zal nooit met dien Duitscher trouwen." De prinses nam Nada's handen in de hare en kuste haar hartelijk. „Lieve Nada, jij houdt van mij, mis schien te veel en je liefde kan je oordeel verduisteren. Ik moet ook aan mijn plich ten denken. Ik weet dat ik het onstand vastige van een vrouw heb. Ik heb vroe ger gezegd, dat mijn vaders troon mag ineenstorten voor ik er in toestem dien man te trouwen." Danecourt keek haar met sombere oogen aan. „U heeft dat gezegd, prinses, en ik geloof dat u dat ernst was, toen u dat zeide." Zij zag een verwijt in zijn blik. Zij trachtte hem te ontwapenen met een glimlach. „U, een meester-diplomaat, moet mij niet hard vallen dat ik de beginselen van uw geloof te goed heb geleerd en dat is om mijn inzicht te wijzigen als dat mij wenschelijk lijkt. Tot op heden heb ik die moeilijke keus nooit zoo ernstig gevoeld."- „Maar uw vader heeft dat wel gevoeld en u vrij gelaten." „Dat weet ik", antwoordde zij zacht. „En dat is juist mijn groote moeilijkheid. Als hij geraasd had en aangedrongen, dan zou ik op mijn stuk blijven staan. Het is omdat hij de mindere wil zijn, dus den vader boven den koning stelt, dat ik aarzel en twijfel. Hij is bereid zich voor mij op te offeren. Is het met mijn plicht mij voor hem op te offeren?" En. voor de tweede maal, klonk Nada von Salzberg's besliste stem: „Neen, dui zend maal neen." Zij beloonde Nada met een dankbaren glimlach en keerde zich tot den jongen man, wiens verwijtenden blik haar in be roering had gebracht. „Mijnheer Danecourt geef mij raad.'" Het was een moeilijk geval voor den verliefden man. Maar hij was er van over tuigd, dat hij een eerlijk oordeel kon uit spreken. „Ik wil niet ontveinzen dat geen der beide beslissingen aanlokkelijk is", zeide hij ernstig. „U trouwt dien Duitschen prins en uw vaders koninkrijk wordt toch vroeger of later op vreedzame wijze opgeslokt. In dat geval heeft u zich tevergeefs opge offerd." „En de andere beslissing?" „Trotseer alles, gesteund door de macht van Engeland en Frankrijk. En als u moet vallen, val dan in een eervollen strijd. Laat u niet uit uw koninkrijk zetten, zon der u te verdedigen." In een oogenblik kreeg zij zijn moed. „Mijnheer Danecourt, ik dank u voor die woorden. Ik zal Prins Albert weigeren en laat dan komen wat wil." „Ik ben meer dan verheugd, dat van u te hooren, prinses. Als er harde klappen moeten vallen om het bezit van den Sla- vonischen troon, dan kunt u op mij reke nen. Ik zal aan uw zijde staan". Zij wendde zich een oogenblik af en toen zij hem vaarwel zeide, was zij niet in staat haar tranen te bedwingen. „U is een verknochte ridder", zei zij met bevende stem. „Maar ik vrees, ik ben er zeker van, dat gij vecht voor een ver loren zaak. Onze vijanden zijn sterk en zullen ons tenslotte verslaan." Hij boog zijn hoofd over de hand, die rij hem toestak en bracht die aan zijn lippen. „U is overspannen, prinses, en dat is geen wonder. De eerste voorwaarde voor succes is om nooit de mogelijkheid van een nederlaag toe te laten. Blijf dapper en herinner u steeds dat er twee mach tige naties achter u staan, Engeland en Frankrijk." (Wordt vervolgd). DE ZEVENTIGSTE VERJAARDAG VAN GENERAAL LUDENDORFF. De Rijksweer-minister, von Blomberg, bracht den jarige persoonlijk de gelulcwensehen -van de weermacht over. Ludendorff (in het uniform van het oude Duitsche leger) inspecteort de eere-compagnie. Links von Blomberg. IN VERBAND MET' DE PLANNEN om bij de Ned. Spoorwegen eerlang loco motieven van stroomlijnmodel in gebruik te nemen, worden thans bij den Rijks studiedienst voor de Luchtvaart te Amsterdam met de modellen proeven genomen. Een model in den z.g. windtunnel, voor het nemen van weerstandproeven. PAASCH VEE-TENTOONSTELLING TE DE VENTER. D© burgemeester hangt een krans om den kop van het zwaarste dier van de tentoonstelling, wegend 1790 pond. DE EERSTE LIMBURGSCHE B1JENMARKT - werd te Maas tricht in het Stadspark gehouden. Twee „experts". HEDEN 18 IN HET NIEUWE FLORA-GEBOUW TE BOSKOOP de inter, nationale bloemententoonstelling geopend. Een kijkje op de tentoonstelling.

Historische Kranten, Erfgoed Leiden en Omstreken

Leidsch Dagblad | 1935 | | pagina 5